Βαρέθηκα τις πολιτικές συζητήσεις στη Βρετανία περί του αν πρέπει να μείνουν στο Ιράκ ή να φύγουν. Κάποιοι λένε: “ότι έγινε έγινε, μπορεί να κάναμε λάθος μπορεί και όχι, αλλά τώρα πρέπει να μείνουμε και να βοηθήσουμε”. Κάποιοι άλλοι λένε: “κάναμε σίγουρα λάθος πρέπει οπωσδήποτε να ξεκουμπιστούμε από το Ιράκ”.
Θεωρίες επί θεωριών.
Δε βλέπω κανέναν να ρωτάει τους Ιρακινούς γαμώτο.
Είδες; Όταν είσαι πολιτικός ξεχνάς για ποιον κάνεις πολιτική.
Eides ola gia thn “tseph” tous!
Δε νομίζω πως οι πολιτικοί ξεχνούν για ποιούς κάνουν πολιτική. Ξέρουν πολύ καλά για ποιούς το λάθος είναι δικό μας, όσων δηλαδή νομίζουμε πως κάνουν πολιτική για εμάς που τους εκλέγουμε…
(Ο sebkom είμαι, αν θυμάσαι, άλλαξα nick αλλά το identity μου στο άλλο post σου δεν αλλάζει…)
όπου όπως είναι = όπως τα πιστεύει πως είναι
Έχω βαρεθεί και δε γουστάρω τους μάγκες που πάνε και λένε ας πούμε για τ’ “ανθρώπινα δικαιώματα”, ο “δικτάτορας που έπεσε”… Αντίθετα θα παραδεχτώ π.χ. κάποιον που θα πει ότι γίνεται ό,τι γίνεται γιατί ο π.χ. ο κόσμος προοδεύει μόνο μέσα απ’ την ανισότητα ή επειδή ξερωγω είμαστε οι ισχυροί του πλανήτη και όποιος δε μας στήνει κώλο τον γαμάμε κι ας έρθει να μας ζητήσει τα ρέστα αν γουστάρει. Δε θα συμφωνήσω μαζί τους βέβαια, αλλά θα καθόμουν να συζητήσω μ’ έναν τέτοιο άνθρωπο μιας και αφήνει τις παπαρολογίες και λέει τα πράγματα όπως είναι.