Προτεινόμενη ανάρτηση: το καλοκαίρι της σιωπής

Έχω ξαναπεί ότι για την Ιφιμέδεια έχω soft spot. Ένα περίεργο πράγμα αλλά μέσα από τα blogs “γνωρίζεις” ανθρώπους που τους σκέφτεσαι πολύ κοντά σου.

Σήμερα έγραψε ένα πολύ τρυφερό και όμορφο κείμενο:

Δεν έχω ιδέα τί άνθρωπος θα γίνει όταν μεγαλώσει. Πώς, από τί ερεθίσματα δικά μας διαμορφώνεται ο χαρακτήρας του. Προς το παρόν περισσότερο με διαπαιδαγωγεί εκείνος παρά εγώ. Εγώ τον παρατηρώ. Παρακολουθώ τον τρόπο που παρατηρεί το περιβάλλον του.

(διάβασε τη συνέχεια)

Το πήρα χαμπάρι πριν προλάβω να δω τα RSS feeds μου από: @KokkinoMpaloni