Η προφητεία (στη Σκόπελο)

Σβήνω – γράφω έχει γίνει η ανάρτηση.

Κυρίως επειδή η Σκόπελος είναι πολύ ομορφότερη από οτιδήποτε μπορεί να βάλει σε λέξεις ο ταλαίπωρος γραφιάς.

Να πας.

Να πας.

Να περάσεις 4 ώρες (και βάλε) στο Εξπρές Πήγασος και (be warned) μη ζητήσεις τίποτα άλλο εκτός από φραπέ. Αλλά να χαζέψεις την Εύβοια και τη Σκιάθο πριν φτάσεις. Και τον κόσμο που κατεβαίνει στη Σκιάθο (ήσουν κι εσύ τόσο νέος κάποτε;)

Να περπατήσεις στο λιμάνι και να πιεις καφέ στον Άνεμο (freddo – trust me) και τσίπουρα στο Ακταίον (έχει και celebrities) και σουβλάκια στον Πρόεδρο (έχει και χειροποίητο από κοτόπουλο και μπούκοβο στο μπολ).

Να οδηγήσεις ΧΩΡΙΣ ΜΟΥΣΙΚΗ από τη Σκόπελο μέχρι τη Μηλιά και να ακούσεις το δάσος που απλώνεται σε βαριές κουρτίνες γύρω σου. Κι ανάμεσα από τα δέντρα και το πράσινο να χαζεύεις το νερό, κάπου μακριά.

Να ανακαλύψεις το Λιμνονάρι και να φτάσεις μέχρι το ιστιοπλοϊκό κολυμπώντας, για να ακούσεις τα κουτσομπολιά της ημέρας πάνω από το σκάφος. Στα κρυφά – φανερά.

Να κάτσεις να φας στον Αγνώντα, γύρω γύρω ντόπιοι και ξένοι και παιδιά που δεν βγαίνουν από το νερό μπροστά σου. Και να απλώνεις τα πόδια σου για να χαζέψεις το ηλιοβασίλεμα όσο ο μπύρες συνεχίζουν να έρχονται.

Να κάτσεις φρόνιμα μέχρι να φύγουν οι μέλισσες. Πού είναι παντού γιατί η φύση γύρω οργιάζει κι έχουν γιορτή.

Να περπατήσεις στα στενά της Σκοπέλου (έχε κι ένα χέρι κάπου κοντά για τα σημεία που γλιστράνε τα σανδάλια σου) και να βρεις παλιά σπίτια, μικρά μαγαζάκια, εκκλησίες πνιγμένες στα λουλούδια.

Να πετυχαίνεις τους ίδιους ανθρώπους σε διαφορετικά σημεία (γιατί το νησί είναι μικρό και παρεϊστικο) και να χαμογελάς δίνοντας αναπτήρα (ναι, σας είδαμε και χτες, τί ωραία που περνάμε).

Κυρίως όμως – έχει σημασία αυτό που θα σου πω – να σε οδηγήσει η μουσική στον Οιωνό, να χαμογελάσεις στη Δάφνη που είναι μια κούκλα με τούφες ξανθές από τον ήλιο και να κάτσεις όλη τη νύχτα να βγάζεις χρησμούς και να μακαρίζεις τον άνθρωπο που βάζει μουσικάρες. Να πλησιάζουν τα ξημερώματα, κι όλο να λες φεύγουμε και να μη φεύγεις ποτέ γιατί το επόμενο κομμάτι είναι πιο καλό από το προηγούμενο (αν είναι δυνατόν) και το τζιν είναι παγωμένο και η παρέα είναι εκεί και η νύχτα ευωδιαστή από διακοπές και ιώδιο και αλάτι και γέλια στα στενά.

Να πας στη Σκόπελο.

Να πας.