Ο Τάσος (των Κοινωνικών Θεμάτων) πρότεινε να ξεκινήσουμε μία κουβέντα περί της Μέρας Κατά του Καπνίσματος και φιλοξενείται από ετούτο το ταπεινό blog. Έγραψε σχετικά και μετά από παράκληση του, επαναλαμβάνω το post του εδώ.
——————
ΤΑΣΟΣ
——————
ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ, 31/5, NON TOBACCO DAY
ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ
Το κάπνισμα βλάπτει σοβαρά την υγεία. Έχει γραφεί ότι από το κάπνισμα προκαλείται το 25% των θανάτων από καρδιοπάθεια, 82% των θανάτων από καρκίνο του πνεύμονα, 83% των θανάτων από βρογχίτιδα και εμφύσημα κ.α.
Γυναίκες καπνίστριες γεννούν λιποβαρή μωρά, πιθανά πνευματικά καθυστερημένα και παιδιά που νοσούν συχνότερα συγκρινόμενα με εκείνα που γεννούν γυναίκες μη καπνίστριες
Η ΜΕΓΕΘΥΝΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ
-Η διαφήμιση που ταυτίζει ωραίες στιγμές τη ζωής με το κάπνισμα
-Τα πρότυπα (γονείς, δημόσια πρόσωπα, «είδωλα») που επηρεάζουν καπνίζοντες τις αποφάσεις και τις επιλογές των νέων κυρίως ανθρώπων
– Η αύξηση των γυναικών καπνιστριών
– Η περιέργεια ιδιαίτερα των παιδιών
– Η συνήθεια
– Η χαλαρή εφαρμογή της νομοθεσίας
ΜΗ ΚΑΠΝΙΣΤΕΣ
Έχουν το δικαίωμα
α) να αναπνέουν καθαρό αέρα, αμόλυντο από βλαβερό και ερεθιστικό καπνό του τσιγάρου
β) να εκφράζουν ευγενικά τη δυσφορία τους και την αντίθεσή τους προς τον καπνό του τσιγάρου και επιβάλλεται η εξωτερίκευση των αντιρρήσεών τους όταν οι καπνιστές καπνίζουν εκεί που δεν επιτρέπεται
γ) να ενεργούν μέσο νομικών οδών, κοινωνικών πιέσεων και εννόμων διαδικασιών , ατομικά η συλλογικά, με σκοπό να αποτρέπουν η να αποθαρρύνουν τους καπνιστές να μολύνουν το άμεσο περιβάλλον , διαβίωσης και εργασίας καθώς και τους δημόσιους χώρους.
ΠΑΘΗΤΙΚΟΙ ΚΑΠΝΙΣΤΕΣ
Η έκθεση ενός μη καπνιστή στον καπνό που «εκπνέουν» οι καπνιστές και στον καπνό του τσιγάρου περιέχει περισσότερες από 50 καρκινογόνες ουσίες και μονοξείδιο του άνθρακα 3 φορές περισσότερο από τον καθαρό ατμοσφαιρικό αέρα περισσότερο
Είναι εκτεθειμένοι στους ίδιους κινδύνους με τους ενεργούς καπνιστές
ΚΑΠΝΙΣΤΕΣ
– Μπορούν να καπνίζουν σε ειδικούς χώρους
– Οι μη καπνιστές είναι κατά του καπνού αλλά όχι κατά των καπνιστών
– Επιβάλλεται η καλλιέργεια «καπνιστικού ήθους»
ΔΙΑΚΟΠΗ ΤΟΥ ΚΑΠΝΙΣΜΑΤΟΣ
Μετά η διακοπή του καπνίσματος οι βλάβες του οργανισμού αποκαθίστανται σε σημαντικό βαθμό και η επιβάρυνση μειώνεται ταχύτατα
——————
ΣΟΦΙΑ
——————
Cigarette
Originally uploaded by sofiagk.
ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ: Είμαι η Μελίνα Μερκούρη
Ο Τάσος είναι σοβαρός άνθρωπος αλλά εγώ είμαι ασόβαρη (sic) και θα ρίξω το επίπεδο της συζήτησης στο βόθρο (ως συνήθως). Δηλώνω λοιπόν ευθαρσώς: Είμαι η Μελίνα Μερκούρη!
Τρία πράγματα είναι η Μελίνα:
1. Το γέλιο
2. Το ότι περπατάει ξυπόλητη
3. Το τσιγάρο στα μαγικά της χέρια.
Δεν θα προσπαθήσω καν να πω ότι το τσιγάρο δεν επηρεάζει την υγεία (ξέρω πόσο την επηρεάζει από πρώτο χέρι, άλλο θέμα αυτό), ούτε θα μιλήσω για την εμετική μυρωδιά του καπνού (το έκοψα κάποτε για κανα δυο μήνες και κατάλαβα), ούτε καν θα προσπαθήσω να δικαιολογηθώ. Είμαι εθισμένη και δεν απατώμαι με μαλακίες του στυλ “όποτε θέλω το κόβω”. Άμα ήταν έτσι θα άρχιζα και την κόκα (γεγονός).
Θα πω όμως πόσο απολαμβάνω έναν καφέ κι ένα τσιγάρο στον ήλιο. Επίσης το πόσο μ’αρέσει ο Zippo μου (και όχι δεν ανεβάζω φωτογραφίες, θέλω να τον έχω μόνο εγώ). Επίσης το πόσο πολύ λατρεύω τις πίπες (για το τσιγάρο, αμέσως ο νους σου εκεί εσένα).
Πρέπει να με δεις στη ζεμπεκιά, όταν ο άντρας που χτυπάει παλαμάκια αφήνει ένα τσιγάρο στο πάτωμα όρθιο, αναμένο, για να κάνω τη βαριά – αντρίκια φιγούρα μου, να πέσω χάμω και να χτυπήσω την καύτρα. Ντεκαντάνς.
Έχω ακούσει διάφορες συμβουλές για να το κόψω. Άλλοι το κόβουν για την υγεία, άλλοι για το έξοδο, άλλοι για το γκόμενο. Εγώ από υγεία πάω κακά ευχαριστώ, από έξοδο το θεωρώ πολύ καρμιριά να το κόψω για τα λεφτά και δύο γκόμενοι που απαίτησαν να το κόψω τους έστειλα στη μάνα τους σούμπιτους. Δεν είναι που το τσιγάρο είναι πιο σημαντικό. Είναι που έρχομαι πακέτο. Άμα θες.
Φαντάζομαι θα το κόψω κάποια στιγμή – γιατί σιχαίνομαι τα νοσοκομεία (θύμισε μου άλλη φορά να σου διηγηθώ αυτή την περιπέτεια) – αλλά μέχρι τότε θα ανοίγω το πακέτο μου, θα ανάβω με το zippo μου και μέσα από τον καπνό θα λέω του αγοριού απέναντι τις δραματικές ατάκες της στιγμής.
Είμαι θύμα του ελληνικού κινηματογράφου και του trash culture.
———————
Το λαλάει καλά επίσης: NickTheCreek
Εγώ πάντως, πλην των +5 κιλών που απέκτησα, αισθάνομαι πολύ καλύτερα χωρίς τσιγάρο παρά με…
Μια σχετική με το κάπνισμα συζήτηση που είναι, νομίζω, ενδιαφέρουσα θα βρείτε εδώ.
ΥΓ. Καπνίζω πολύ (δυστυχώς).
Το τσιγάρο σκοτώνει αυτόν που νομίζει οτί μπορεί να πηγαίνει με 160 στη Βουλιαγμένης και να ανάβει τσιγάρο ταυτόχρονα!! 3 χάσαμε στην οικογενειά μας από καρκίνο φέτος και ένας εκτός που έμαθα πρόσφατα και κανείς δεν το είχε βάλει στο στόμα του!!
Αν είναι δυνατόν!!! Πώς να κρατηθώ και να μην ανάψω τσιγάρο την ώρα που η κυρία στο ταμείο της ΔΟΥ Βύρωνα μου δίνει τα μυαλά στα χέρια με την ηλιθιότητα της;;; Τι να τα κάνω τα χέρια μου που έβαλαν πλώρη για το κεφάλι της και όποιο άλλο μέρος του σώματός της εξέχει από τον γκισέ;;;;
Ποιός έχει πιό πολλά νεύρα στις 8μιση το πρωί Κατεχάκη και Μεσογείων γωνία, εγώ με το τσιγαράκι στο χέρι μου ή αυτός με την κόρνα στο δικό του;;;;
Σου μυρίζει το αυτοκίνητο και σε ενοχλεί το γεμάτο μου τασάκι;;;Όχι αγάπη μου, αν σε ενοχλεί (παραφράζοντας τον estarian), ΠΑΡΕ ΤΑΞΙ!!!
– ΟΙ μη καπνιστές δεν έχουν αντιλήψεις racisms κατά των καπνιστών.
– Η χαλαρά νομοθεσία αναφέρεται στο ότι, δεν υπάρχουν χώροι για καπνιστές, δεν υπάρχει εξαερισμός στα καταστήματα και στην απόρριψη του αποτσίγαρου οπουδήποτε (από το αυτοκίνητο, κοντά στα δάση, στις αποβάθρες των τραίνων κα)
– Το πρόβλημα του τσιγάρου δεν είναι ο θάνατος (που απαλλάσσει την ψυχή από τις σκέψεις και το σώμα από την εργασία) αλλά η ασθένεια που καταπονεί και διαβρώνει το σώμα και την ψυχή, μας οδηγεί μακριά από προσφιλή πρόσωπα και τις αγαπημένες μας δραστηριότητες, μας μειώνει τις δυνάμεις έστω και πρόσκαιρα, μας στερεί την ελευθερία μας, μας τσακίζει οικονομικά, μας φέρνει σε σύγκρουση με παραδόπιστους επαγγελματίες.
– Το κυρίαρχο θέμα όμως που δεν θίχτηκε είναι οι καπνοβιομηχανίες, που διαβρώνουν συνειδήσεις, δεν αποκαλύπτουν του ρύπους – τοξικές ουσίες του καπνού του κάθε τσιγάρου αλλά και τα πρόσθετα που περιέχει ο καπνός και το χαρτί του τσιγάρου και προσπαθούν με κάθε τρόπο να προπαγανδίσουν τα προϊόντα τους
ΟΚ Μελίνα, κάποτε ήμουν ο Λούκυ Λουκ.
Οργιώδες πάρτυ την παραμονή του millennium στην Στοκχόλμη και είχα καπνίσει ό,τι καπνιζόταν. Eίχα μασίσει ακόμη και αυτό το ταμπάκο που καπνίζουν οι σκανδιναβοί ναυτικοί.
Χορός, ψυχανάλυση, οινόπνευμα.
Άρρωστος το επόμενο μεσημέρι. Η τελευταία φορά που το έβαλα στο στόμα μου.
Μερικές φορές, με καλή παρέα, φαγητό και κρασί του φίλου μου Βαγγέλη, αισθάνομαι ότι θα ήθελα να στρίψω ένα. Το προσπερνάω. Είναι στο μυαλό…
Δεν ειμαι καπνιστρια αλλα παντα απολαμβανω την μυρωδια του καπνου στο σωμα του partner μου (Πανε πακετο, Σοφια).
Δεν ειμαι καπνιστρια αλλα ποτε δεν ειχα προβλημα να περασω καλα με τους καπνιστες φίλους μου σε ανοιχτο ή κλειστο χωρο. Μια βολτα downtown σε στελνει πιο γρηγορα στον ταφο, anyway.
Ωραίο θέμα … Καπνιστής και εγώ!Έχουμε και λέμε
“Το τσιγάρο σκοτώνει” : Κάθε Σαββατοκύριακο έχουμε περισσότερα θύματα από τροχαία παρά απο τσιγάρα.Κανείς δεν προτίθεται να απαγορέψει τα αυτοκίνητα και τα μηχανάκια.Ούτε ευτυχώς γράφουν τίποτα πάνω στα καπώ του στύλ “Με το αυτοκίνητο μπορείτε να στουκάρετε και να σας κοπεί το τσουτσούνι στη σύγκρουση” Φαντάζομαι πως στις στατιστικές θανάτων μεταξύ 14-20 ετών δεν πρωτοστατεί το τσιγάρο αλλά τα παπιά.
“Οι μη καπνιστές έχουν δικαιώματα”: Ναι έχουν το δικαίωμα να μην αναπνέουν βλαβερό καπνό.Προφανώς.Αλλά μένουν σε πόλεις ντουμάνια ένιγουει.Επίσης έχουν το δικαίωμα να την πουλεύουν από όποιο χώρο τους ενοχλεί ο καπνός.Γιατί να πρέπει να φύγω εγώ και όχι αυτοί?
“Οι καπνιστές καταπατούν την ελευθερία των μη καπνιστών” : Πάρτε το απόφαση, καθαρός αέρας=ύπαιθρος.Οι λέξεις “καθαρός” και “αέρας” δεν συνυπάρχουν εξ ορισμού σε κλειστους χώρους με 10000 κοσμο. Εκτος αν προτιμάτε αντί για καπνό να μυρίζετε την ποδαρίλα του γύφταρχου διπλα σας.
“Μα δεν ξοδεύεις πολλά λεφτά για τσιγάρα?” : Γιατί,απο την τσέπη σου τα παίρνω? 5.80 ο καπνος που με βγάζει 3 μέρες. 2×40 λεπτά τα χαρτάκια. Σε τρείς μέρες χαλάω 6.60 έουρος..σιγά τα ωά..Ξοδεύω πολλά περισσότερα για πράγματα που δεν ασχολούμαι καν, όπως τα δημοτικά τέλη,η ΕΡΤ,οι κωλομπαράδες στην εφορία και άλλα τέτοια.
“Θα πάθεις Καρκίνο” .Οχι αν πάθω πρώτα AIDS, ή γίνω χαλκομανία σε καμιά κολώνα/παρμπρίζ νταλικας ή μου πέσει κανά πιάνο στο κεφάλι κλπ κλπ. Επίσης μπορεί να πεθάνω και απο υπερβολική βαρεμάρα.Θα ευχόμουν να πεθάνω στα 90 μου απο το πολύ σεξ με 19χρονες πάντως..
“Βγες έξω να κάνεις τσιγάρο” .ΟΚ,το σέβομαι αλλά δεν θα έρθεις σπίτι μου? Ορθια μωρή θα μείνεις στο μπαλκόνι.Χειμώνα.Με βροχή.Και χιόνι.Γιατι είμαι αλλεργικος στις στρυφνές.
Και εγώ θα το κόψω κάποια στιγμη΄. Πότε δεν ξέρω..
Είμαι αγχώδης και νευρικός.
Καπνίζω τα κερατά μου τα τράγια.
Δύο πακέτα την ημέρα, ένα πακέτο το βράδυ στην έξοδο και στο τέλος της νύχτας, ότι βρίσκω να καπνίζετε.
Κάτω από το κρεβάτι μου βρίσκεται μονίμως ένα τασάκι τίγκα στην γόπα.
Το πρωί πριν καν σηκωθώ από το κρεβάτι, κάθομαι στην άκρη και ανάβω τσιγάρο.
Με τον πρωινό καφέ κάνω χαλαρά μισό πακέτο.
Στην δουλειά μοιράζω αναμένα τσιγάρα σε διάφορα τασάκια.
Υποθέτω θα πρέπει να είχα φτάσει κοντά στο επίπεδο που χρειαζόμουνα φωτιά μόνο για το πρώτο άναμα και μετά τα πήγαινα σκοινί κορδόνι το’να πίσω απ’ τ’ άλλο.
Παθαίνω οξεία φ-α-ρ-υ-γ-γ-ο-λ-α-ρ-υ-γ-γ-ο-α-μ-υ-γ-δ-α-λ-ί-τ-ι-δ-α.
Οι ΩΡΛαδες στο νοσοκομείο παθαίνουν την πλάκα τους όταν κάνω αααααααα.
Για την πρώτη βδομάδα δεν μπορώ να καταπιώ ούτε το σάλιο μου. Ξυραφάκια να κατάπινα λιγότερο θα πόναγα.
Κλείνει ένας μήνας μέχρι να έρθω στα ίσα μου.
Το Marlboro στο τραπέζι απείραχτο.
Καμμία επιθυμία να καπνίσω. Σε παλαιότερο ανάλογο συμβάν,
αλλά πολύ πιο ήπιο, την δεύτερη μερά κάπνιζα.
Ωπα….μεγάλε το’κοψα ???!!!
Για 6 μήνες τέρμα οι δορυφόροι του τσιγάρου, ποτό και καφές.
Ολα βαίνουν, μάλλον….καλώς.
Δύο πολύ σοβαρά ατυχήματα, στην μητέρα μου πρώτα (3 μήνες στο ΚΑΤ) και ύστερα στον πατέρα μου.
Πολύ, μα πάρα πολύ, μεγάλα ψυχολογικά ζόρια.
Καμία επιθυμία να καπνίσω.
Δεν πίνουμε και κανά φραπόγαλο. Μμμμμμμ….απόλαυση.
Καμία επιθυμία να καπνίσω.
Κανά ξυδάκι. Μια χαρά κεφάλι, επίσης τρομερή απόλαυση.
Καμία επιθυμία να καπνίσω.
Ολα back to normal, μόνο που λείπει κάτι.
Λείπει το τσιγάρο.
Ηταν Σεπτέμβριος του 1994.
Το καλύτερο πράγμα που μου συνέβη , έκτοτε, μακράν στη ζωή μου.
Κι εγώ πέρασα κάτι παρόμοιο (άλλη ιστορία αυτή) αλλά έσπασα στο πρώτο essay που έπρεπε να παραδώσω. Χμμμμ.
εγκρίνω, επαυξάνω κι ανάβω ένα στριφτό
Επίσης να προσθέσω πως καμία υπεραττάκα,καμία υπέρτατη σοφία (σοφία είπα οχι Σοφία,αμέσως να χαρείς εσύ),καμία γκομενοαττάκα πεσίματος, και γενικότερα τίποτα ιδιαίτερα έξυπνο,χαριτωμένο,πνευματώδες και σημαντικό δεν έχει ειπωθεί με χυμό καρότου στο ένα χέρι και ένα κομμάτι σέλινο στο άλλο, παρά με μπύρα/αλκοόλ στο ένα χέρι και ένα ωραίο στριφτό στο άλλο..
Δηλώνω λοιπόν ευθαρσώς: Είμαι η Μελίνα Μερκούρη!
Το πιστεύω. Πάλι καλά που υπάρχουν ακόμα γυναίκες σαν εσένα (και δεν εννοώ συγκεκριμένα καπνίστριες’ όπως λες κι εσύ, όλο το πακέτο).
Αλλά μένουν σε πόλεις ντουμάνια ένιγουει[..]Πάρτε το απόφαση, καθαρός αέρας=ύπαιθρος
Αυτό ξαναπέσ’το. Μπορεί, επειδή έχω τρόπους, να μην καπνίζω εκεί που υπερτερούν (αριθμητικά ή άλλως) οι μη καπνιστές, αλλά δε θα μου κόψουν το τσιγάρο στο δρόμο και στο μπαρ (όσο για τη χαλαρή νομοθεσία, το κόβω σε λίγα χρόνια να κρυβόμαστε σε γιάφκες καπνιστών, που θα τις εξαρθρώνει ο Σόμπολος). Ας κάνουν cause την ελάττωση της αέριας ρύπανσης, γενικά, κι εγώ μαζί τους.
Θα ευχόμουν να πεθάνω στα 90 μου απο το πολύ σεξ με 19χρονες πάντως..
Κι εγώ, αλλά λέω να το κόψω νωρίτερα για να μου μείνει λίγη αντοχή ώστε να έχει και νόημα :-P
Seriously, θέλω να το κόψω γιατί καπνίζω πολλά χρόνια και το έχω παραχέσει, σιχαίνομαι τα νοσοκομεία, μου τη δίνει η άθλια φυσική κατάσταση και η γεύση της παντόφλας το πρωί, κι όσο να’ ναι με χαλάει που συνεισφέρω στην αέρια ρύπανση, αλλά αυτό είναι μεταξύ εμού, εμών και του αντικαπνιστικού ιατρείου.
θα στεναχωριόμουν πολύ να έβλεπα παιδιά ν’ αρχίζουν το τσιγάρο εν έτει 2005, αλλά η νεολαία έχει οξεία αίσθηση της ειρωνείας. Ευαισθητοποιηθείτε πρώτα για να καθαρίσει το νερό και ο αέρας (για να μη μιλήσω για τις ακτινοβολίες), και μετά κάντε μας κήρυγμα για το τι πίνουμε και τι καπνίζουμε.
Δεν θυμάμαι ούτε ένα από τα νουάρ μυθιστορήματα που έχω διαβάσει (ξέρεις από αυτά που διαβάζεις στην παραλία γιατί πάνε με το λιώσιμο) που να μην έχει έστω και μία περιγραφή του ήρωα (πάντα ένας αποτυχημένος ντεντέκτιβ) μπροστά στο γραφείο του όπου ο καπνός γεμίζει το δωμάτιο και η περιγραφή επικεντρώνεται στο πως αναδύεται από το τσιγάρο. Τώρα που το καλοσκέφτομαι αν οι ήρωες δεν καπνιζαν το βιβλίο θα είχε τις μισές σελίδες… Παράδειγμα: “Έμεινε σιωπηλή. Ο καπνός ανέβαινε θαμπός απ’ το τσιγάρο της. Το κούνησε στον αέρα.Το χέρι της ήταν μικρό και καλοσχηματισμένο όχι σαν τα φτυάρια που έχουν οι γυναίκες σήμερα.” Τώρα δεν ξέρω τι στράβωμα έχει φάει ο Ραίημοντ Τσάντλερ με τις γυναίκες τις εποχής του αλλα νομίζω ότι κατάλαβες τι θέλω να πω:)
Τους “Παθητικούς Καπνιστές” τους καταννοώ, τους “ΑντιΠαθητικούς ΑντιΚαπνιστές” είναι που δεν αντέχω…
Δύο εισπνοές στην Ομονοία ισοδυναμούν με δυο πακέτα Camel, το ξέρουμε αυτό έτσι?
Εντάξει κακό κάνει το τσιγάρο αλλά μη γίνουμε και Αμερική και πάρουμε τα βουνά για να κάνουμε κανά τσιγαράκι.
Διάλλειμα να στρίψω
Εγώ πάντως χωρίς τσιγάρο δε μπορώ να δουλέψω, να πιω καφέ/ποτό, να κάνω βόλτα μεγάλη με τα πόδια, να συζητήσω σοβαρά, να διαβάσω εφημερίδα, να δω μπάλα, να παρακολουθήσω συναυλία.
δεν θέλω να απογοητεύσω τους αισιόδοξους, αλλά κι εγώ το είχα κόψει -για δυο χρόνια.
κανείς δεν φανταζόταν πως υπήρχε περίπτωση να ξαναρχίσω.
μέχρι που ήρθαν κάποια άγρια ζόρια. κι αντιμετώπισα τις νέες καταστάσεις κι εντάσεις με επιτυχία… και με ένα τσιγάρο στο χέρι.
παραμένω αμετανόητος.
Δεν κάπνιζα ποτέ συστηματικά, εκτός από μια περίοδο που προσπαθούσα να βρω τη δύναμη να χωρίσω κάποιον… οπότε κατάπια αμάσητο τον κόκκινο καουμπόυ μαζί με τα σπηρούνια του, τις γελάδες και τα μαστίγιά του.
Η καλύτερη φίλη της μαμάς μου, μανιώδης καπνίστρια (αλά-Μελίνα) πέθανε από καλπάζοντα καρκίνο στους πνεύμονες μέσα σε ένα χρόνο από τότε που πληροφορήθηκε ότι αρρώστησε. Ήταν 42 χρονών.
Όποτε μου περνάει η σκέψη να καπνίσω, σκέπτομαι την Ελένη και μου περνάει. Το αισθάνομαι προσβολή στη μνήμη της.
Αυτά.
Η καλύτερή μου ώρα ήταν τα πρωινά καλοκαιριού που ξύπναγα, άραζα στην κουζίνα με τη φραπεδιά, άπλωνα τα πόδια μου στην διπλανή καρέκλα κι άναβα τον Asso International, κοιτάζοντας την Αθήνα από το μπαλκόνι μου.
Η χειρότερή μου ώρα ήταν τα πρωινά καλοκαιριού που ξύπναγα μετά από 3 μαργαρίτες, 8 γύρους σφηνάκια και 3 πακέτα τσιγάρα, με το κεφάλι μου να κοντεύει να σπάσει, με τα μαλλιά και την ανάσα μου να βρωμάνε απίστευτη τσιγαρίλα, κι εμένα να φτιάχνω την φραπεδιά και να βάζω στο στόμα μου για άλλη μία φορά έναν Asso International.
Με ενοχλούσε πολύ η εξάρτηση κι έβαλα ένα στοιχηματάκι με τον εαυτό μου. Και εδώ και 2 μήνες (με πολλά ζόρια στην αρχή, τώρα πιο χαλαρά) το έχω κερδίσει. Το είδα καθαρά πεισματικά το θέμα.
Αλλά η Μελίνα ήταν και θα είναι πάντα η Μελίνα.
@ dimitris fotakis:
Αγαπητέ γιατρέ, το κακό που κάνει το κάπνισμα είναι γνωστό σε όλους μας (συμπεριλαμβανομένων, φυσικά, και των γιατρών καπνιστών…).
Θα έλεγα, μάλιστα, ότι στην συντριπτική πλειοψηφία των καπνιστών καθώς και των μη-καπνιστών που σκέφτονται να αρχίσουν το κάπνισμα, η χρήση scare tactics κατά του καπνίσματος έχει μηδαμινά -για να μην πω αντίθετα- αποτελέσματα.
Αυτό, νομίζω, είναι κάτι που φαίνεται και από διάφορα σχόλια που έγιναν κι εδώ.
Το ζητούμενο είναι το καπνίζειν να χάσει την κοινωνική του “αίγλη”, να αποδεσμευτεί από το cool lifestyle που είναι κι ο λόγος που οι περισσότεροι έφηβοι αρχίζουν να καπνίζουν. Πράγμα δύσκολο δυστυχώς.
ΥΓ. Καπνίζω πολύ. Ελπίζω να μπορέσω κάποτε να το κόψω (πριν με “κόψει” αυτό).
ΥΓ 2. Επί τη ευκαιρία, να μη φτάσουμε και στο άλλο άκρο όπως στις ΗΠΑ.
Καλημερα σας!Σαν ιατρος θα ηθελα να συνεισφερω στη συζητηση σας παραθετοντας μερικες πληροφοριες-στα αγγλικα απ’οπου και περισσοτερες βιβλιογραφιες- που ισως μας κανουν να το ξανασκεφτουμε!
Cigarette smoking contains polycyclic aromatoc hydrocarbons and nitrosamines which are potent carcinogens and mutagens.Smoking causes release of enzymes that can lead to lung damage.
Cigarette smoking is addictive.Very few cigarette smokers(less than 2%) can limit themselves to occasional or intermittent smoking.
A list of dangers : lung cancer,chronic obstructive pulmonary disease(=destruction of the lung and airflow limitation,similar to chronic bronchitis),carcinoma of the oesophagus,bladder cancer,increase in abnormal spermatozoa,memory problems,decrease in birthweight of the infant,increase in fetal and neonatal mortality,increase in asthma.
I also enlist some of the dangers for the passive smoking : risk of asthma,pneumonia and bronchitis in infants and smoking parents,increase in cough and breathlessness in smokers and non-smokers with chronic obstructive pulmonary disease and asthma,increased cancer risk.
Effects of smiking on the lung : carcinoma,dysplasia and metaplasia of airway epithelium,emphysema(=destruction and dilatation of lung tissue,leading to collapse of part of the airway).
Cigarette smokers who change to other forms of tobacco can reduce the risk,even if they continue to inhale,and are better off changing to cigars or pipes.However all pipe and cigar smokers also have a greater risk of lung cancer than life-long non-smokers or former smokers.
Environmental tobacco smoke(“passive smoking”)has been shown to cause more frequent and more severe attacks of asthma in childen and possibly increases the number of cases of asthma.It is also associated with a small but definite increase in lung cancer.
In smoking withdrawal clinics success rates of 80% can be achieved in the first month,though only 15-20% of patients remain abstinent in the long term.
Θα μπορουσα να αναφερθω εκτενεστερα ομως μαλλον θα κουραζα(αν δεν το εχω κανει ηδη!).Τα παραπανω δεν εχουν σκοπο να τρομαξουν,αν και πολλες φορες εμεις οι ιατροι το καταφερνουμε αθελα μας!Σας ευχαριστω για τη φιλοξενια στο blog σας!
τροχαία vs. τσιγάρο. Απλά καμμία σύγκριση. Οι νεκροί από το κάπνισμα είναι τουλάχιστον μια τάξη μεγέθους περισσότεροι απ’ότι οι νεκροί από τροχαία. Στην Ευρώπη για να καταλάβεται θεωρείται ότι πεθαίνουν 500.000 άτομα ετησίως από ασθένειες που ωφείλονται στο κάπνισμα, 58.000 από αυτοκτονίες και 50.000 από τα τροχαία.
Αέρας Ομόνοιας vs. τσιγάρου (ή αλλιώς σιγά μην βλάψει το τσιγάρο κάποιον κάτοικο της Αθήνας περισσότερο από τον ίδιο τον αέρα):
Εγώ μένω μερικά τετράγωνα από την Ομόνοια και μπορώ να ανεβαίνω πολλές περισσότερες σκάλες από τους καπνίζοντες συνομήλικους μου από τα ωραία “καθαρά” προάστεια. Σοβαρά πάντως τα επίπεδα των διάφορων ύποπτων ουσιών του αέρα των πόλεων είναι πολύ χαμηλά για να προκαλέσουν καρκίνο. Ότι η μόλυνση είναι κακό πράγμα είναι, αλλά σαν αιτία ασθενειών η σύγκριση με το τσιγάρο την κάνει να ωχρειά.
Φυσικά δεν μου πέφτει κανένας λόγος τι εκλογικεύσεις χρησιμοποιεί ο καθένας για να μην ανησυχεί για το κάπνισμα του. Όμως δεν υπάρχει κανένα επιχείρημα που να δικαιολογεί την επιβολή του καπνού σε κάποιον άλλο που δεν τον επιθυμεί.
Επίσης για το ζήτημα του “πακέτου” προς οικογένεια, φίλους και γκόμενους: Είναι ωραίο να σε δέχεται κάποιος όπως είσαι, αλλά το βέλος πάει και προς τις δύο φορές. Όπως είναι ωράιο να δέχομαι τον καπνιστή φίλο μου ως κάποιον που καπνίζει, έτσι είναι ωραίο να με δέχεται και ο καπνιστής φίλος μου ως κάποιον που δεν επιθυμεί να εισπνέει παθητικό καπνό. Δεν υπάρχει αντικειμενικός λόγος να θεωρείται ο καπνιστής “πακέτο” ενώ ο μη-καπνιστής όχι.
Υποκειμενικά βέβαια το τσιγάρο είναι γνωστό ότι δίδει στα άτομα μια αίσθηση ενδυνάμωσης του χαρακτήρα, της προσωπικής ελευθερίας και των προσωπικών επιλογών, μια αίσθηση που κάποιοι την έχουν ανάγκη. Έτσι ο καπνιστής που του στερείται το τσιγάρο αισθάνεται ότι του αφαιρούν την προσωπική ελευθερία και την σημασία των ατομικών επιλογών.
Προσωπικά έχω άτομα στην ζωή μου που καπνίζουν και τα δέχομαι έτσι όπως είναι, όχι όμως επειδή έρχονται πακέτο με το δικαίωμα στο κάπνισμα.
Το ότι κάνω εγώ την παραχώρηση δεν έχει να κάνει με κάποιο αναφαίρετο δικαίωμα στο κάπνισμα αλλά στο ότι ζυγίζω τις καταστάσεις και κατά περίπτωση κάνω την παραχώρηση. Αυτό συμβαίνει συνήθως όταν ο καπνιστής μου ζητήσει ευγενικά αν μπορεί να καπνίσει ή όταν έμπρακτα έχει δείξει ανοχή και σε δικές μου ενοχλητικές ή βλαβερές συνήθειες (ναι έχω και εγώ).
Το κακό βρίσκεται στις περιπτώσεις που επιτελείται κάποιος εκβιασμός όπως “θα σε θεωρούμε ξενέρωτο” ή “θα σε χωρίσω” ή “είμαστε συγγενείς οπότε δεν έχεις άλλη επιλογή”. Σε αυτές τις περιπτώσεις ο καπνιστής νομίζει ότι η δική του ελευθερία να καπνίζει είναι πιο σημαντική από την σχέση του με τον μη-καπνιστή και ότι ο μη-καπνιστής ωφείλει να θυσιάσει την δική του ελευθερία χάρην της σχέσης. Αυτό κατά την γνώμη μου είναι απλά παράλογο.
Τέλος, όσον αφορά τα πολιτιστικά θέματα συμφωνώ ότι το τσιγάρο είναι κομμάτι του πολιτισμού μας και, ως τέτοιο, δεν πρέπει να δαιμονοποιηθεί. Η Μελίνα πάντα θα καπνίζει και θα ήταν άδικο να της βάλουμε την ταμπέλα “κακή καπνίστρια” επειδή σήμερα το τσιγάρο είναι λιγότερο αποδεκτό σαν συνήθεια απ’ότι τότε. Φυσικά ούτε θα έπρεπε να καπνίζουμε μόνο και μόνο επειδή η Μελίνα ή ο humphrey bogart και γαμώ τα άτομα.
ΑΠΟ ΤΟ ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΝΕΥΜΟΝΟΛΟΓΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ
Η Παγκόσμια Ημέρα κατά του Καπνίσματος για το 2005 αφιερώνεται στο ρόλο που οι εργαζόμενοι στο χώρο της υγείας έχουν και πρέπει να παίξουν στον έλεγχο του καπνίσματος.
Ο 20ός αιώνας έγινε μάρτυρας της γέννησης και της εξέλιξης μιας νέας επιδημίας “της εξάρτησης από τον καπνό”. Τα τελευταία 40 χρόνια, εξαιτίας της αύξησης της κατανάλωσης τσιγάρων, η χρήση καπνού εξελίχθηκε σε ιδιαίτερο κίνδυνο για την παγκόσμια υγεία.
Το κάπνισμα είναι η δεύτερη αιτία θανάτου στον κόσμο. Ευθύνεται για ένα στους δέκα θανάτους ενηλίκων σε παγκόσμια κλίμακα. Δηλαδή από το κάπνισμα πεθαίνουν αυτή τη στιγμή 5 εκατομμύρια άνθρωποι το χρόνο. Αν η καπνιστική συνήθεια συνεχισθεί με τον σημερινό ρυθμό μέχρι το 2025 το κάπνισμα θα κοστίζει 10 εκατομμύρια ανθρώπινες ζωές το χρόνο. Οι μισοί από τους σημερινούς καπνιστές (περίπου 650 εκατομμύρια άνθρωποι) θα πεθάνουν τελικά από νόσο που σχετίζεται με το κάπνισμα.
Υπεύθυνη για την διαιώνιση της καπνιστικής συνήθειας και τις εξ αυτής βλαπτικές επιπτώσεις στην υγεία είναι η νικοτίνη που περιέχεται στα τσιγάρα. Εκτός από την νικοτίνη η οποία είναι ένα ιδιαίτερα ισχυρό δηλητήριο οι συνέπειες στην υγεία οφείλονται στις 2500 τοξικές ουσίες που περιέχονται στα φύλλα καπνού και στις περίπου 4000 ουσίες που παράγονται κατά την καύση τους.
Το κάπνισμα δεν υπήρξε ποτέ προϊόν λογικής. Οι επιλογές των καπνοβιομηχανιών για την προώθηση των προϊόντων τους αφορούν απεριόριστες εικονικές εκδοχές της ιστορίας, της παράδοσης, των θρύλων και των επιθυμιών έτσι ώστε η διαφήμιση να απευθύνεται στη συναισθηματική σφαίρα παρά στη συνειδητοποιημένη λογική επιλογή.
“Υπάρχει κάποιος τύπος τσιγάρων για κάθε προσωπικότητα και κάποια προσωπικότητα για κάθε τύπο τσιγάρων”
Η επιθετική διαφημιστική πολιτική των καπνοβιομηχανιών έχει αυξήσει πολύ τις εξαγωγές τσιγάρων από τις καπνοπαραγωγικές ή τις χώρες επεξεργασίας καπνού.
Οι επιπτώσεις του καπνίσματος στην αύξηση της θνησιμότητας, της θνητότητας και της εν γένει νοσηρότητας είναι πλέον αποδεδειγμένες.
Οι καπνιστές αυξάνουν τον κίνδυνο για καρκίνο του πνεύμονα κατά μέσο όρο 5 έως 10 φορές ενώ στα ανεπτυγμένα κράτη, το κάπνισμα ευθύνεται για περισσότερους από 80% των καρκίνων του πνεύμονα. Αυτό που ενδεχομένως πολλοί άνθρωποι καπνιστές, ή παθητικοί καπνιστές δεν ξέρουν είναι ότι το κάπνισμα αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου σε ολόκληρο το σώμα ενώ είναι ίσως ο βασικότερος προδιαθεσικός παράγοντας αγγειοπάθειας της οποίας δυστυχώς κορωνίδα αποτελεί η στεφανιαία νόσος. Είναι αποδεδειγμένο πλέον ότι το κάπνισμα, σαν ανεξάρτητος παράγοντας, διπλασιάζει τον κίνδυνο θανάτου από έμφραγμα του μυοκαρδίου.
Το κάπνισμα, όπως φαίνεται και στον πίνακα, αποτελεί τον πρώτο από τους δέκα κυριότερους παράγοντες κινδύνου που ευθύνονται για σοβαρά νοσήματα στις οικονομικά ανεπτυγμένες χώρες
Παράγοντες κινδύνου
Κάπνισμα
Αρτηριακή υπέρταση
Αλκοολισμός
Υπερχοληστεριναιμία
Παχυσαρκία
Ελλιπής πρόσληψη φρούτων και λαχανικών
Έλλειψη φυσικής άσκησης
Χρήση απαγορευμένων ουσιών
Ανεξέλεγκτη σεξουαλική ζωή
Έλλειψη σιδήρου
Το κάπνισμα, προκαλεί νοσήματα που ακόμη και οι πιο εύρωστες οικονομικά χώρες δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν. Εκτός όμως από τα χρήματα που ξοδεύονται για την αντιμετώπιση των προβλημάτων υγείας η συνήθεια από μόνη της είναι οικονομικά δυσβάσταχτη. Έχει υπολογισθεί, για παράδειγμα, ότι αν με τα δύο τρίτα των χρημάτων που ξοδεύονται για τσιγάρα αγοραζόταν τροφή θα ήταν αρκετή να σώσει 10 εκατομμύρια ανθρώπους από την πείνα.
Οι εργαζόμενοι στο χώρο της υγείας (φαρμακοποιοί, οδοντίατροι, νοσηλεύτριες, μαίες, φυσιοθεραπευτές και γιατροί) οι οποίοι, ο καθένας από την θέση του, έρχονται σε επαφή με μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού έχουν την ευκαιρία ενημερώσουν και να βοηθήσουν τους ανθρώπους να αλλάξουν συμπεριφορά όσον αφορά το κάπνισμα. Αν για παράδειγμα κάθε οδοντίατρος ενημερώνει τους ασθενείς του ότι το κάπνισμα επιδεινώνει την εμφάνιση πλάκας, αλλάζει το χρώμα των δοντιών, συμβάλει στην εμφάνιση τερηδόνας και πενταπλασιάζει τον κίνδυνο για καρκίνο του στόματος, η επίπτωση στο κάπνισμα θα είναι ιδιαίτερα σημαντική.
Οι επαγγελματίες της υγείας θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα ευαίσθητοι όταν έρχονται σε επαφή με εφήβους ή νεαρούς ενήλικες καπνιστές.
Το κάπνισμα των εφήβων προκαλεί τόσο αναπνευστικά όσο και μη αναπνευστικά προβλήματα, εθισμό στη νικοτίνη και αυξάνει την πιθανότητα χρήσης απαγορευμένων ουσιών. Οι έφηβοι που καπνίζουν έχουν επηρεασμένη πνευμονική λειτουργία ενώ ελαττώνεται ο ρυθμός ανάπτυξης των πνευμόνων.
Στους ενήλικες το κάπνισμα προκαλεί καρδιοπάθειες και ισχαιμικά επεισόδια τόσο στη καρδιά όσο και στο κεντρικό νευρικό σύστημα. Οι μελέτες έχουν δείξει ότι πρόωρα σημεία αυτών των νοσημάτων μπορεί να υπάρχουν από την εφηβεία.
Οι καπνιστές έφηβοι έχουν ταχυκαρδία σε σχέση με τους μη καπνιστές.
Οι έφηβοι που καπνίζουν αυξάνουν την πιθανότητα να έχουν προβλήματα συμπεριφοράς, τριπλασιάζουν την πιθανότητα χρήσης οινοπνεύματος, 8-πλασιάζουν την πιθανότητα χρήσης μαριχουάνας ενώ 22-πλασιάζουν την πιθανότητα χρήσης κοκαΐνης.
Από την δεκαετία του ’80 έχει γίνει γνωστό ότι το παθητικό κάπνισμα ευθύνεται για σοβαρότατες ασθένειες τόσο στους ενήλικες όσο και στα παιδιά. Πρόσφατες μελέτες έδειξαν ότι το παθητικό κάπνισμα στον εργασιακό χώρο ευθύνεται για περισσότερους από 600 θανάτους κάθε χρόνο στο Ηνωμένο Βασίλειο. Η έκθεση σε καπνό στο περιβάλλον του σπιτιού μπορεί να ευθύνεται για 2700 θανάτους στην ηλικία των 20-64 ετών και 8000 θανάτους σε ηλικία > 65 ετών. Τα στοιχεία αυτά είναι δραματικά και θα μπορούσε εύκολα να τα αναγάγει κανείς στην Ελλάδα όπου το ποσοστό καπνίσματος είναι κατά περιοχές μέχρι και διπλάσιο (45-60%) από αυτό της Μ. Βρετανίας (30%) ενώ οι ελεύθεροι καπνού δημόσιοι χώροι είναι ίσως ουτοπία.
Οι γιατροί που έρχονται σε επαφή με καπνιστές θα πρέπει να τους ενημερώνουν για τις επιπτώσεις του καπνίσματος. Η συμμετοχή όλων αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο στην αντιμετώπιση της επιδημίας που λέγεται κάπνισμα. Οι εργαζόμενοι στο χώρο της υγείας θα πρέπει να λειτουργούν ως πρότυπα τόσο για τους ασθενείς όσο και τους καπνιστές εν γένει, αφ΄ ενός κόβοντας οι ίδιοι το κάπνισμα και αφ’ ετέρου ενημερώνοντας, καθοδηγώντας και βοηθώντας στη πρόληψη και διακοπή του καπνίσματος. Θα πρέπει ακόμα να αγωνίζονται ώστε τόσο ο εργασιακός τους χώρος όσο και οι χώροι δημόσιας χρήσης να είναι χώροι όπου απαγορεύεται το κάπνισμα.
Αγαπητέ Δημήτρη (Φωτάκη). Έλεος. Καλά τα σεντόνια αν είναι αυθεντικό σχόλια. Αμαν είναι να διαβάζουμε δελτία τύπου…
Οι έφηβοι που καπνίζουν αυξάνουν την πιθανότητα να έχουν προβλήματα συμπεριφοράς, τριπλασιάζουν την πιθανότητα χρήσης οινοπνεύματος, 8-πλασιάζουν την πιθανότητα χρήσης μαριχουάνας ενώ 22-πλασιάζουν την πιθανότητα χρήσης κοκαΐνης.
Post hoc ergo propter hoc.
Το κάπνισμα είναι η δεύτερη αιτία θανάτου στον κόσμο.
Η πρώτη είναι οι γιατροί.
Παθητικό κάπνισμα στην εργασία και συνταγματικές ελευθερίες
Κάθε πρωί, στο γραφείο μου, οι συνάδελφοί μου περιγράφουν πώς και πόσες φορές πηδηξαν τη γκόμενά τους. Εγώ γινομαι παθητικός ωτακουστής αυτών των περιγραφών, οι οποίες αποδεδειγμένα προκαλούν μακροπροθεσμη και βραχυπρόθεσμη βλάβη στην -ψυχική- μου υγεία, διότι εγώ δεν πηδάω, γιατι δεν εχω γκομενα, και νιωθω ότι μειονεκτώ, νιώθω κομπλεξ και έχω αρχίσει να εμφανιζω και κατάθλιψη. Η Πολιτεία οφείλει να λάβει μέτρα απαγόρευσης των συζητήσεων περί σεξ στο χώρο εργασίας, η ακόμη και σε όλους στους δημόσιους χώρους…
(ο ποιητης θελει να πει οτι η ενοχληση απο το παθητικό καπνισμα ειναι Ι Δ Ι Ω Τ Ι Κ Ο ζητημα και δεν εχουν καμια δουλεια οι νομοι να παρεμβουν εκει που δεν τους σπερνουν, γιατι ετσι οδευουμε προς το Φ Α Σ Ι Σ Μ Ο)