>> Θα το βρεις και στο δωρεάν e-book “Τα Μεταμεσονύχτια“. Κλικ για να το κατεβάσεις.
Άκουσε.
Στο ροκ μπαρ των φοιτητικών σου χρόνων σήκωσες τη μπύρα στα άγια σου χείλη.
Τα αγόρια γύρω σου – ξυρισμένα άτσαλα και με μυαλό από λείο ξύλο – έψαχναν διψασμένα την επόμενη Γυναίκα καθώς εσύ παρακολουθούσες την είσοδο.
Με σήκωσες στα χέρια μεθυσμένα, με φίλησες αχόρταγα και γρήγορα – πριν προλάβω να πω όχι.
Φτηνή μπύρα.
Ζεστή ανάσα.
Το γέλιο σου το γεύτηκα όταν δεν το είχα ανάγκη.
Εκείνο το βράδυ άφησες τη σφραγίδα των χειλιών σου στα δικά μου.
Μπορώ ακόμα να σε γευτώ.
Είναι τρομακτικό πράγμα το σώμα μου. Σε θυμάται.
Εβδομη Αισθηση: Χεσιμο
Με το βινταλου μου ειχε παει αιμα. Προλαβαινα δεν προλαβαινα.
Με κοιταξες στα ματια και μου εδωσες το χαρτι υγειας απο την καταψυξη.
Θα τσουξει μου ειπες. Μου χαιδεψες τα μαλλια και εγω εγινα Λουης.
Σφιγκοσουν και συ απ’εξω για συμπαρασταση. Οι στιγμες δυσκολες…που
καιρος να διαβασεις τις χλωρινες και τα ταηντ.
Βγηκα με χαμογελο και καινουριους κοιλιακους απο το σφιξιμο.
Μπορω ακομη να αισθανθω οτι τους χαιδευεις.
Ειναι τρομακτικο πραγμα το σωμα μου. Σε θυμαται.
[…] Αισθήσεις: Ένα Δύο Τρία Τέσσερα Πέντε […]