Ο Άντρας ο Αρμάνδος (και μια πονεμένη ιστορία του)

My Red Kitsch Collage Uploaded by fesign (in Rome July20-26) on 15 Feb 06, 5.59AM BST.

Ο Άντρας ο Αρμάνδος είναι μια κατηγορία που παλιά κρυβόταν και δεν την ξέραμε πολύ. Τώρα με τα μπλόγκια όμως ο Άντρας ο Αρμάνδος έχει αποκτήσει δημόσιο βήμα και μπόρεσε η θεία Σοφία να τον ανθρωποπαρατηρήσει, αυτόν και την πονεμένη ιστορία του.

Ορισμός – κύρια χαρακτηριστικά

Ο Άντρας ο Αρμάνδος είναι τύπος βλαχοδιανοούμενος – λογοτέχνης – ποιητής.

Η ηλικία του είναι κυρίως ανάμεσα στα 30 με 45 (σε άλλες ηλικίες ανήκει σε άλλες κατηγορίες).

Η εργασία του είναι εντελώς άσχετη με τα κύρια χαρακτηριστικά του. Το αληθινό του πρόσωπο άλλωστε δεν κρύβεται στην ποταπή του καθημερινότητα οπου ο υλισμός μας έχει σπρώξει όλους αλλά στις λαμπερές ποιητικές εκφράσεις της ειλικρινούς και πονεμένης ψυχής του.

Βασικό χαρακτηριστικό – προειδοποίηση αποφυγής

Είναι ο άντρας που ουσιαστικά παραμένει 15 χρονών αλλά κρύβεται πίσω από την ευαισθησία και την ελευθερία του πνεύματος και τα αισθαντικά τα λόγια για να μην  αναλάβει ποτέ και καμία ευθύνη.

Κύρια χαρακτηριστικά μπλογκοέκφρασης

Άμα παρατηρήσεις  αυτά που γράφει στο μπλογκ του θα δεις ότι ο πόνος και η ομορφιά ακόμα και της πιο μικρής σκατούλας στα πεζοδρόμια τον αγγίζει βαθιά στα ποιητικά του μόρια.

Η φωτογραφία του είναι από τότε που ήταν 30 ετών (δέκα χρόνια πριν) και είναι αρκετά φλουταρισμένη (σήμερα μπορεί και να έχει καράφλα). Κοιτάει κι έτσι προς τα πίσω – σαν βασανισμένος άνθρωπος του πνεύματος που ξέρει πραγματικά τη ματαιότητα της αγάπης αλλά δε μπορεί παρά να συνεχίσει να ερωτεύεται γιατί πίσω από τις πληγές της κακίας του κόσμου παραμένει ένα αγνό παιδί που με τα μάτια του ορθάνοιχτα μένει έκπληκτο μπροστά στο μεγαλείο του έρωτα.

Σε κάθε του ανάρτηση υπάρχουν πάντα δείγματα ότι είναι τιτανοευαίσθητος και πονεμένος, ένας άντρας που βλέπει τη ζωή με ευαισθησία, που ψάχνει τη Μούσα του, που περιμένει εσένα να του δείξεις τη χαρά της ζωής, να σε πάρει σε ταξίδια (ποιητικά) και να ανοίξει η ψυχή σου, να μπει αυτός μέσα και να ψαχουλιάσει, να σου διαβάζει ποιήματα τα ξημερώματα μετά τον τρυφερό έρωτα που θα έχετε κάνει.

Κύρια χαρακτηριστικά οπαδών/ φανς

Μια γρήγορη ματιά στα σχόλια θα σε πείσει.

Είναι όλες γυναίκες, είναι όλες κατηγορία Ρουβίτσα.

Ψάχνουν τον Αρμάνδο του Άρλεκιν (εξ ου και το όνομα της κατηγορίας) και θέλουν με διάφανες νυχτικιές να χυθούν στο ασθενικό του κορμί (γιατί είναι ποιητικό ντε! μόνο τα ασθενικά κορμιά είναι ποιητικά) και να του φτιάχνουν το κολατσό του όταν αυτόν θα τον πιάνει ο πυρετός της δημιουργίας.

Η πονεμένη ιστορία του Άντρα του Αρμάνδου με την Άπονη Ερωμένη

Κάποτε σκάσανε και πλαντάξανε όλες οι Ρουβίτσες σχολιάστριες στο μπλογκ του Άντρα του Αρμάνδου γιατί ερωτεύτηκε μία Ερωμένη (τότε δεν ήταν Άπονη).

Ήταν κι αυτή ακόμα μια Ρουβίτσα τότε. Την είχε αγγίξει έντονα η ευαισθησία του Άντρα του Αρμάνδου. Του έστειλε 5 αισθαντικά ποιήματα (με εκφράσεις όπως “η καρδιά μου χτυπάει”, “με γέμισες όνειρα” και τέτοια) και μετά της έστειλε κι αυτός (με εκφράσεις όπως “η ζωή είναι δύσκολη μα σε σένα βρήκα τη χαρά”, “τί άλλο να ‘ναι η ευτυχία από δυο μάτια που σε καταλαβαίνουν”).

Μετά βρεθήκανε. Ερωτευτήκανε. Κάνανε σαλιαρίσματα. Οι φίλοι τους δίνανε συγχαρητήρια. Οι υπόλοιπες Ρουβίτσες είχανε φάει τα λυσσακά τους.

Άγνωστο πώς η Ερωμένη κι ο Αρμάνδος μέχρι που μετακομίσανε μαζί.

Μετά από την περίοδο του μέλιτος (δε διαρκεί πολύ) ο Αρμάνδος συνέχισε να είναι το ίδιο βλαχοδιανοούμενος και πονεμένος ποιητής ενώ η Ερωμένη άρχισε να τα παίρνει στην κράνα γιατί καλή η ευαισθησία αλλά πού και πού πρέπει να κατεβάζουμε και καμιά σακούλα σκουπίδια κάτω και να καθαρίζουμε και καμιά χέστρα.

Άσε που τον Άντρα τον Αρμάνδο τον πιάνουνε και τα ψυχοσωματικά του. Τραβάει μια καταθλιψάρα και κοιτάει με μάτια υγρά την Ερωμένη λέγοντας της “αίσθημα μου, με έχουν καταρρακώσει οι Ερινύες τώρα, κατάλαβε με”.

Αφού είδε κι αποείδε η Ερωμένη τον πήρε χαμπάρι ότι πίσω από τις λέξεις δεν κρύβεται ο Αλέξης αλλά ένα κενό και μάλιστα ρηχό.

Δε φτάνει που τον παράτησε στα κρύα του λουτρού αλλά τώρα συζεί με βαρβάτο Άντρακλα λαϊκής κατεύθυνσης που της λέει “τσάκω μια μπύρα μωρή”, της δίνει μπατσάκια στα οπίσθια δημοσίως και την παίρνει στα όρθια.  Μπορεί να κλάνει και να ρεύεται αλλά τουλάχιστον δεν τον πιάνει καταθλιψάρα τρεις και λίγο ούτε της κάνει τρυφερό έρωτα απαγγέλοντας σονέτα του Σαίξπηρ. Έτσι λοιπόν η Ερωμένη έγινε Άπονη Ερωμένη.

Ο Αρμάνδος κλάυτηκε σπαραξικάρδια στο μπλογκ του και μίλησε για την κενότητα του έρωτα και τον πόνο της αγάπης.

Δεν πειράζει όμως έχει πολλές στα σχόλια που θα πέσουν στα πόδια του για τρεις γραμμές πονεμένη ποίηση.