(Don’t Fear) The reaper
Originally uploaded by Midnight-digital
Έφυγα από την Ελλάδα το 2002 οπότε σε βουλευτικές μια φορά πρόλαβα να ψηφίσω στη ζωή μου. Β’ Αθηνών. Κι είχα και μια περηφάνια εκείνη τη μέρα άλλο να στα λέω κι άλλο να είσαι από μια μεριά να με βλέπεις με το χαμόγελο της επιτυχίας. Είχα μια – πώς να στο πω – ευτυχία που ήρθε η ώρα μου να διαλέξω. Και διάλεξα. Και πώς το μετάνιωσα!
Από τότε ψηφίζω στις Ευρωπαϊκές και τοπικές εκλογές στη Βρετανία. Εδώ ζω, εδώ είναι η δουλειά μου, το σπίτι μου, το πανεπιστήμιο μου, εδώ έχει αξία να ψηφίζω. Και δεν έχω μετανιώσει ποτέ για την επιλογή μου. Με το Δήμο ειδικά είμαι πολύ ευχαριστημένη, με τους δημοτικούς συμβούλους που μου χτυπάνε την πόρτα και τα συζητάμε και παρακολουθώ με ενδιαφέρον τις συναντήσεις τους μέσα από το webcast. Τυγχάνει βεβαίως να ψηφίζω και αυτούς που βγαίνουν ή τουλάχιστον το κόμμα που βγαίνει. Μέχρι κι ο τρόπος που τρέχουνε το σύστημα με τις κλήσεις μου αρέσει. Μου έρχεται στο σπίτι και πάω στο site τους που μου έχουν και βίντεο της παράβασης. Την πληρώνω άνετα (online έτσι; το δημαρχείο δε το έχω δει ποτέ). Από τις πολλές βιβλιοθήκες που έχει ο Δήμος χρησιμοποιώ δυο τρεις και μ’αρέσει που έχουν επιλογές από την παγκόσμια λογοτεχνία και περιοδικά και κόμικ και DVD. Να μη σας τα πολυλογώ αυτούς που ψήφισα δεν το μετάνιωσα ποτέ.
Και αυτές τις μέρες που το σκέφτομαι ότι θα ψηφίσω φέτος στην Ελλάδα με χτύπησε η αποκάλυψη στο Δόξα Πατρί.
Όσο οι πολιτικοί απογοητεύουν τους ψηφοφόρους – τόσο οι ψηφοφόροι τρέμουν τις επιλογές τους. Και γίνεται η Δημοκρατία αστειάκι γιατί οι ψηφοφόροι δε θέλουν άλλο το αίσθημα της ευθύνης, δε θέλουν να ξέρουν ότι αυτοί που ψήφισαν (βγήκαν δε βγήκαν) δεν κάνουν τα όσα υποσχέθηκαν. Είναι όπως όταν συστήνεις κάποιον για μια δουλειά και τελικά σε κάνει ρεζίλι. Δεν αισθάνεσαι άσχημα ως προς τον εργοδότη; Ε με τις εκλογές αισθάνεσαι άσχημα ως προς τον εαυτό σου.
Κι όμως κολλάμε στο ίδιο κόμμα – περίπου όπως με τις μακροχρόνιες γκομενικές σχέσεις. Δεν θέλουμε με καμία Παναγία να παραδεχτούμε ότι μπορεί να κάναμε τόσο λάθος, ότι αυτός που ήταν ο θεός κι ο έρωτας ο ίδιος τελικώς ήταν μια βλακεία και μισή. Και συνεχίζουμε να τον υπερασπιζόμαστε στο μυαλό μας και τους γύρω μας γιατί θυμόμαστε το αρχικό συναίσθημα παραβλέποντας τις καθημερινές αποδείξεις.
Είμαστε ένα εκλογικό σώμα σε παράκρουση.
I couldn't agree more. Τα πες όλα! (τσάμπα και συμφέρεις… :P )
Συμφέρω, δε το συζητάμε. Μεγάλο value από το 2004.
Αυτά είναι, μαζί με την ποιοτική αναβάθμιση της χώρας (λέγε με Athens 2004). 5 years and running…
Πάντως, και για να γίνω και λίγο κακός, ο τίτλος θα μπορούσε χαλαρά να γίνει “Θα ψηφίσω (φοβάμαι και σιχαίνομαι)”, τουλάχιστον στο μυαλό μου.
Ρε συ επιτελώ κοινωνικό έργο λέμε!
btw κι εγώ σιχαίνομαι λίγο. να το κοιτάξουμε.
Respect λέμε! Το κοιτάμε, δε το κοιτάμε; Δια τούτο και σιχαινόμαστε :)
Θα ψηφίσω σεβόμενος την εκλογική διαδικασία. Αλλά παρα το είμαι υπστηρίκτής της ένταξης της Χώρας δεν μπορώ να καταλάβω πως μπορεί να σταθεί μιά οικονομική ένωση χωρών
– χωρίς να φαίνεται να έχει κάποια πολιτική γιά τα παγκόσμια προβλήματα (παγκόσμιες ανισότητες, περιβάλλον, παγκόσμια φτώχεια, μεταναστευτικό, ειρήνη κλπ)
– με μεγάλο δημοκρατικό έλλειμα με αποφάσεις που παιρνονται και επηρεάζουν τους πολίτες πολλών χωρών χωρίς την εκπροσώπηση η τη συμμετοχή των ίδιων
– με μιά ανευ προηγουμένου γραφειοκρατία.
– που περεύται τυχαία χωρίς συνταγματικούς κανόνες
Μου περνάει όμως και απο το μυαλό να πάω και κάπου το τριήμερο.
Το κείμενό σου με θλίβει γιατί σκέφτομαι τους εδώ δήμους που έχουν γίνει φυτώρια διαφθοράς και συναλλαγής, που οι βιβλιοθήκες έχουν ενημέρωση μέχρι τη δεκαετία του 1970, που η έννοια της ανταποδοτικότητας ερμηνεύεται λανθασμένα, που οι ίδιοι και οι ίδιοι εκλέγονται ευθυγραμμισμενοι με οικονομικά συμφέροντα η συμφέροντα ιδιοκτη΄των μέσων ενημέρωσης και πολλά αλλά
Γεια σου Τάσο – όλοι έχουμε τους ίδιους προβληματισμούς τελικά.
Μα δεν είναι και λίγο μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα; Αν ψηφίσεις λαμβάνεις ευθύνη για τα λάθη που (είμαστε σίγουροι) ότι θα επακολουθήσουν. Αν δεν ψηφίσεις δεν έχεις δικαίωμα να μιλάς γιατί απείχες από την διαδικασία.