Ξαναγίναμε DEASY-tal era.
Τώρα που θα πας διακοπές αγαπητέ μου αναγνώστη θυμήσου με. Κλείσε την πρόσβαση σου στο web. Κι αν δε μπορείς – η δε θες – ξεκίνα μια νέα παράδοση αποτοξίνωσης έστω μια μέρα την εβδομάδα.
Ακούγομαι ολίγον σαν τοξικομανής με το σημερινό άρθρο, το γνωρίζω. Έλα δω, πού πας; Σε βλέπω που πήγες να κλείσεις τη σελίδα σκεπτόμενος ότι θα σε αρχίσω στο κήρυγμα. Μη φοβού. Είμαι από τους ανθρώπους που χρησιμοποιούν το web κάθε μέρα σχεδόν όλη μέρα για τη δουλειά, για το διάβασμα, για τη διασκέδαση. Συν έχω και κάτι που δεν έχει η πλειοψηφία. Την ξενιτιά που σημαίνει υπερωρίες όταν θέλω να μιλήσω με οικογένεια και φίλους πίσω στα πάτρια. Καταλαβαίνεις λοιπόν ότι αγαπώ το web – και επαγγελματικά και προσωπικά και ηθικά.
Πλην όμως. (Το ήξερες ότι έρχεται ένα “αλλά”, έτσι;)
Σχόλια εκεί.
Συγχαρήκια εδώ.
Σματς
Leave a Reply