Κάποτε κόντεψα να πλακωθώ στις μπάτσες με μία καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο – καθ’ όλα αξιόλογη η γυναίκα αλλά κατηγορία Επαναστάτρια με Επιχειρήματα (επίσης γνωστοί ως Παρωπίδες Α.Ε.)
Το μάθημα της ήταν ΜΜΕ & Παγκοσμιοποίηση. Μια ωραία μέρα μας έφερε να δούμε το The Take – όπου καμιά 30αριά εργάτες στην Αργεντινή (ναι τη γνωστή) αφού έμειναν χωρίς δουλειά διότι οι ιδιοκτήτες του εργοστασίου γίνανε μπουχοί ξανάνοιξαν το εργοστάσιο μόνοι τους και άρχισαν να δουλεύουν πάλι δημιουργώντας έναν συνεταιρισμό. Το ντοκυμαντέρ το υπογράφει (και) η Naomi Klein του γνωστού No Logo οπότε δε χρειάζεται να αναλύσω ότι όλη η θεωρία περιστρέφεται γύρω από τα αρνητικά της παγκοσμιοποίησης και τα καλά της επανάστασης.
Πριν τα πάρουν οι αριστερούληδες και πριν χαρούν οι δεξιούληδες εκεί έξω καλό θα ήταν να σημειώσω ότι το No Logo το έχω διαβάσει με μεγάλο ενδιαφέρον και δεν ανήκω ούτε στους μεν ούτε στους δε.
Τεσπα να μη στα πολυλογώ η καθηγήτρια αποφάσισε εκείνη τη μέρα ότι θα μας κάνει διάλεξη περί του πώς οι εργάτες ήταν επαναστάτες και λειτούργησαν κατά της παγκοσμιοποίησης και εμπρός της γης οι κολασμένοι και το μόνο που έχουμε να χάσουμε είναι της αλυσίδες μας και άλλα γραφικά.
Ναι, γραφικά. Όπως είπα τότε και στην ίδια και τώρα που το θυμάμαι ακόμα το αίμα μου βράζει, οι εν λόγω εργάτες δεν ξανάνοιξαν το εργοστάσιο για να κάνουν επανάσταση αλλά για να ταίσουν τα παιδιά τους που πεινούσαν κ υ ρ ι ο λ ε κ τ ι κ ά! Οπότε, μέχρι να πεινάσει κι εμάς κανα παιδί μας, καλό είναι να μην κάνουμε τους ταλαίπωρους τους ανθρώπους σύμβολα όποιας πολιτικής μαλακίας μας έχει χτυπήσει στο κεφάλι και να βλέπουμα τα πράγματα όπως είναι.
Όταν πεινάς δεν κάνεις επανάσταση. Παράγεις ΕΡΓΟ. Κανονικό. Βρίσκεις λύσεις. Γιατί αν δε βρεις λύσεις τα παιδιά σου ΘΑ ΠΕΘΑΝΟΥΝ.
Τους εργάτες στην Αργεντινή τους προσκυνάω γιατί βρήκαν τη λύση, πήραν την ευθύνη για τη δική τους τη ζωή.
Το ξανασκέφτηκα σήμερα που είναι η πολλοστή φορά που ακούω ότι στην Ελλάδα έχει απεργία. Σα να λέμε έχει μπάσκετ απόψε μη βγεις.
Τόσα χρόνια δεν έχω δει ούτε μία απεργία που να έχει αποτέλεσμα. Κάποιοι πάντα λένε ότι αν δεν κάναμε απεργία τα μέτρα θα ήταν χειρότερα. Δεν ξέρω, μπορεί και να είναι έτσι.
Αυτό που με ανησυχεί όμως ότι η απεργία δεν είναι τρόπος να πάρεις τα πράγματα στα χέρια σου και να αλλάξεις τη ζωή σου προς το καλύτερο. Οι απεργίες πλέον έχουν καταλλήξει να είναι το καταφύγιο του μικρού κακομαθημένου που του πήραμε την κούκλα του κι έχει κάτσει κάτω και κλαίει.
Με άλλα λόγια. Με την απεργία τη σήμερον νομίζω ότι αυτό που δείχνουμε είναι μοιρολατρία. Η ίδια η πράξη της απεργίας δείχνει μια βαθιά παραδοχή του ταξικού συστήματος και έτσι όπως γίνεται η απεργία σήμερα ουσιαστικά οι από κάτω ζητάνε από τους από πάνω να τους πληρώνουν/ φροντίζουν καλύτερα. Δε νομίζω ότι αυτό είχαν στο μυαλό τους όταν μιλούσαν οι θεωρητικοί για την επανάσταση.
Οι συνθήκες, ο τρόπος που ζούμε τη ζωή μας, ο τρόπος που λειτουργεί η πολιτική, όλα έχουν αλλάξει. Αυτοί οι τρόποι διαμαρτυρίας δεν νομίζω ότι οδηγούν πλέον πουθενά και πώς να στο πω, προσωπικά δε μου ταιριάζουν κι όλας.
Δε θα ήταν καλύτερα αντί να απεργούμε να πάρουμε την ευθύνη και να αλλάξουμε πραγματικά τα πράγματα; Θες για το μικρόκοσμο μας μόνο; Έστω. Αλλά και οι 30 εργάτες στην Αργεντινή ένας μικρόκοσμος είναι. Και οι Ζαπατίστας ένας ακόμα (διαβάστε πώς αποφασίζει η κοινότητα κι όσοι θυμάστε αρχαία Ελληνική ιστορία θα χαμογελάσετε).
Από τις μικρές τοπικές δράσεις ίσως να ξεκινήσουν όμορφα πράγματα. Ίσως δεν είναι θέμα να σώσουμε το Λαό (που δε νομίζω ότι υπάρχει κι όλας). Ίσως το θέμα είναι να σώσουμε όλοι τους εαυτούς μας και τους ανθρώπους μας γιατί αυτοί είναι ο Λαός.
Γιατί ρε γαμώτο πώς να στο πω. Το κράτος δεν είναι καλύτερο από μένα – πώς έιναι δυνατόν να του ζητάω να με σώσει;
μην κολάς στις λέξεις. γράφει πχ: “οι εν λόγω εργάτες δεν ξανάνοιξαν το εργοστάσιο για να κάνουν επανάσταση αλλά για να ταίσουν τα παιδιά τους που πεινούσαν κ υ ρ ι ο λ ε κ τ ι κ ά!”
για κάποιους αυτό *είναι* επαναστατικό. δεν είναι εύκολο πράγμα. και σήμερα στην ελλάδα κάποιοι οδηγούνται στην εξαθλίωση (έστω κι αν δεν είναι τα πράγματα σε τέτοιο χάλι όπως στην Αργεντινή) ή ακόμα χειρότερα στην ανεργία και δεν κάνουν απολύτως τίποτα.
Θέλει αρκετή τόλμη για να κάνεις αυτό που έκαναν αυτοί οι εργάτες στην Αργεντινή. Μπορεί να μην είναι επανάσταση με την καθολική έννοια, αλλά (για να θυμηθώ τους Καταστασιακούς) είναι μια κατάσταση ελευθερίας μέσα στη βαρβαρότητα.
Ναι βρε comzeradd *είναι* επαναστατικό αλλά το κλειδί δεν είναι η λέξη το κλειδί είναι η *πράξη*. Έκαναν *κάτι*.
Με την απεργία τί ακριβώς κάνεις;
δημιουργεί ένα ρήγμα στην κανονικότητα :) δεν είναι κάτι που μπορούν να το ανεχτούν εύκολα. σου θυμίζω πως τα τελευταία τουλάχιστον 10 χρόνια όποια απεργία κράτησε αρκετές ημέρες κρίθηκε παράνομη και καταχρηστική από την “ανεξάρτητη” δικαιοσύνη.
σ’ αυτό που συμφωνώ είναι πως πρέπει πλέον όλοι μας (τουλάχιστον όσοι διαφωνούμε με το πολιτικό παρόν) να βρούμε πιο αποτελεσματικούς και δημιουργικούς τρόπους δράσης (και δευτερευόντως αντίδρασης).
Άντε καλά. Αν ήθελαν να δημιουργήσουν πλήγμα θα μπορούσαν να λειτουργήσουν τις συγκοινωνίες επιτρέποντας στον κόσμο να μην χτυπά εισιτήριο. Αυτό το “αποφασίζω και διατάζω” εις βάρος του συνανθρώπου δεν θα το καταλάβω ποτέ.
Με ποιό δικαίωμα παραλύουν μία χώρα κάνοντας επιχειρήσεις και σχολές να αλλάζουν το πρόγραμμα τους; Αυτό έλεγε το Σύνταγμα;
Πλέον “κλαϊν μαϊν” για μένα και για πολλούς ακόμα φοιτητές για φέτος και κακώς κάνω που ασχολούμαι γιατί, πάλι απάντηση που αμύνεται την φανέλα που ο καθένας φοράει θα λάβω αλλά αμαρτία…
και αυτά που κάνει η κυβέρνση εις βάρους του συνανθρώπου είναι. τα ζυγίζεις και αποφασίζεις. τι είναι πιο σημαντικό, να μπορέσεις να πας στη σχολή σου ή να μην μείνει κάποιος άνεργος.
η επίκληση του συντάγματος είναι κι αυτή μια φανέλα…
Και η απεργια ειναι ενα εργαλειο, απο τα λιγα που μπορουν να ασκησουν πραγματικη πιεση στους απανταχου “απο πανω”. Βεβαια ειναι γεγονος οτι στο Ελλαδα δεν εχει κανενα νοημα πλεον – εχει εκφυλιστει στο αντιστοιχο της κοπανας απο το σχολειο. Ποτε ηταν η τελευταια φορα που ειδαμε οποιονδηποτε να ιδρωνει που ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ, ΜΜΜ, ΜΜΕ, ΕΣΥ, ΚΛΠ απεργουν;
Η κατασταση φτανει (αργα αλλα σταθερα) σ’ενα σημειο οπου θα πρεπει να γινουμε πλεον ουσιαστικοι και ενεργοι πολιτες, κι οχι αναμεταδοτες των ιδιων και των ιδιων αυνανιστικων συνθηματων.
Ιδιαίτερα φιλελεύθερος και προοδευτικός ο τρόπος σκέψης σου ( με την έννοια που δίνουν οι οικονομολόγοι). Αλλά δεν ζητάμε από το κράτος να μας σώσει ( για την Ελλάδα μιλάω πάντα). Να μας προστατεύσει ζητάμε, για αυτό το ταίζουμε και λεφτά. Ένα δίκαιο και εύλογο δούναι και λαβείν είναι.
Εχμ στη σημερινή κατάσταση ζητάς από το κράτος να σε προστατεύσει από τον εαυτό του. Πρόβλημα το βλέπω αυτό.
Επιμένω! Τους ζητάς να προστατεύσει αυτά που του έδωσες! ( χωρίς δικαίωμα επιλογής!)
Δε νομίζω ότι μπορεί να λειτουργήσει έτσι. π.χ. θυμάμαι που οι αγρότες έκλειναν την εθνική για να πάρουν χρήμα. το πήραν. αυτό το χρήμα δε θα μας έκανε καλό σήμερα;
Επίσης πήραν και οι κλέφτες θα μου πεις. Έστω.
Η κλεψιά όμως υποκινείται και μέσα από τη διαδικασία που λέει ότι το κράτος μου χρωστάει επειδή δεν έβρεξε φέτος.
Στο κράτος λοιπόν πιστεύω καλά κάνουμε και δίνουμε ναι. Ίσως όμως καλό θα ήταν να ξέρουμε και τί παίρνουμε. Δεν μπορεί να παίρνουν όλοι βρε παιδί. Και συντάξεις και επιδοτήσεις και κλεψιά. Κάτι πρέπει να φύγει.
Πες τα ρε Θεία… πες τα…!!!! Μες στο μυαλό μου είσαι (μη το πάρεις με τη πονηρή έννοια ε…;;;)
Εμ τα λέω, τί, κάθομαι;
γενικά συμφωνώ με comzeradd και Crucilla.
ειδικότερα, λες:
Η σημερινή απεργία γίνεται για το ασφαλιστικό. Η ασφάλιση είναι υποχρεωτική στην ελλάδα και την πληρώνουμε ουκ ολίγο (πχ. όσοι είμαστε στον ΟΑΕΕ ή το ΙΚΑ μια περιουσία). Η “πολιτεία” αποφασίζει να αλλάξει τον τρόπο συνταξιδότησης. Ποιός άλλος τρόπος υπάρχει να εκφράσεις την αντίθεσή σου με αυτό; Με ποιό τρόπο θα μπορούσαμε “αντί να απεργούμε να πάρουμε την ευθύνη και να αλλάξουμε πραγματικά τα πράγματα” όπως λες; πες μου ΕΝΑΝ τρόπο.
ανάλογα με την κάθε πόλη-κράτος και σε διάστημα περίπου 3 αιώνων μπορεί να κλάψουμε ;)
δεν ζητάς να σε σώσει αλλά να σου επιστρέψει μεθαύριο κι όχι στην μεταθάνατον ζωή αυτά που του δίνεις ως εργάτης – γιατί του δίνεις και μάλιστα πολλά!
Συμφωνούμε, κάτι πρέπει να φύγει. Η απεργία έγινε γιθα να μη φύγουν οι συντάξεις ;) (οι επιδοτήσεις πάλι είναι μια άλλη ιστορία που δεν έχει να κάνει με το ασφαλιστικό…)
Γενικά. Δεν μιλάω για μία απεργία. Μιλάω για ΟΛΕΣ τις απεργίες, ξεσηκωμούς, διαμαρτυρίες με πορτοκάλια πεταμένα στο σύνταγμα και συμβολικό χύσιμο γάλακτος στους υπονόμους.
>> πες μου ΕΝΑΝ τρόπο.
Για να μην αναφέρω την ιδιωτική ασφάλιση που γρήγορα θα γίνει υποχρεωτική και με πεις Καπιτάλα να αναφέρω τις άπειρες υποθέσεις άσχετων συντάξεων; Όσο η θεια μου η Ουρανία έπαιρνε παρανόμως τη σύνταξη του μακαρίτη (ένα σωρό τέτοια) μιλάγαμε; Όσο κάποια μερίδα έβγαινε στη σύνταξη στα 45; Γιατί γω ξέρω κόσμο που έσπρωξε τα βλαστάρια του να γίνουν μπάτσοι για να κάααααθονται στα 45 τους ή 50 ή όποτε. Άλλος Λαός είναι αυτός; Δεν είναι ο Κυρίαρχος;
Βρήκαμε ένα τρόπο να υπάρχει ουσιαστικός έλεγχος στο τί κάνανε τα λεφτά; Ή μήπως απλά πετάμε πέτρες όταν τελειώνουν; Αυτό αναρωτιέμαι.
Άμα γινει υποχρεωτική και καταργηθεί το ΙΚΑ, Τεβε, τσαυ, τανπυ, κτλ κτλ είμαι μέσα 100%.
Εμένα δε με πειράζει να γίνει υποχρεωτική. π.χ. στη Βρετανία θα γίνει υποχρεωτικό από το 2012 ΚΑΙ το national insurance ΚΑΙ το ιδιωτικό. Έχω και τα δύο. Και μ’αρέσει που με το national insurance μου στηρίζονται από το κράτος άνθρωποι που δεν μπορούν να δουλέψουν. Αυτό εννοώ.
εγώ πάλι όχι. υπάρχει λόγος που οι εισοφρές και τα δημόσια ταμεία υπάρχουν και είναι “υποχρεωτικά”. για να απολαμβάνουν τα οφέλη του κοινωνικού κράτους και οι ασθενείς τάξεις, που πραφανώς δεν τους περισσεύουν για ιδιωτική ασφάλιση.
Σοφία, ο σεφ σε ρώτησε τι εναλλακτική προτείνεις ως αντίδραση στο ασφαλιστικό ή γενικότερα στα νέα οικονομικά μέτρα. Νομίζω αυτό είναι που λείπει από αυτό το post. Οι εναλλακτικές.
Γιατί διαφορετικά είναι απλώς ένα “ελάτε μην διαμαρτύρεστε γιατί μου χαλάτε την όμορφη εικόνα”
>> Σοφία, ο σεφ σε ρώτησε τι εναλλακτική προτείνεις ως αντίδραση στο ασφαλιστικό ή γενικότερα στα νέα οικονομικά μέτρα.
Δε νομίζω ότι έχει γίνει κατανοητό το τί γράφω. Ούτε με ενδιαφέρει η εναλλακτική αντίδραση στο ασφαλιστικό. Η εναλλακτική οργάνωση και τρόπος ζωής με ενδιαφέρει και σε αυτό, απάντησα.
Mπραβο, απο τα πιο αξιολογα αρθρα που διαβασα τον τελευταιο καιρο. Δυστηχως καποια αυτονοητα πραγματα δεν μπορουμε να καταλαβουμε στην Ελλαδα.
δεν έχω/είχα θεία ουρανία, δεν είμαι μπάτσος/πυροσβέστης/στρατιωτικός/πολιτικός αλλά συμφωνώ με αυτά που λές (τις άδικες συντάξεις στα 45/50). Αλλά την έννοια του “κυρίαρχου λαού” μην την χρησιμοποιείς (δεν υπάρχει – λαϊκισμός του κ*λου – sorry!) ;)
Υπάρχει απλός λαός (μάζα) που ψηφίζει once στα 3-4 χρόνια και κάθεται στη τηλεόραση/pc/πλατεία τον υπόλοιπο χρόνο. Και υπάρχει και λαός (πολύ λίγος) που αγωνιά και αγωνίζεται με ό,τι μέσα διαθέτει για το καλύτερο αύριο (του ή μας).
ps#1: η ιδιωτική ασφάλιση -υποχρεωτική ή μη- δεν έχει να κάνει με τα χιλιάδες ευρώ που δίνω επι 20 χρόνια στα δημόσια ασφαλιστικά ταμεία!
ps#2 Αα! Απάντηση δεν πηρα!
σεφ –
>> Αλλά την έννοια του “κυρίαρχου λαού” μην την χρησιμοποιείς (δεν υπάρχει – λαϊκισμός του κ*λου – sorry!) ;)
Λέμε το ίδιο ακριβώς. Ακριβώς όμως. Ξαναδιάβαστο. :-)
>> ps#2 Αα! Απάντηση δεν πηρα!
Απάντηση στο τί να κάνουμε; Δεν ξέρεις ανθρώπους που ζούνε στην Ελλάδα, δυσκολεύονται μεν αλλά ζούνε και προσφέρουν; Εγώ ξέρω. Θες μεγαλύτερα παραδείγματα; Ανάβρα Μαγνησίας. Θες παραδείγματα που να βγάζουν χρήμα και έρευνα; Ίδρυμα Τεχνολογίας και Έρευνας στην Κρήτη.
Άστο βρε Σοφία. Δεν μπορείς να το καταλάβεις γιατί άλλο η αγγλία και άλλο η ελλάδα. Γιατί ωραία τα παραδείγματα και συμφωνώ και πάλι, αλλά εδώ, τελειώνεις πανεπιστήμιο/μαστερ/phd και δουλειά δεν υπάρχει (όχι να σε πληρώσει, ουτε καν να σε αξιοποιήσει!).
ΖΟΥΝΕ ΚΑΙ ΠΡΟΣΦΕΡΟΥΝ: τι ποσοστό από αυτούς/εμάς?
Έχεις πτυχίο/master/phd σε ΙΤ? έλα να κάνεις ιστοσελίδες/ επισκευή pc/ υποστήριξη σε λογιστικά προγράμματα/ μαθήματα ΑΠΕ/ άντε γίνε καθηγητής στο γυμνάσιο (μα ξέρετε, έχω ειδίκευση σε… μπορώ να … δε μας ενδιαφέρει, θέλεις τη δουλειά με αρχικό μισθό απόφοιτου ΙΕΚ άντε ΤΕΙ?)
Και είτε αρχίζεις και δουλεύεις και παράλληλα ξαναδουλεύεις (και διπλή ασφάλιση για να πάρεις 2 μισούς μισθούς) είτε ανοίγεις μια ατομική ή ΟΕ ή κάτι αντίστοιχο με αντικείμενο που εξ ορισμού θα είναι γενικό ή παίρνεις τα μάτια σου και ξενιτεύεσαι.
Γιατί νομίζεις ότι το γαϊτανάκι ξαναπακετάρει για την μεγαλόνησο; όχι αυτή με το ΙΤΕ…
σεφ –
γνωριζόμαστε; αν έχεις την εντύπωση ότι μιλάς με κάποιον που δεν έχει δουλέψει στην Ελλάδα, δεν έχει πληρώσει φόρους, δεν έχει απολυθεί, δεν έχει κάνει υπερωρίες, δεν έχει νιώσει αδικία κάνεις λάθος.
Τα υπόλοιπα που λες συμβαίνουν. Ποτέ δεν είπα το αντίθετο.
Συμβαίνουν όμως κι αυτά που λέω γω.
Πόσα χρόνια δούλεψες στην ελλάδα; δουλεύεις σημερα στην ελλάδα;
Ε λόγου μου ξεκίνησα από κρήτη (ελούντα, αη νικόλα), αθήνα και τώρα ζω και δουλεύω στη λακωνία. Η “επαγγελματική μου καριέρα” έχει 4 τουλάχιστον δραματικές αλλαγές και “ένσημα” σε 4 ταμεία.
Το ότι συμβαίνουν κι αυτά που μου λες, πράγματι συμβάινουν, αλλά: ΣΕ (πάρα) ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΟ ΠΟΣΟΣΤΟ. Έχω δουλέψει και στο ίδρυμα μελετών και ερευνών στο αστεροσκοπείο. Θαυμάσια δουλειά, απίθανο περιβάλλον και συνθήκες εργασίας (Θα γούσταρα να δουλεύω και χωρίς να πληρώνομαι – στ’ ορκίζομαι) Για πόσο; πόσοι μπορούν να το έχουν αυτό στην ελλάδα;
α! και τώρα από τη δουλειά σου γράφω (και μόλις φεύγω, οπότε την απάντησή σου θα τη δω αύριο).
Σεφ, σέβομαι τα βιώματα και την εμπειρία σου, αλλά διαφωνώ κάθετα με τη λογική αυτή.
*Υπάρχει* χώρος αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα για επαγγελματική ανάπτυξη. *Μπορείς* να φέρεις το παιχνίδι στα μέτρα σου χωρίς κομπίνες. Δουλειά θέλει πολύ. Σκληρή. Για πολλά χρόνια. Αλλά μπορεί και να έχει αποτέλεσμα, καταλαβαίνεις;
Ειμαι 44άρων. Σε 10-15 χρόνια τα ξαναλέμε και εύχομαι (και θέλω) να έχετε δίκιο ;) εξάλλου όλοι θα είμαστε ακόμα εργαζόμενοι. Πάντως τα μεγάλα προβλήματα ξεκινάνε λίγο πριν τα 50 (εκεί κοντά βρίσκεται η εργασιακή κλιμακτήριος).
καλημέρα :)
Δυστυχώς, έχεις δίκιο σεφ. Κι εγώ ερχόμενη Ελλάδα δεν ήθελα να τους ακούω όσους μου τα λέγανε. Εγώ θα τα κάνω όλα νόμιμα και θα προσπαθήσω να φέρω αυτά που ξέρω από τους Αγγλους στην Ελλάδα. Ήθελα να βοηθήσω τον τόπο μου. Δεν το πίστευα όμως ότι απλά δεν θέλανε να ακούνε γιατί απειλείς το σύστημα! και το σύστημα είναι τόσο σάπιο…Καλύτερα να μην ξέρεις πως λειτουργεί μια χώρα σωστα ώστε να μη βλέπεις τα λάθη!
Έχω πολύ θυμό μέσα μου για τούτη τη χώρα. Μου λένε να κρατήσω κάποια έγγραφα ανοιχτά μήπως και γυρίσω και δεν μιλάω, αλλά τα κλείνω και μέσα μου λέω “ακόμα και για διακοπες, θα το ξανασκεφτώ….τόσα χρόνια στο Λονδίνο έκανα καμπάνια να πάνε όλοι στην Ελλάδα το καλοκαίρι, να βοηθήσω με το δικό μου τρόπο. Τώρα πιά θα πηγαίνω Κροατία και Μάλτα.” Δεν τα λέω αυτά στη μάνα μου, στεναχωριέται. Αλλά φταίει κι αυτή…. Κι έχω τόσο θυμό…και πρέπει και να πακετάρω ταυτόχρονα, ας είναι καλά ο γιος μου που με κάνει να ξεσπάω με γέλια! μεγάλη πηγή αισιοδοξίας η νέα ζωή!
Φιλιά σε όλους,
σας θαυμάζω που μένετε Ελλάδα,
για μένα είστε ήρωες.
Θα ήταν αμαρτία λοιπόν να σκεφτόμασταν όλοι έτσι από τα 28 μας, δεν νομίζεις;
Το θεωρώ τελείως άκυρο να διαμαρτύρεται ένας νέος, δημιουργικός άνθρωπος για την (προφανώς) δυσμενή κατάσταση στη χώρα μέσω της απεργίας. Αυτός είναι ο πιο δημιουργικός τρόπος αντίδρασης; Αρνούμαι να το δεχτώ.
Το δικαίωμα στην απεργία έχει ξεφτιλιστεί τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα. Όταν το βλέπεις να χρησιμοποιείται καθημερινά σαν μοχλός πίεσης για τη μονιμοποίηση χιλιάδων συμβασιούχων (όταν ακούω αυτή την έκφραση ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι μου) και συ παλεύεις να κρατήσεις τη δουλειά σου στον ιδιωτικό τομέα, απλά δεν του δίνεις σημασία πλέον.
Για να είμαι χθες μέχρι τις 10 το βράδυ στη δουλειά προφανώς δεν είμαι δημόσιος υπάλληλος. Ούτε διεκδικώ θέση Δ/Υ. Αλλά ΑΥΤΗ η απεργία (και αφορμή για το παρόν ποστ φαντάζομαι) δεν ήταν για μονιμοποίηση υπαλλήλων. Και ΝΑΙ, αφορά ΚΑΙ στο ΠώΣ και με ΠΟΙΟύΣ όΡΟΥΣ θα κρατήσεις τη δουλειά σου στον ιδιωτικό τομέα (τον κατ’ εξοχήν παραγωγικό τομέα στην ελλάδα) ή θα ξαναδουλέψεις σε αυτόν μετά από μια πιθανή απόλύση.
ps. και η χρήση η/υ έχει ξεφτιλιστεί τα τελευταία χρόνια, αλλά συνεχίζουμε να τον χρησιμοποιούμε όταν τον χρειαζόμαστε don’t we? δεν φταίει ο υπολογιστής ως μέσο, όπως και δεν φταίει και η απεργία ως μέσο (η οποία btw είναι τεράστια κατάκτηση). Το τι διεκδικείς είναι αυτό κρίνει την αξία της ή όχι.
ps#2. η απεργία και η αλληλεγύη είναι 2 όροι κατά τη γνώμη μου ιεροί για την εργασία (και όχι μόνο στην ελλάδα). Αν τους απαξιώσουμε (και αυτό έχει σε μεγάλο βαθμό γίνει -ποιοι ευθύνονται είναι μεγάλη συζήτηση) δεν θα μείνει κανένα μέσο στήριξής σου/μας. Και μετά είναι πολύ κοντά τα φαινόμενα τύπου France Telecom με κύματα αυτοκτονιών κλπ.
σεφ – η απεργία ΕΙΝΑΙ τεράστια κατάκτηση. και όπως γίνεται με κάθε δυνατό όπλο το χρησιμοποιούμε αραιά και πού για να μην ξεφτιλίζεται.
Όταν όμως στην Ελλάδα απεργούμε γενικώς και αορίστως ε με συγχωρείς αλλά δε νομίζω ότι κάνουμε κάτι.
(τo σύστημα των απαντήσεων είναι λίγο σπασμένο, αλλά δεν πειράζει, απαντάω εδώ)
Δεν μίλησα προσωπικά για σένα. Δικαίωμά σου να μάχεσαι όπως νομίζεις για τα δικαιώματά σου. Δικαίωμά μου όμως και μένα να πιστεύω ότι η απεργία είναι μέτρο πίεσης άλλων εποχών, που δεν έχει πλέον θέση στα σημερινά δεδομένα.
Το επιχείρημά σου με τον υπολογιστή δεν το κατάλαβα για να είμαι ειλικρινής, αλλά δεν πειράζει.
>> τo σύστημα των απαντήσεων είναι λίγο σπασμένο
ναι εγώ φταίω – το είχα 5 level replies, δεν περίμενα ότι θα λύσσουμε το Κυπριακόν :-) το σουλούπωσα λίγο.
από τη φύση μου δεν αριστερίζω καθόλου. Δεν ταιριάζουμε, τι να γίνει αλλά άκουσα το λόγο της Κανέλη και δυστυχώς έτσι είναι.
Γιατί σήμερα “φηφίστηκε” το μνημόνιο, έχουμε πάψει να ζούμε σε δημοκρατία. Το χειρότερο όμως με το νομοσχέδιο που πέρασε από τη Βουλή είναι ότι ευνοεί τους ευκατάστατους και γονατίζει όποιον δεν έχει στήριγμα (μαμά, μπαμπα, παππού, γιαγιά).
Στο έγραψα κάποια άλλη φορα Σοφία ότι μετά από 12 χρόνια Αγγλία ήρθα Ελλάδα το 2008. Πακετάρω πάλι για τη μεγάλη νήσο. Βλέπεις ούτε εγώ δεν έχω στήριγμα πέραν του μυαλού μου και των δυνατοτήτων μου (3πτυχία στο UK δεν τους ενδιέφεραν). Πριν έρθω σκεφτόμουν σαν εσένα, θεωρητικά. Φεύγω γιατί εδώ 2 ανθρωποι που δουλεύουμε δεν μπορούμε να συντηρήσουμε το 20μηνών αγοράκι μας.
Κατα τα αλλα συμφωνώ με ΣΕΦ.
Gaitanaki – σε νιώθω. ειλικρινά. καλή νέα αρχή.
Νομίζω ότι η τελευταία ανάρτηση από τον Γιάννη Ζαχάρο δείχνει πολύ ξεκάθαρα τη γνώμη μου για τις απεργίες έτσι όπως γίνονται στην Ελλάδα: Τη βόλεψή μας μονάχα! Για πολλές σφαλιάρες λέμε…