Έχω πολύ καθαρές αναμνήσεις από τότε που ήμουν έφηβη και σκεφτόμουν ότι σε κάποια ηλικία (στα 25, στα 30, στα 35) θα είμαι στο τέλος. Στο τέρμα. Ότι θα είχα φτάσει κάπου συγκεκριμένα, τελειωμένα.
Μας μεγαλώνουν που λες με αυτό, με στόχους, με όνειρα, με συγκεκριμένες . . . → Περάστε στα ενδότερα για τα περαιτέρω…