Διάβασα την καταπληκτική ιστορία του gelial περί του Ευαγγελισμού και θυμήθηκα ένα περιστατικό που μου έτυχε στο ίδιο νοσοκομείο.
Σημείωση: Όσοι από εσάς δεν μπορούν να ακούν οτιδήποτε έχει να κάνει με γυναικολογικά καλύτερα να μη το διαβάσετε. Μπορεί να αναφέρω και τη λέξη “κόλπος”. (Αν υπάρχετε σας εύχομαι την εξής τιμωρία: Να αγοράζετε σερβιέτες για τη γκόμενα σας για πάντα. Μωβ. Με φτερά.Όταν στην ουρά πίσω σας θα είναι ο θείος σας από την Καλαμάτα.)
Είμαι γύρω στα 19 – 20 (δηλαδή αυτά συναίβησαν κάπου 1999 – 2000. Για να μη με λέτε και γριά) και μένω στα Εξάρχεια. Είναι βραδάκι, γύρω στις 11 και από το πρωί έχω μια ενόχληση. Η ώρα έχει φτάσει όμως που πονάω πραγματικά, δε θέλω να κατουρήσω, γενικώς βλέπω λεκάνη τουαλέτας και με πιάνουν τα κλάμματα. Παίρνω λοιπόν το τηλέφωνο το σχετικό (το έχω ξεχάσει γιατί τώρα έχω μάθει το αγγλικό και ο εγκέφαλος μου δεν έχει αρκετό χώρο) και τους λέω “μου φαίνεται έχω γυναικολογικά, υπάρχει γυναικολογικό στο κέντρο που να εφημερεύει;” Βεβαίως μου λένε μανδάμ να πάτε στον Ευαγγελισμό.
Κούτσα κούτσα κατεβαίνω κάτω, τσακώνω ταξί από την Ιπποκράτους (γιατί μιλάμε δεν μπορούσα να περπατήσω) και πάω στον Ευαγγελισμό. (Έχουν και website, αν το πιστεύεις. Πρόοδος)
Τέσπα βρίσκω το γυναικολογικό, είναι και μια αδερφή (νοσοκόμα) εκεί απέναντι της λέω είναι μέσα ο γιατρός; Με κοιτά. Η νοσοκόμα είναι μια κοντή αδύνατη, με μαλλί καστανό, τύπος “θεία” και σίγουρα όχι γκόμενα ή μάνα. Έχει ένα μόνιμο ενοχλημένο ύφος πάνω της που το συγχώρεσα γιατί στον απέναντι θάλαμο ήταν κάτι επείγοντα από ότι κατάλαβα και έτσι όπως ήταν ανοιχτές οι πόρτες κάτι αχ και κάτι βαχ πολύ πονεμένα άκουγα. Να μη σας τα πολυλογώ η νοσοκόμα με κοιτάει λες και της ζήτησα κρεβάτι λουξ κι ένα τσάι του βουνού.
– Τί έχετε;
– Γυναικολογικά.
– Δηλαδή;
– Θα προτιμούσα να μη το συζητήσω.
Ορίστε μας. Ήρθε η νοσοκόμα να μας πει τί πρόβλημα έχει ο κόλπος μας κι η σάλπιγγα μας.
– Θέλετε να δείτε το γιατρό;
– Μάλιστα
Ε τί να σου πω κυρά μου. Όχι, ήρθα να δω εσένα διότι η διαγνωστική σου ικανότητα έχει θαμπώσει όλη την Αθήνα.
– Και γιατί δεν πήγατε στον γυναικολόγο σας;
– Γιατί κοιμάται τέτοια ώρα. Συγγνώμη εφημερεύετε ή δεν εφημερεύετε;
– Καλά θα τον ειδοποιήσω.
Με ύφος χιλίων καρδιναλίων αυτά μή σου πω και του πάπα μαζί.
Την επόμενη μισή ώρα την παρατηρώ που κάνει διάφορα. Κανένα από αυτά δεν μαρτυράει ότι ειδοποιεί το γιατρό. Εν τω μεταξύ είμαι η μόνη έξω από το γυναικολογικό, θέλω να κατουρήσω, δεν μπορώ να κατουρήσω, να μη στα πολυλογώ καίγομαι, πήραν φωτιά τα μπατζάκια μας κι ο γυναικολόγος άφαντος.
Μπουκάρω στον απέναντι θάλαμο, η νοσοκόμα μιλάει με μια άλλη για κάτι γάζες και περιμένω να τελειώσει. Γυρνάει.
– Τί θέλετε εδώ;
– Το γυναικολόγο.
Δυσκολεύεται, το βλέπω στη μούρη της. Υποπτεύομαι ότι ο γυναικολόγος κοιμάται και δεν θέλει να τον ξυπνήσει.
– Περιμένετε
– Περιμένω μισή ώρα. Ουρά δεν υπάρχει. Πονάω.
– Καλά μισό λεπτό.
Είκοσι λεπτά αργότερα εμφανίζεται ο γυναικολόγος. Είναι γύρω στα 50 με λίγα μαλλιά, και τα μάτια του είναι φουσκωμένα από τον ύπνο. Με κοιτάει. Βγάζει κλειδί από την τσέπη και πριν ανοίξει την πόρτα του γυναικολογικού με ρωτάει.
– Τί έχετε
– Εδώ θα το συζητήσουμε;
Όχι μεγάλε άμα γουστάρεις ανοίγω και τα πόδια καταμεσής του διαδρόμου.
– Πονάτε;
– Ναι
– Γιατί δεν πήγατε στον γυναικολόγο σας;
– Συγγνώμη εφημερεύετε ή όχι; Γιατί το ΕΚΑΒ λέει ότι εφημερεύετε.
Παίρνει ένα ύφος πολύ ενοχλημένο που το σκατοΕΚΑΒ κάθεται και ενημερώνει άσχετους ότι το γυναικολογικό εφημερεύει. Τί θέλουν όλες οι ηλίθιες βραδιάτικα, γυναικολόγο δεν έχουν; Να πληρώσουν ιδιωτικά όχι που έρχονται και ξυπνάνε τους γιατρούς στα νοσοκομεία.
Με τα πολλά μπαίνουμε μέσα και του λέω τα συμπτώματα.
“Αυτό έχετε” μου λέει.
– Συγγνώμη δεν θα με εξετάσετε;
Τί έγινε ρε παιδιά τηλεπαθητική ιατρική. Σε κόβει με το μάτι, του λες που σε πονεί και που σε σφάζει και βγάζει τη διάγνωση.
– Γδυθείτε.
Με εξέτασε. “Αυτό έχετε”, μου λέει. Τον κοιτάω. Με κοιτάει με ένα ύφος κενό, με το βλέμμα της τρελής αγελάδας.
– Και από τί προκαλείται αυτό;
Μέχρι να του βγάλω περί τίνος πρόκειται, πώς προκαλείται, ότι ΔΕΝ είναι αρρώστια απλά μια μόλυνση ξημερώσαμε. Με το τσιγγέλι του έβγαζα τις πληροφορίες. Γιατί σου λέει, όλοι τα ξέρουν αυτά. Ορίστε οι ηλίθιες, δε φτάνει που μας ξυπνάνε θέλουν και εξηγήσεις. Αντί να μας προσκυνάμε που τους λέμε τί έχουν. Κανονικά πέντε φάρμακα θέλουν τα οποία πρέπει να παίρνουν και τυφλά. Όχι να μας ρωτάνε κι όλας!
Έγραψε και μια συνταγή. Με αυτά τα κολλυβογράμματα των γιατρών, ξέρετε.
– Και πώς θα τα παίρνω αυτά;
– Γράφει
– Ναι ξέρετε, δεν καταλαβαίνω τα γράμματα σας.
Τα καταλάβαινα αλλά ήθελα την ευχαρίστηση να δω αυτό το κουρασμένο του βλέμμα άλλη μια φορά, το βλέμμα που λέει “τί τραβάω ο δόκτορας με τις ασχετίλες που μου πέφτουν, εγώ ο θεός της ιατρικής που έπρεπε να με προσκυνάει ο Γιακούμπ”.
Στην έξοδο πέτυχα τη νοσοκόμα να ρωτάει μια κοπέλα που ήρθε μετά από μένα γιατί δεν πήγε στο γυναικολόγο της.
Αθάνατες εφημερίες.
ρε συ τα μεγαλα πνευματα συναντιουνται:p
δεν προλαβαινω να το διαβασω ολο γιατι φευγω,(θα το κανω μολις γυρισω) αλλα κοιτα συμπτωση, και γω μολις ποσταρα ενα “γυναικολογικο θεμα”
μεν ουιλ μπαρφ τουντει:P
πολυ καλο.Μην νομιζεις οτι εχει αλλαξει τιποτα.Το μονο που αλλαξε ειναι οτι πρεπει να εχεις και ιδιωτικη ασφαλιση.
Καλά εγώ ο πιγκουινος το κάνω … μόκο που εδώ για το διαβήτη (ε, οχι και γυναικολογικό προβλημα τώρα, ειπαμε sisu) μου δώσανε ψυχολόγο για υποστήριξη και με παίρνει ο γιατρός μια φορά στις δεκαπέντε να δει πως πάω!!! Και δεν ειμαι εξαίρεση και μιλάμε και για το αντίστοιχο ΙΚΑ. Στην Ελλάδα καλύτερα να μην σας πω πως το ανακαλύψανε και δεν θα ξερουμε αν πρεπει να κλαίμε ή να γελάμε. :)
ε… χμμ… ε…
όταν μια φορά πήγα στην εντατική, πέρσι, με πήραν μετά από 3 μέρες τηλέφωνο και μου έκαναν 10 ερωτήσεις για να δουν αν έμεινα ευχαριστημένη από το service τους… αλλιώς αν ήθελα, μπορούσα να κάνω και παράπονα, μου είπαν…
ε…, δεν χρειάζεται να γράψω ότι αυτό ΔΕΝ έγινε στην Ελλάδα, ε;;;;
καληνυχτέισον :)
το διαβασα, απολαυστικη οπως παντα.
αυτο με το “γιατι δεν πηγατε στον γυναικολογο σας “μου θυμισε μια δικη μου ιστορια.
μου επιτρεπεις?
εγκυος ενος-2 μηνων, εχω ενα πορτοκαλι discharge.
παμε στο Ελενα και ειναι βραδυ και υπαρχουν κρεβατια χωρισεμνα με κουρτινακια.Τσιγγανες εδω και κει.
Με παραλαμβανει ενας ξινιλας γιατρος.
“γιατι δεν πηγατε στον γυναικολογο σας?”
“ειναι μακρυα και μου ειπε να ερθω να δω εδω τι εχω, μηπως εχω αποβαλλει ειναι και 11 η ωρα”
αρχιζει να μοθρμουραει ενω τσατισμενος πιανει κατι βρωμικα πραγματα και μου λεει να γδυθω.
κατεβαζω το παντελονι μου, ξαπλωνω και τον ακουω
“και μου στελνουν τις πελατισσες τους ετοιμοθανατες, ο αλλος της ειχε κανει αποξυση, και ηρεθ η αλλη μες την αιμοραγια να την καθαρασιω, στο διαολο κλπκλπ”
πρεπειν να τονισω οτι η ψυχολογια μου ηταν ηδη σκατα και ολη αυτη η αρνητικοτητα αρχιζε να με τρελλαινει?
μου λεει οτι θα με εξετασει κολπικα με το χερι για να δει.
Οπως ειχε γυρισμενη την πλατη του ξαφνικα ενα ουρλιαχτο μες το κεφαλι μου “δεν υπαρχει περιπτωση να αφησεις αυτον τον ανθρωπο να σε πιασει”
ομολογω οτι δεν θυμαμαι αν τελικα με εξετασε η οχι, οπως ολα τα πολυ δυσαρεστα το εχω μπλοκαρει απο το μυαλο μου.
θυμαμαι ομως να τρεχω με το παντελονι κατεβασμενο και πανικοβλητη να ψαχνω τον αντρα μου φωναζωντας σαν την τρελλη του σαγιο.
Αυτος τσαμπουκαλυευτηκε ηθελε να τον παει “αναφορα” για την αντιμετωπιση της εγκυος γυναικας του, εγω εκλαιγα υστερικα, τελικα ηρθε ενας αλλος γλυκυτατος γιατρος που μας εδωσε να καταλαβουμε οτι ειχαμε πεσει σε περιπτωση.
μου εκανε υπερηχο, το παιδι ηταν ακομα εκει.
ο αντρας μου ηθελε ακομα να το κανει θεμα αλλα τον επεισα οτι δεν αξιζε τον κοπο και φυγαμε.
κατα τα αλλα το Ελενα ειναι απο τα καλυτερα μαιευτηρια, σεβονται και τον θηλασμο και την μανα περισσοτερο απο τα ιδιωτικα…
απλα εγω υπηρξα γκαντεμω.
ειπαμε
μαλακομαγνητης.
σοτι για την καταχρηση του χωρου…:)
Just passing by.. and I thought to say hi..
Hey Shaman – thanks for stopping by! It’s all Greek to you right? :-)
Έχεις όντως δίκιο, το ποστ μου ήταν καταπληκτικό χαχαχαχα
Βρε τι σου έτυχε κι εσένα και σε ευαίσθητη περιοχή πω πω πω
Το ξερατε οτι πλεον οι γιατροι μπορουν να διαγνοσουν αν εισαι εγκυος με το ματι??? Βεεεβαια! Σε νοσοκομειο της Ουγγαριας πριν κανα 2 χρονια, κυριακη πρωι εκδηλωνω συμπτωματα απο κατι που εχω ξαναπαθει αλλα επειδη δεν μπορουμε να παιρνουμε φαρμακα ετσι, λεω να περασω μια βολτα απ’το νοσοκομειο (τι σκατα την πληρωνω την ασφαλεια εξαλου).
Σημειωση: οι ουγγροι ειναι γενικα βαριεστημενος λαος, αλλα τις κυριακες τους πιανει ενα κατι, και βαριουνται να κουνισουν ακομα και τα βλεφαρα τους.
Με βλεπει λοιπον η νοσοκομα, της λεω θελω γυναικολογο και με στελνει στο γιατρο αμεσως (τουλαχιστον δεν ειναι οπως στην ελλαδα).
Ερχεται λοιπον ο γιατρος, ενας χοντρουλης φιλικοτατος αθρωπος, λεω κι εγω απο μεσα μου “ωραια”. Που να ‘ξερα. Ελα ομως που ο γιατρος δε μιλαει σχεδον λεξη αγγλικα και προσπαθω τωρα εγω η ταλαιπωρη να του περιγραψω τι εχω. Του λεω κιολας οτι το εχω ξαναπαθει πριν κανα χρονο και μου λεει οτι καταλαβε. Και αναφωνει χαμογελαστος “Ααααα τοτε εισαι εκγυος!!!” Σημειωση μεχρι εκεινη τη στιγμη δεν ειχα βγαλει ουτε καν το μπουφαν… Κανονικα θα με ειχε πανικοβαλει η δηλωση, ελα ομως που ο φιλος μου ηταν φανταρος και ειχα να κανω σεξ πανω απο 4 μηνες… Ηθελα να του πω: με ποιον, με το Κρινο? αλλα καταλαβα οτι δεν θα το πιασει… Οποτε του ειπα εγω τι να μου γραψει μεχρι να ερθει δευτερα να δω τον γιατρο μου γιατι δεν την παλευα αλλο ετσι. And for the record, τελικα δεν με εξετασε καθολου..
Γι’αυτο UK και παλι UK… επρεπε να ειχες γραψει και καμια φορα για το πως ειναι τα νοσοκομεια εκει να μαθαινουν μερικοι μερικοι.