Έτσι είπε η Sofia, July 25th, 2013%
Ξημερώματα Κυριακής έχει πέσει η τρελή καταστροφή.
Επίσης αυτό το καλοκαίρι έχει πέσει και η τρελή randomίλα στο Λονδίνο. Διάβασε παράδειγμα να έχεις να πορεύεσαι.
Πάμε στη στάση να πάρουμε το νυχτερινό λεωφορείο με ευγενικό νεανία ιπποτικής φύσεως (ντάξει βασικά πηγαίναμε προς την ίδια κατεύθυνση).
Συζητώντας ποιο . . . → Περάστε στα ενδότερα για τα περαιτέρω…
Έτσι είπε η Sofia, July 24th, 2013%
Έτσι είπε η Sofia, July 23rd, 2013% Πριν από 9 έτη ακριβώς ξεκίνησε τούτο το blog.
Ήμουν 24 – είμαι 33. Στο λέω για να ξέρεις όταν διαβάζεις κάτι πολύ παλιό ότι εμείς και τα γραπτά μας μεγαλώνουμε (όμορφα συνήθως).
Σήμερα που λες γιορτάζουμε.
Τσάκω μερικά σουξέ τιμής ένεκεν και . . . → Περάστε στα ενδότερα για τα περαιτέρω…
Έτσι είπε η Sofia, July 23rd, 2013%
The whole of London is holding its breath – while the clouds gather.
We all move slowly through the thick mess of the night.
Sticky.
Fragrant.
Silent.
The heat sticks on the walls of your tiny room (all London rooms are tiny), gets under . . . → Περάστε στα ενδότερα για τα περαιτέρω…
Έτσι είπε η Sofia, July 21st, 2013%
Περνάει από πάνω μου η βραδιά.
Σα νερό.
Σαν μικρά τραγούδια στη σειρά – αυτά που έχεις πει με φίλους τα βράδια που ήσουν αθάνατος.
Δεν πειράζει που μας πέρασε η αθανασία (έτσι έχει νόημα η στιγμή που γελάς κι αυτή που κλαις).
Περνάει από . . . → Περάστε στα ενδότερα για τα περαιτέρω…
Έτσι είπε η Sofia, July 20th, 2013%
Σήμερα είδα δύο μικρά μυστικά.
Το πρώτο.
Δύο κορμιά να αιωρούνται παράλληλα μέσα σε ένα στάδιο, με τις ανάσες τις δικές μας κομμένες και τις δικές τους ρυθμικές. Τα κορμιά παράλληλα αλλά τα κεφάλια στραμμένα το ένα στο . . . → Περάστε στα ενδότερα για τα περαιτέρω…
Έτσι είπε η Sofia, July 18th, 2013%
Μη με ρωτάς τί συμβαίνει, αλλά κάθε χτύπημα της φλέβας στο λαιμό μου είναι ένα μικροσκοπικό αλλά σταθερό βήμα.
Ένα βήμα πίσω σε σένα.
Αθήνα.
Πες το αργά.
Α θ ή ν α
Βρώμικη πόλη – πόσα κομμάτια μου δε μου ‘χεις κλέψει.
Θα έρθω τώρα να . . . → Περάστε στα ενδότερα για τα περαιτέρω…
Έτσι είπε η Sofia, July 17th, 2013%
Το παρακάτω είναι γνωστό βουκολικό του 19ου αιώνα, βγαλμένο μέσα από τη ζωή. Είναι η ποιητική έκφραση της γνωστής παροιμίας “Ό,τι μαθαίνεις καλό είναι αλλά εξαιρείται το flight simulation” που λέγεται σε ανθρώπους που προσφέρονται να σου κάνουν μαθήματα με . . . → Περάστε στα ενδότερα για τα περαιτέρω…
Έτσι είπε η Sofia, July 15th, 2013%
Μάγκα μου η ζωή είναι ζάχαρη στο Λονδινάκι αυτό τον καιρό (περισσότερο από ότι συνήθως).
Έχουν πιάσει οι κατάρες, οι θυσίες αρουραίων στους . . . → Περάστε στα ενδότερα για τα περαιτέρω…
Έτσι είπε η Sofia, July 15th, 2013%
Είναι βράδυ, μεσοβδόμαδα, κάπου έχουμε πάει και περπατάμε για το σταθμό.
Με ρωτάει, του απαντάω.
Μου λέει, τον ακούω.
Με ξαναρωτάει και δε μπορώ να απαντήσω γιατί αν ανοίξω το στόμα μου θα κλάψω.
Του κάνω νόημα “μη μιλάς” και σηκώνω τα χέρια μου στο . . . → Περάστε στα ενδότερα για τα περαιτέρω…
Έτσι είπε η Sofia, July 13th, 2013%
Στάθηκα όλη μέρα κάτω από τον ήλιο.
Ολη.
Μέρα.
Έτρεξε ιδρώτας σε όλα τα σημεία του σώματος που δε θες να τα γράφεις στα ποιηματάκια. Στήθια, μπούτια, μασχάλες, κοιλιά.
(Σε όλα τα σημεία που αγγίζουν τρυφερά αυτοί που αγαπιούνται)
Μετακινούσα τη καρέκλα μου συνέχεια . . . → Περάστε στα ενδότερα για τα περαιτέρω…
Έτσι είπε η Sofia, July 11th, 2013%
Κάτσε φρόνιμα και μην τα τραγουδάς.
Τα τραγούδια που πρόδωσες.
Κάτσε φρόνιμα.
Είχες δικαίωμα να τα τραγουδάς όταν ξεκινούσες το ξημέρωμα χωρίς να ρωτάς κανέναν.
Όταν δεν έπαιρνες και δεν έδινες άδεια (γιατί η καρδιά είναι εισιτήριο από μόνη της).
Τώρα, κάτσε φρόνιμα και . . . → Περάστε στα ενδότερα για τα περαιτέρω…
Έτσι είπε η Sofia, July 8th, 2013%
Θέλω να γράψω το όνομα (σου) – όπως το γράφω στους τοίχους από τότε που ήμουν 15 χρονών.
Σε γνωρίζω ακόμα στα δημόσια κτίρια του Πειραιά.
Μου ανάβεις το τσιγάρο ακόμα στην πλατεία.
Με πετυχαίνεις ακόμα με το αγόρι μου στο Πασαλιμάνι.
Γνωρίζω ακόμα . . . → Περάστε στα ενδότερα για τα περαιτέρω…
Έτσι είπε η Sofia, July 8th, 2013%
Λένε πως στο ποτάμι – σε ένα σημείο κρυμμένο πίσω από τις ασημένιες φυλλωσιές – αν πας τις σωστές ώρες, θα δεις το νερό να βάφεται κόκκινο.
Οι φοιτητές παίρνουν τις βάρκες και ξεροσταλιάζουν με τις ώρες κάθε χρονιά, μέχρι να κουραστούν ή να αρχίσουν τα μαθήματα . . . → Περάστε στα ενδότερα για τα περαιτέρω…
Έτσι είπε η Sofia, July 4th, 2013%
Στα εγκαύματα που εμφανίζονταν στο σώμα τής έβαζαν μια σιχαμένη αλοιφή. Την έφτιαχνε η Μοέσα από δέρματα φιδιών και γύρευε τί άλλο. Δεν ρωτούσαν, γιατί δεν ρωτάς τις μαγικές γυναίκες τα μυστικά τους από φόβο μη και στα φανερώσουν.
Η αλοιφή μύριζε πάντα ελαφριά το χώμα . . . → Περάστε στα ενδότερα για τα περαιτέρω…
|
|
Subscribe to Blog via Email
|