Το ότι από τέχνη δεν σκαμπάζω το έχουμε ξαναπεί. Την εκτιμώ, την αγαπώ, αλλά κάθε μου προσπάθεια να καλλιτεχνίσω καταλήγει σε άσκηση ψυχοθεραπείας (αν και μπορεί να αναγνωριστώ μετά θάνατον ως δαιμονισμένη ιδιοφυία).
Έχοντας αυτό στο μυαλό μας θαυμάστε το πρώτο μου δημιούργημα ever σε μέταλλο (χαλκό. ασήμι από την άλλη εβδομάδα). Σχέδιο δικό μου (ο καλλιτέχνης ήθελε να πει κάτι μεγάλο αλλά θυμήθηκε τα doodles που κάνει όταν βαριέται στο μάθημα και έκανε αυτό).
Το φινίρισμα πάσχει ακόμα για δεν πρόλαβα να το αποτελειώσω σ’εκείνο το μηχάνημα του διαβόλου – την άλλη εβδομάδα καλύτερα.
nice work
:)
Κι’ομως…μια χαρα ειναι!!!
Ρε! Εσύ είσαι καλή ρε! Μπράβο! :D
Η μισή σου καρδιά στο κύμα βρίσκεται;;
Να στε καλά παιδιά ευχαριστώ.
Kurojava πάντα!