Όταν είχα λιγότερο πανικό έκανα κι εγώ ποδήλατο από το σπίτι στη δουλειά και τούμπαλιν (αλλά ωσάν τη γριά στο Cambridge με λουλουδάτη φούστα και ψάθινο καλάθι).
Όταν ξεκίνησα είχα εντυπωσιαστεί με το πόσα μου προσέφερε η δουλειά μου και το κράτος. Καταρχήν στο γραφείο μας είχαμε parking για ποδήλατα και ντους (για να μη βρωμεί μασχαλίλα ο όροφος φαντάζομαι). Κατά δεύτερον μου δίναν ένα σεβαστό ποσό άτοκα για να αγοράσω ποδήλατο, κλειδαριές, κράνος κλπ – κανονισμός του κράτους.
Πέρα από αυτά τα ταπεινά το Λονδίνο έχει πολλούς ποδηλατόδρομους (πράσινη λωρίδα με σηματάκι ποδηλάτου) που κάνουν τη ζωή του ποδηλάτη εύκολη. Επίσης το Transport for London εκδίδει και ποδηλατικούς χάρτες με διαδρομές 1) γρήγορες 2) προτεινόμενες, και 3) βόλτας (μέσα από πάρκα και κανάλια).
Επειδή όμως το έχουν βάλει πείσμα να μας δουν όλους πάνω σε ένα ποδήλατο τώρα διοργανώνουν και το Workplace Cycle Challenge όπου όλοι οι εργαζόμενοι σε μια εταιρία γράφονται στο site, καταγράφουν την πρόοδο τους και ανταγωνίζονται η μία εταιρία την άλλη πόσους κατάφεραν να κάνουν ποδηλάτες. Διάρκεια ενός μηνός βέβαια αλλά από το ολότελα… Πέρα από το πρεστίζ (να δεις που θα κερδίσει κάποια επενδυτική τράπεζα όπου τρελαμένοι τραπεζικοί και επενδυτικοί σύμβουλοι έχουν ποδήλατα της τάξεως των 2.000 λιρών και φουλ αμφίεση φλουό) η εταιρία που θα κερδίσει θα πάρει και δωροεπιταγές για ποδηλατάδικα.
Τα σχόλια και τις συγκρίσεις (για να μη με πείτε “προδότρα της πατρίδας” και άλλα γραφικά) λέω να τα αφήσω στους Έλληνες ποδηλάτες.
viaLondonist
Είναι άλλη αίσθηση το ποδήλατο. Αν και εγώ προς το παρόν το χρησιμοποιώ κυρίως για βόλτες και μερικές μετακινήσεις αλλά όχι για καθημερινό commuting.
Όλα αυτά ακούγονται εξωγήινα για το Ελλάντα γαμώτο… Εδώ κι εγώ προσπαθώ να έρχομαι με το ποδήλατο στη δουλειά, καθότι μένω και κοντά και είναι και μ***α να παίρνω αυτοκίνητο για τόσο μικρή απόσταση… αλλά κάτι οι δρόμοι που είναι σαν βομβαρδισμένοι και φτάνοντας στο γραφείο πονάει η μέση μου και ο κ***ς μου, κάτι τα αυτοκίνητα που δεν δίνουν δεκάρα για τους ποδηλάτες, κάνουν το bicycling εξτρίμ σπόρτ.
Ζηλεύω πραγματικά αυτές τις συνθήκες. Αλλά πιστεύω ότι εμείς εδώ είμαστε έτη φωτός μακρυά ακόμα.
Παρόλα αυτά, δίνουμε τον αγώνα μας. Μπορεί κάποια στιγμή να γίνουμε και στην ουσία Ευρωπαίοι και όχι μόνο στα χαρτιά.
Χαιρετισμούς στο Λονδίνο (που είδα πολύ λίγο αλλά με έχει μαγέψει)
Γκρινιάρης κι εγώ πλέον το χρησιμοποιώ για βόλτες και ψώνια στη λαϊκή του Camden (έχει καλύτερα φρούτα από τη δική μας). Άσε που δεν έχουν ντους στην τωρινή μου δουλειά και δε θέλω να τους ψοφήσω τους ανθρώπους.
spdd φυσικά δεν είναι ιδανικά τα πράγματα εδώ αλλά υπάρχει κάποια υποδομή. Βέβαια η υποδομή κάνει τους ποδηλάτες και εντελώς μαλάκες – προσπερνάνε από τα αριστερά και νταλίκες τους πατάνε ή κάθονται αριστερά σου στο φανάρι ενώ έχει φλας και μετά σε βρίζουν κι από πάνω και άλλα τέτοια θλιβερά.
Οι Ποδηλάτ-ισσ-ες οργανώνουν και στην Ελλάδα αυτό το διαγωνισμό, ξεκινώντας το Μάιο 2011. Κάναμε ένα δοκιμαστικό τον περασμένο Ιούλιο: http://www.podilates.gr/?q=node/10613
Το όνομα που μας άρεσε την περασμένη βδομάδα που συζητήθηκε ήταν ακριβώς αυτό, “Με ποδήλατο στη δουλειά”. Όποιος θέλει να βοηθήσει στην οργάνωση ας επικοινωνήσει στο παραπάνω όνομα στο gmail.com, ή μεσω του http://www.podilates.gr. Άμεση προτεραιότητα είναι να σχεδιαστεί κάποιο φλαϊεράκι για να το μοιράσουμε και να το διαδώσουμε σε διάφορες βόλτες ποδηλατών.
[…] αφορμή το άρθρο της Σοφίας με τίτλο “Με ποδήλατο στη δουλειά“, έκανα μερικές σκέψεις και επειδή το κείμενο ήταν […]