Με απασχολεί πολύ η έννοια του media imagery τελευταία (όταν τα ‘λεγε ο Debord δεν είχαμε twitter αλλά τέσπα).
Κάναμε μια κουβέντα σήμερα στο friendfeed – και με ενοχλεί που κάθε φορά που ο Παναγιώτης λινκάρει σε μία θέση του ΠΑΣΟΚ μπορεί εν δυνάμει να κατηγορηθεί ως φερέφωνο, βαμμένος, χρωματισμένος, τσιράκι κλπ κλπ.
Τυγχάνει να είναι ο Παναγιώτης, θα μπορούσε να τύχει στον οποιονδήποτε. Η δουλειά του τον χρωματίζει και υποθέτουμε ότι τον ξέρουμε επειδή είναι υπάλληλος ενός κόμματος.
Σάμπως δε μου έχει τύχει εμένα – να επικοινωνεί κάποιος μαζί μου και να μου ζητάει να πάμε για καφέ επειδή διαβάζει το blog (μόνο το ελληνικό) για πολύ καιρό; Δε μπορώ να πάω για καφέ μαζί σου – δε με ορίζει το blog μου, δεν γνωριζόμαστε, μην πιστεύεις ότι διαβάζεις.
Σιγά σιγά πρέπει να αρχίσουμε να εκπαιδευόμαστε. Από τη μία πρέπει να δεχτούμε ότι που και που θα μας κρίνουν από μία και μόνο έκφανση της ζωής μας. Και από την άλλη πρέπει να θυμόμαστε ότι επειδή βλέπουμε ένα κομμάτι ενός ανθρώπου δε σημαίνει ότι τον γνωρίζουμε.
Σαφώς δεν μπορούμε να λέμε ότι γνωρίζουμε άνθρωπο όταν γνωρίζουμε την επαγγελματική δραστηριότητα. Ούτε να τον κατηγορούμε γι΄αυτό όταν δεν γνωρίζουμε.
Είναι δύσκολο να διαχωρίσει κάποιος τί από αυτά που λέει είναι αντιπροσωπευτικό του εργοδότη του και τί δική του θέση. 100 φορές πιο δύσκολο όταν ο εργοδότης είναι ένα πολιτικό κόμμα.
Αυτό που έχω προσπαθήσει να κάνω εγώ είναι
1) full disclosure. Έγραψα για την πιθανότητα να εργαστώ στο ΠΑΣΟΚ πριν ακόμη συμφωνήσουμε, μόνο και μόνο διότι είχαν επικοινωνήσει μαζί μου. Ακόμη και αν συχνά είναι άδικο για εμένα, θεωρώ ότι είναι απαραίτητο να γνωρίζει κάποιος που διαβάζει τα κείμενά μου ποια είναι η σχέση μου με τα κόμματα.
2) προσπαθώ όταν εκφράζω μία άποψη να είναι φανερό τί είναι δική μου άποψη και τί είναι αναπαραγωγή μίας θέσης του ΠΑΣΟΚ. Μερικές φορές οι αναγνώστες δυσκολεύονται να καταλάβουν ότι όταν ξεκινάω μία πρόταση με “η άποψή μου είναι” ή “προσωπικά νομίζω”, ότι κυριολεκτώ και δεν είναι απλά σχήμα λόγου.
Από κει και πέρα υπάρχουν και τα troll. Με αυτούς δεν μπορείς να κάνεις κάτι. Το πολύ-πολύ να περιοριστείς σε μία όσο πιο σύντομη απάντηση γίνεται.
οχι μονο ως εμμισθος υπαλληλος του κομματος… αυτο στην συγκεκριμενη συζητηση δεν βοηθαει…. οταν γινετε μαλιστα δημοσια!
θα μπορουσε να απαντησει σαν κομμα, προτιμησε ομως να απαντησει με το ονομα του !
αρα ομογενοποιητε!
η πολιτικη ειναι μικρες λεπτομεριες και σεβαστος ο αγωνας και η δουλεια του αλλα καθενας μπορει να κριθει..κανεις δεν ειναι στο απυροβλητο!
προσωπικα πιστευω οτι εχει κανει την καλυτερη δουλεια απο ολους τους αντιστιχους στα κοινωνικα δικτυα.
αλλα σαν πολιτικη αποψη θελει ραφιναρισμα και μεγαλυτερη προσπαθεια.
Παναγιώτη, σε έχω νιώσει άπειρες φορές. Στην δική περίπτωση τα κόμματα είναι μέρος της δουλείας μου, ανεξάρτητα το τι εκπροσωπούν. Είτε δουλέυω με κάποια εταιρεία είτε ελέυθερος επαγγελματίας. Μόνο στην περίπτωση του ΣΥΝ μπορούσα να κάνω full disclosure, σε όλες τις υπόλοιπες υπογράφω NDA. Όπως και να έχει νίωθω περίεργα όποτε κάνω επικοινωνιακή δουλεία με πολιτικό- κομματικό περιεχόμενο διότι δεν με εκπροσωπεί κανένα τους αρκετά. Αξιοθαυμαστό που κρατάς ισσοροπίες.
Είναι νομίζω ένα γενικότερο πρόβλημα over-exposure και τελικά γινόμαστε λίγο σαν celebrities – ασχολούμαστε με αυτά που μπορούμε και με ανθρώπους που καταλαβαίνουν τα όρια μας;
Σαφώς και κανείς δεν χρειάζεται να αποδείξει ότι δεν είναι ελέφαντας. Όταν μιλάμε για παρουσίες όμως που επηρεάζουν και κάποια γενικότερη/ μεγαλύτερη / άσχετη κίνηση (πχ. η παρουσία του Παναγιώτη την επικοινωνία του ΠΑΣΟΚ, τα αίματα που βάζεις εσύ στο blog σου την ταυτότητα σου ως επαγγελματία κλπ κλπ) πώς μπορούμε ουσιαστικά να θυμόμαστε ότι μία στιγμούλα δεν εκπροσωπεί το όλον;
Δηλώνω ελέφαντας. Και όποιος μπορεί ας αποδείξει ότι δεν είμαι.
Εγώ εγώ κύριε! (με σηκωμένο χέρι)
δηλωσε και γατος …αλλα καμμια φορα διαχωριζε την θεση σου πιο ευκρινως ;-)
Γιατί έχεις ταλέντο. Καλό το αιματάκι αλλά που και που σε θέλουμε γι'ανάλυση. Είσαι δυνατός στο σταυρόλεξο.
Δύσκολα, Σοφία. Σαφώς, δεν έχει κανείς μας να αποδείξει κάτι. Μπαίνουμε όμως κάποια στιγμή, έστω για πολύ λίγο στο τρυπάκι. Το κατά πόσο το καταφέρνουμε και πόσο μας ενδιαφέρει και για ποιούς είναι μεγάλο θέμα. Για μένα είναι το καλύτερο να είμαστε ο εαυτός μας. Μη προσπαθούμε να ¨παίξουμε” 'ενα ρόλο και σε αυτό υπονοώ κάποιον. Απλά έχω νίωσει να αυτό-περιορίζομαι κάποιες φορές και κάποιες να εκφράζομαι έντονα.
θες να μου πεις ότι δεν σε ξέρω; εγώ που σε διαβάζω τόσα χρόνια; εγώ που ξέρω το playlist των niavent;
(ο σχιζοφρενής με το πριόνι)
Δεν έχω και κανά κουνέλι κατοικίδιο να μου το βράσεις
μπα ούτε αυγό δεν μπορώ να βράσω :)
το πολύ πολύ να σου βάλω πλυντήριο
ρε τεμέτερον πιάτα πλένεις; είναι η μόνη δουλειά που δε μπορώ καθόλου
Μια και το συζητήσατε αρκετοί, ας πω και την δική μου άποψη.
Ο Παναγιώτης μου ήταν εξαιρετικά συμπαθής μέχρι την έναρξη της συνεργασίας του με το ΠΑΣΟΚ. Το βασικό του – μέχρι εκείνη την στιγμή – USP ήταν η νηφάλια αντικειμενικότητα και η βαθιά γνώση του αντικειμένου για το οποίο έγραφε και μιλούσε. Αυτό το εκτιμούσε περίπου όλη η διαδικτυακή κοινότητα των geeks και όχι μόνο.
Από την στιγμή που εντάχθηκε στο ΠΑΣΟΚ, όλη του η εικόνα κ ο δημόσιος λόγος ανατράπηκε από τον ίδιο.
Η πολιτική πήρε το μεγαλύτερο μέρος του ζωτικού του χώρου κ χρόνου, χωρίς μάλιστα να την κατέχει σε όρους γνώσης και εμπειρίας ούτε σε μικρό ποσοστό από ότι την τεχνολογία.
Δεν έχω κανένα πρόβλημα που παρέχει τις κορυφαίες του υπηρεσίες στο ΠΑΣΟΚ, δεν με απασχολεί ούτε καν που το ΠΑΣΟΚ είναι το ένα από τα δυο υπερ-διεφθαρμένα κόμματα που έχουν κάνει και εξακολουθούν να κάνουν τεράστια ζημιά στην Ελλάδα και τους πολίτες της.
Αυτό που με ενοχλεί είναι ότι ο Παναγιώτης έκανε μια επιλογή που δεν χρειαζόταν καθόλου να κάνει.
Προσελήφθει ως τεχνοκράτης, όχι ως πολιτικός ή εν δυνάμει βουλευτής. Θα μπορούσε να συνεχίσει να μιλά για την τεχνολογία που είναι το φυσικό του αντικείμενο και όχι να “αναμεταδίδει” τις ξύλινες και απαράδεκτα κενές και προπαγανδιστικές θέσεις τους ΠΑΣΟΚ. Κανείς δεν θα τον υποχρέωνε να το κάνει. Ο ίδιος το επέλεξε, φαντάζομαι εν γνώσει του ότι θα “έτρωγε ξύλο” και από trols, και από ανθρώπους που ξέρουν πολύ περισσότερα από τον ίδιο…
Και πάλι όμως θα μπορούσε να μιλήσει πολιτικά, ως ενεργός πολίτης, με τις όποιες γνώσεις και αντιλήψεις του, εκφράζοντας την πραγματική δική του άποψη. Όμως ούτε αυτό το έκανε. Και όσο και αν το αρνείται, αυτό είναι αυταπόδεικτο από το γεγονός ότι από το σύνολο των posts του δεν έχει διατυπώσει καμία θέση που θίγει κάποιο κομμάτι ή πρόσωπο ή θέση του ΠΑΣΟΚ, και ούτε έχει αναγνωρίσει κάποιο κομμάτι ή πρόσωπο ή θέση άλλου κόμματος ως υπερτερούσα ή έστω αξιόλογη σε σχέση με το κόμμα του. Και βέβαια είναι φυσικό γιατί θα έτρωγε απευθείας “κατραπακιά” από κάποιον από τους “μεγάλους” της εσώτερης οργάνωσης…
Δεν είναι λοιπόν απλό το να μιλάμε για τον συμπαθή μας Παναγιώτη και τα ανθρώπινα δικαιώματα του που παραβιάζονται από τους κακόπιστους.
Στην εποχή μας ξυπνάμε και κοιμόμαστε αντιμετωπίζοντας δεκάδες ή και εκατοντάδες καθημερινά ηθικά διλήμματα. Για να τα αντιμετωπίζουμε αποτελεσματικά και να επιλέγουμε σωστά, η σκέψη μας πρέπει να λειτουργεί σε πολλαπλές διαστάσεις, σε αντίθεση με τις προηγούμενες γενιές που σκέπτονταν και επέλεγαν μονοδιάστατα.
That's the way it is…
Άραγε αντιλαμβάνεται κανείς ότι για την κατάντια του πλανήτη μας, του ίδιου μας του σπιτιού – η ευθύνη βαρύνει τον καθένα από εμάς ξεχωριστά, και όχι τους “αντιπροσώπους” μας των κομμάτων;
Αντιλαμβανόμαστε ότι οι λύσεις για τα προβλήματα του πλανήτη δεν περνούν από τους “ηγέτες” και τα κόμματα μας αλλά από εμάς τους ίδιους και μάλιστα έχουμε μόλις 10 χρόνια για να δράσουμε;…
Κατά τα άλλα όλοι συνεχίζουμε να αγαπάμε το καλό κομμάτι του Παναγιώτη… ;-)