Το Πικρό Τσάι της Ξενιτιάς

Λίγα λόγια για τις πρώτες σου (φοιτητικές) μέρες στην Αγγλία

Term time at Birkbeck

Συνήθως στις αναρτήσεις μου για την μετακίνηση στην Αγγλία, αναφέρομαι σε ανθρώπους που έρχονται να δουλέψουν. Αυτό συμβαίνει επειδή γράφω για τις δικές μου εμπειρίες και τα πράγματα που γνωρίζω. Σπούδασα κι εγώ στη Βρετανία αλλά επειδή δούλευα από την αρχή (fun times) είχα και άλλα θέματα. Τελευταία όμως λαμβάνω αρκετές ερωτήσεις από ανήσυχους φοιτητές οι οποίοι έχουν τα γνωστά και αναμενόμενα προβλήματα. Γιατί είναι ψάρια.

Δεν στο λέω υποτιμητικά αγαπημένο μου ψάρι. Όλοι περάσαμε από το στάδιο του ψαριού. Εσύ όμως έχεις και κάποια άλλα ιδιαίτερα θέματα. Ή που είσαι πιπινάκι και φεύγεις πρώτη φορά από το σπίτι, ή που ήρθες για μεταπτυχιακό και θα πάθεις κάτι από σοκ με το πώς λειτουργούν τα Πανεπιστήμια εδώ. Τους Διδακτορικούς δεν σας αναλαμβάνω, μεγάλοι άνθρωποι είστε και ακαδημαϊκοί πολίτες, οι άλλες αναρτήσεις μάλλον σας καλύπτουν.

Ξέρω ότι υπάρχει περίπτωση να νομίζεις ότι τώρα πας να πιεις Το Πικρό Τσάι της Ξενιτιάς, σνιφ – λυγμ – κλαψ, όπως στο τιτανοτεράστιο άσμα παρακάτω. Ο στίχος είναι μεστός από νόημα.

Όχι όμως αγαπημένο μου φοιτητάκι. Δε θα κλαις σαν το μετανάστη του ’50 που είχε στη διάθεση του μόνο ένα γράμμα το τέρμινο και επέστρεφε στην Ελλάδα… ποτέ. Είσαι ελίτ, νέος, ωραίος και τολμηρός. Λίγα λόγια που λες, όπως πάντα από την προσωπική μου εμπειρία, και ελπίζω να σου φανούν χρήσιμα. Προσθήκες, γκρίνιες, ιδέες στα σχόλια που είναι πάντα ευπρόσδεκτα.

Αυτό το attitude που λένε και στο (νέο) χωριό σου

Ο τρόπος που βλέπεις την μετακίνηση σου στην Αγγλία για σπουδές μετράει. Ορίζει τη συμπεριφορά σου. Και η συμπεριφορά σου μπορεί να σου κάνει τις σπουδές στην Αγγλία έναν μικρό εφιάλτη ή μια όμορφη εμπειρία. Πριν φύγεις από την Ελλάδα κάτσε και βάλτα κάτω. Γιατί πας; Πώς το διάλεξες; Ποιος σου έγραψε την αίτηση; (έλα τώρα, μεταξύ μας). Τη διάβασες πριν τη στείλεις; Γενικά, όσοι ήρθαν τυχαία (ήθελε η μάνα μου, κάτι έπρεπε να κάνω κλπ.) δυσκολεύονται πάρα πολύ στην αρχή. Τέλος πάντων, ήθελες δεν ήθελες τώρα θα πας Αγγλία (ή Ουαλία ή Σκωτία ή Βόρειο Ιρλανδία) οπότε απόλαυσε το. Η θετική συμπεριφορά, η όρεξη, το ανοιχτό μυαλό, όλα αυτά θα σε βοηθήσουν ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ τους πρώτους μήνες.

Ενημερώσου και προετοιμάσου

Ξεκινάω λίγο ανάποδα. Όσο και να ενημερωθείς ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΙΔΕΑ πόσο διαφορετικά είναι τα πράγματα. Στην αρχή θα περιφέρεσαι σα χαζό. ΜΗΝ ΠΕΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΠΑΓΙΔΑ του κλασσικού Ελληναρά που από το κόμπλεξ του τα βλέπει όλα ηλίθια, χαζά και άσχημα φτιαγμένα. (Βλέπε αυτό που λέγαμε για το attitude) παραπάνω. Ενημερώσου από την αρχή.

  • Διάβασε προσεκτικά όλες τις πληροφορίες από το Πανεπιστήμιο σου και ό,τι υλικό υπάρχει online για αυτό
  • Προ-ετοιμάσου για τα μαθήματα σου, ΕΙΔΙΚΑ αν σου στείλουν Course Syllabus (θα με ευγνωμονείς αργότερα)
  • ψάξε online όλες τις πληροφορίες του student union του Πανεπιστημίου σου. Αν ανησυχείς για οτιδήποτε, κλείσε ραντεβού με τον student welfare officer

Σημείωνε: Τα Πανεπιστήμια εδώ έχουν Student Union. (Σημειώνω ότι δεν υπάρχουν πολιτικές νεολαίες και δεν πρέπει να πηδήξεις κάποιον από παράταξη για να πάρεις πάσο). Αναλόγως το Πανεπιστήμιο το Union έχει κάποιο καφέ/ εστιατόριο, ένα μικρό κατάστημα, ίσως γυμναστήριο, υπηρεσίες για τους φοιτητές, διάφορες κοινότητες και ίσως εφημερίδα. Ψάξε, χώσου, οργανώσου. Μπορεί να βρεις και κάποια part time δουλειά για να καλύπτεις κάποια έξοδα σου μέσω του Union.

  • Να είσαι έτοιμος για το πού θα μείνεις (αν θα πας στην εστία) ή το πώς θα βρεις σπίτι. Μίλα οπωσδήποτε με το Student Accommodation Office του Πανεπιστημίου σου που οφείλει να σε βοηθήσει.
  • Ψάξε online και μάθε πληροφορίες για την πόλη που θα μείνεις, πώς θα φτάσεις εκεί και πώς θα πας στο Πανεπιστήμιο την πρώτη μέρα.
  • Έχε μαζί σου χρήματα. Βάλτα κάτω να ξέρεις πόσα χρειάζεσαι.
  • Μάζεψε τα χαρτιά σου (ταυτότητα, διαβατήρια, ό,τι αποδεικτικά σου έχουν πει ότι θα χρειαστείς.
  • Πάρε πιο ζεστά ρούχα από αυτά που νομίζεις ότι θα χρειαστείς.
  • Πάρε πολλές κάλτσες και σώβρακα. Ειλικρινά. Την παλεύεις να βάλεις τζιν δεύτερη φορά (και τρίτη άμα λάχει) αλλά όχι κάλτσες.

Ένα πολύ σημαντικό να αναφέρω είναι ότι ΔΕΝ ΠΑΣ ΣΤΗ ΜΑΥΡΗ ΗΠΕΙΡΟ ΝΑ ΣΠΑΣ ΠΕΤΡΕΣ. Έλεος. Ναι στα δυο ξύδια με τους κολλητούς, όχι στα δακρύβρεχτα αντίο στο αεροδρόμιο. Ψυχραιμία.

Bonus Tip: Χώρισε. Ειλικρινά. Αν έχεις σχέση σε άλλη χώρα ΧΩΡΙΣΕ ΤΩΡΑ. Αν θες μπορείς να περιμένεις βέβαια. Από τους ανθρώπους που συνεχίζουν την σχέση όταν πάνε για σπουδές

  • το 60% χωρίζει τα πρώτα Χριστούγεννα
  • το 20% χωρίζει το Πάσχα
  • το 18% χωρίζει μετά από 10 χρόνια σπουδές και σχέση από απόσταση, όταν επιτέλους βρεθούν στην ίδια χώρα και διαπιστώσουν ότι πολύ κακώς δεν ζήσανε τη ζωή τους χωρίς καταπίεση διότι τελικά δεν ταιριάζανε
  • το 2% των σχέσεων επιβιώνει.

Σημαδιακά πράγματα.

Οι πρώτες μέρες

Με το που θα φτάσεις στο αεροδρόμιο θα φανεί η καλή σου προετοιμασία. Τώρα θα λάμψεις (ειδικά άμα συνοδεύεσαι από γονιό). Να έχεις στην τσέπη σου σημείωμα (ή στο κινητό σου) το πώς θα πας εκεί που θέλεις να πας (Google Maps. Trust me). Ναι, είσαι σαν το βλάχο στην Αθήνα με το καλάθι και την κότα να ξεπροβάλλει. Είσαι και πάλι καλύτερα από τα απροετοίμαστα ταλαίπωρα που θα φτάσουν 3 ώρες μετά στον προορισμό τους. ΜΗΝ ΑΚΟΥΣ ΤΗ ΜΑΝΑ ΣΟΥ ΠΟΥ ΛΕΕΙ ΟΤΙ ΕΙΣΑΙ ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΟΣ. Υποθέτω ότι στα 18 σου ξέρεις από ξύδια, γκόμενες/ γκόμενους και πρώτες τραγωδίες. Δεν είσαι μωρό.

  • Έχε μαζί σου τη μάνα σου (ή τον μπαμπάκα) αν το χρειάζεσαι αλλά μην τους ακούς πολύ. (Αγαπητοί γονείς, για σας υπάρχει τούτο). Γενικά είναι καλό να έχεις μια βοήθεια ως ψάρι και το μάτι του γονέα κόβει (συνήθως) – άρα θα σε βοηθήσει να τακτοποιηθείς.
  • Πάρε το γονιό σου μαζί ή τα λεφτά του και πηγαίνετε να προμηθευτείτε πέντε βασικά πράγματα αν δεν τα έχεις φέρει. Ένα θα σου πω. ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΑΡΚΕΤΗ ΧΛΩΡΙΝΗ. Πάρε. Μάθε. Τα στάνταρ καθαριότητας τα δικά σου (και της μάνας σου) ουδεμία σχέση έχουν με ανθρώπους που δεν είναι Έλληνες (συνήθως). Προετοιμάσου.
  • Πάρε τηλέφωνο, ΑΜΕΣΩΣ και βρες wi-fi. Το μηνιατικό σου όλο στο τηλέφωνο δε λέει, χρειάζεται να φας κι όλας.
  • Τα Πανεπιστήμια οργανώνουν Fresher’s Week. Fresher είσαι εσύ. Ο ψαρούκλας που λέγαμε. Να ξέρεις το πρόγραμμα και να πας. Να πιεις κι όλας. Να είσαι έτοιμος ότι όλο το φοιτητικό σώμα θα ξερνάει σε όλη την πόλη και θα κατουράει στις γωνίες για μία εβδομάδα τουλάχιστον. Επέλεξε τί θέλεις να κάνεις.

Σημείωνε: Fresher’s Week είναι η εβδομάδα πριν την έναρξη των μαθημάτων. Τα Πανεπιστήμια οργανώνουν κάποιες δραστηριότητες και οι ομάδες/ κοινότητες/ union οργανώνουν πράγματα επίσης. Πολλά από αυτά τα πράγματα έχουν να κάνουν με αλκοόλ. Να ξέρεις. Δεν είσαι ο μόνος που φεύγει από το σπίτι του πρώτη φορά και έχε το νου σου στην ασφάλεια σου.

  • Πάρε ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ, μάθε πού είναι η βιβλιοθήκη και ΚΛΕΙΣΕ ΕΡΜΑΡΙΟ.
  • Περπάτα δυο φορές το Πανεπιστήμιο και άλλες δυο φορές το κέντρο της πόλης. Όταν θα βιάζεσαι να πας στο μάθημα γιατί η μανούλα δεν ήταν εκεί να σε ξυπνήσει (θου Κύριε) θα φτάνεις εγγυημένα στην ώρα σου.
  • Άνοιξε φοιτητικό τραπεζικό λογαριασμό, κάνε set up τις μεταφορές από τους γονείς (αν θα σου στέλνουν). Όχι δεν μπορείς να τη βγάλεις ένα μήνα με ψωμί του τοστ και κέτσαπ μέχρι να έρθει το χρήμα.

Οι πρώτοι μήνες

Τους πρώτους μήνες όλα θα είναι καινούρια. Το χειρότερο σου θα είναι η γλώσσα και η αρκγώ. Θα μάθεις. Ιδού μερικές ιδέες για να περάσεις καλύτερα.

  • Φάε σαν άνθρωπος. Όχι τα μπέργκερ δε μετράνε. Βρες έναν τρόπο να τρως. Δεν είπα να κάνεις και μουσακά αλλά μια γαμω μπριζόλα με μια ντομάτα μπορείς να τα φτιάξεις. Μια σχετικά ισορροπημένη διατροφή θα βοηθήσει και την ψυχολογία και τις αντοχές σου.
  • Διάβασε. ΤΩΡΑ. Εγώ είμαι ολίγον φυτούκλα αλλά να ξέρεις. Ο λόγος που τα essays και οι εξετάσεις μου ήταν εύκολα ήταν επειδή κάθε εβδομάδα είχα διαβάσει αυτά που ήθελε ο καθηγητής. Διάβασε σήμερα, να μην κλαις αύριο.

Σημείωνε: Τα περισσότερα Πανεπιστήμια θα σου βάζουν essays. Τούτα είναι τα δοκίμια που λέμε (αθάνατες δέσμες). Αν έμαθες να γράφεις δοκιμιακή έκθεση τότε ξέρεις να γράφεις και essays.

Σημείωνε: Τα περισσότερα Πανεπιστήμια (ή το Union) έχουν δωρεάν σεμινάρια για τους νέους φοιτητές στο πώς να παίρνεις σημειώσεις, πώς να βρίσκεις πράγματα που θες στη βιβλιοθήκη, πώς να γράφεις essays. Πήγαινε.

Σημείωνε: Ναι, το επίπεδο των Αγγλικών σου μετράει αλλά όχι το ίδιο σε όλα τα Πανεπιστήμια. Βελτιώσου πάντως και μάλιστα σύντομα. Θα σου φανούν όλα ευκολότερα μετά. Δες τηλεόραση, διάβασε εφημερίδες, άκου ράδιο. ΣΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ. Όχι, μην πάρεις τη μάνα σου να κανονίσει να βάλεις Nova.

Σημείωνε: Μην είσαι πρόβατο. Μην φτιάχνεις μια αγέλη από Έλληνες και δε μιλάς σε κανέναν άλλον γιατί χάνεις ένα από τα θετικότερα πράγματα των σπουδών στο εξωτερικό. Τις άλλες κουλτούρες. Μην είσαι κομπλέξας. Είναι ΣΙΓΟΥΡΟ ότι οι περισσότεροι φίλοι σου θα είναι Έλληνες (είναι λογικό). Κάνε όμως και μία συνειδητή προσπάθεια να γνωρίσεις και άλλο κόσμο. Δε δαγκώνουν και δεν είσαι καλύτερος.

  • Θα πάρεις τη μάνα σου να κλάψεις ότι σου κόψανε το τηλέφωνο. Βέβαιο. Χαλάρωσε, κάνε λίστες, οργανώσου. Θα μάθεις να διαχειρίζεσαι τα χρήματα αλλά έχεις και ένα (μικρό) δικαίωμα σε κάποια λάθη στην αρχή.
  • Πιες. Δεν αποφεύγεται. Πιες μπύρες, σφηνάκια, ούζα και το τσίπουρο που θα φέρει ο συμφοιτητής του και πατριωτάκη Μήτσουρας από τον θείο του τον Σταύρακα. Αποφάσισε εξ αρχής μέχρι πού σε παίρνει και μέχρι πού θες να φτάσεις.
  • Μη λες “το Νησί” υποτιμητικά. “Το Νησί” είναι εκεί που πηγαίνανε τους λεπρούς, όχι εκεί που κακομαθημένα βλαμμένα πάνε να σπουδάσουν σε πολύ καλές συνθήκες και να βγούνε πτυχιούχοι. Να τα λέμε.

Οι διακοπές

Ναι, θα πας στην Ελλάδα και δε θα θες να φύγεις. Θα κλαις. Θα κάνεις ένα μήνα μετά να προσαρμοστείς. Λογικό. Γιατί η Ελλάδα που βλέπεις ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ. Όχι “είναι καλή” αλλά “είναι ανύπαρκτη”. Είσαι από τους λίγους εκλεκτούς που πάνε ΔΙΑΚΟΠΕΣ με ΛΕΦΤΑ ΣΤΗΝ ΤΣΕΠΗ χωρίς να δουλεύουν, με έτοιμο φαγί/ πληντύριο/ φίλους/ σοφέρ στην Ελλάδα. Απόλαυσε το αλλά με πλήρη γνώση ότι πρόκειται για εικονική πραγματικότητα.

Πού υπάρχουν ΟΛΕΣ οι πληροφορίες που χρειάζεσαι

Online. Ειλικρινά. Όλα, μα όλα όσα θες να μάθεις (χάρτες, λεφτά, φόροι, δίδακτρα, νοίκια, γιατροί) είναι online όταν ψάχνεις στα αγγλικά.

Πάνω από όλα

Χαλάρωσε. ΟΛΟ το Πανεπιστημιακό σύστημα στη Βρετανία στηρίζεται στην εξής αρχή: Σου δίνει ΤΑ ΠΑΝΤΑ για να σε διευκολύνει να μάθεις. Δηλαδή πληροφορίες, στήριξη για στέγη, καθηγητές που είναι εκεί, βιβλιοθήκη, εστία, ξεκάθαρες οδηγίες, σεμινάρια κλπ. Εσύ τώρα έχεις μόνο μια δουλειά. Να μάθεις. Και όχι, δεν εννοώ μόνο τα του πτυχίου. Να μάθεις πώς ζει ο κόσμος σε μια άλλη χώρα, να μάθεις από άλλους ανθρώπους, να μάθεις από διαφορετικούς τρόπους να βλέπει κάποιος τα πράγματα. Με λίγα λόγια,  καλή η εκπαίδευση αλλά βρες έναν τρόπο να αποκτήσεις παιδεία.

Καλή αρχή.

 

 

——————————————
‘Εχω κι άλλες ερωτήσεις θεία Σοφία:

Παλαιότερες αναρτήσεις εδώ:

Δείτε στα γουέμπια:

——————————————

 

 

 

10 comments to Λίγα λόγια για τις πρώτες σου (φοιτητικές) μέρες στην Αγγλία

  • Athanasia

    Παιδια με ολα αυτα που διαβαζω για την αναζήτηση σπιτιου στο Λονδίνο απελπιζομαι!!!
    Ψαχνω σπίτι εδω κ 2 βδομαδες εντατικα κ ολο πεφτω πανω σε fake ή αμεσως νοικιαζονται οσα θεωρω καλούτσικα.
    Τι γίνεται με τα σπιτια??
    Έχω αρχισει να ανησυχώ οτι δν θ βρω ποτέ σπίτι κ 3 μηνες θ κοιμάμαι απο hostel σε hostel!!

    Καμιά ιδεα βοηθείας εχετε??

    Τι το ηθελα το erasmus στο Λονδίνο?

  • Nikos

    ΜεγαλεC ΑληθειεC

  • Stergios

    Τι ωραία…
    Θυμάμαι πως έφυγα το 1990, για το Brighton, εποχές χωρίς internet…

  • Sofia

    Έχω ακούσει και έχω ζήσει πολλά παράξενα και αστεία με πρωτοετείς τα τελευταία τέσσερα χρόνια που ζω στο UK. Αλλά μια ιστορία που μου είπε προχτές ένας κολλητός παίρνει το χρυσό.
    Γιος γνωστής της μάνας του κολλητού είναι να φύγει για μάστερ στο Λονδίνο και ζητάει να μιλήσει με τον κολλητό για να πάρει μερικές πληροφορίες. Ως εδώ τίποτα παράξενο. Τον κολλητό παίρνει τηλέφωνο η μάνα του υποψήφιου φοιτητή. Και ακολούθησε διάλογος περίπου ως εξής:
    – Ο πολυταξιδεμένος γιος μου που δεν έχει ξανάρθει στο Λονδίνο ξεκινάει τη Δευτέρα στο πανεπιστήμιο.
    – Μάλιστα, σε ποιο αεροδρόμιο προσγειώνεται για να σας πω πώς βολεύει να πάει στο κέντρο το παλικάρι.
    – Α δεν έχουμε κλείσει ακόμη εισητήρια αλλά μήπως μπορείς εσύ να πας να τον πάρεις απο το αεροδρόμιο γιατί παίρνω τηλέφωνο και στην πρεσβεία μήπως μπορεί κανείς από κει να τον παραλάβει αλλά δεν το σηκώνουν.
    – Εγώ μένω στο Κάρντιφ και η πρεσβεία απ’όσο ξέρω δεν κάνει τέτοια.
    – Μήπως τότε η Αρχιεπισκοπή μπορεί να βοηθήσει; Γιατί έχει μεγάλη κοινότητα στο Λονδίνο.
    – ……τι να σας πω, δε ξέρω……
    – Καλά. Ξέρεις πόσο έχουν τα νοίκια στο Λονδίνο; Θέλει να μείνει μόνος του ο γιος μου και κάπου κοντά στο πανεπιστήμιο (σημ. King’s College).
    – Υπολογίστε γύρω στα 1500euro το μήνα και υπάρχουν αυτά και αυτά τα σάιτ με αγγελίες για σπίτια. Αλλά τις πρώτες μέρες μέρες φαντάζομαι θα μείνει σε ξενοδοχείο, σε κάποιον γνωστό.
    – Όχι, δεν ξέρουμε κάποιον εκεί. Ούτε ξενοδοχείο θέλει. Τέλος πάντων, ευχαριστώ, γεια.
    Και ο κολλητός έμεινε να αναρωτιέται… έχουμε αρχιεπισκοπή στο UK?
    Αν μάθω περισσότερα από Δευτέρα που καταφτάνει το παλικάρι, θα σας τα πω.

    • Sofia

      Αναμένω ενημέρωση, να ξες

      • Sofia

        Προς το παρόν τίποτα νεώτερο. Έχετε τα μάτια σας ανοιχτά για πολυταξιδεμένο νέο να γυρνάει με τις βαλίτσες του γύρω από το Κing’s College εσείς οι Λονδρέζοι… Ίσως ψάχνει την αρχιεπισκοπή.

  • Γιώργος

    Η παραπάνω ιστορία μoύ θύμισε την περίπτωση ενός γείτονά μου ο οποίος πριν κάποια χρόνια θα ερχόταν για σπουδές κοντά στην περιοχή όπου ζούσα τότε. Λίγους μήνες πριν τον είχα συναντήσει στην Ελλάδα και τού είχα δώσει λεπτομερείς και διεξοδικότατες πληροφορίες (καλή ώρα όπως η Σοφία εδώ) σχετικά με την πόλη, το Πανεπιστήμιο, την εύρεση κατοικίας, μια ανεξάρτητη φοιτητική εστία όπου θα μπορούσε να κλείσει δωμάτιο, τη ζωή γενικά στην Αγγλία, πώς να χωρίσει με τη γκόμενά του (χωρίς πλάκα), και άλλα πολλά. Τού έδωσα μάλιστα και το τηλέφωνό μου για να επικοινωνήσει μαζί μου αν είχε κάποιο πρόβλημα πριν έρθει. Η επόμενη φορά που άκουσα τη φωνή του ήταν όταν με πήρε τηλέφωνο μια Τρίτη γύρω στις 8 το βράδυ από το αεροδρόμιο του Manchester όπου μόλις είχε φτάσει, ΧΩΡΙΣ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΚΑΜΙΑ (ΜΑ ΚΑΜΙΑ) ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ και με ρωτούσε πού θα μπορούσε να περάσει τη νύχτα!

    Είναι πραγματικά τραγικοί μερικοί Έλληνες…

  • Σοφία γεια! Πολύ ενδιαφέρον το μπλογκ σου!Χαίρομαι που μοιράζεσαι τις εμπειρίες και μας δίνεις απαντήσεις για όλα αυτά που μας προβληματίζουν! Θα ήθελα να σε ρωτήσω εάν γνωρίζεις γιατί έχω μπερδευτεί. Μόλις σήμερα έμαθα πως με δέχτηκαν uncondicionaly στο πανεπιστήμιο που είχα δηλώσει (για Λονδίνο μιλάμε πάντα). Για να καταφέρω να σπουδάσω θα πρέπει να πάρω loan και αν είναι εφικτό και mainteance καθώς οι γονείς μου δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να με βοηθήσουν και όσα έχω μαζέψει (600 ε το μήνα παίρνω καταλαβαίνεις) μάλλον δεν θα ξέρω που να τα πρωτοχαλάσω.. Για να ολοκληρώσω την αίτηση μου ζητάνε National Insurance number ? έχω μπει στο σχετικό site https://www.gov.uk/apply-national-insurance-number αλλά και πάλι κάτι δεν πιάνω.. αυτό είναι κάτι που μπορώ να βγάλω από εδώ (Ελλάδα) μόνο από Αγγλία?η κάτι κάνω πολύ λάθος? ΤΗΑΝΚ ΥΟU

Leave a Reply to Stergios Cancel reply

You can use these HTML tags

<a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>