Το Πικρό Τσάι της Ξενιτιάς

Αυτή η όμορφη Ελλάδα προ κρίσης, η αγγελικά πλασμένη

Το κενό... στο Γκάζι

Τελευταία διαβάζω και ακούω για μια όμορφη Ελλάδα πριν την κρίση, για το όνειρο μιας όμορφης Ελλάδας μετά την κρίση. Κι αν ακόμα διατηρώ τις επιφυλάξεις μου για το δεύτερο, ξέρω *σίγουρα* ότι το πρώτο δεν υπήρξε ποτέ.

Οι καιροί είναι δύσκολοι.

Μέχρι και η εφημερίδα Guardian το έχει πάρει χαμπάρι (αν και είναι από τις πιο ευαίσθητες στα θέματα της Ελλάδας).

Λόγω των αναρτήσεων μου για την Αγγλία, το βλέπω κι εγώ πολύ έντονα. Οι ερωτήσεις που παίρνω εδώ και δυο-τρία χρόνια τουλάχιστον δεν είναι από φοιτητές όπως παλιά, είναι από ένα σωρό ανθρώπους που αντιμετωπίζουν το αδιέξοδο της Ελληνικής ανεργίας.

Το βλέπουμε και στην κοινότητα στο Λονδίνο. Οι νέοι είναι πολλοί, ένα ετερόκλητο πλήθος από ανθρώπους που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τη χώρα για να επιβιώσουν.

Βοηθάμε όλοι, όσο μπορούμε. Με συμβουλές, με ιδέες, έστω με ένα τηλέφωνο για καφέ, κάνουμε ό,τι μπορούμε. Όχι επειδή έχει αλλάξει κάτι. Αλλά επειδή είναι ρόδα και γυρίζει – κάποιος μας βοήθησε όταν ήρθαμε, κάποιον θα βοηθήσουμε όταν θα έρθει.

Μέσα από τα πράγματα που διαβάζω και ακούω υπάρχει και κάτι που μου προκαλεί μεγάλη έκπληξη. Η πεποίθηση ότι η Ελλάδα πριν την κρίση δεν έδιωχνε τα παιδιά της και ότι μετά την κρίση τα παιδιά αυτά θα επιστρέψουν. Επειδή δεν έχω τη γυάλινη σφαίρα, μου είναι δύσκολο να αμφισβητήσω το δεύτερο (επέτρεψε μου να είμαι πολύ επιφυλακτική βέβαια, λόγω εμπειρίας).

Το πρώτο όμως γνωρίζω ότι δεν είναι αλήθεια. Όχι πως η κατάσταση δεν ήταν καλύτερη για πάρα πολύ κόσμο. Ήταν όμως πλασματικά καλύτερη για αρκετούς από εμάς.

Έφυγα το 2002. Δεν προέβλεψα την κρίση. Ένιωσα όμως (γιατί νοίκιαζα διαμέρισμα και πλήρωνα φόρους και δούλευα) τα βασικά προβλήματα της χώρας. Τη γραφειοκρατία, την έλλειψη αξιοκρατίας, το πόσο μικρή είναι η αγορά, το πόσο λίγα πράγματα προσέφερε για εκπαίδευση και επιμόρφωση. Ένιωσα το πελατειακό κράτος, τον παραλογισμό των δημόσιων υπηρεσιών. Ένιωσα ακόμα την έλλειψη ευκαιριών και την ασφυξία του να ζεις σε μια χώρα που δεν έχει κανένα international outlook που λένε και στο χωριό μου. Όταν αυτά πολύ πριν την κρίση.

Δεν είχε καλά πράγματα η Ελλάδα; Ένα σωρό. Την οικογένεια, τους φίλους, τα χαμηλά νοίκια, τις βραδιές στα Εξάρχεια, τις μουσικές στο Γκάζι… κι ένα σωρό άλλα. Που ξέρεις, αναλόγως τί προσπαθείς να κάνεις με τη ζωή σου, μπορεί να μη σου φτάνουν. Εμένα πάντως, δε μου έφταναν.

Με στεναχωρεί όταν βλέπω φίλους νέους στο εξωτερικό να μην αντέχουν – όχι λόγω του οικονομικού και των δυσκολιών του εξωτερικού. Αλλά κυρίως λόγω μιας περίεργης νοσταλγίας για μια χώρα του παρελθόντος. Και νομίζω ότι φυλακίζονται σε μία ιδέα. Γίνονται λίγο σαν τις παλιές παροικιακές κοινότητες που πίστευαν το 1990 ότι η Ελλάδα είχε ακόμα χωμάτινους δρόμους και παρθένες νύφες.  Δεν ξέρω δηλαδή αν οι “καλύτερες εποχές” στα οικονομικά, προσδίδουν μια πατίνα πλασματικής τελειότητας σε μια εποχή που – όπως και να το κάνουμε – τα πράγματα δεν ήταν τέλεια.

Μετά από τόσα χρόνια στο εξωτερικό, μετά από τόσες συζητήσεις και ανθρώπους και καταστάσεις ξέρω ότι η νοσταλγία πονάει. Αυτό που δεν πονάει, αυτό που επιτρέπει σε μένα να προχωράω και να πηγαίνω μπροστά και να είμαι ευτυχισμένη είναι η ψυχρή ανάλυση των δικών μου εμπειριών. Δυο λίστες αν θέλεις.

Στη μία τα πράγματα που δεν μπορούσα να ανεχτώ στην Ελλάδα.

Στην άλλη τα πράγματα που αγαπούσα στην Ελλάδα.

Η πρώτη ήταν πάντα πιο μεγάλη.

Μπορεί να αλλάξει αυτό κάποτε; Μπορεί.

Εν τω μεταξύ όμως, φτου ξελευτερία πουτάνα νοσταλγία.

 

8 comments to Αυτή η όμορφη Ελλάδα προ κρίσης, η αγγελικά πλασμένη

  • Και εγώ έφυγα πολύ πριν την κρίση για να σπουδάσω. Όταν τελείωσα με τις σπουδές μου δεν γύρισα πίσω στην Ελλάδα. Δεν μου έλειπε (ούτε μου λείπει) η Ελλάδα όπως σε άλλους. Ήταν και είναι ωράια για διακοπές. Όμως, τόσα πολλά πράγματα ήταν λάθος (από τότε που Ελλάδα ήταν στις “καλές” εποχές της) που δεν ήθελα να ζήσω εκεί.

    Ο κόσμος ξόδευε χρήματα που ουσιαστικά δεν είχε για να πάει σε μπαράκια, στη παραλία για μπάνιο, στη Μύκονο με δήθεν φίλους, για ΣΚ στην Σαντορίνη με γκόμενες και τελικά δεν του έμεινε τίποτα. Όταν ήρθε η κρίση στην Αγγλία το 2008, στην Ελλάδα ξόδευαν όλοι σαν να μην τρέχει τίποτα. Δεν ήθελαν να ακούσουν τι γίνεται στην Ευρώπη. Τα ΜΜΕ δεν έλεγαν τίποτα, αλλά στο Ίντερνετ δεν έψαχναν να δουν τι λένε οι Times ή h Guardian και η Independent. Τώρα όμως βρίσκουν τα βίντεο κάθε τελειώμενου που τους λέει ποια είναι η λύση για την κρίση και ότι για όλα φταίνε η Εβραίοι.

    Η Αγγλία, που ζω, δεν είναι τέλεια, αλλά δεν μπορώ να έχω το τέλειο. Θα ήθελα τον καιρό της Ελλάδας, με τις δουλειές της Αγγλίας, το κράτος της Νορβηγίας ή Σουηδίας, το χρήμα της Ελβετίας, κλπ. Α, και η πρώτη γλώσσα να είναι μία από αυτές που ήδη ξέρω. Δεν μπορώ να τα έχω σε έναν τόπο, όμως. Επομένως προτιμώ να ζω στην Αγγλία γιατί η Ελλάδα δεν είναι για μένα. Η Ελλάδα πνίγει τα παιδιά της. Αλλά, δυστυχώς, πολλά από αυτά τα παιδιά βαριούνται να παλέψουν παρά μόνο όταν οι γόνεις δεν μπορούν να τα ταΐσουν άλλο.

  • Dimitra

    Xairomai poly pou akouo kai allous na pisteboun oti k ego. efyga sxetika teleutaia, to 2012. Alla tipota den prominye ti tha akolouthisei. Se opoion leo thelo na pigaino stin ellada alla diakopes,, me pianei apo ta moutra. Ennoeitai pos thelo to kalytero gia tin ellada, alla DEN EINAI GIA MENA. Megalosa xerontas pos den thelo na vlepo mono Ellines kai den thelo na akouo mono Ellinika. Opoios thelei na katsei kai na polemisei gia tin Ellada ton xairomai k ton epaino! Alla ego kalos i kakos den mporo kai DEN THELO!!

  • Γιώργος

    Eγώ πάλι θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι όταν έλεγα σε γνωστούς και φίλους εν έτει 1993 ότι φεύγω για Aγγλία, όλοι μού έλεγαν ότι θα είναι το καλύτερο που έχω να κάνω. Δεν είμαι σίγουρος αν με ήξεραν τόσο καλά σαν άνθρωπο ή απλά με είχαν βαρεθεί…

    Εννοείται βέβαια ότι κι εγώ συμφωνώ απόλυτα με όλα τα παραπάνω. Η όμορφη Ελλάδα δεν υπήρξε ποτέ και πολύ φοβάμαι ότι ούτε πρόκειται να υπάρξει στο μέλλον. Και η δική μου άποψη είναι ότι από τότε που ζούσα εκεί (αν όχι πιο νωρίς) πολλά προμήνυαν τι μας επεφύλασσε το μέλλον. Aπλά κάποιοι είχαν βολευτεί με τα παραμύθια που αναφέρει η Σοφία και δεν έβλεπαν τι γινόταν μπροστά στα μάτια τους.

  • sen_saven

    ζόρικο θέμα… μερικά αξιώματα που μπορεί να βοηθήσουν:

    1. η Ελλάδα έχει απείρως πολύ καλύτερο καιρό από την Αγγλία.

    2. όποιος μεγαλώνει σε μια χώρα τότε είναι και ‘εγκεφαλικά λογικό’ να την νοσταλγεί… το ρημάδι δεν έχει την δυνατότητα να αναπτυχθεί και να προσαρμοστεί το ίδιο σε οποιαδήποτε ηλικία…

    3. ένας υγιής άνθρωπος σε παραγωγική ηλικία που είτε είναι άνεργος, είτε κάνει μια άσχετη δουλειά σε καθεστώς τρόμου, θα λαλήσει ακόμα και αν βρίσκεται αραχτός στον παράδεισο με την εύα να τον ταϊζει μήλα…

  • Markos

    Η Ελλάδα πριν την κρίση ήταν απείρως καλύτερο μέρος για να ζεί ένας Έλληνας. Δεν υπάρχει σύγκριση με την Αγγλία. Η Αγγλία δεν έχει ποιότητα ζωής, έχει ποιότητα υπηρεσιών. Οι άνθρωποι είναι χάλια, το σύστημα απαράδεκτο η υποκρισία τσακίζει κόκκαλα. Παρόλα αυτά, κάθε σύγκριση περιττεύει. Η Ελλάδα κατέρρευσε, η Αγγλία είναι στο τοπ 5 των ανεπτυγμένων χωρών παγκοσμίως. Άρα μη λέμε ότι θέλουμε, οι άνθρωποι εδώ κάτι κάνουν σωστά. Πολύ πιο σωστά από τους Έλληνες. Δεν τους θαυμάζω, ούτε τους ζηλεύω. Απλά απορώ πως αυτή η παλιόφαρα η κακιασμένη, έχουν κάνει τόσα πράγματα και εμείς οι Έλληνες, ο περιούσιος λαός, είμαστε ακόμα στην Τουρκοκρατία. Αυτό με πληγώνει και με στεναχωρεί. Θα ήθελα κάποτε να γυρίσω στην πατρίδα μου αλλά αυτή τη στιγμή προέχει το συμφέρον της οικογένειας μου. Με πληγώνει ειλικρινά το γεγονός ότι το παιδί μου θα ανατραφεί ως Άγγλος, θα μιλάει αυτή την απαίσια γλώσσα με αυτή τη γελοία προφορά. Με πληγώνει που η Ελλάδα δε μπορεί να δώσει στους Έλληνες τα όσα σήμερα διαμορφώνουν πλήρεις ανθρώπους, οικογένειες, αξιοπρεπή διαβίωση. Με εξοργίζει που οι Έλληνες δεν διεκδικούν και δεν αγωνίζονται για μια καλύτερη Ελλάδα, αλλά αγανακτισμένοι σηκωνόμαστε και φεύγουμε βρίζοντας. Κρίμα, είναι πολύ κρίμα, όμως δε θα καθίσουμε να πεθάνουμε επειδή κάποιοι έχουν αποφασίσει ότι έτσι τους γουστάρει. Δυστυχώς η πραγματικότητα είναι σκληρή. Και πολύ δύσκολη. Για τα παιδιά δεν ξέρω. Μακάρι να μπορέσουμε να τα στείλουμε σε καλύτερα πανεπιστήμια, να τους δώσουμε περισσότερες ευκαιρίες. Μέχρι στιγμής εδώ ούτε καλύτερα σχολεία έχουμε βρεί, ούτε τίποτα καλύτερες ευκαιρίες, δωρεάν τουλάχιστον. Το σύστημα υγείας είναι απαράδεκτο, οι φόροι πολλοί, οι υπηρεσίες ανεκτά λειτουργικές, η μετακίνηση έχει πολλά προβλήματα τρένα αεροπλάνα κλπ το αυτοκίνητο είναι Γολγοθάς με τους παλαβούς και ακατάλληλους και μεθυσμένους οδηγούς που κυκλοφορούν. Τα πάντα είναι πανάκριβα δίχως να υπάρχει κάποιος υπαρκτός λόγος. Τα καλά και τα αξιόλογα πράγματα πρέπει να τα πληρώσεις πανάκριβα. Γιατί είναι ιδιωτικά και εδώ ο ιδιωτικός τομέας είναι το χόλυ γκράαλ τους. Αυτό και το κυνήγι του χρήματος. Δεν υπάρχει η ανεμελιά της Ελλάδας, το αύριο, το καφεδάκι μετά τη δουλειά, ο καλός καιρός, το καλό φαγητό, οι ανθρώπινες σχέσεις. Δεν είμαστε συμβατοί με τους Άγγλους και είμαστε από ανάγκη και μόνο σε αυτή τη χώρα. Το μόνο που έχω να πω στους νεότερους είναι, αν θέλετε να έρθετε εδώ, να το κάνετε νωρίς στην ηλικία και να έχετε αντοχές και δυνάμεις για να σχεδιάσετε τη ζωή σας. Καλά δεν είναι, αλλά τουλάχιστον θα έχετε χρόνο να βγάλετε ορισμένα λεφτά και να προγραμματίσετε το μέλλον σας. Για τα υπόλοιπα με φτηνά εισιτήρια μπορείτε να ταξιδεύετε και φτηνά στην Ελλάδα με easyjet

    • Anastasia

      έτσι ακριβώς

    • on_it

      Η ελληνική μιζέρια, κλάψα και σκ@τοψυχία σε όλο της το μεγαλείο. Θεωρούν ότι έχουν δικαίωμα να μιλάνε έτσι για άλλους λαούς (…η παλιόφαρα η κακιασμένη, απάισια γλώσσα κλπ) αλλά μόλις κάποιος τολμήσει να κάνει την παραμικρή κριτική στην Ελλάδα και στον “περιούσιο” λαό της είναι έτοιμοι να αρπάξουν την καραμπίνα. Αν δυσανασχετείς τόσο πολύ στην Αγγλία, ξεκίνα να πακετάρεις, κλείσε ένα φθηνό εισιτήριο με την easyjet και πήγαινε να εγκατασταθείς στον ελληνορθόδοξο παράδεισο της νότιας βαλκανικής. Δε νομίζω ότι θα λείψεις και σε κανέναν με αυτήν τη νοοτροπία.

  • Skasmenos

    “Στη μία τα πράγματα που δεν μπορούσα να ανεχτώ στην Ελλάδα”
    όλη η αλήθεια σε μία πρόταση…
    Λοιπόν για να μη μπερδεύουμε τα πράγματα. όταν μιλάμε για την Ελλάδα σαν τόπο , τότε φυσικά είναι παράδεισος. Το πρόβλημα της Ελλάδας είναι οι Έλληνες ( και δεν διεκδικώ τη μητρότητα της φράσης ). όταν μιλάμε για Έλληνες… εεεε τότε ναι…
    “Στη μία τα πράγματα που δεν μπορούσα να ανεχτώ στην Ελλάδα”

Leave a Reply to Γιάννης Cancel reply

You can use these HTML tags

<a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>