Τη γυναίκα στη φωτογραφία την ξέρω.
Έχω φάει απουσίες εγώ από το σχολείο για πάρτη της (κι έχει φάει κι εκείνη για πάρτη μου) που δε μετριούνται. Κυρίως επειδή ήταν αδύνατον σε κάποια μαθήματα να μην κάνουμε η μία την άλλη να γελάσει. Τη θυμάμαι έξι χρονών (αμυδρά), τη θυμάμαι δέκα, τη θυμάμαι δεκαπέντε να ξέρει τί αγαπάει. Τη θυμάμαι και τη ζω (όποτε μπορώ). Και την θαυμάζω που αγαπάει στα δύσκολα.
Έτσι δύσκολη είναι κι η Sarah Kane και το Cleansed της.
Η Sarah Kane είναι από αυτά τα παιδιά που μεγαλώνουν, αγαπάνε, σπαρταράνε και πεθαίνουν αφήνοντας πίσω τους μικρά και μεγάλα αριστουργήματα. Αγγλίδα θεατρική συγγραφέας που εξερευνά (αφήνοντας λίγο αίμα στη σελίδα) την αγάπη και τη λύτρωση μέσα από αυτή, τον πόνο, την επιθυμία, τα βασανιστήρια της ψυχής και του σώματος.
To Cleansed γεννήθηκε στη φαντασία της Kane αφού διάβασε την πρόταση του Roland Barthes ότι “το να είσαι ερωτευμένος είναι σα να βρίσκεσαι στο Άουσβιτς”. Είχε βρει τη σύγκριση του ηθικώς απορριπτέα, αλλά ανακάλυψε ότι δεν την ξεχνούσε, και αποφάσισε να γράψει ένα έργο για να διερευνήσει τις αντιδράσεις της στην ιδέα.
(The beauty of brutality, Mark Ravenhill, The Guardian, Saturday 28 October 2006)
Η ομάδα μου έστειλε:
Σε ένα απροσδιόριστο χωροχρονικό περιβάλλον, ένας άνδρας παρακολουθεί, ελέγχει και βασανίζει σωματικά και ψυχολογικά τα μέλη ενός ακαδημαϊκού «ιδρύματος», ισοπεδώνοντας κάθε αίσθημα ελευθερίας και δοκιμάζοντας την πίστη τους στην ολοκληρωτική αγάπη. Όμως ο ερχομός της νεαρής Γκρέης, η οποία αναζητά τον νεκρό αδερφό της, θα αλλάξει σταδιακά όλες τις ισορροπίες.
Η Sarah Kane έγραψε το Cleansed το 1998, το πιο σκληρό αλλά μάλλον και το πιο ελπιδοφόρο από όλα τα έργα της. Ειδωμένο μέσα από την ανατρεπτική ματιά της Βρετανίδας θεατρικής συγγραφέα, το Cleansed αποτελεί ένα διαχρονικό σχόλιο για τη βαναυσότητα της εξουσίας αμφισβητώντας ταυτόχρονα τις θεατρικές και σκηνικές συμβάσεις. Πάνω από όλα όμως αποτελεί τον θρίαμβο της ανθρώπινης αγάπης μέσα από τη βία και την εξαθλίωση.
Συντελεστές
Μετάφραση: Εβίτα Τσοκάντα
Σκηνοθεσία: Έφη Γούση
Τίνκερ: Μιχάλης Οικονόμου
Γκράχαμ: Νικόλας Αγγελής
Ρόντ: Περικλής Ασημακόπουλος
Κάρλ: Αλέξανδρος Φράγκος
Γκρέης: Μάγδα Γκουβέρου
Ρόμπιν: Γιώργος Βουβάκης
Γυναίκα: Έφη Γούση
Σκηνικά-Κοστούμια: Γιώργος Θεοδοσίου
Σχεδιασμός Φωτισμού: Ντίνος Νικολάου
Μουσική Επιμέλεια: Σοφία Κουμπλή
Βοηθός σκηνογράφου: Ιφιγένεια Παπαμικρουλέα
ΘΕΑΤΡΟ ΣΗΜΕΙΟ Χαριλάου Τρικούπη 4 (πίσω από το Πάντειο) / επικοινωνία: 2109229579, thesemio@otenet.gr
Πρεμιέρα: Δευτέρα 24 Φεβρουαρίου 2014, 21:15
Παραστάσεις: Δευτέρα και Τρίτη, 21:15
Διάρκεια: 24 Φεβρουαρίου – 1 Απριλίου 2014
Εισιτήρια: 12 ευρώ / 8 ευρώ (φοιτητικό, ανεργίας με κάρτα ΟΑΕΔ, ατέλειες)
Παραγωγή:
L.A. (Life n Art) THEATER
Θα σε δω εκεί, έτσι;
…μικρή διόρθωση. Η φράση είναι: “when one is in love, one is in dachau”
Is it? I blame the Guardian :-)