Burnout στα βράδια του Λονδίνου.
Δεν έχει νύχτα που να μην γερνάω.
Γρήγορα.
Σε fast forward.
Δεν έχει νύχτα που να μην ονειρεύτηκα ένα πρωί από τα παλιά, να αναπνέει γύρω μου, να πετάει τη μυρωδιά σου στους τοίχους, αυτή που περιμένει στο κομοδίνο μου.
Γιατί πίστεψα στα ψέμματα – πες μου – αφού μέσα μου χορεύει η μόνη αλήθεια.
?