Τρία χρόνια στο Λονδίνο, τρεις συνεχόμενες Τσικνοπέμπτες δεν έχουμε κάνει ΠΟΤΕ και ΤΙΠΟΤΑ. Τί θα γίνει μ’αυτή την κατάσταση. Όλο το θυμόμαστε στην αρχή του έτους που αγοράζουμε καινούριες ατζέντες, όλο λέμε κάτι θα κάνουμε φέτο, όλο το ξεχνάμε.
Δεν αντέχω άλλο. Θέλω να γυρίσω σπίτι τύφλα και να βρωμάει το μαλλί μου τσίκνα τρεις μέρες. Αν είναι δυνατόν να βρωμά το ρούχο μου τόσο πολύ που να πρέπει να τα βγάλω στο μπαλκόνι.
Πήρα τη μάνα μου τηλέφωνο για υποστήριξη.
– Εμπρός; (Φωναχτά, βαβούρα από πίσω)
– Έλα μάνα; Πού είσαι;
– Στον Χρήστο είμαι και το τσικνίζουμε. Έλα! Σοφία; Δε σ’ακούω.
Τί να της πω τώρα; Φτου σου δε ντρέπεσαι είναι το τέκνο σου μόνο του και μαγειρεύει σουτζουκάκια γιατί πάλι ξέχασε ότι είναι Τσικνοπέμπτη;
Ε!!! μόλις πριν από 20′ μπήκα, τσίκνισα με τα παιδιά μου και 1-2 φίλους. Το “Ε!!!…” ήταν γιατί δεν είχα διαγνώσει ότι η φυσική σου οντότητα βρίσκεται στα Λονδίνα. Ίσως να στο είχα/με θυμήσει. Άψογη η κουρούνα, βλέπω TV και φρικάρωωωω. Βάστα Σοφία.
Μανώλης
This post has been removed by a blog administrator.
This post has been removed by a blog administrator.
Ρε Μανώλη, ρε Μανώλη.
Πρώτον. Τώρα αμέσως να διαβάσεις τα παλιά post για να ενημερωθείς.
Δεύτερον. Τί σκατά κάνεις με αυτά τα σχόλια και βγαίνει το ίδιο 4 φορές; Με συγκινείς όμως. Μπαίνω, βλέπω 4 και ενθουσιάζομαι.
Ωπ, τσικνοπέμπτη είναι σήμερα; Σε κάτι τέτοια είναι που χρειάζεται μια σκυληκότρυπα να πας κάτω για λίγες ώρες ίσα ίσα να το κάψεις και μετά να ξαναμεταφερθείς στο Λονδίνο!
Και αυτό, αμάν, όλα σωστά. Εσύ όμως έχεις το πάνω χέρι, σβήστα. Με μπλόκαρε με ανεπιθύμητα () κλπ. Έκανα προεπισκόπηση και δεν είδα τίποτα… that’s why…sorry. Όσο για το “τώρα αμέσως” δυσκολεύομαι!!! Είναι 1:30, πρωί δουλειά, είμαι και “ανάπηρον” ολίγον έστω. Βάστα εσύ, πιο γερά.
Μανώλης
Σοφάκι, χωρίς να θέλω να σε πικράνω, μόλις γύρισα απ’ έξω και σ’ όλη τη Σαλονίκη γίνεται της ..τσίκνας το κάγκελο. Σπάνια έχω δει τόσους μασκαράδες μαζεμένους (πλην των συνεδριάσεων της Βουλής, της Ιεράς Συνόδου και της ΕΠΟ, δηλαδή!), όλοι οι δρόμοι του κέντρου ήταν τίγκα στον κόσμο, η Μητροπόλεως είχε κλείσει από νωρίς, όλα τα μπαρ γεμάτα, ντίσκο να ακούγεται από παντού, ρόπαλα, σερπαντίνες κι αφρός (φυσικά, η φετινή τοπ αμφίεση είναι ..Μητροπολίτης). Δεν πήγα στην εκδήλωση του Δήμου στην Αριστοτέλους, αλλά κατά τα φαινόμενα κάηκε το πελεκούδι (κάτι κάδοι δηλάδή, που τους έβαλαν για οδοφράγματα οι αναρχικοί μπροστά στη Μητρόπολη). Χρόνια είχα να δω τέτοιο νταβαντούρι, μας βγήκε φαίνεται το κέφι σε πείσμα της γενικής μαυρίλας και ύφεσης. Άντε κούκλα μου, και του χρόνου στο σπίτι σου (χικ!)
Παιδιά. Μη με πικραίνετε περισσότερο. Δε φτάνει που έκαμα χωρίς τσικνοπέμπτη. Τώρα πρέπει να κάμω και χωρίς Θεσσαλονίκη; Χωρίς με σε τε; Χωρίς τους Πόντιους που περνάνε με το τουτού από την παραλία τέντα τα ποντιακά; Γιατί;
Το σημαντικό είναι να θυμόμαστε τα κοψίδια και τις υπόλοιπες μέρες του χρόνου.
Συστήνω τουλάχιστον μια φορά τον μήνα επαφή με το ξύγκι :-)
Πανικός χθες στη Θεσσαλονίκη πραγματικά. Απεφυγα, όπως πάντα, το όλη-η-πολη-μια-παρέα party του δημάρχου και μετά από μια ωραία βόλτα το τσικνίσαμε σε φιλικό σπίτι.
Ερώτηση: ολοι αυτοί που περνούσαν χθες από Αγ.Δημητρίου στις 9.30 το βράδυ με κατεύθυνση προς τις ταβέρνες του Χορτιάτη φτάσανε ποτέ;