>> Θα το βρεις και στο δωρεάν e-book “Τα Μεταμεσονύχτια“. Κλικ για να το κατεβάσεις.
Στην Καλύβα Ψηλά στο Βουνό ο Πάνος έχει λογοτεχνική εβδομάδα και με φιλοξενεί ευγενικά.
————————————-
Έφτασε ένα πρωινό Σαββάτου με το ταχυδρομείο. Χωρίς διεύθυνση αποστολέα. Ένα πακέτο τυλιγμένο σε καφέ χαρτί και σπάγκο.
Η λεπτομέρεια του φάνηκε σημαντική.
Με σπάγκο.
Το κουτί μέσα ήταν ξύλινο, ίσως λίγο άκομψο και παλιομοδίτικο, πάντως καλοφτιαγμένο. Και μέσα στο κουτί, να το αγκαλιάζει το βελούδο, το μπουκάλι με το κοκκινωπό υγρό. Άνοιξε τη φιάλη προσεκτικά, λεπτοδουλεμένο πώμα από ασήμι που άνοιγε και έκλεινε με έναν ήχο μικρό και συνωμοτικό. Μύρισε διστακτικά το υγρό, κάτι του θύμιζε, ίσως φράουλες. Τη δεύτερη φορά νόμιζε κρίνα αλλά την τρίτη φορά πάλι άλλαξε γνώμη. Κανέλα; Πορτοκάλι;
n
Leave a Reply