Βαρέθηκα.
Είμαι πάρα πολύ κουρασμένη.
Από το Πανεπιστήμιο και από τη δουλειά.
Από την κακία και τη μοχθηρία.
Κυρίως από την ηλιθιότητα.
Θάβομαι υπογείως – όταν ανανήψω μετά το ΣΚ τα λέμε. Ίσως.
 BURNOUT ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 20066 comments to BURNOUT ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2006Leave a Reply |
||
 digital-era.org by Sofia Gkiousou is licensed under a Creative Commons Attribution-Non-Commercial-No Derivative Works 3.0 Greece License. SoMaFusion has been here Powered by WordPress & Atahualpa |
||
μου αρεσε πολυ το μπλογκ σου. ειδικα αυτο το κειμενο για τη γενια (που αγωνια σε μια γωνια) της κουρασης…
Post holiday blues είναι θα περάσει.
Εν τω μεταξύ, υπάρχουν δύο τρόποι για να αντιμετωπίσεις την ηληθιότητα, την μοχθηρία (κουτοπονηριά έχεις πετύχει btw?):
1) Run to the hills
2) (pretend) to join them
Είσαι καλή ηθοποιός;
Γενικό ερώτημα (και θα ήθελα να το δω και σαν ποστ σε κάποια φάση): Πόσο αυθεντικοί νομίζεις ότι μπορούμε να είμαστε;
>>>>>αυτο το κειμενο για τη γενια (που αγωνια σε μια γωνια)
Το τραγουδι που ακολουθει εχει επιρροες Ακη Πανου – κατ’ εξαιρεσιν δε το τονιζω γιατι αλλιως δεν θα βγαλει νοημα, πολλα ευχαριστω στον Αλεξη Σταματη / Σταματη Αλεξη ο οποιος παρουσιαζει πολλα κοινα με τον Ακη Πανου, τοσο ως προς την εμπνευση οσο και ως προς το οτι δεν ξερεις ποιο ειναι το ονομα και ποιο το επωνυμο. Ας ειναι, η τεχνη περιμενει! Λοιπον, το τελευταιο μου πονημα τιτλοφορειται
Τι δια
Μια αγωνιά
σε μια γωνιά
αχ πώς να κλεί
η Σοφία τα μά
να ξεκουρά
να αναπαυθεί
μα οι σκοτού
την περιτρυγεί
του κόσμου η κα
και η μοχθηρί
δεν την αφη
να κοιμηθεί.
Ο Ζα και ο Ευ
που να’ ναι τω
που εχω ρα
για τη γου των δυο
Και στο χιπ χοπ
και στο ρεμπέ
τους έχω κάνει
ρεμπετ ασκέ
Χαιρετω τσι μαγκες
Despoina
>Πόσο αυθεντικοί νομίζεις ότι μπορούμε να είμαστε;
Μια καλή ιδέα μου έδωσες. Θα μπορέσω να δημοσιεύσω αυτό που έχω στο κεφαλάκι μου λίγο αργότερα γιατί περιμένω εξελίξεις που θα με επιβεβαιώσουν. Σατανικό;
Kαι συνεχιζω ακαθεκτος
Οι εξελί
που θα μ’επιβέ
θα έλθουν καλέ
από βαγόνι πριβέ
όπου αυτή
και ο επιβή
θα επιδί
σε ανωμαλί
μα όχι συνταγμά
παρεκτροπή
αλλά ιεραπό
με μιζανπλί
Αχ τι ντροπή
τι ξετσιπωσιά
αυτός κ’ αυτή
σε μια χωσιά
του τρε το κα
ρε δε πα να γα.
Μα άμα είσαι
αυθεντικός
του εαυτού σου
αφεντικός
άσε αυτόν
άσε αυτήν
και κανε σε άλλον
μια προσφυγίν
Κουράστηκα να υποκρίνομαι
Λιδάκης Μανώλης
Μουσική/Στίχοι: Βαρδής Αντώνης/Ανδρικάκης Αντώνης
Κουράστηκα να υποκρίνομαι
Ψέματα μ’ έχουν φορτώσει
Με κρίνουνε και με συγκρίνουνε
μα δε μπορεί κανείς να με νιώσει
Μου μιλούν στραβά και τους πληρώνω ακριβά
και κάθε κίνηση μου πρέπει να προσέχω
Δεν αντέχω, δεν αντέχω
με το ψέμα δεν μπορώ να προχωρήσω
Να’ χα δύναμη αλλιώς να σου μιλήσω
Κουράστηκα να υποκρίνομαι
Δε μπορώ έτσι να ζήσω
Κουράστηκα να υποκρίνομαι
Πρόσωπα όλοι αλλάζουν
Στο βλέμμα τους όταν αφήνομαι
κάπου αλλού πάντα κοιτάζουν
Μου μιλούν στραβά και τους πληρώνω ακριβά…