I’m baaaaaaaaaaaaaaack!
|
Δε σου κάνει κάπως αυτή η ονομασία; Eire… Πάντα μου θύμιζε το Forth Eorlingas! από τον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών. Επειδή λοιπόν ως γνωστόν έπαθα μεγάλο πανικό τον τελευταίο καιρό με το Πανεπιστήμιο, επειδή ο Κώστας συμπάσχει, επειδή το Λονδίνο έχει παλιώσει και τέλος επειδή είμαστε καπιτάλες και μπορούμε πετάμε την Πέμπτη για Ιρλανδία και τους . . . → Περάστε στα ενδότερα για τα περαιτέρω… Τα μάθατε για τον Gerhard Haderer; Τα χει ξαναπεί και η ΚΟΥΡΟΥΝΑ βέβαια, αλλά δεν άντεξα κάτι πρέπει να πω κι εγώ. Και είμαι τόσο έξαλλη που ήδη έχω πει κάτι συγκρατημένο στην Academia Nervosa αλλά στο παρόν κονάκι θα βγάλω τ’απωθημένα μου. Διότι η φράση “καταπιεσμένα ανθρωπάρια” δεν μεταφράζεται εύκολα στα Αγγλικά. Στο δρόμο για τη δουλειά, πριν απο περίπου δύο μέρες εμφανίστηκε αυτό. Υπάρχει όντως κάποιος καλλιτέχνης που κάνει διάφορα τέτοια παρεμβατικά στην περιοχή – και σε άλλες περιοχές του Λονδίνου – αλλά τελικά δεν είμαι σίγουρη ποιος ευθύνεται. Για κάτι τέτοια αξίζει η βροχή και το κρύο σ’αυτή την πόλη. Μετά από Σαββατιάτικη έξοδο στο κέντρο του Λονδίνου κατά τη μία περιμένω το N73 – το βραδυνό λεωφορείο που όπου και να ‘χω μείνει πώς κάθεται και πάντα με πάει σπίτι. Κάθομαι στη στάση και βαριέμαι… είμαι κουρασμένη… και πού και πού κοιτάω το δρόμο μπας κι έρθει το λεωφορείο. >> Θα το βρεις και στο δωρεάν e-book “Τα Μεταμεσονύχτια“. Κλικ για να το κατεβάσεις. Burnout μετά από 6 μέρες… Αργά τη νύχτα στα Εξάρχεια, χαζεύω στον υπολογιστή… Είναι καλοκαίρι, το παράθυρο είναι ανοιχτό και ακούω τη βουή της Καλλιδρομίου. Είναι από αυτές τις νύχτες που κολλάει ο αέρας πάνω σου, που ιδρώνεις όχι . . . → Περάστε στα ενδότερα για τα περαιτέρω… Τρίτη: Παραδόθηκε εργασία. 4.500 λέξεις. Μετά από ύπνο κατά μέσο όρο 4 ώρες κάθε βράδυ για περίπου 4 μέρες. Τετάρτη: Παραδόθηκε πρόταση τίτλου άλλης εργασίας. Πέμπτη: Παραδίδεται εργασία Java και e-business. Αποτελέσματα: Η Θεία Σοφία έχει να φάει κανονικό φαγητό 5 μέρες. Έχει χλαπακιάσει μπισκότα και κανα δυο σάντουιτς στη δουλειά. Ζει με καφέ – . . . → Περάστε στα ενδότερα για τα περαιτέρω… Νέα μούρη (κάνει και ρίμα αυτό – ξέρεις εσύ), το blog του NickTheCreek (και ουχί Greek) εδώ. Το αγαπημένο μου post παραμένει το Μάθημα Τανγκό. Είμαι τώρα ο τύπος που κατέχω ΜΕΛΩΔΙΑ, ΣΚΑΙ και RED (το ραδιόφωνο λέμε). Σκέφτομαι: Τόσο φοιτηταριό και τόσοι πρόσφυγες/γκαστερμπάιτερ/μετανάστες στο εξωτερικό ΜΕ ΚΛΕΒΟΥΝΕ. Ακούνε το πρόγραμμα μου από το εξωτερικό, δεν θα αγοράσουν ποτέ τίποτα από τους διαφημιστές που με στηρίζουν/πληρώνουν και είναι στην ουσία άχρηστοι επί του παρόντος. Πώς θα βγάλουμε φράγκα; ΤΟΥΣ ΒΑΖΟΥΜΕ . . . → Περάστε στα ενδότερα για τα περαιτέρω… Ο William Gibson δημιουργεί ακόμα μια φορά – στο blog του – ένα ποίημα. Κι εγώ γίνομαι κομμάτια με κάτι τέτοια. Σπάνια. Αλλά να που συμβαίνει που και που. Tuesday, February 22, 2005 Μεταφράζω κυρίως για τη μαμά Δέσποινα “Η σύζυγος ενός νεαρού άντρα που δεν είχε γράψει σχεδόν τίποτα (το “Fragments of a Hologram . . . → Περάστε στα ενδότερα για τα περαιτέρω… Λατρεύω τα σκουπίδια. Βλέπω τα πάντα. Εφηβικές ταινίες, χιουμοριστικές σειρές του κώλου κλπ. Δεν άντεξα ποτέ τις σαπουνόπερες βέβαια. Πίστευα πραγματικά ότι μπορώ να δω τα πάντα. Μία όμως είναι η σειρά που μπορώ να δω, φτάνει να μην υπάρχει η πρωταγωνίστρια της. Το Ally McBeal. Ο Νίκος Ξυδάκης της Καθημερινής σε ένα άρθρο με το παλιό καλό στυλ της εφημερίδας αναφέρει: “Μιλώ για τους πιο ξεχωριστούς, ασφαλώς, αλλά αυτοί, οι λαμπεροί, θα δώσουν τον βηματισμό. Από αυτούς τους ριψοκίνδυνους στυλίστες ίσως βγουν οι γραφιάδες του αύριο. Γιατί –φαντάζομαι τώρα τα πρόσωπα, τα υποκείμενα– ο thas, η Σοφία, η dimitra, ο . . . → Περάστε στα ενδότερα για τα περαιτέρω… Θα την πω την κακία δεν αντέχω. Μα πώς το λαλάει έτσι αυτή η Παπαρίζου ρε παιδιά, σαν γκαστερμπάιτερ στη Γερμανία. Πού έμαθε αγγλικά η βλάχα. Έτσι έτσι. Γίναμε Ευρώπη. Της Σβετλάνας θα γίνει πάλι στη Γιουροβίζιον. UPDATE: Της Ρουσλάνας ρε παιδιά Της Ρουσλάνας! Είναι δυνατόν ένας άνθρωπος να μη με διορθώσει; Τρία χρόνια στο Λονδίνο, τρεις συνεχόμενες Τσικνοπέμπτες δεν έχουμε κάνει ΠΟΤΕ και ΤΙΠΟΤΑ. Τί θα γίνει μ’αυτή την κατάσταση. Όλο το θυμόμαστε στην αρχή του έτους που αγοράζουμε καινούριες ατζέντες, όλο λέμε κάτι θα κάνουμε φέτο, όλο το ξεχνάμε. Ε ρε τι τραβάει η μέση εργαζόμενη. Εδώ για τα καλύτερα όλων! |
||
 digital-era.org by Sofia Gkiousou is licensed under a Creative Commons Attribution-Non-Commercial-No Derivative Works 3.0 Greece License. SoMaFusion has been here Powered by WordPress & Atahualpa |
||
. . . →