Για να πιάσετε αυτό το αστείο πρέπει οπωσδήποτε να διαβάσετε πρώτα την Ποδηλατάδα Νο. 2 αλλιώς το χάσατε τελείως το νόημα και είναι κρίμας γιατί γράφω με όρεξη μή μου το χαλάτε. (Προαιρετικά διαβάστε και την Ποδηλατάδα, αλλά δεν είναι υποχρεωτικό)
Επιστρέφοντας πάλι σήμερα από τη δουλειά με τη Θεοδώρα, μετά από ένα διάλειμμα τεσσάρων ημερών από το ποδήλατο, έχω φτύσει τα πνευμόνια μου. Της λέω λοιπόν “μισό λεπτό, λυπήσου με!”
Για να μου απαντήσει: “Θα σου βάλω στο καλάμι δύο λουκάνικα”
Η αδελφή μου χρειάζεται blog. Αλλά επειδή αυτά που λέει είναι ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ καλά απαξιεί και δίνω αναφορά εγώ.
Leave a Reply