Τενερίφη: Συμπεράσματα διακοπών

ΣΕΙΡΑ ΤΕΝΕΡΙΦΗ
Τενερίφη: Συμπεράσματα διακοπών
Διακοπές στην Τενερίφη 1
Διακοπές στην Τενερίφη 2: Santa Cruz

———————————————————————————–
Λοιπόν τελικώς όσοι μένουν στην Ελλάδα ξεχνάνε πόσο δίπλα είναι τη σήμερον ο υπόλοιπος κόσμος και πόσο φτηνές είναι οι διακοπές εκεί σε σύγκριση με τη χώρα μας (μην είν’ οι κάμποι; μην είναι τα βουνά;) Στην ανακοίνωση μας ότι αναχωρούμε για τις Τενερίφες για δύο εβδομάδες όλοι οι κόσμοι εντυπωσιάστηκαν λες και πηγαίναμε να περάσουμε 14 μέρες με τον Δαλάι Λάμα ένα πράγμα. Και είναι αστείο γιατί άμα σας πω εξευτελιστικές τιμές που παίζουν από το Λονδίνο τουλάχιστον για ταξίδια θα τρίβετε τα μάτια σας και δε θα ξαναπατήσετε το τρυφερό σας πόδι στις Σαντορίνες που θέλετε 400 ευρώ δύο άτομα με αυτοκίνητο μετ’επιστροφής μόνο τα εισιτήρια.

Για όσους βαριούνται τη θεωρία (έλα μη ντρέπεσαι) όλες οι φωτογραφίες είναι στο Flickr.

Φυσική ομορφιά και ποικιλία σαν της Ελλάδας δεν έχουμε συναντήσει πουθενά αλλού (ακόμα). Ευτυχώς (ή δυστυχώς γιατί δε μ’αρέσει να δίνω και δίκιο στους στενόμυαλους που πετάνε κάτι τέτοιες ατάκες) σαν την Ελλάδα δεν υπάρχει. ΑΛΛΑ (το ψιλιάστηκες ότι υπήρχε ένα αλλά έτσι;)

Αλλά στην Ελλάδα δεν ξέρουμε να κάνουμε τουρισμό. Αρπακόλλα, αρπαχτή, αναίδεια, κακομουτσουνιά, μηδαμινές επενδύσεις, στενομυαλιά και η λογική “αφού σε βάλαμε μέσα στο εστιατόριο/ξενοδοχείο/καφετέρια/κλαμπ τώρα στα αρχίδια μας σε γράφουμε γιατί τα λεφτά σου τα έχουμε στην τσέπη” (που έχω συναντήσει όπου και αν έχω πάει διακοπές στην Ελλάδα ΧΩΡΙΣ ΕΞΑΙΡΕΣΗ) αμαυρώνουν μια χώρα που θα μπορούσε να ζει στα 6/10 της τουλάχιστον αποκλειστικά και μόνο από τον τουρισμό. Και αν βρεθήτε και εσείς σε μέρος που κάνουν τόση επένδυση και θέλουν τόσο πολύ να σε ξαναδούν στον τόπο τους/μαγαζί τους / ξενοδοχείο τους κλπ θα βγάλετε το ίδιο συμπέρασμα.

Η Τενερίφη είναι εξαιρετικά όμορφη αλλά σε σύγκριση με τις ομορφιές της Ελλάδας παραμένει ένα φτύσμα. Πάρε όμως παραδείσματα να δεις τί κάνουν

1) Πεζοδρόμηση, σκαλάκια, κήπους, φωτισμός όλα παραλία – παραλία (7 χιλιόμετρα πεζόδρομος δεν είναι αστεία) χωρίς τραπέζια μέχρι την αμμουδιά, με γλυπτά από τοπικούς καλλιτέχνες, με πινακίδες με πληροφορίες.

2) Πινακίδα με πληροφορίες για τον καιρό, τα τηλέφωνα εκτάκτου ανάγκης και αν μπορεί να κατέβει στην αμμουδιά αναπηρικό καροτσάκι και από πού σε ΚΑΘΕ οργανωμένη πλαζ ανεξαιρέτως ΧΩΡΙΣ είσοδο.

3) Ομπρέλες και ξαπλώστρες διαθέσιμες σε κάθε οργανωμένη πλαζ (ΧΩΡΙΣ είσοδο) που σταματάνε δια ροπάλου τουλάχιστον δέκα μέτρα από το νερό για να μην κόβουν θέα οι πληρώνοντες στους μη πληρώνοντες. Απόδειξη για την ομπρέλα και τις ξαπλώστρες, τρυπημένη, επίσημη, που γράφει “υπηρεσίες πλαζ Τενερίφης” ΧΩΡΙΣ να τη ζητήσεις.

4) Παράδεισμα La Orotava (μια ορεινή πόλη με απίστευτα αρχιτεκτονικά δείγματα ΟΛΑ αναπαλεωμένα): Πινακίδες με το χάρτη της πόλης σε διάφορα σημεία που σημειώνουν πού βρίσκεσαι και αριθμούς με σημεία που έχουν ενδιαφέρον για τον επισκέπτη. Πινακίδες έξω από κάθε σπίτι με ενδιαφέρον/ εκκλησία/ πλατεία/ δρόμο με φουλ πληροφορίες για το τί είναι αυτό, πότε βρέθηκε εκεί, γιατί κλπ.

5) Απαγόρευση του οποιουδήποτε να κλείνει την πρόσβαση στην παραλία (οργανωμένη ή μη) και αναγκαστικό άνοιγμα δρόμου για να περνάει ο κόσμος ακόμα και ανάμεσα από σπίτια και ξενοδοχεία που είναι εκεί από παλιά.

6) Εθνικό οδικό δίκτυο 3 λωρίδες πήγαινε 3 έλα για τα 5/6 του νησιού. Στο 1/6 που είναι βραχώδες επαρχιακός δρόμος 1 και μία λωρίδα στρωμένη άσφαλτος καινούρια και στροφές που μπορείς να τις πάρεις σαν άνθρωπος.

7) Καφές από 1 ευρώ μέχρι 2 ευρώ οπουδήποτε και οποτεδήποτε και αν τον ήπιαμε.

8) Όλοι ανεξαιρέτως – όπου και αν πήγαμε – ακόμα και σε τελείως τουριστικά και one off πράγματα θέλουνε να σε ξαναδούνε οπωσδήποτε. Τιμές, χαμόγελα, εξυπηρέτηση, πληροφορίες, περιποίηση, κάρτες, πόστερ – γενικώς ΤΕΜΕΝΑΔΕΣ για να ξαναπάς.

9) Η ιδιωτική πρωτοβουλία είναι εκεί για να παραμείνει για χρόνια και παραμένει 12 μήνες το χρόνο. Με ξεναγούς που μιλάνε 5 γλώσσες. Με σχετική μουσική. Με καλή διάθεση.

10) Κάθε φορά που στην είσοδο έδωσα χρήματα που μου φάνηκαν πολλά στην έξοδο ήμουν πεπεισμένη πως θα τα ξανάδινα χωρίς δεύτερη σκέψη.

Καλά – θα μου πεις, δεν έχει άσχημα αυτή η Τενερίφη; Πώς δεν έχει.
– Όλοι οι δρόμοι είναι καινούριοι και τον φωτισμό τον ξεχάσανε οπότε το βράδυ ή πας σαν την κότα ή τυφλώνεις τον απέναντι με τους προβολείς σου.
– Όλη της η νότια πλευρά υπάρχει αποκλειστικά και μόνο για τον τουρισμό και δυστυχώς υπάρχουν πολλά καρακιτς μαγαζά (έτσι, χωρίς το γιώτα) με ΚΡΑΧΤΕΣ εκνευριστικούς ανά δύο χιλιόμετρα.
– Άπειρα προϊόντα και καλά τοπικά που είναι made in κάπου αλλού πολύ μακριά.
– Κατσαρίδα και άγιος ο θεός. Με 850.000 μόνιμους και 4 εκατομμύρια τουρίστες το χρόνο σε ένα νησί 80 χιλιόμετρα επί 50 χιλιόμετρα πού να προλάβουν οι αποχετεύσεις.
– Τρία χωριά που έχουν φτιαχτεί αποκλειστικά και μόνο για τους τουρίστες (Las Americas, Los Christianos, Adeje). Ευτυχώς στην πλειοψηφία τους (οι τουρίστες) μένουν εκεί που είναι και δεν πολυκυκλοφορούν στην υπόλοιπη Τενερίφη που είναι όλα τα λεφτά.
– Καμμένη όλη η νοτιοδυτική πλευρά του νησιού που ήταν καταπράσινη μέχρι πέρσι.
– Η μισή πρωτεύουσα (Santa Cruz) είναι τίγκα στα παλιά τέλεια σπιτάκια που έχουν αφεθεί στην τύχη τους και περιμένουν κατεδάφιση.

Έχει πολλά άσχημα η Τενερίφη παίδες, έχει όμως και πολλά καλά και αυτό που κάνει όλη τη διαφορά είναι η καλή διάθεση και η επιμονή όσων ασχολούνται με τον τουρισμό να είναι παρόντες κάθε μέρα για 12 μήνες και όχι να μένουν μία σαιζόν και μετά να τρέχουν στην πρωτεύουσα να τρώνε από τα έτοιμα.