Λοιπόν μισό λεπτό να ανοίξω τον Μπαμπινιώτη: “η ερωτική συνεύρεση, η γενετήσια πράξη ΣΥΝ. σεξ, συνεύρεση, σαρκική μείξη/ επαφή, έρωτας, (!) γαμήσι”. Καλό; Λοιπόν δεν έχω καταλάβει αυτή την εμμονή με το πώς το λέμε όταν πηδιόμαστε.
Και τί σημασία έχει άλλωστε. Είχα ένα γκόμενο κάποτε που απεχθανόταν οποιαδήποτε άλλη φράση πέρα του “κάναμε έρωτα”. Όλα τα άλλα του φαίνονταν χυδαία και οικτρά. Άντε τώρα να του εξηγήσω ότι ρε μεγάλε αφού πηδιέσαι. Τί κάνω έρωτα και παπάρες. Όταν τα κάνουμε είναι καλά; Μετά το λέμε “κάνω έρωτα”; Κατόπιν εορτής μας πιάνουν οι ντροπές;
Και συγγνώμη δηλαδή, αλλά αν πει η άλλη “έλα μωρό μου να κάνουμε έρωτα” θα σου σηκωθεί καλύτερα από το αν σου πει “πάρε με και χτύπα με στον τοίχο;” Ε μα έλεος.
Και δε θες να πεις γαμιόμαστε; Πες το περιφραστικά: Το κάνουμε. Κάνουμε τα χειρότερα. Την έκανα να νιώσει γυναίκα (καλά, αυτό κι αν είναι για πολλά γέλια). Κάτι τέλος πάντων.
Δηλαδή, θέλει κανένας να μου πει ότι πάνω στον πυρετό του πάθους γύρισε η γκόμενα και του είπε “έλα, κάνε μου έρωτα” και δεν ξενέρωσε με τη μία;
Και κυρίως να σημειώσω και το άλλο: Γιατί ποτέ οι γκόμενες δε συζητάνε αυτό το θέμα δημοσίως; Γιατί το παίζουν και πολύ υπεράνω, όλες το κάνουν με το σύντροφο τους ένα πράγμα, καμία δεν πηδιέται, όλες πια έχουν βρει τον απόλυτο έρωτα. Αλλά θα μου πεις βέβαια. Όταν υπάρχουν κομπλέξες οι οποίοι επιμένουν να ρωτάνε “Με πόσους έχεις πάει πριν από μένα” (κατηγορία Ο Άντρας Πριν Από Μένα – θύμησε μου να το γράψω κάποια στιγμή) τί να κάνει κι η έρμη η κότα. Από όπου μπορεί κρύβει.
Μέσα στην γενικότερη φτώχεια του πώς εκφράζεται ο νεοέλληνας, Σοφί μου, χωρά και το νέο σου παράπονο. (-έτσι να το πώ;).
Η αλήθεια πάντως είναι πως υπάρχουν πολλές και πολύ γουστόζικες φράσεις, αν θέλει κανείς να ‘μολογήσει το πώς βγάζει τα μάτια του.
Παραπλήσιο θέμα, πάλι, είναι που πάνω στην γκάβλα, πετάγεται η σουσουράδα και ρωτά: -Μ’ αγαπάς;
Ε, λοιπόν, δεν ξέρω αν σού ΄χει τύχει ν’ ακούσεις το πολύ γλυκό: Σκάσε και τρώγε!…
“Σκάσε και τρώγε”, λοιπόν. Νομίζω θα μείνει στην ιστορία.
Σκάγε και τρώγε ε;
Μου θυμίζει αθάνατο Γκουζγκούνη με μέλι στο πουλί του – μύγα κάθεται στο πέος – και θεός Γκουζγκούνης πετάει απέθαντη ατάκα: “άντε μωρή θα μας φάνε οι μύγες”
Μή μού το χαλάς, μουρ’ σύ.
Σοφή μου Σοφί! Θα σε μαλώσω.
Εγώ να κάθομαι να σε κερνώ απ’ τις φάσεις μου και σύ…
Σε πληροφορώ ότ’ η θεά, αντείπε:
– Σκάω και τρώω.
Αλλωστε δεν έγλειφε κάνα παγωτό.
(Πές μού εσύ τώρα πώς να συνεχίσεις επί το θείον έργο).
Απλώς για πληροφόρηση. Ο Γκουσγκούνης είχε και μια άλλη ατάκα.
“Τι φτύνεις μωρή, κουκούτσια έχουν?”
Τώρα δε μπορεί, κοκκίνησες…
Οχι? Α, Σοφία είσαι πολύ πρόστυχη
fk
Χίλιες ευχές για την ανάσα που πήρα σήμερα
Βρε σοφή μου Σοφία, μην συγκρίνεις την κάθε μέση κατίνα Ελληνίς κορασίδα που το παίζει χαμηλοβλεπούσα στον ευρύ κοινωνικό κύκλο, γιατί είναι ΚΑΛΟ κορίτσι, από σπίτι, με ανατροφή, με γαλλικά και πιάνο, και προίκα, και που έχει φάει τα λυσσακά της να παντρευτεί πιστεύοντας ότι έτσι μόνο θα καταξιωθεί σαν γυναίκα. Βέβαια, είναι ουκ ολίγοι και οι άντρες που απαιτούν από την γυναίκα να μιλάει και συμπεριφέρεται έτσι. Και συμφωνούν αβέρτα και αυτές, μην και χάσουν το κελεπούρι.
Στις περιπτώσεις αυτές, οι διάλογοι του Γκουσκούνη και των συμπρωταγωνιστριών του ωχριούν μπροστά στο τι ανταλάσσουν τέτοια ζευγάρια πίσω από κλειστές πόρτες!
Περιμένω σαν την τρελή το “Ο Άντρας πρίν από Μένα”!! Θα μπω χωρίς να το θέλω σε τρελές συγκρίσεις και θα γελάσω πολύ!!
Όσο για τα περί έρωτος, αφού ξεσκίζεσαι μωρή, τί σκατά το κρύβεις;;;; Φώναξέ το να ανέβουν και λίγο οι μετοχές σου!!!
(Θα επανέλθω μόλις φτιάξω καφέ)
Φτάνει πιά.
Μη μου το αποπαίρνετε, το Σοφάκι. Εγώ το αγαπώ.
Τίναξε το μαλλί κούκλα, κι ας τους να λένε. Τα ίδια κάνουν σ’ όλους, οι κακιές οι γλώσσες.
Ρε ανώνυμε δεν κοκκινίζω εγώ με τίποτα. Η προστυχιά είναι προσόν τη σήμερον.
Γλυκειά μου εσύ…
Νάσαι καλά και πάλι.
fk
Ετσι σε θέλω
fk
Υπάρχει και άλλο είδος αντρός πέρα του “φρικάρω με τους άντρες πριν απο μένα;”??
Πάντως εγω δεν έχω πρόβλημα να πω οτι πηδιέμαι….όταν πηδιέμαι….
ααααααχχχχχχ!
περασμένα μεγαλεία
(λεμε τωρα….15 εκατοστα μετα βιας συνηθως…:P )
[…] Απόσπασμα έπους που έπεται (γαμώ τις παρηχήσεις του “π” δεν έκανα;) Μου ήρθε στο κεφάλι γιατί ξαναδιάβασα αυτό. […]