Το τάβλι είναι ένα σπορ με το οποίο προσφέρω σταθερά εδώ και 15 χρόνια κοινωνικό έργο. Μιλάμε είναι τέτοια η προσφορά και η αυταπάρνηση μου που άνετα κατεβαίνω και στις Δημοτικές Εκλογές.
Όποιος ταλαιπωρημένος φίλος υπάρχει σε αυτή τη γη, όσο πεσμένος και να είναι, όσο απελπισμένος, μπορεί να στηριχτεί σε ένα ταβλάκι μαζί μου οπότε και θα χάσω ΘΕΑΜΑΤΙΚΟΤΑΤΑ.
Χάνω σταθερά και χωρίς έλεος από ΟΛΟΥΣ, ακόμα και από τους πιο αρχάριους χωρίς φόβο και πάθος.
Η χασούρα μου στο τάβλι έχει θρυλικές διαστάσεις ήδη από το Λύκειο – και εδώ υπεισέρχεται η Ωδή – οπόταν και η αγαπημένη μου Φαίδρα μου έμαθε τάβλι. Στις συχνές κοπάνες μας παίζαμε τάβλι σταθερά και η φράση που θυμάμαι με άπειρη τρυφερότητα ήταν όταν η Φαίδρα είχε τις στεναχώριες της και δήλωσε “Έλα ρε Σοφία να σε παίξω ένα ταβλάκι να συνέλθω”. Κι εγώ έπαιζα (και έχανα) μέχρι που μας διώχνανε από το μαγαζί χ α λ α ρ ά γιατί γινόμασταν ηλίθια και εκνευριστικά 16χρονα που γελάνε κακαριστά.
Η άνωθεν φωτογραφία από τις πρόσφατες διακοπές στην Κρήτη μπορεί να επιβεβαιώσει ότι 15 έτη μετά η μεγάλη μου προσφορά συνεχίζεται.
Σκέφτομαι πλέον να αρχίσω να χρεώνω.
Leave a Reply