Meta Blogging το εγκώμιον

Αλήθεια καμιά φορά δεν καταλαβαίνω προς τί το μίσος και ο αλληλοσπαραγμός.

Άλλαξε λέει το Dribble & Drink. Δηλαδή, δεν άλλαξε. Απλά αφέθηκε, διαγράφηκε και κάποιος άλλος το ανέλαβε. Και το ανέλαβε το καλύτερο είδος scapegoat που έχουμε στην ελληνική blogόσφαιρα. Ο meta blogger.

Σημείωση για τη Μαμά Δέσποινα: Meta Blogger είναι ο Blogger που σχολιάζει (συνήθως με αρνητικό μέχρι και κεκεντρεχές ύφος) όλα τα υπόλοιπα blogs. Στην ελληνική του έκδοση ο meta blogger δεν σχολιάζει τόσο τα blogs όσο τους ίδιους τους bloggers σε προσωπικό επίπεδο.

Μερικοί από αυτούς είναι αξιομνημόνευτοι, δε μπορώ να πω. Πρώτη και καλύτερη η Μέλπω η οποία “έγραφε με διάυγεια επειδή έπαιρνε κόκα” (κι αν αυτό δεν είναι ασύλληπτη ατάκα δεν ξέρω τί είναι). Δεύτερος στις προτιμήσεις μου ο Bruce που ασχέτου από τις προσωπικές μου απόψεις επί του στυλ του ήταν τόσο decadance που τον έλεγα ιδιοφυία άνετα. Η ιδιοφυία του Bruce δε έγγυται στο ότι επιβιώνει άνετα εδώ και πολύ καιρό γιατί οι περισσότεροι meta bloggers δε μας κρατάνε πολύ.

Το θέμα με τους meta bloggers είναι ότι δεν είναι εκεί για να είναι αρεστοί. Ούτε για να τους γουστάρουμε. Είναι εκεί για να ασχολούμαστε μαζί τους. Το πόσο ασχολείται ο καθένας είναι δικό του καπέλο.

Είναι μεμπτό το ότι βρίζουν; Ανάλογα με την ηθική σου. Και για να το κάνω προσωπικό. Ο Bruce έχει γράψει στο παρελθόν και για μένα. Αρκετά πράγματα μου φαίνεται. Και όχι μόνο για το πώς γράφω αλλά και άλλα, όπως ας πούμε για τη μούρη μου – που φαντάζομαι δε του άρεσε καθόλου. Το ίδιο δεν αρέσει και στον νυν Dribble & Drink η μούρη μου. Σιγά τα αυγά. Κι εμένα δε μ’αρέσει η μούρη της Υπουργού Παιδείας τί να κάνουμε τώρα.

Οι επιθέσεις είναι προσωπικές θα μου πεις τώρα. Εντάξει το ξέρω. Αλλά όταν βγάζεις τη μούρη σου στο δίκτυο είναι πολύ λογικό ότι υπάρχουν και δυο τρεις εκεί έξω που – για κάποιο λόγο – δε σε γουστάρουν και θέλουν να το πουν. Κι άλλωστε σάμπως εγώ κι εσύ δεν έχουμε κάνει προσωπικές επιθέσεις; Σε πολιτικούς; Σε ποδοσφαιριστές; Σε συναδέλφους; Δηλαδή επειδή αυτοί δε το ξέρουν εμείς δεν έχουμε ευθύνη;

Δεν υποστηρίζω το meta blogging. Μου φαίνεται ότι είναι χάσιμο χρόνου. Άσε που δεν είναι και δημιουργικό.

Πρέπει να παραδεχτείς όμως ότι είναι αναγκαίο. Όπως ας πούμε χρειάζεσαι γιατρούς αλλά χρειάζεσαι και νεκροθάφτες. Όλα μες τη ζωή είναι.

Άλλωστε σκεφτήτε και το εξής: Όταν δεν έχουμε πολλούς metabloggers βρίζουμε ο ένας τον άλλον. Συχνά. Άσχημα. Και πολύ βαριέμαι βρε παιδί μου.

Νυν Dribble & Drink
Original Dribble & Drink
Bruce Is Nosebleeding
Old Boy: Ξενέρα
Πτυελοδοχείο: The Dribble & Drink Affair