Αυτός ο Ρουμελιώτης βρε παιδί μου – παλιά καραβάνα για να μην πω παλιά πουτάνα (πάντα με την καλή έννοια το πουτάνα).
Για ιστορική ΤΡΙΤΗ φορά λοιπόν ο Ανδρέας Ρουμελιώτης συστήνεται ανεπιφύλακτα για Βραβείο Θείας Σοφίας με το σημερινό “Ο ανάρπαστος”
Αφού το διαβάσετε επιστρέψτε εδώ: Σα να το βλέπω μπροστά μου. Όλες οι τριάνταΓειαΣας γκόμενες, αναμένουν με έναν Έλιοτ ή έναν πρόχειρο Καβάφη έστω στο χέρι τους τον Σάκη τον ηλεκτρολόγο από τα Πετράλωνα. Πολύ γέλασα.
Υ.Γ. Άσχετο. Πόσο προσβλητικό και ενοχλητικό πρέπει να είναι για τον ταλαίπωρο το Ρουμελιώτη να τον συστήνω εγώ (η ο κάθε εγώ – εννοώντας άπειρος γραφιάς) ανεπιφύλακτα – αν βέβαια το πάρει ποτέ χαμπάρι. Σχεδόν μου έρχεται να σταματήσω να σημειώνω τα κομμάτια του που μου αρέσουν γιατί λέω δε μπορεί – θα προσβληθεί κάποτε.
ο ρουμελιώτης είναι θεός στα κειμενά του εδώ και χρόνια… Νομίζω πως μπορείς να του γράψεις για τα συγχαρητήρια, και δεν πρόκειται να προσβληθεί καθόλου. το αντίθετο μάλλιστα νομίζω. Ειναι περπατημένο παιδί και ξέρει!
mave
Σίγουρα σαν Σάκης ηλεκτρολόγος δεν έχει καμία ελπίδα με το – θρυλικό πια – “Κοριτσάκι 9-5”!!
Μα που βόσκει αυτό το κείμενο;; Μήπως ήρθε η ώρα να αναβιώσει;;;
Μπράβο στον καλό κύριο Ρουμελιώτη που έκανε τον κύριο κείμενο και είδαμε όλοι τί κυκλοφορεί δίπλα μας!!!!
Σιγά μη στείλω e-mail στο Ρουμελιώτη. “Ναι γεια σας, να σας πω ότι σας ανέφερα”
Λίγο.
αχ, δεν θα στείλεις e-mail, γράμμα θα στείλεις, να του πεις ότι η θεία Σοφία κερνάει καϊφέ πολλά βαρύ με ολίγη όταν ανέβει η αφεντομουτσουνάρα του στη Γηραιά Αλβιώνα, να του τραγουδήσεις ότι το έχει κεντήσει το πλεκτό των media και ξέρει να φυλάγεται, ότι χαράσει οδούς για τους νυχτοπερπατημένους μέσα στην τύφλα μας, και ότι η γραφφίδα του είναι σαν να σκαλίζει σε μάρμαρο μορφές, όχι άσε strike that, ότι η γραφή του είναι σαν να σκιτσάρεις την ξανθιά από απέναντι στην λαδόκολλα του ταβερνείου γιατί ξέρεις ότι δεν θα το ξαναδείς το αλφαδιασμένο δίμετρο μωρό. :)
“Δώσε μια πέτρα στο σοφό, κι αυτός θα στρώσει το δρόμο. Δώσε μια πέτρα στον ηλίθιο κι αυτός θ’ ανέβει επάνω και θα νομίσει ότι έγινε ο κυρίαρχος όλων. Δώσε μια πέτρα στον τρελό και θα την πετάξει σε όποιο κεφάλι βρει…”
Τελειόφοιτος Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών, είμαι είκοσι δύο ετών, απόφοιτος Λεοντείου Λυκείου Νέας Σμύρνης, μιλάω τρεις ξένες γλώσσες (αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά) κι έχω κάνει σπουδές πάνω στο πιάνο και στο μπαλέτο.
Από νωρίς αποφάσισα να ασχοληθώ με την πολιτική σκηνή, όντας μέλος της ΠΑΣΠ και της νεολαίας ΠΑΣΟΚ. Επίσης αρθρογραφώ σε πολιτικά περιοδικά και ιστοσελίδες.
Πιστεύω πως όποιος δε συμμετέχει στην κοινωνική και πολιτική δράση, με όποιον τρόπο ο ίδιος διαλέξει, δεν αντιλαμβάνεται μια απλή αλήθεια: πως το συλλογικό καλό ταυτίζεται με το ατομικό καλό. (Ελ. Βενιζέλος)
Σήμερα είμαι υποψήφια στο δήμο Νέας Σμύρνης κι επιθυμώ να δουλέψω για μια πόλη ανθρώπινη, ανοιχτή σε καινούριες προτάσεις και ιδέες, γεμάτη από νέους ανθρώπους, οι οποίοι θα δώσουν το στίγμα τους στα δρώμενα της εποχής.
Μαριέττα Μπακαλοπούλου,
Υποψήφια με τη Νόρα Κατσέλη, στο συνδυασμό Πόλη με Πρόσωπο.
[…] Και εκεί που έλεγχα ωραία και καλά το e-mail μου λαμβάνω ειδοποίηση ότι κάποιος χριστιανός (ή μωαμεθανός δε θα τα χαλάσουμε στα θρησκευτικά) μου άφησε μήνυμα σε παλιό άρθρο. Συνήθως αυτά τα κοιτάω προσεκτικά γιατί ή spam θα είναι ή θα είναι κάτι που χτυπάει συχνά στις αναζητήσεις το Google. Αυτή τη φορά όμως δεν ήταν τίποτα από τα δύο. Ήταν ένα πολιτικό μήνυμα (ελπίδας;) από την κυρία Μαριέττα Μπακαλοπούλου Υποψήφια με τη Νόρα Κατσέλη, στο συνδυασμό Πόλη με Πρόσωπο (από το ‘κυρία’ μέχρι το ‘Πρόσωπο’ πρέπει να έχετε διαβάσει σε μία ανάσα και χωρίς παύση γιατί αυτά τα πολιτικά είναι μονοκόματα. Πώς λέμε Ανδρέα Ζεις Εσύ Μας Οδηγείς ή Νατάσσα Καραμανλή Γιατρός Σύζυγος Μητέρα; Έτσι). Να μη σας τα πολυλογώ το έχω διατηρήσει το σχόλιο γιατί νομίζω ότι έχει συλλεκτική αξία. Θα το βρείτε εδώ. Αν βαριέστε σας το αντιγράφω και παρακάτω: […]