Σήμερα: Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού.
‘Ολα καλά, άμα εμείς τερούμ’ πάντα σην ανατολήν.
Φέτος μου έστειλε ο παππούς μου ένα βιβλίο – το “Πεπερέκ” του Αναστάσιου Ι. Αγαθαγγέλου (Εκδοτικός οίκος Αδελφών Κυριακίδη – ISBN 978-960-343-951-6). Δίνω πολλές πληροφορίες γιατί δε νομίζω ότι κυκλοφορεί πολύ το βιβλίο – έτσι να το βρείτε μέσω του εκδοτικού οίκου αν ενδιαφέρεστε. Γραμμένο στα ποντιακά και με ελληνική μετάφραση από κάτω είναι ένα βιβλίο απλό – όχι εξαιρετικό λογοτέχνημα – αλλά μια απλή ιστορία του Αναστάση που γυρνάει στο Πεπερέκ σε αναζήτηση του τόπου από όπου έφυγε η οικογένεια του. Απλά πράγματα, καθημερινές παρατηρήσεις που θα μπορούσαμε να γράφουμε σε ένα blog. Η γλώσσα όμως είναι εντυπωσιακή. Είναι ένα κομμάτι μνήμης. Μικρό.
Δεν θέλω να αναλύσω πλέον το πολιτικό ούτε το διπλωματικό ζήτημα. Θέλω απλά να σημειώσω ότι σήμερα είναι η Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού
Γράφουν:
Μαύρος Γάτος
Περίπατος
Ελεύθερος Πόντος
Θεαμαπάτες & Δικτυώματα
Η Φωνή Μου
Ο κόσμος της Σοφίας
Πόντος και Αριστερά
Η σκιά μου κι εγώ
Γιώργος Μαργαρίτης
taradela
Χάρης Καλλέργης
Τα σημειώματα μου
In the mind of Harry Klynn
Σ’ ευχαριστώ πολύ που πέρασες. Καλό σου βράδυ.
Η μνήμη του αίματος είναι το πρώτο βήμα του ανοίγματος μιας νέας πληγής. Ξεχάστε το.
Η λήθη του αίματος είναι το πρώτο βήματος του ανοίγματος μιας νέας πληγής.
Μη ξεχάσετε ποτέ.
Ότι ο “Περίπατος” συμμετέχει στη ΜΝΗΜΗ (κι εγώ μαζί του) ολόψυχα είναι αλήθεια. Άλλωστε το “μότο” μου είναι “η λήθη είναι μια μορφή θανάτου παρούσα στη ζωή” (Μ. Κούντερα).
Όμως, δεν έγραψα τίποτα δικό μου. Παραπομπή στον “Πόντο και Αριστερά” έκανα.
τεμετερον ποσο χρονων εισαι (γιατι μου φαινεσαι μικρος)
[…] καλά ριζωμένο μέσα μου. Χάρηκα πολύ λοιπόν που πέτυχα αυτό το post της Σοφίας και μέσω αυτού είδα ότι τελικά υπήρξαν […]