Έρχεται! Πολλά χρόνια συνήθισα να τον περιμένω… Σπουδές…Γράψε 5. Στρατός…Γράψε 1. Δουλειά στο εξωτερικό…Γράψε 1 και συνεχίζουμε…Ξέρω θα πάει μακριά η βαλίτσα. Μακάρι…Μου λείπει! Μερικές φορές πολύ. Άλλες πιο πολύ! Είμαι ήσυχη που λείπει. Όχι δεν φταίει γι αυτό η άτιμη κοινωνία και η άτιμη πατρίδα. Ήταν προδιαγεγραμμένο.
(…)
Έρχεται! Για Πάσχα. Μετά βίας συγκρατούμαι να μη βγω στους δρόμους να το φωνάξω. Περιμένοντας τον όλα είναι αλλιώς. Ο χρόνος μετράει αλλιώς…Οι ισορροπίες, οι προτεραιότητες, το «τι θα μαγειρέψω»…Αυτό κι αν είναι θέμα! Παστίτσιο «της μαμάς», τυρόπιττα στριφτή, ντομάτες γεμιστές.
(διάβασε το υπόλοιπο καταπληκτικό κείμενο της Ρέας Βιτάλη στο Protagon)
Η Μαμά Δέσποινα ορκίζεται ότι είναι όλο αλήθεια.
Ειδικά αυτό: “Τρέμω. Μη τον πλανέψει η πατρίδα και λιποψυχήσει. Μη του βάλει τρικλοποδιά η νοσταλγία“
Σοφία καλό καλοκάιρι
Εχω καιρό να περάσω απο εδώ γιατί δυο υπολογιστε΄ς ηταν και οι συο χαλασμενοι αλλά και για άλλους λόγους
με εκτίμηση
ΤΑΣΟΣ