Πάλι με το μέσο Έλληνα τα βάλαμε κυρίες και κύριοι, αγαπητά μου παιδιά. Με ξέρετε (κι αν δε με ξέρετε δεν πειράζει, σας το λέω εγώ) ότι γενικώς τα κακώς κείμενα τα έχω σημειώσει κατά καιρούς. Παρόλα αυτά είμαι στις καλές μου σήμερα και λέω να πω δυο καλές κουβέντες.
Αφορμή ένα νέο post στο In the mind of Harry Klynn [σημείωση για τους Θωμάδες. Για να με πείσετε ότι το blog του είναι μούφα πρέπει να με πείσετε και ότι το επίσημο site του (που έχει link στο blog) είναι μούφα]
Ο Χάρρυ λοιπόν (και χρησιμοποιώ ενικό γιατί αρνούμαι να χρησιμοποιήσω πληθυντικό για blogger) σατιρίζει τα αποτελέσματα έρευνας της Ευρωπαϊκής Στατιστικής Υπηρεσίας σύμφωνα με την οποία ξημεροβραδιαζόμαστε στις ταβέρνες, δεν διαβάζουμε εφημερίδες, δεν ξοδεύουμε για πολιτιστικά προϊόντα και βλέπουμε πολύ τηλεόραση. Διαβάστε το εγώ γέλασα πολύ, πρωί πρωί και βρέχει στο Λονδίνο (ναι ρε καλοκαιριάτικα τί θες τώρα).
Καλά γελάσαμε αλλά πήγα να πω τα παρακάτω σε σχόλιο, μου βγήκαν πολλά κι είπα να μην σεντονιαστούμε πρωί πρωί οπότε τα γράφω εδώ χάμου προς γνώση και συμμόρφωση. Δεν διαφωνών καθόλου με τον Χάρρυ. Είπα όμως να σημειώσω δυο τρεις γκρίνιες για να μου πάει καλά η μέρα (άμα δεν γκρινιάξω δεν γίνεται).
Δεν μπορεί όλοι οι πολιτισμοί να είναι το ίδιο. Ούτε οι λαοί, ούτε τα έθνη, όπως θες πες το. Το βλέπω αν θες με το μάτι του ανθρώπου που περνάει όλο το χρόνο του στις ξενιτιές τα τελευταία τέσσερα χρόνια και πάει Ελλάδα μόνο για διακοπές (25 εργάσιμες άδεια το έτος. ΄Οχι ένα μήνα τα Χριστούγεννα, ένα το Πάσχα και τρεις το καλοκαίρι. Σκατοτυχεροί φοιτητές! Τέλος πάντων.)
Να αρχίσω από αυτό με το οποίο δεν μπορώ να φέρω αντίρηση: Οι Έλληνες βλέπουν πολύ τηλεόραση. Γεγονός. Κακώς. Δεν συγχωρείται κ.ο.κ.
Οι Έλληνες επίσης ξημεροβραδιάζονται στις ταβέρνες. Ναι. Διότι α)το φαγητό είναι μέρος της κουλτούρας και β)εκεί κοινωνικοποιούνται κατά πολύ. Πού γνώρισες τους φίλους των γονιών σου; Στην ταβέρνα. Πού έμαθες τί σημαίνει χτυπητή; Στην ταβέρνα. Εκεί θυμήθηκες και ότι κολοκυθάκια τηγανιτά τα έκανε έτσι η γιαγιά σου, που ήταν στην κουζίνα από το πρωί μαγειρεύοντας με πετρογκάζ για οχτώ άτομα χώρια τα βρέφη. Έτσι είναι. Το φαγητό είναι μεγάλο κομμάτι της κουλτούρας μας καλώς ή κακώς. Και η κοινωνικοποίηση μας γίνεται πολλές φορές στο οικογενειακό τραπέζει ή στην ταβέρνα. Βλέπε για παράδειγμα την Πολίτική Κουζίνα (άσχετο αλλά αυτός ο Χωραφάς ντιπ καταντίπ ατάλαντος. τεσπα) Κακό είναι αυτό; Όχι. Κακό είναι να νομίζεις ότι υπάρχει μόνο η ταβέρνα με το κοψίδι και να ξινίζεις τη μούρη σου σε οποιαδήποτε καινούρια γαστρο-εμπειρία.
Οι Έλληνες επίσης δεν διαβάζουν ημερήσιο τύπο. Μόνο από το δίκτυο που διαβάζω ελληνικές εφημερίδες έχω χάσει πάσα ιδέα. Έχετε δει εξώφυλλα τελευταία; Δώρα που δίνουνε; Εδώ οι ίδιοι δεν εκτιμούν τις φυλλάδες τους. Τόσο που σου πασάρουν τρία DVD εντελώς δωρεάν μπας και πάρεις την εφημερίδα και αδειάσει η αποθήκη γιατί ο ιδιοκτήτης πάλι το ανέβασε το νοίκι. Είναι και τα εργατικά… Άστα. Τί να λέμε τώρα. Δυο τρεις (και πολλές λέω) εφημερίδες διαβάζονται στην Ελλάδα κι αυτές απ’έξω απ’έξω. Εξαιρώ την Καθημερινή που δεν ξέρω για τα δημοσιογραφικά της αλλά αξίζει μόνο και μόνο για τη χρήση της Ελληνικής που κάνουν. Οπότε τί να διαβάσω;
Και τέλος οι Έλληνες δεν ξοδεύουν σε πολιτιστικά προϊόντα (θέατρο, συναυλίες, βιβλίο κλπ). Άκου λοιπόν ιστορία: Κυνηγούσα τότε που έμενα Εξάρχεια τα φθηνά εισιτήρια στο Μέγαρο Μουσικής (διότι είτε είναι άπιαστα, είτε είναι στο θεό και θες διαστημικό τηλεσκόπιο). Έχω πάει μέγαρο με μποτάκι και τζιν και με κοίταγε η κυρία με τη γούνα δίπλα (που δεν κατάλαβε τί άκουσε αλλά πήγε χρυσή μου) επιτημιτικά. Αυτά είναι. Γιατί σου λέει έβαλα εγώ τη γούνα μου, πήγα στο χρυσό ψαλίδι και έφτιαξα μαλλί, άδειασα και το άρωμα πάνω μου για να έρθεις εσύ με το τζιν, ού να μου χαθείς δε σέβεσαι και τον συνθέτη μου διαφεύγει τώρα το όνομα του (Βον Γουίλλιαμς ήταν).
Για να μη μιλήσουμε για το χορό (που παρακολουθώ πολύ). Όλοι την έχουν δει τρελή διαννόηση και δημιουργικότητα. Γυμνό για το γυμνό, άναρθρο για το άναρθρο, και καλά υψηλή διανόηση. Και καλά. Έχω δει παράσταση στο Λονδίνο, περίπλοκη, διανόησης, συγκινητική, ανθρώπινη. Την ίδια μέρα είδα παράσταση από ελληνική ομάδα, πάλι στο Λονδίνο, περίπλοκη, ακατανόητη, δήθεν υψηλή τέχνη. Φύγανε τέσσερις. Και όχι, αυτό δε σημαίνει ότι ο δημιουργός θα εκτιμηθεί μετά θάνατον.
Μην θυμηθώ κι άλλα παραδείγματα και εκνευριστώ πρωινιάτικο (και βρέχει κι όλας, τα είπαμε). Ο πολιτισμός στην Ελλάδα έχει γίνει μια άπιαστη μαλακία: Άμα δεν το καταλαβαίνεις πάει να πει ότι είναι καλό. Μηδέν παιδεία, μηδέν υποστήριξη. Έχεις δει ταινία χρηματοδοτημένη από το Κέντρο Ελληνικού Κινηματογράφου; Θυμίσου κανα δυο και θα καταλάβεις.
Ουφ έσκασα.
Όπως για παράδειγμα το λούφα και παραλλαγή ? Ναι έχω την εντύπωση ότι συνχρηματοδοτήθηκε από το Κέντρο Κινηματογράφου. Το από που χρηματοδοτείται κάποιος δεν έχει να κάνει με το τι πολιτισμό παράγει. Σίγουρα χωρίς χρήματα “πολιτισμό υψηλής στάθμης” δεν θα βγάλεις…αλλά και πάλι.
Υπάρχουν έλληνες που ξέρουν από καλό λάδι και στα πολιτιστικά , και ξέρουν τι παρακολουθούν και πως. Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι γιατί δεν μαζεύονται κάπου να κάνουν μπούγιο να υπερκαλύψουν τις εσπρέσσο / lifestyle σε χάπια (για να κλέψω και τους αναρχικούς) εφημερίδες και περιοδικά.
Προσωπικά πιστεύω ότι φταίει το οτι βλέπουμε Τόση πολλή τηλεόραση. Θέλει κόψιμο μαχαίρι , δηλ. να μην την έχεις καθόλου σπίτι σου. Αλλά ας μην συνεχίσω γιατί θα ξεφύγω….
Εγώ έχω μια εξήγηση γιατί οι Έλληνες γουστάρουν να πηγαίνουν στις ταβέρνες περισσότερο από ένα θέατρο ή μια συναυλία στο μέγαρο μουσικής.
Γιατί πολύ απλά οι Έλληνες ακόμα δίνουν σημασία στην οικογένεια και στους φίλους. Στην ταβέρνα είναι που θα βγεις με την οικογένεια σου ή με τους φίλους σου, θα μιλήσετε, θα γελάσετε, θα περάσετε καλά.
Στο θέατρο πηγαίνεις για να περάσεις εσύ καλά… όχι για να μιλήσεις με τους φίλους σου… όχι για να ευχαριστηθείς την παρέα των άλλων.
Στις Βορειο Ευρωπαϊκές χώρες (και στην Βρετανία) υπάρχει η εγωκεντρική νοοτροπία του “να περάσω εγώ καλά έστω και αν είμαι μόνος μου”. Που σημαίνει πάω στο σινεμά, πάω στο θέατρο, πάω στο μέγαρο αλλά δεν με ενδιαφέρει αν είμαι μόνος μου ή με παρέα.
Έτσι λοιπόν πιστεύω πως οι Έλληνες είναι πιο κοινωνικά άτομα από τους υπόλοιπους Ευρωπαίους. Το ίδιο πιστεύω και για τους Ισπανούς, και για τους Ιταλούς. Πες πως φταίει το περιβάλλον, πες πως φταίει η διατροφή, πες πως όλα είναι τυχαία αλλά γουστάρω αφάνταστα που ο Έλληνας έχει την κουλτούρα της ταβέρνας. Γιατί πολύ απλά έτσι περνάμε εμείς καλά. Με καλό φαγητό, με καλό κρασί, με τραγούδι και μουσική και τους φίλους και την οικογένεια δίπλα μας.
Και αν αυτό δεν αρέσει σε κάποιους σκασίλες μας. Εμείς δεν γουστάρουμε να αλλάξουμε…
Ξέχασα να πω… Στο Εδιβούργο έχει καταπληκτική λιακάδα… Και ζέστη… Δεν πάμε καλά…
mave σκεφτόμουν κάτι σε Αγγελόπουλο αλλά θα δεχτώ την αντίρρηση
M Scientist μας τσάκισες.Δεν ξέρω αν το ανέφερα (!) αλλά εδώ βρέχει
Κατά τη γνώμη μου η Ελλάδα είναι σε μια περίοδο μεταβατική. Ειδικά στα πολιτιστικά. Όποτε πηγαίνω σε θέατρο το βρίσκω γεμάτο, το μέγαρο τα ίδια, εκθέσεις κλπ. πάλι. Ίσως οι δημιουργοί δεν έχουν αυξήσει την προσφορά και μας κρατάει λιγάκι πίσω, αλλά θα αλλάξουμε παιδιά, μέσα στα επόμενα χρόνια. Ήδη η Αθήνα δεν έχει καμία σχέση με αυτό που ήταν 10 χρόνια πριν, έτσι δεν είναι; καλά για την Θεσσαλονίκη από όπου έιμαι εγώ, έχουμε μέλλον…
καλημέρα!!
Στατιστικη σε μη μετρισημα μεγεθη.
Αυτη η ρημαδα η ποντικοπαγιδα στο Λονδινο, παιζει πανω απ 200 χρονια. Καθε βραδυ το ιδιο. Εδω και διακοσια χρονια ιδια υποθεση. Και καθε βραδυ ειναι γεματη.
Δηλαδη αν για πλακα ανεβαζαμε σε 2000 εξωτερικους χωρους τον αυγουστο το ιδιο θεατρικο και πηγαιναμε καθε βραδυ για ενα μηνα εκει απικο, φανταζομαι οτι οι ευρωπαιοι εκεινο το μηνα θα μας γραφανε στο γκινες.
Πως οριζεται και πως μετριεται η κουλτουρα;
Στο βρετανια μετρανε για εντυπο τυπο το News of the world;
Ρωτησαν/Μετρησαν τους chavs και τις pubs;
Εσεις γιατι πιστευετε τα στατιστικα; Τοσες φορες την παθατε με το λοττο. Δε μαθατε; Ιδιοι κανονες ειναι.
Xeretw apo Birmingham. Eida fws kai mpika epitrepete?
Sto Bham fusaei aeras kai mia klaiei mia gelaei … oso gia tis statistikes… e kala douleia den eixe o diaolos…
filakia
Συμφωνώ με τον Ζάβαλο πως οι στατιστικές είναι μεγάλη μούφα… Άλλωστε είναι γνωστώ και στον επιστημονικό χώρο πως τα μεγαλύτερα ψέματα τα λέμε με τις μεγαλύτερες στατιστικές. Όποτε δεν είναι να τις πιστεύουμε και πολύ.
Εμένα πάλι μου άρεσε αυτό που είπε ο Χαρρύ Κλύνν. Πως δέν έχουν με τι να ασχοληθούν οι Ευρωπαίοι και ασχολούντε με το τι κάνουν οι Έλληνες…
Αυτό με την ταβέρνα, πάντως, ψιλοψοφάει. Δεν υπάρχει ρευστό, αγαπητοί κι αυτά τα «ο έλλην γλεντά ακόμα κι αν δεν έχει να φάει» τα ακούω βερεσέ.
εδώ καιγεται ο τόπος, 40αρες βαράει. θα προτιμούσα βροχή (τώρα που είμαι στο γραφείο).
Xeretw apo Chicago… sunnefia, 40 bathous kai tetoia kolo-ugrasia pou udronis tin wra pou kaneis mpanio kai me kruo vero!
Uparxoun pseutes, uparxoun polu kaloi pseutes kai meta uparxoun oi stastikologoi!!
Panta se sxesi me ameriki pou kserw kalhtera, den nomizw oti einai toso asxhma (fusika ellada einai, kai panta mpori na einai polu kalhtera). Ti allh mera phra se street art fair kai mono art fair den htan. Stin ousia junk-yark sale htan. An pas stin symfonikh tou Chicago pou einai apo tis polu kales tou kosmou kai einai mono 20% gemato kathe fora. Ta eisitiria panakriba kai oi alloi erxontai me ta sortsakia kai tis pantoftes!! (den lew psemata!) Oso gia tis tavernes den to theoro toso kako. Edw sta cafe o kosmos paei gia na diabasei kai na kanei douleia sta laptop. Koinonikotita mhden! Apo tin allh exw katsei se kafeteria stin ellada me filous gia 6 ores… entaksi den einai douleia kai auth, to para-gamisame!!! Meta to 3 euro panakribo frape mou fanike ligo…(ma 3 euro!!)
Ασχετο- τις τελευταίες ημέρες προσπαθώ να μπω στο βλογ σου και συνεχώς με πετάει όξω, με ενδείξεις «δεν υπάρχει» και τέτοια. Μάνα, ο σέρβερ τα έχει δει όλα :)
Και εμένα συνεχίζει να κάνει πρόβλημα κατά διαστήματα. Λες και έχουν ματιάσει αυτό το τίμιο blog. Ληγμένα σύρματα έχουμε τελικά!
Αν μου κάνετε την εξής χάρη μπορεί να το φτιάξουμε: Κάθε φορά που σας το κάνει σημειώστε την ώρα και στείλτε μου ένα mail. Θα με βοηθούσε επίσης να ξέρω την τοποθεσία σας.
Σκοτειναί Δυνάμεις επιθυμούν την σιωπήν μου.
Υπουργείο Εξωτερικών. Λογάριασαν χωρίς τον ξενοδόχο επίδοξοι Πρέσβεις εκ Προσωπικοτήτων, Πρέσβεις επί τιμή, γηραλέοι συνταξιούχοι Πρέσβεις τους οποίους επαναδιορίζει στο ΥΠΕΞ η Ντόρα Μπακογιάννη, σαν ένα είδος «χαρέμι», σύμφωνα με διατάξεις που υπήρχαν στον Οργανισμό του Υπουργείου Εξωτερικών και επαυξήθηκαν στο πολλαπλάσιο με το άσχετο νόμο 3712/2008. Στην ιστοσελίδα http://www.equal-rights-greece.com ετοιμάζεται η καταγγελία στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή (ταυτόχρονα σε Βρυξέλλες και Αθήνα, Λ. Βασιλίσσης Σοφίας) για μαζική παραβίαση εκ μέρους του Υπουργείου Εξωτερικών της κοινοτικής οδηγίας 2000/78/ΕΚ που απαγορεύει διακρίσεις λόγω ηλικίας κλπ στην απασχόληση και εργασία.
Σημειώνεται ότι το Υπουργείο Εξωτερικών, εν μέσω οικονομικής κρίσης, και ενώ κάνει μύριες όσες διακρίσεις στα όρια υποχρεωτικής εξόδου από την εργασία λόγω ορίου ηλικίας (για άλλους στο 60 έτος που τους έδιωξαν και αμέσως μετά κατάργησαν τη διάταξη, στους διπλωματικούς μέχρι το 65ο και σε άλλους στο 67ο), τώρα φέρνει από τα γηροκομεία υπέργηρους συνταξιούχους Πρέσβεις 80 χρονών, για να τους ταϊζει με χρυσά κουτάλια από τα λεφτά του ελληνικού λαού.
Στην καταγγελία, στην οποία τηρείται εχεμύθεια ως προς το όνομα του καταγγέλλοντος (αν ζητηθεί), αφού θα κυνηγηθεί από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή το κράτος που παραβιάζει το κοινοτικό δίκαιο και πέσει «καμπάνα» και παραπομπή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, θα χάσουν τον ύπνο τους οι επαναδιοριζόμενοι μετά τη συνταξιοδότησή τους Πρέσβεις. Έχουν δηλώσει συμμετοχή και υπάλληλοι τόσο του διπλωματικού κλάδου και λοιπών κλάδων του Υπουργείου Εξωτερικών και απλοί πολίτες που φυσικά και έχουν «έννομο συμφέρον» για να κάνουν την καταγγελία.
Για δηλώσεις συμμετοχής στην υπογραφή του εντύπου της καταγγελίας, δηλώστε στο
http://www.equal-rights-greece.com