Είδαμε το Casino Royale τις προάλλες και από την πρώτη στιγμή προσέξαμε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά με τον James Bond. (Προσωπική μου άποψη: Μετά τον Σον Κόνερι πάντα κάτι δεν πάει καλά με τους Bond. Άλλο καπέλο.) Ο καινούριος Bond έχει κάτι που κανένας Bond πριν από αυτόν δεν είχε: Τσαντίλα (όπως το έθεσε ο Καβαλιώτης). Ζοχάδα (όπως το έθεσε ο τέλσον). Περπατάει με έναν τρόπο που λέει “μου φταίνε όλα κι αφού μου φταίνε όλα θα σας γαμήσω πάραυτα στις φάπες”.
Ο νέος και γραμμωμένος Bond, κατά κόσμον Daniel Greg φέρνει μια αγγλουριά στο ρόλο. Ο Bond ήταν πάντα άγγλος αλλά ποτέ άγγλουρας. Ίσως φταίει και το ότι η ταινία είναι για τον Bond με το που παίρνει το διάσημο 00 (από το 007 – με πιανς) και είναι ακόμα λίγο ατσούμπαλος. Ο Κόνερι ας πούμε έριχνε δυο γρήγορες μπάτσες (χωρίς αίμα) και μετά ξέφευγε από τους κακούς (με τα χρυσά τα χέρια) μόνο και μόνο επειδή είπε μια γοητευτική εξυπνάδα. Με τον ίδιο τρόπο έριχνε και τις γκόμενες. Ο νυν Bond είναι πολύ πιο βίαιος. Ένα πράγμα θα σας πω, ένα: Σκοτώνει με τα χέρια του. Χωρίς όπλο. Εντάξει έχει και όπλο σε μερικές σκηνές. Αλλά ότι θα δω τον Bond, ιδρωμένο, με ξεραμένα αίματα να κοπανεί το κεφάλι του τυχαίου κακού δε το περίμενα ποτέ. Για να μην αναφέρω την τραγική σκηνή βασανισμού του Bond – ναι του Bond – που όλοι οι άντρες θα τη δείτε και θα πιάσετε τα απαυτά σας σε προστατευτική κίνηση. Περισσότερα δε σας λέω, καλύτερα να το δείτε μόνοι σας.
Και φυσικά πέρα από το μούσκουλο το γυαλιστερό ο νυν Bond έχει και ανησυχίες. Γιατί έτσι πάνε αυτά. Ο καλός θεός μαζί με τον γραμμωμένο μύοντα (sic) σου δίνει και μια ανησυχία για να μη σε λένε και ηλίθιο. Η ανησυχία του Bond είναι ότι σκοτώνει. Χωρίς προβλήματα και χωρίς να το μετανιώνει, τον παίρνει η διαβολική μυστική υπηρεσία και τον βάζει να δολοφονεί τον κοσμάκη. Είδες; Είναι μεταφυσική/ ηθική ανησυχία. Είναι ρε παιδί μου βασανισμένος ο νέος. Υποθέτω ότι αυτή η ταινία που απεικονίζει την περίοδο κατά την οποία ο Bond, Ζοχάδας Bond γίνεται Bond, James Bond έπρεπε να θέσει τις βάσεις για το cool προσωπείο του Bond γενικότερα. Και τέλος πάντων τη σήμερον δε μπορεί να έχεις μυστικό πράκτορα χωρίς ανησυχίες. Χωρίς ενοχές. Άλλωστε όσο πιο ζοχαδιασμένος/ προβληματικός είναι ο άντρας τόσο πιο εύκολα πέφτουν οι γυναίκες. Γιατί σου λέει – πάνε οι εποχές που έπεφταν με ένα μαρτίνι (shaken not stirred) και μια ατάκα μεγατόνων του Σον Κόνερι. Τώρα το θηλυκό θέλει και το πρόβλημα του για να σου κάτσει. Να νιώσει ρε παιδί μου ότι σε βγάζει από το βούρκο, ότι κάτι κάνει, ότι έχει μια χρησιμότητα.
Δε μπορώ να αποφασίσω αν μου αρέσει αυτός ο νέος τύπος Bond αλλά συμφωνώ ότι ο παλιός Bond δεν θα πουλούσε για πάντα. Όσο παραμυθάκι κι αν είναι οι ιστορίες του γοητευτήλα Βρετανού πράκτορα δε μπορεί να μην υπάρχει και ένας ηθικός αγώνας όπως να το κάνεις. Γι ‘ αυτό και μ’αρέσει που η ταινία έχει αρκετό πόνο ηθικό και μ’αρέσει που στη μούρη του Daniel Graig βλέπεις το πέρασμα του από προβληματισμό σε τέλεια αδιαφορία, στην προσπάθεια του να κάνει τη δουλειά του. Μόνο και μόνο για το πέρασμα του από το ένα ύφος στο άλλο σε χρόνο dt ο άνθρωπος είναι ηθοποιός.
Το μεγάλο μου όχι όμως σε αυτή την ταινία δεν είναι ο εσωτερικός αγώνας του Bond – που πολύ δικαιολογημένος είναι – αλλά η βία που έχει να επιδείξει η ταινία. Πολύ βία παιδιά. Πολύ αίμα. Πολύ ιδρώτας. Και το ότι για να δείξουμε προβληματισμό πρέπει να δείξουμε και μπουνίδι κάπως μου φαίνεται.
χωρίς να έχω δει την ταινία, κάνοντας γνωστό οτι γενικά δεν μ’αρέσουν οι ταινίες των bond (προτιμώ δηλαδη αν είναι να δω περιπέτεια τέτοιο είδους να δω ας πουμε στίβεν σιγκαλ) έχω είδη αποφασίσει ότι δεν θα μ’αρέσει επειδή είναι ξανθός και δεν ταιριάζει με κανέναν απο τους προηγούμενους, είναι λίγο χαζό αλλά αφού έτσι πιστεύω τι να κάνω!
Εγώ θεία, μεγάλος πια αν πρόσεξες, ένα λέω: κάτω τα χέρια απ’τα παραμύθια μας!
Δε χρειάζεται βρε παιδιά να βγάζετε κι απ’τη μύγα ξύγκι! Αφήστε μας να φύγουμε με τις ωραίες εικόνες!
Και μετά… κάντε ό,τι καταλαβαίνετε με τους μύθους μας!
Παρόλο που ο Νέος είναι πολύ διαφορετικός από τον παλιό, είναι πιο κοντά στο αρχικό δημιούργημα του παππού Fleming. ( http://en.wikipedia.org/wiki/Casino_Royale_%28novel%29)
Επίσης, παρόλο που η βία ήταν πιο πολλή από κάθε άλη φορά, η ταινία μου άρεσε. Όσο μου άρεσε και το γεγονός οτι εντέλει δείχνει το πως και το γιατί οκ.Bond καταλήγει ορισμένες φορές να συμπεριφέρεται σαν rogue agent :) Ατσούμπαλος δεν είναι, μόνο που δεν έχει αυτό το φοβερό σουπερμαν με τα γύρω. Είναι πλέον πιο …πραγματικός. Πονάει, λαχανιάζει, σκίζεται είναι κόκκινο το άιμα του ρε παιδί μου.
Για περισσότερο Daniel Craig, δείτε το Layer Cake :)
Προσωπικά μου άρεσε απίστευτα η καινούργια ταινία για πάρα πολλούς λόγους.
Πρώτον δεν είχε όλα τα χαζά και ηλίθια γκάτζετς, που ανάθεμα αν όλοι οι κατάσκοποι κυκλοφορούν με auston martin με πυράβλους πίσω από τους προβολείς.
Δεύτερον μου άρεσε γιατί ο James δεν είναι ΑΤΣΑΛΑΚΟΤΟΣ. Ναι ρε πούστη… με χτυπάς και πονάω. Με χτυπάς και ματώνω… Δεν κάνω πηδάω από τον γκρεμό χωρίς αλεξίπτωτο παρακαλώ, μπαίνω μέσα στο αεροπλάνο κάθομαι στο κάθισμα του πιλότου ενώ πέφτουμε μαζί με το αεροπλάνο στον ατελείωτο γρκεμό (τύφλα να έχει ο γκρεμός που έπεφτε ο Gandalf – βλέπε Lord of the Rings) και στο τέλος προλαβαίνω να σηκώσω και το αεροπλάνο και να φύγω να πάω να πηδήξω την γκόμενα.
Τρίτον μου άρεσε γιατί και ο κατάσκοπος είναι ΑΝΘΡΩΠΟΣ. Ερωτεύεται, πόνεσε από τον έρωτα και έγινε αυτό που έγινε.
Τέταρτον μου άρεσε γιατί δεν είχε όλα τα περιττά computer visual effects. Γιατί δεν λέω. Καλοί οι υπολογιστές ρε παιδί μου αλλά μας έχουν πρήξει πια με τα computer graphics. Και μην μου πείτε πως αφού το έχουμε ας το χρησιμοποιήσουμε γιατί και εγώ έχω κυλότες στο σπίτι μου αλλά δεν της φοράω επειδή της έχω…
Πέμπτον. Ήταν μια ταινία κατασκοπείας. Όλοι μας κρίνουμε την ταινία αυτή αλλά είμαι σίγουρος πως κανένας από όλους αυτούς δεν έχει διαβάσει ποτέ του τα βιβλία του Ιαν για να δει πόσο κοντά είναι ο χαρακτήρας με αυτή αλλά και τις προηγούμενες ταινίες (συμπεριλαμβανομένου και εμού).
Όμως η ταινία μου άρεσε τόσο πολύ που θα πάω να αγοράσω όλα τα βιβλία του Ιαν Φλέμινγκ γιατί επιτέλους απλά στα μάτια μου…
ο James Bond δεν είναι πλέον ο ψεύτικος, ατσαλάκωτος, αψεγάδιαστος αλλά κατα τα άλλα τέλειος εραστής, που κατέληξε να είναι μετά από το μακροχρόνιο franchising, αλλά ένας ασήμαντος κατάσκοπος μέσα στην μηχανή της πολιτικής κατασκοπείας, αναλώσυμος σαν όλους τους άλλου…
Sorry που ενοχλώ και πάλι δηλαδής αλλά κάτι που παρατήρησα…
Προσέξατε που δεν είχε παίξει σε όλη την ταινία το θέμα του James Bond παρα μόνο στην τελευταία σκηνή που λέει στον κακό… The name is Bond, James Bond…
Είναι κάτι σαν το θέμα του Darth Veider που δεν το έπαιξαν μέχρι που μεταμορφώθηκε σε Darth… Καλό;
Δε λέω ρε παιδί μου καλός είναι. Πολύ Bourne Identity όμως. Και το Bourne Identity μου άρεσε πιο πολύ.
Πάντως όσοι το είδαν έμειναν ικανοποιημένοι, για κάποιο λόγο :)
Πού χάθηκες εσύ, παρεπιπτόντως;! Γιατί δεν μπορώ να μπω στο βλογ σου ορισμένες ημέρες;
gelial χάθηκα άστα. Θα στις πω τις περιπέτειες μια άλλη φορά.
Μόνο εσύ; Εδώ μέχρι κι εγώ δε μπορώ να μπω μερικές μέρες.
Γεια.
[b]ΣΠΟΪΛΕΡ.[/b] Αμα δεν έχετε δει την ταινία μην διαβάσετε το σχόλιο μου.[b]ΣΠΟΪΛΕΡ ΛΕΜΕ.[/b]
Ο Bond ο καινούργιος μια χαρά είναι ΑΛΛΑ
Η ταινία θα ήταν μια καλή ταινία εάν: Δεν διαρκούσε 8 ώρες Ή αν διαρκούσε 8 ώρες λόγω σεναρίου και όχι λόγω ΤΡΑΓΙΚΑ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΤΡΑΒΗΓΜΕΝΩΝ action scenes. Για παράδειγμα η σκηνή δέρνω-για-δέκα-μέρες-κάποιον-σε-ένα-φορτηγάκι διαρκούσε απλά για πάντα. Δηλαδή, ακόμη δεν ξέρω αν τελείωσε. Μπορεί να τον δέρνει ακόμη.
ΚΑΙ ΕΠΙΣΗΣ θα ήταν καλή φάση αν μετά το τέλος της ταινίας δεν έβλεπες μια ακόμη ταινία μικρού μήκους με την βενετία και ενα λαβ στόρυ επι τροχάδιν, επειδή οι τύποι, αφού τελείωσαν το σενάριο, είπαν “ΩΧ ΜΑΛΑΚΑ ΕΙΧΑΜΕ ΠΕΙ ΠΩΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ PREQUEL”. Οπότε ας χώσουμε ένα επιπλέον 30λεπτο και απο κεί που δεν είχαμε υπόθεση να βάλουμε και βάζαμε τις μπούφλες, τώρα να το συμπιέσουμε στα γρήγορα το όλο θέμα:
Σ’αγαπω μ’αγαπας που πας παω στην τράπεζα μπαμ μπουμ στασου μυγδαλα μπουχουχου θα σε φαω καριόλη πάρτα πούστη μαϊνεημιζμπονττζεμιςμποντ FIN.
Το ειδα. Και επιτελους το βρηκα. Δεν ξερω ρε παιδια αν συμφωνειτε, αλλα εμενα αυτος ο τυπος μου θυμιζει Γιωργο Φουντα. Και το προσωπο του (‘νταξει ειναι ξανθος αλλα για ξανακοιτα τον) και το παιξιμό του, “φυγε μωρη κραταω μαχαιρι και δεν μου εκανες καφε το πρωι”.
Οσο για την ταινια, οι διαλογοι μου φανηκαν λιγο ασχετοι και απολυτως στοιχειωδης, λες και τους εχουν παρει απο τσοντα, “ωχ ναι, στα δεξια, ναι” μπαμ μπουμ. Οι δε κωμικες ατακες που φευγανε ηταν σαν να βλεπω Γκουσγκουνη, τι να πω? Απολαυστικοτατο παντως…
Α.
[…] – Die Another Day και γιατί είναι τόσο χάλια – Γιατί ο Bond έγινε Bond – Ζοχάδας Bond – The Lady from Shanghai και γιατί πρέπει να τη δείτε Τα είδη της […]