Τα στοιχεία τα παραπεταμένα

Αναπόκριση από τα Λονδίνα.

25 εκατομμύρια αρχεία δεν είναι και μικρό πράγμα. Και έτσι ξαφνικά, χάθηκαν. (“Βγήκε το μαμούνι, πήρε από μια φακή και δρόμο τον ανήφορο”)

Για να τα πάρουμε από την αρχή: Η εφορία στο Ηνωμένο Βασίλειο (Her Majesty’s Revenue & Customs – HMRC) διατηρεί αρχεία για όλους όσους λαμβάνουν επιδόματα. Καλά μέχρι εδώ (θα μου πεις). Κάποιος (μεγάλος) αριθμός λαμβάνει επιδόματα τέκνων. Το National Audit Office – NAO (πώς να το μεταφράσω αυτό; Εθνικό Γραφείο Ελέγχου;) που έχει την ευθύνη να ελέγχει τις κυβερνητικές υπηρεσίες και τα υπουργεία ζήτησε κάποια στοιχεία για όσους λαμβάνουν επιδόματα. Κάποιος στο HMRC κατέβασε ΟΛΑ τα στοιχεία – συμπεριλαμβανομένων ευαίσθητων πληροφοριών όπως ημερομηνία γέννησης κλπ – σε δύο CD, τα έστειλε και μόλις το NAO τελείωσε τη δουλειά του τα επέστρεψε. Καλά πάλι και μέχρι εδώ (θα μου πεις).

Όχι ακριβώς. Ακόμα κι αν τίποτα δεν πήγε άσχημα με αυτή τη διαδικασία το NAO λέει ότι δεν χρειαζόταν τόση λεπτομέρεια, ούτε υπήρχε λόγος να αποσταλλούν τα αρχεία πλήρη.

Λίγους μήνες μετά το NAO ξαναζήτησε τα αρχεία και το HMRC τα απέστειλε με TNT (εταιρία courier που λειτουργεί και ως ταχυδρομείο μια και το Royal Mail δεν έχει το μονοπώλιο). Αυτά τα CD δεν έφτασαν στον προορισμό τους οπότε το HMRC έκανε μια καινούρια κόπια και την έστειλε συστημένη. Η δεύτερη κόπια έφτασε αλλά κανείς δεν ενημερώθηκε ότι η πρώτη κόπια εξαφανίστηκε γιατί (λένε) ότι ο υπάλληλος υπέθεσε καθυστέρηση. Έτσι κανείς δεν έμαθε τίποτα για τρεις εβδομάδες.

Το κανόνι έσκασε συντόμως (όπως γίνεται συχνά στη Βρετανία) και ο αρμόδιος Υπουργός Alistair Darling (Chancellor of the Exchequer – Secretary of State for Trade and Industry) απολογήθηκε την ίδια μέρα στο Κοινοβούλιο. Αντίστοιχη στάση κράτησε και ο Πρωθυπουργός Gordon Brown που απολογήθηκε.

Μέσω της κάλυψης από τα ΜΜΕ εκείνες τις μέρες (20 με 21 Νοεμβρίου 2007) η εντύπωση που δημιουργήθηκε ήταν ότι κάποιος νεαρός/α υπάλληλος του HMRC έστειλε τα στοιχεία κατά παράβαση των κανονισμών και χωρίς να συμβουλευτεί ανωτέρους. Δηλαδή, ένα απλό λάθος κακών υπολογισμών. Σύμφωνα με την εφημερίδα Guardian η ίδια η υπηρεσία δήλωσε: “Το άτομο δεν έπρεπε να έχει ανακατευτεί. Δεν ήταν δική τους δουλειά. Θα έπρεπε να έχουν στείλει το αίτημα σε κάποιον άλλον – μια άλλη ομάδα δημοσίων υπαλλήλων σε υψηλότερη θέση.” Την ίδια μέρα ο Διευθύνων Σύμβουλος του HMRC, Sir Paul Gray παραιτήθηκε και μάλιστα ‘ακούστηκε’ ότι είχε και στο παρελθόν εκφράσει αμφιβολίες για την ασφάλεια ευαίσθητων πληροφοριών στο HMRC.

Όσο περνάνε οι μέρες όμως τόσο λιγότερο πιθανό φαίνεται το σενάριο του μικρού άπειρου και απρόσεκτου υπαλλήλου. O Sire John Bourn – controller και auditor general είπε σε μία κεκλεισμένων των θυρών Επιτροπή Λογαριασμών Δημοσίου (public accounts committee) ότι το λάθος δεν έγινε από τον υπάλληλο αυτεπάγγελτα. Ένα ανώτερος διοικητικός υπάλληλος επέτρεψε την αντιγραφή όλων των στοιχείων (συμπεριλαμβανομένων και ευαίσθητων πληροφοριών). Το δικό του e-mail που επέτρεπε την αντιγραφή είχε σταλεί και σε έναν Αντι Πρόεδρο (Assistant Director).

Με το που μαθεύτηκε το παραπάνω η αντιπολίτευση έχει στήσει το χορό του ποντικού όταν λείπει η γάτα και οι αρμόδιοι υπουργοί το χορό του Ζαλόγγου.

Εν τω μεταξύ (και ευτυχώς) όλο το φιάσκο έχει ως αποτέλεσμα το να σκέφτονται όλοι πολύ σοβαρά αν πρέπει να προσωρήσουν με το σχέδιο για τις Ταυτότητες (στη Βρετανία θέλουν να ξεκινήσουν έκδοση ταυτοτήτων – που δεν είχαν ποτέ μέχρι σήμερα – με βιομετρικά και άλλα ευαίσθητα στοιχεία. Όσοι αντιτίθενται σημειώνουν ότι το σχέδιο αποθήκευσης των στοιχείων με μια κεντρική βάση δεδομένων είναι ατύχημα που θα συμβεί από ώρα σε ώρα).

Και το πανηγύρι συνεχίζεται.