“Είμαι εκείνη που θα ενδιαφέρεται κάθε μέρα και λιγότερο, θα παίζει το μάτι της δεξιά-αριστερά, θα δένει το γάιδαρό της (εντελώς-εντελώς μεταφορικά: δε με νοιάζει να ’χω δεμένο το γάιδαρό μου, απλώς μπορώ να το κάνω), θα παλιμπαιδίζει και θα νιαουρίζει, θα είναι εκεί για να ακούει μόνο επαίνους και μπράβο και για να δέχεται επιδοκιμαστικά χτυπηματάκια στην πλάτη: είμαι εκείνη που θα κάνει ΤΗΝ ΑΝΤΡΙΚΗ ΔΟΥΛΕΙΑ. Κι αφού ο άντρας μία δουλειά ξέρει να κάνει καλά, να ξενοπηδάει, εγώ ήμουν και είμαι πάντα αυτή που ξενοπηδούσε.”
Τα λόγια είναι περιττά κι άμα προσπαθήσω να την αναλύσω απλά θα χάσω το παιχνίδι. Την συστήνω με τα χίλια όμως: Χαράς Ευαγγέλιο
—–
Για την ανακάλυψη: Θεία Αρετή
“…ποιά χέρια πήραν τα κεριά και ήρθε ξανά το βράδυ και δεν μπορεί η παρηγοριά να με εύρει στο σκοταδι…”
μην περιμενετε παραγορια με της χαράς το ευαγγελιο αναζητήστε αυτους που πηραν τα κερια συμπληρώνοντας παράλληλα καιτο ποίημα
[…] “ο άντρας μία δουλειά ξέρει να κάνει καλά, να ξενοπηδάει” Χαράς Ευαγγέλιο (ιδού το πλήρες απόσπασμα) […]