Πέρασα φοβερό σοκ αυτές τις μέρες στην Ελλάδα. Για διακοπές κατέβηκα (ωραία περάσαμε, άλλη ώρα τα κουτσομπολιά) – να ενισχύσω λίγο και τη χώρα με τα λεφτάκια που μου δίνει η μαύρη ξενιτιά – μαύρη σαν καλιακούδα. Πλήρωσα και το 23% (εγώ θα τη σώσω τη χώρα). Ήρθα που λες από το βροχερό Λονδίνο για ήλιο – θάλασσα – σουβλάκι, έβαλα τρία κιλά σούμπιτη και έπαθα και σοκ.
Όχι ένα, δύο. Το πρώτο ήταν με το σούπερ μάρκετ που κόντεψα να πάθω κρίση πανικού με την τιμή του γάλακτος και του γιαουρτιού. Για να μη συζητήσω για την τιμή του κουκουναριού, που θα το θεωρήσω είδος πολυτελείας. Όχι, στα 4.5 ευρά δεν το πήρα. Το γάλα και το γιαούρτί όμως δεν τα γλίτωσα. Και μιλάμε σοκαρίστηκα εγώ που πληρώνομαι σε ΣΤΕΡΛΙΝΕΣ! Αν έπαιρνα μισθό Ελλάδας θα είχα πέσει κάτω με αφρούς ανάμεσα στα γάλατα και τις σερβιέτες.
Τί The Ring και μαλακίες. Μαλάκα μπες σε σούπερ μάρκετ να κλάσεις μέντες!
Ας πάει και το παλιάμπελο είπα, είμαι με το αμόρε και θα χαλαρώσουμε, το λέει και το άσμα άλλωστε, λίγο κρασί, λίγο θάλασσα και τ’αγόρι μου.
Έλα μου όμως που ήρθε το δεύτερο σοκ! Οι ειδήσεις! Ω, ναι, ετούτα τα δελτία ειδήσεων με τους δελφίνους τους δαρβίνους και τους δρακουλίνους μη σου πω, που δεν τελειώνουν ποτέ, που αναλύουν την κλανιά του κάθε υπουργού, παρατρεχάμενου και καθαρίστριας, που έχουν 40 άτομα για να συζητήσουν επί μισή ώρα ένα ρεπορτάζ τριών λεπτών.
Έβγαινε μία τσουτσού εκεί πέρα, έλεγε τί θα συζητήσει και μετά άρχιζε να αραδιάζει ονόματα, διάφοροι τύποι, μου τελειώναν τα δάχτυλα των χεριών και των ποδιών και τα ονόματα συνεχίζονταν, σαν προσκλητήριο των ηρωϊκών νεκρών ένα πράγμα.
Για να μη μιλήσουμε για τους παρουσιαστές που είναι λέμε σαν τον Μπόρις Καρλόφ της εποχής. Μία με κάτι ρουφηγμένα μάγουλα, σε κοιτάει με το τσουρομαδημένο φρύδι και λες, τώρα θα κάνει ένα χραπ με τη στοματάρα της και θα αποκεφαλίσει τον διπλανό. Μία άλλη με κάτι μάτια μόνιμα γουρλωμένα, σαν το Κουρδιστό Πορτοκάλι ένα πράγμα, θα ‘χε πάει κι αυτή στο σούπερ μάρκετ το απόγευμα και θα είχε μείνει η έκφραση στο πρόσωπο της. Πώς ήταν όταν μας λέγανε “μην κάνει γκριμάτσες βρε σκασμένο, θα μείνεις έτσι”, ε, αυτό.
Και αυνανίζονται επί ΩΡΕΣ ΟΛΟΚΛΗΡΕΣ, πάνε και κάτι Υπουργοί και ξεφτιλίζονται όλοι μαζί. Εκτός κάμερας φαντασιώνομαι ότι είναι διάφοροι τύποι σαν τον Χάνιμπαλ Λέκτερ και τους απειλούν πως αν δε μιλήσουν για τρεις ώρες ο καθένας χωρίς να βγει νόημα θα τους φάνε το συκώτι ξεπλένωντας την καταπιώνα τους με ένα καλό κιάντι.
Εν τω μεταξύ, όπως σε όλα τα καλά θρίλερ, καίγεσαι να κλεισεις την τηλεόραση ή έστω τα μάτια σου αλλά ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ. Σε τρώει ο κώλος σου να δεις τί θα γίνει παρακάτω, θα τη σώσουν τη χώρα σε αυτό το δελτίο ειδήσεων, ή θα το γυρίσει σε σπλάτερ ο σκηνοθέτης και θα χτυπήσεις την κεφάλα σου στο ράφι πίσω όπως θα τρομάξεις με το αίμα και το εντόσθιο που θα εκσφενδονιστεί;
ΜΙΛΑΜΕ ΕΧΩ ΕΦΙΑΛΤΕΣ. Χτες το βράδυ είδα πως ήρθαν ο Βενιζέλος και μία τσουτσού παρουσιάστρια για φαί κι εγώ είχα κάψει το παστίτσιο. Όσο να πεις με τον Κάμερον και με τον Μπλερ, τέτοιο πρόβλημα δεν έχω αντιμετωπίσει. Το πολύ να αγχώθηκα ότι ξέχασα να συρράψω τα τιμολόγια του 2009.
Το βλέπω και στους κοντινούς μου. Οι εν Ελλάδα μόνιμοι έχουν πάθει μια τρομοκρατία, πάνε τοίχο τοίχο μην τους βρει καμιά αδέσποτη τιμή – κυκλοφοράνε ελεύθερες τελευταία σα μπεκάτσες. Οι εν εξωτερικό μόνιμοι έχουμε πάθει μία απόσταση, κυκλοφορούμε σαν την Κάντυ-Κάντυ, αισιόδοξοι ότι η πατρίδα θα ορθοποδήσει. Τις πρώτες μέρες είμασταν σαν έφηβοι (αθάνατοι πάντα) και μέχρι το τέλος των διακοπών ψάχναμε τα Ταβόρ και τα Προζάκ σαν τις γριές.
Και καλά θα μου πεις, την τηλεόραση την κλείνεις. Με το σούπερ μάρκετ τί θα κάνεις; Δε θα φας;
Φαντάζομαι ότι οι φαν των θρίλερ ετούτο τον καιρό είναι στο στοιχείο τους. Σπλάτερ και ψυχολογικός τρόμος κάθε μέρα.
Δεν μας είπες όμως πόσο έχει το γάλα και το γιαούρτι στην Εγγλεζία, μας άφησες να αναρωτιόμαστε!
Αυτό με τα δελτία ειδήσεων είναι μεγάλος καημός και δικός μου. Από τα πιο άκυρα πράγματα που μου λείπουν από τη Σουηδία είναι τα δελτία ειδήσεων: κάθε μέρα στις 18:00 έχει το “κεντρικό” δελτίο, το οποίο μέχρι τις 18:15 έχει τελειώσει (το θυμάμαι χαρακτηριστικά γιατί στις 18:15 αρχίζανε τα παιδικά :P). Σχολιασμός και λοιπές αρλούμπες μόνο στις ειδικές εκπομπές το βράδυ. Όταν λέμε ειδήσεις λέμε ειδήσεις, κι όταν σχολιάζουμε σχολιάζουμε. Κι όταν εγώ θέλω να δω ειδήσεις τις βλέπω κι έχω ενημερωθεί μέσα σε ένα τέταρτο, χωρίς να χρειάζεται να υποστώ τον κάθε παπαρολόγο!
Το γάλα του Sainsbury’s εγώ το παίρνω £0.89 τα 2 pints = £0.78 το λίτρο. Εσύ έχεις γάλα Βερόπουλου άμα ψάχνεις για φτηνό γάλα; Το αντίστοιχο του Όλυμπος, το Cravendale, έχει £1.80 τα 2 λίτρα.
Τα γιαούρτια έχουν τα περισσότερα προσφορές μόνιμες “4 για £1”.
Εγώ ξέρω ότι παίρνω 5 φορές τον ελληνικό βασικό και αυτές τις τιμές στα τρόφιμα δεν βγαίνω να τις πληρώνω. Το πώς τα φέρνει πέρας ο Έλληνας δεν ξέρω, είναι άξιο θαυμασμού.
Κατεβαίνω Ελλάδα απόψε – ανυπομονώ να πληρώσω 5 ευρώ τον to go καφέ, 7 ευρώ την χάινεκεν μπουκάλι, 1,40 ευρώ για το εισητήριο του μετρό-ένας-συρμός-ανά-15-λεπτά-σε-ώρες-μη-αιχμής, και άλλα τέτοια δημοκρατικά.
As mhn leme ypervolika pragmata omws. 5 euro kafe to go den vriskeis POUTHENA. 1.8 – 3 (pou einai paaaaanakrivos) o freedo. O syrmos se wres aixmis einai ana 4 lepta. ektos savatokyriakou.
Kata ta alla ola ta alla einai swsta.
Σόρι, αλλά διαφωνώ. Μένω Μαρούσι και για να πιεις έναν καφέ της προκοπής (δεν μιλάμε για Στάρμπακς ή Έβερεστ) απ’τις καφετέριες του σταθμού πληρώνεις 5 ευρώ. Το τραίνο μετά τις 10 το πρωί είναι ανά 15 λεπτά από Κηφισιά – είναι πιο συχνό αν είσαι σε σταθμό μετά την Ειρήνη γιατί ξεκινάνε τραίνα στο ενδιάμεσο. Το μετρό είναι ανά 7 και τα βράδια είναι ανά 11.
Άσε, κι έχουν και απεργία τα ΜΜΜ αύριο 24ωρη και δεν ξέρω πώς θα μετακινηθώ. Δεν έχω διάθεση να κάνω πλούσια την κίτρινη φυλή, δεν μου πάει να πληρώσω πάλι 50 ευρώ Μαρούσι-Περιστέρι.
Koita, egw sto grafeio Marousi perno ton kafe 1.8. Genika den ton exw vrei pouthena (ton to go) panw apo 3 pou ton vriskw ston grigori an den kanw lathos gia afto k den pernw pote.
Gia ton hlektriko den exw apopsh. Gia to metro to prwi k to apogevma pou to xrisimopoiw syxna einai sigoura kathe 4 lepta.
Gia tis apergies 100% mazi sou. Genika den thelw na diafwnisw gia na diafwnisw, pros theou. Isws na vreis alou na perneis kafe pados! oxi k 5 euro! :)
Μα δεν παίρνω καφέ απ’έξω, έχω το θερμός ποτήρι μου και το παίρνω μαζί μου όταν φεύγω από το σπίτι :)
Γάλα: Το αντίστοιχο του ΔΕΛΤΑ έχει 1 λίρα το δίλιτρο.
Γιαούρτι: μια λίρα το μισόκιλο (“Greek style yogurt” τύπου TOTAL), μπορεί και λιγότερο, αναλόγως το σουπερμάρκετ…
Κατάθεση ψυχής: Την δεκαετία του 80, όταν κατεβαίναμε για καλοκαιρινές διακοπές στην Κρήτη, πηγαίναμε στο Ατλάντικ (χαχα) ή στον Σκλαβενίτη και αγοράζαμε όλα τα τρόφιμα από Αθήνα, φορτώναμε το αυτοκίνητο με τις σακούλες σε σημείο που οι βαλίτσες περιορίζονταν σε 2 για 4 άτομα για 2 μήνες. Αυτό το κάναμε γιατί αφενός στο χωριό δεν υπήρχε σουπερμάρκετ και έπρεπε να πάμε στην κοντινή κωμόπολη, αφετέρου οι τιμές στην κωμόπολη ήταν 50% αυξημένες “λόγω μεταφορικών” (τι λες, σοβαρά;).
Αυτό που σκέφτομαι τώρα να κάνω είναι τα 25 κιλά βαλίτσας που διακαιούμαι να τα γεμίσω με τρόφιμα από εδώ και να τα πάω στη μάνα μου.
Το ότι για πρώτη φορά στα χρονικά μετά από 10 χρόνια παραμονής εδώ χρειάζεται να στέλνω λεφτά πίσω κάθε μήνα σαν καλός μετανάστης του Βούπερταλ, αυτό δεν το χωνεύεις εύκολα.
χαχαχα εγώ πρώτα θα έκληνα το σουπερμάρκετ.. αλλά δεν είναι έυκολο.. ίσως αν καταφέρω να αποκεντρωθώ.. με τον καπνό δε ξέρω πως θα το κάνω.. :) :)
την καλημέρα μου :) :)
Ωραία! Thanks for the update.
Φευγω για Ελλαδα σήμερα το απόγευμα. Ηδη αρχισα να βγαζω τα ρουχα απο την βαλίτσα και να βάζω μπισκοτα, μακαρόνια και ρύζια. Επίσης να προλάβω το Sainsbury’s για περισσοτερες προμήθειες.
Το ότι θα αποκτούσε νόημα πάλι αυτό το άσμα το πίστευες; Το είδαμε κι αυτό.
:)
ΥΓ: Το χαμόγελο για το άσμα – όχι ότι το διασκεδάζουμε τώρα…
χα χα χα χα – καλέ ναι, σε πιάσαμε!
1.5 μήνα μακρυά από την καθημερινότητα της Ελλάδας, και κάθε φορά που το σκέφτομαι καταλήγω ότι τον τελευταίο καιρό είμαστε μια χώρα σε συλλογική κατάσταση οξείας κατάθλιψης. Με ολίγον από υστερία. Καλύτερα δεν μπορούσε να περιγράψει τη σκέψη μου το ποστ.
Η αλήθεια είναι πως συμφωνώ με όλα τα παραπάνω…Και εγω απορώ πώς την βγάζουμε ακόμα…..Αλλά ναι ξέχασα….πάμε σούπερ μάρκετ(αφού τσεκάρουμε,πόσα έχουμε σήμερα στο πορτοφόλι μας,5? 10?20? ευρώ)περνάμε κάνα μισάωρο αναζητώντας στα ράφια τα προιόντα αβ-γαλαξίας κλπ….να γλυτώσουμε μερικά λεπτούλια του ευρώ..φεύγουμε γρήγορα όταν θα έχουμε ψωνίσει τα απαραίτητα μην τυχών ζηλέψει τίποτα το μάτι μας και ξοδέψουμε άσκοπα!Στον δρόμο προς το σπίτι αποφεύγεις κεντρικούς δρόμους με καταστήματα και πας απο τα στενά(καθώς εγώ αν μου περισσέψουν έστω 5 ευρώ θα βρώ σιγουρα τρόπο να τα ξοδέψω,το παραδέχομαι)…φτάνει η μέρα να δώσεις το νοίκι…το δίνεις με βαριά καρδιά στον σπιτονοικοκύρη(αφου έβλεπες εφιάλτες την προηγούμενη νύχτα,λες και βλέπεις δράκουλα!)Θα με δικαιολογούσατε αν είσασταν στην θέση μου και εδώ και 7 χρόνια περίπου που μένω σε αυτο το σπίτι δίνατε μήνας μπαίνει μήνας βγαίνει το μισό μισθό σας για την στέγασή σας που μετρά τουλάχιστον 40 χρόνια το κτήριο και αμέσως αμέσως τα 700 γίνονται 350…αντε 360..κάνεις το σταυρό σου μην έρθει κανένας φουσκωμένος λογαριασμός και ΠΑΘΕΙΣ…και μετά αναρωτιέμαι γιατί δεν με παίρνει ο ύπνος…Κάποτε ήμουν χαρούμενη που μου περίσσευαν λεφτά….έκανα τότε όμως τρείς δουλειές και δεν προλάβαινα ούτε να φάω καλά καλά και τώρα δυσκολεύομαι να βρω ακόμα και μία που να έχω έστω τον βασικό και την ασφάλισή μου(που ειλικρινά πλέον ποιός την χ….ι και αυτήν πλέον αφού είτε έχεις ασφάλιση είτε όχι πάλι τα πληρώνεις κυρίως εσύ προσωπικά τα ιατρικά έξοδα και μήν ξεχνάμε και τα φακελάκια στους γιατρούς μπας και προλάβεις κανένα ραντεβού εκτός κ αν δεν βιάζεσαι και μπορείς αν περιμένεις κάνα 3μηνο να δείς τον γιατρό)…Και πάλι καλά που δεν καπνίζω γιατί 4 ευρώ σχεδόν που έχουν πάει τα τσιγάρα δεν θα τα είχα να τα δίνω κάθε μέρα στο περίπτερο!