Στο Λονδίνο όλοι φέρνουμε κάτι μαζί μας.
Κάτι λίγο από το σπίτι, κάποια μαρμελάδα της μαμάς, κανέλλα, καφέ, τσιγάρα.
Φέρνουμε και μυρωδιές και ανάσες και φιλιά και μουσικές. Κυρίως μουσικές.
Φέρνουμε και μια λαχτάρα, μια πείνα, μια βιασύνη να κάνουμε, να δούμε, να βρούμε, να αλλάξουμε.
Είμαστε ίδιοι.
Είμαστε άλλοι.
Από το Λονδίνο ξεκινάω πάντα για να σε βρω. Αθήνα, Πειραιάς, Αταλάντη, Μυτιλήνη, Κιλκίς. Ταξιδεύω.
Στο Λονδίνο όταν θα έρθεις (γιατί πρέπει κάποτε να θέλεις να έρθεις κι εσύ) να μου φέρεις λίγη από την άμμο. Εκεί που χάραξα δυο λόγια για να τα πάρει η θάλασσα.
Γιατί αγάπησα την πόλη σου. Γιατί αγάπησα τη δική μου.
Γιατί κάποτε επιτέλους θα μπορούμε να κάνουμε αυτό που θέλουμε. Και μόνο αυτό.
Leave a Reply