|
Μία κουβέντα γρήγορη γιατί διαβάζω. Η σχολή μου στο Πανεπιστήμιο μου (γιατί εδώ πάει με σχολή) παίρνει εδώ και κάποια χρόνια 5, ο ανώτερος βαθμός. Στην Ελλάδα ας πούμε * που όλοι οι καθηγητές εμφανίζονται πάντα * που τα εργαστήρια είναι τελευταία λέξη * που οι εστίες είναι καταπληκτικές * που μάθημα γίνεται πάντα * . . . → Περάστε στα ενδότερα για τα περαιτέρω… Εσύ, που έχεις γενέθλια, που γιορτάζεις, που σ’αγαπάμε, που μας αγαπάς, που περάσαμε καλά και θα περάσουμε ακόμα καλύτερα, μια κουβέντα έχω να σου πω. ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ! Μία είναι η απέθαντη φιγούρα της ελληνικής υπαίθρου και μερικών (λίγων) μαχαλάδων στον Πειραιά (βλέπε κυρίως Μανιάτικα). Στην Αθήνα είναι είδος υπό εξαφάνιση. Αυτή η γραφική και παραδοσιακή φιγούρα, αυτή η έμπνευση μπορώ να πω για τον ταπεινό μπλογκερά, είναι Η Θεία με τη Μπάμια Αυτή η Θεία (με τη Μπάμια) κάθεται τα ζεστά βράδια . . . → Περάστε στα ενδότερα για τα περαιτέρω… Έχω τα νεύρα μου, μη μασάς, απλά έχω την καταθλιψάρα θα μου περάσει. Για να με καταλάβεις πρέπει να ξέρεις ότι – δεν αποτυγχάνω – πάντα καταλαβαίνω – τίποτε δεν είναι τόσο δύσκολο ώστε να μην μπορώ να το κάνω “Είμαι εκείνη που θα ενδιαφέρεται κάθε μέρα και λιγότερο, θα παίζει το μάτι της δεξιά-αριστερά, θα δένει το γάιδαρό της (εντελώς-εντελώς μεταφορικά: δε με νοιάζει να ’χω δεμένο το γάιδαρό μου, απλώς μπορώ να το κάνω), θα παλιμπαιδίζει και θα νιαουρίζει, θα είναι εκεί για να ακούει μόνο επαίνους και μπράβο και για να δέχεται . . . → Περάστε στα ενδότερα για τα περαιτέρω…
Υπάρχει ένας άντρας που μου αρέσει μ’αυτό τον αποβλακωμένο τρόπο του δεκαεξάχρονου… Έχω τη μούρη του Wallpaper (όχι την παραπάνω φωτογραφία αλλά αυτή) . . . → Περάστε στα ενδότερα για τα περαιτέρω… Λοιπόν διάβαζα SQL τώρα (πού και πού τα κάνω κι αυτά τα λάθη) και ακούω Αρίων. Εισαγωγή με ηλεκτρική κιθάρα και το ρεφρέν λέει Σπασίμπα μπέιμπι; Να τις κόψω τώρα τις φλέβες ή μετά; Πως λέγαμε παλιά δηλαδίς Γιάβρουμ, Αμάν, Λεϊλά και λοιπά τώρα πιάσαμε τα Ρώσσικα; Καταπληκτικά πράγματα. Αυτή η υψηλή καλλιτεχνική δημιουργία της . . . → Περάστε στα ενδότερα για τα περαιτέρω… Μετά από παράκληση του Καπετάνιου (Ζάβαλος – ένα όνομα μία εγγύηση) ανεβάζω και ΕΤΟΥΤΟ το πείραμα το οποίο έγινε μετά από περίπου 3 ποτηράκια καπνισμένο ουίσκι και νομίζω και τσίπουρα αλλά δε θυμάμαι. (Όσο προλαβαίνετε γιατί νομίζω από τη ντροπή μου θα το κατεβάσω πολύ σύντομα)
Παρασκευή βράδυ γιορτάζουμε τα γενέθλια του Κώστα (άλλος Κώστας μη μπερδεύεσαι) στο Cafe Espana (μακράν το καλύτερο Ισπανικό στο Λονδίνο) στο Soho. Πάμε συχνά. Ο σερβιτόρος μας ξέρει και πάντα μας λέει με ξενική προφορά “Πολύ όμορφο!” Την Παρασκευή τον . . . → Περάστε στα ενδότερα για τα περαιτέρω… Τα Links ως επί το πλείστον οδηγούν στις φωτό – Τραβήξτε και προς τα κει – Είδατε τη φάτσα σας και δεν κάνει; Στείλτε μου ένα μήνυμα sofiagk [at] gmail.com να την διαγράψω – και θα πω και συγγνώμη, μπορεί να στείλω και κανα τσίπουρο ——————————- Τώρα που είμαι Λονδίνο και απέφυγα τις γκρούπις μπορώ . . . → Περάστε στα ενδότερα για τα περαιτέρω… Μία είναι η μπάντα (που δεν παίζει τα πάντα. Παίζει μόνο τα καλά). Τρέμετε δασκάλοι και μαθητές. Μετά από την ανάγνωση του ‘Αντρα του Κότα (ή Φακή ή Κρυοκωλιάρη ή Δειλάτζα) οι ΝΙΑΒΕΝΤ κάνανε μαγικά. Ένα κομμάτι με πολύ πόνο και πάθος, παραγγελιά από τις παλιές καλές με τα πεντοχίλιαρα (που δεν είναι πετσετάκια), εξαιρετικά . . . → Περάστε στα ενδότερα για τα περαιτέρω… |
||
 digital-era.org by Sofia Gkiousou is licensed under a Creative Commons Attribution-Non-Commercial-No Derivative Works 3.0 Greece License. SoMaFusion has been here Powered by WordPress & Atahualpa |
||
φωτο: http://www.famellos.gr
Louis (el Diablo) toasts Kostas Originally uploaded by sofiagk.