Παλιές καλές εποχές

Κατά καιρούς λαμβάνω διάφορα e-mail με απεγνωσμένες ερωτήσεις περί της πάλαι ποτέ κραταιάς ΕΕΕΑ. Επειδή βαριέμαι να τα γράψω όλα μαζί είπα να το πάω κομματιαστά το θέμα και να ξεκινήσουμε από διάφορες φάρσες και αρλούμπες της ΕΕΕΑ.

bigseminar
Φάρσα που οργανώθηκε από την ΕΕΕΑ, τον καιρό που υπήρχε ΕΕΕΑ. Χλεύαζε την ριαλιτομανία που είχε πιάσει τον κόσμο, τα ΜΜΕ, τα περιοδικά τον καιρό του πρώτου Μπιγκ Μπράδερ.
Η κεντρική ιδέα ήταν η εξής: Κάπου στην εξοχή έχουμε και καλά ένα σπίτι και κάνουμε ταχύρυθμα σεμινάρια για άρμεγμα αγελάδων, τάισμα κοτών, κλακέτες, κλάματα κλπ ώστε ο συμμετέχων να είναι προετοιμασμένος καλά για το ριάλιτι.
Το σεμινάριο θα πληρωνόταν με ποσοστά επί των κερδών, είχε ακόμα και πολύπλοκο τύπο υπολογισμού τους, απαιτούσε συμμετοχή και σε όποια δώρα κέρδιζε ο παίκτης (πχ επί τοις εκατό ποσοστό από τις σόλες σε περίπτωση που κέρδιζε ζευγάρι παπούτσια κλπ). Θα γίνοταν και καλά χαμός από τις αιτήσεις, θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας, στείλτε βιογραφικό σας να μελετήσουμε αν είσαστε ικανός για υποψήφιος.
Η πλάκα αποκαλύφθηκε σχεδόν αμέσως (ούτε 3 μέρες νομίζω δεν κράτησε). Παρόλα αυτά, από κεκτημένη ταχύτητα ακόμα και εφημερίδες την ανέφεραν. Μάλιστα ενθουσιαστήκαμε τόσο που κάποιοι από μας έσπευσαν στα περίπτερα από τα χαράματα να αγοράσουν ακόμα και αντίγραφο της εφημερίδας, αποδεικνύοντας ότι και οι επιστήμονες φυλλάδες αγοράζουν τελικά!

efthimis_the_man
Φάρσα που δεν οργανώθηκε ακριβώς από την ΕΕΕΑ. Για να είμαστε ακριβείς η ΕΕΕΑ έκλεισε κάπου το 2001. Ο Ευθύμης πρέπει να εμφανίστηκε την ίδια ή την επόμενη χρονιά. Παρόλα αυτά η σύλληψή της ιδέας έγινε στους κόλπους της ΕΕΕΑ. Είχαμε τότε δει την αντίστοιχη φάρσα του Τούρκου πλεή μπόι (έλα μωρέ, αυτός που έλεγε Χελόου, Αϊ Κις Γιου, ή κάτι τέτοιο και προσπαθούσε να κάνει φίλους παγκοσμίως) και το είχαμε πάρει πατριωτικά. Γιατί ο Τούρκος να είναι ο “καλύτερος” πλει-μποι και όχι ένας δικός μας. Πονηρός ο Τούρκος; Χαζός ο δικός μας. Λεπτός ο Τούρκος; Χοντρός ο δικος μας. Και κοντός, και γυαλάκιας, και βλήμα, και και και. Και τα κορίτσια να τον θέλουν σαν τρελά. Ο Έλληνας Sakis, ο Αργύρης Καμπούρης, ο Τραβόλτα. Όλα σε ένα.
Οταν λοιπόν έκλεισε η ΕΕΕΑ και ο καθένας τράβηξε τον δρόμο του (άλλοι γίναν οικογειάρχες, άλλοι στις Αγγλίες, …) άλλοι συνέχισαν την πορεία τους στο internet μην αποδεχόμενοι ότι η ΕΕΕΑ πέθανε οριστικά . Φημολογείται ότι ο Ευθύμης υλοποιήθηκε και βραβεύθηκε από το στέλεχος “η Εξωλέμβρυο” αλλά τί να πω, ότι ξέρετε ξέρω. Δεν προβληματιστήκαμε και πολύ. Αν ένας μας ήταν ΕΕΕΑ όλοι μας είμασταν ΕΕΕΑ. Ό,τι θέλαμε κάναμε.
Η φάρσα αποκαλύφθηκε και αυτή άμεσα βέβαια, αφού από πάνω της φιγουράριζε φαρδιά – πλατιά το αυτοαπονεμημένο και ζηλευτό βραβείο της ΕΕΕΑ. Σήμερα δυστυχώς, η φάρσα αυτή έχει αλλάξει κι έχει γίνει αγνώριστη. Ο χοντρός χτυπάει και γκόμενες, έχει εμπειρίες, τσακώνεται με την μάνα του κλπ κλπ και καμία σχέση δεν έχει πια με την τότε πετυχημένη μας ιδέα και αρχική εκτέλεση.
Πάντως για να καταλάβαιτε λίγο καλύτερα: Ο Ευθύμης του σήμερα είναι πολύ χοντροκομένος για την ΕΕΕΑ του τότε. Η ΕΕΕΑ είχε χιούμορ καυστικό και αυθεντικό αλλά όχι τραβηγμένο.

proktogefstes
Φάρσα που θυμάμαι να έχει συζητηθεί στην ΕΕΕΑ. Δεν θυμάμαι αν είχε γίνει όμως τότε. Αρχικά ξεκίνησε ως η καυστικό σχόλιο για την Πλήρη Ανακύκλωση, με ένα μωρό που έτρωγε με ένα φτυαράκι τα κακά του σε σκίτσο. Από κάτω το σήμα της ανακύκλωσης και κάποιο μύνημα για Ολική Ανακύκλωση. Και αυτή η φάρσα αυτοβραβεύθηκε μόνη της (αφού η ΕΕΕΑ είχε κλείσει, πού το βρήκαν, πώς το βάλαν, έτσι αέρα πατέρα, δεν κατάλαβα).
Η φάρσα μεταλλάχθηκε, με κεντρικό concept τον δήθεν σύλλογο Πρωκτικών Επαφών που με κουκούλες στο κεφάλι όλοι μαζί, μέσω ΚΤΕΛ ταξιδεύουν ανά την επικράτεια και πηγαίνουν επισκεπτήρια σε στρατόπεδα μπας και βρουν φαντάρους, με τον γραμματέα του συλλόγου να διατίθεται για δωρεάν δοκιμή ενεργητικού ή παθητικού σεξ και άλλα γελοία ευτράπελα, σαν κακή βιντεοταινία της δεκαετίας του 80 ένα πράμα.
Παρήκμασε γρήγορα καθότι η πραγματικότητα ακόμα και της τηλεόρασης την ξεπερνάει σε φαντασία. Έχω την εντύπωση ότι κακώς χρεώνεται στην ΕΕΕΑ εξ’αρχής. Σίγουρα πάντως κακώς χρεώνεται στην ΕΕΕΑ η σημερινή της κατάσταση.
Και να πω και τη σοφή μου την κουβέντα. Άπαξ και βγάζεις κάτι στο Ίντερνετ την πάτησες. Ξεκινάς κάτι με όλη την καλή διάθεση, συμμετέχουν κι άλλοι κι όταν φύγεις για να κάνεις άλλα πράγματα είτε καρπώνονται τα καλά οι άλλοι είτε σε κυνηγάνε τα άσχημα.

Μουσικό Κέηκ
ΕΕΕΑ φάρσα από την αρχή μέχρι το τέλος. Έξυπνη. Ειδικό σετ από πυρίμαχα σφυριχτράκια. Τα χώνεις στο ζυμάρι του κεηκ. Το βάζεις στο φούρνο. Διέρχεται ο ζεστός αέρας από μέσα τους. Σφυρίζουν ένα ωραίο τραγούδι όσο το κέηκ ψήνεται. Όταν τελειώσει η μουσική, έχει σφίξει το κεηκ και είναι έτοιμο. Δεχόμεθα παραγγελίες για προμήθεια συγκεκριμένων σφυριχτρών που θα σφυρίζουν ότι θέλετε (ροκ, σκυλάδικα, …) , αρκεί να μας στείλετε με σφύριγμα το σκοπό κλπ
Η φάρσα αποκαλύφθηκε και αυτή εντός μήνα από την ανάρτισή της.
(Σημείωση: Κορυφαίο στην σελίδα ήταν ολόκληρο επιστημονικό διάγραμμα με βελάκια για το πως εισρέει ο αέρας από το κέντρο του κεηκ. Σχεδόν πιστεύω ότι θα μπορούσε να κατασκευαστεί αληθινά κάτι τέτοιο.)
(Δεύτερη Σημείωση: Σημασία είχε δωθεί στην κατηγοριοποίηση των σφυριχτρών. Εορταστικές (γενέθλια, Χριστούγεννα), της Τάβλας (Γερακίνα, ΠαπαΛάμπραινα) κλπ)

Ρίξτε το google
Καρά ΕΕΕΑ καραμπινάτο. Ειδική δεν είμαι και η φάρσα πια δεν υπάρχει, αλλά να μια περίληψη, όπως μου την εξήγησαν και ό,τι κατάλαβα-κατάλαβα. Η κάθε μηχανή αναζήτησης αν το έχει αυτό που ζητάς στο δίνει. Αλλιώς ψάχνει και σε άλλες – φιλικές. Οπότε. Αν βρεις κάτι που δεν το έχει η μια, θα πάει στην άλλη να φέρει αποτέλεσμα. Αν όμως δεν το έχει η άλλη κλπ θα καταλήξουμε για να μην τα πολυλογώ στην πρώτη. Και αυτό επ άπειρον. Υπήρχαν λοιπόν οδηγίες τι να γράψεις στο google που θα οδηγήσει με την ώρα κάποια μηχανή αναζήτησης να πέσει. Δυστυχώς, δεν μπορούμε να υπολογίσουμε ποια από όλες που μετέχουν στην αλυσίδα. Άρα πρέπει για την επόμενη μια δυο ώρες, αφού κάνεις το query, να κοιτάς τις εξής μηχανές αναζήτησης, να δεις ποια έπεσε. Καλή φάρσα, τεχνική, έπιασε για κάποιο διάστημα, μετά το site που την στέγαζε έκλεισε και η φάρσα χάθηκε. Τώρα βέβαια μπορεί και να λέω ανακρίβειες αλλά το ρεζουμέ αυτό ήταν (αν κατάλαβα καλά, γιατί είπαμε, είμαι των θεωρητικών επιστημών)

Το καταίφι είναι Μμμμμ….
Άσχετο με την ΕΕΕΑ. Και ούτε καν φάρσα. Φτιάξτε καταίφι με πολύ απλό τρόπο, τσιγαρίζεις μακαρόνια, βάζεις άσπρο, και από κάτω μαλακό και δεν θυμάμαι ακριβώς, εντελώς γελοίο, με σχήματα από απλές γραμμές. Ήταν σελίδα άσχετου που η ΕΕΕΑ πρόσεξε κάπου στο internet, συνέλεξε για να μην χαθεί και δημοσίευσε. Η ΕΕΕΑ έκλεισε το site αυτό νομίζω υπάρχει ακόμα, με το καταϊφι στην θέση του. (Σημείωση: Το καταϊφι είναι Μμμμ… Σελίδα που προυπήρχε της ΕΕΕΑ και την έθαψε κιόλας. Κορακοζώητη)

Σελίδα-antiEEEA site.
Παρωδία του τότε κόμβου clopyright. Δεν ανήκει στην ΕΕΕΑ. Άρεσε τόσο στον evris που την αντέγραψε και στην ΕΕΕΑ. Και τα 2 sites έχουν κλείσει. (Ζωή σε λόγου μας)

Σελίδα-Παρωδία gourmet.
Παρωδία του κόμβου clopyright. Δεν ανήκει στην ΕΕΕΑ. Άρεσε τόσο στην voulariba που την αντέγραψε και την μετέφερε στην ΕΕΕΑ και στο gourmet. Και τα 3 αυτά sites έχουν κλείσει. ( Ζωή σε λόγου μας)

Αυτααααααα.

Το σημαντικό νομίζω ήταν πως η ΕΕΕΑ ήταν μια συλλογική προσπάθεια. Κάποιος έλεγε κάτι, μια ιδέα κατέβαινε από το πουθενά κλπ κλπ. Απλά εμείς αντί να τα λέμε μεταξύ μας τα βγάζαμε στο Ίντερνετ να γελάσει και κανένας άλλος. Τα accounts ήταν κοινά, τα κομπιούτερς ήταν κοινά. Σήμερα στεγαζόταν εδώ, αύριο εκεί. Κάποτε σε σπίτι, κάποτε σε εταιρία. Οικονομικοί πόροι δεν υπήρχαν, έσοδα δεν υπήρχαν. Αντίθετα με την χλιδάτη εικόνα που δίναμε προς τα έξω με τις Λουδοβικιανές καρέκλες μας και τους υπερυπολογιστές η αλήθεια είναι ότι είμασταν όλοι μαζεμένοι σε ένα δωμάτιο, κοιμόμασταν ο ένας στα σπίτια του άλλου, φορώντας μάλλινες κάλτσες για το κρύο, φτυαρίζαμε το χιόνι από το σπασμένο παράθυρο (το τράβηξα πολύ, σταματάω).

Όλο το concept βασιζόταν στην συνεργασία και στις φιλικές σχέσεις. Στο τέλος μάλιστα, που η ΕΕΕΑ είχε μεγαλώσει ανεξέλεγκτα (θυμίζω τους 20 admins) ο καθένας ήταν ΕΕΕΑ αν έτσι δήλωνε. Έτσι, είναι δύσκολο, ακόμα και για εμάς, να μάθουμε ακριβώς ποιός σκέφτηκε τι, έκανε πότε, παρέδωσε σε ποιόν, παράτησε επειδή κλπ. Ίσως να υπάρχουν και άλλες φάρσες που να μην γνωρίζω.

Αλλά αυτό που μου λείπει είναι το πηγαίο χιούμορ, το καυστικό.

Και εκνευρίζομαι με όλα τα πραγματικά αστεία μας που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο ή παρεξηγήθηκαν (βλέπε bigseminar) ή τραβήχτηκαν τόσο από τα μαλλιά που δε θέλω όχι να τα ξέρω αλλά ούτε να τα φτύσω.

Κρίμας.

Αλλά όσο ζούσαμε ως ΕΕΕΑ καλά περνάγαμε. Καιρός βέβαια να ζήσουμε και λίγο ως οι εαυτοί μας. Χωρίς σφραγίδα ΕΕΕΑ.