Ξημερώματα Κυριακής έχει πέσει η τρελή καταστροφή.
Επίσης αυτό το καλοκαίρι έχει πέσει και η τρελή randomίλα στο Λονδίνο. Διάβασε παράδειγμα να έχεις να πορεύεσαι.
Πάμε στη στάση να πάρουμε το νυχτερινό λεωφορείο με ευγενικό νεανία ιπποτικής φύσεως (ντάξει βασικά πηγαίναμε προς την ίδια κατεύθυνση).
Συζητώντας ποιο λεωφορείο θα πάρουμε, μας πλησιάζει ευγενής και γελαστός μαύρος κύριος και μας πιάνει ψιλή κουβέντα στα Ελληνικά.
“Έλα ρε θερίο“, του λέω (γιατί είμαι και ευγενής πάντα) “ήσουν Ελλάδα;”
“Εφτά κρόνια”, μας λέει ο φοβερός τυπάκος, που είχε μαγαζί με τον αδελφό του στις γειτονιές του μπαμπά μου στον Πειραιά. (Ο οποίος πατέρας, του είπα την ιστορία και μου είπε το μαγαζί. Για τέτοια κατάσταση μιλάμε).
Δεν του αρέσει που λες του φοβερού τυπάκου το Λονδίνο. Του λείπει η Ελλάδα, η γειτονιά του, ο τρόπος ζωής. Άσε που εδώ όλοι όλο δουλεύουν.
“Και γιατί έφυγες ρε μεγάλε από Ελλάδα;”
“Γιατί Ελλάντα γκαμήθηκε!”
Ε, όσο και να πεις ένα δίκιο το ‘χει ο άνθρωπος.
Θεία μου έχει τύχει κι εμένα σε αεροπλάνο για Άμστερνταμ (αν θυμάμαι καλά)! Εμένα μου είπε ότι έφυγε γιατί η Ελλάδα δεν είναι Ευρωπαϊκή χώρα, αλλά χειρότερη από Αφρικανική… δεν είχε και άδικο εδώ που τα λέμε…
Εγω πρν ενα χρονο μετακομιζω στο εξωτικο Stevenage διπλα στα γραφεια της εταιριας για να γλυτωνω το commuting διπλα στο σπιτι off license μαγαζακι που το τρεχουν Πακιστανοι. Μια μερα κλεινω το τηλ και ο τυπος στο ταμειο μου λεει σε απταιστα ελληνικα με κυπριακη διαλεκτο “εδω δουλευκεις φιλε μου;”
χε χε χε… Το οποια πετρα κι αν σηκωσεις καποιος που…. ξερει ελληνικα θα βρεις απο κατω (ελαφρως παρφρασμενο αλλα οκ…) το ξερετε ε? Εμενα η κορη μου το εμαθε καλα, μετα πο 2 χρονια ακομα το φυσαει και δεν κρυωνει;) Ηταν με το Ερασμους Γαλλια. Καθονται με μια φιλη, ελληνιδα φυσικα, που την γνωρισε εκει φυσικα, και κουτσομπολευουν ανετες και χαλαρες στην μητρικη γλωσα, τον κουκλο στο διπλανο τραπεζι. κι οταν λεμε οτι κουτσομπολευαν και σχολιαζαν, εννοω οτι δεν μπορω να γραψω εδω τι ελεγαν, θα μας κοψει το… ραδιοτηλεοπτικο! Οπότε μετα απο καμποση ωρα, σηκωνεται να φυγει ο κουκλος και περνωντας απο διπλα, τους αφηνει ενα χαρτακι στα τραπέζι μ ενα τηλ γραμμενο και τους λεει εις απτεστην ελληνικην: Ευχαριστω για τα καλα σας λογια. Δυστιχως αυριο γυριζω στην πατριδα. Οταν επιστρεψετε κι εσεις παρτε ενα τηλ! Κοκαλο οι δικες σου!!!!!