Ξύπνησε το βράδυ, με κοίταξε, έβαλε το αυτί του στο στόμα μου για να δει αν ανασαίνω.
Σηκώθηκε από το κρεβάτι και μισοξύπνησα για να τον ρωτήσω που πάει.
– Ένα τσιγάρο, μου είπε. Κοιμήσου, και μου χάιδεψε τα μαλλιά.
Έκανε το τσιγάρο του καθώς εγώ κοιμόμουν.
Πάντα κάποιος είναι ο ρομαντικός.
Εγώ πάλι, ροζάλιζα (δυνατά)
–Εγώ πάλι, ροζάλιζα
η σοφια εγινε ροζ
και ο τυπος εγινε καπνος
τασσος απο μεγαλονησο
Well spotted!
Θα το άλλαζα αλλά τελικά αυτά τα λάθη μ’αρέσουν.
Όπως ο “Λόγος του Στρέφη” εδώ ας πούμε.
Αν ειναι δυναμον! Νομιζα και εγω, για πρωτη φορα, οτι εγραψε κατι εξυπνο η Σοφια αλλα τελικως ητο εκ παραδρομης. Τι well-spotted, μπαμ κανει. Για την ακριβεια κανει τοσο μπαμ που μονο κανας ματομπουκαλογυαλακιας δεν θα το εβλεπε. Κατα τα αλλα Τασσουιν, μια διορθωση τζαμε: (γυρνω σε τσυπριακαν τωραν)
Τον ποιημαν επρεαε τζαι να εει ετζιν
η σοφια εγινε ροζ
και ο τυπος εγινε καπνοζ
ετα να βαλων ακομιν
αφησεν τηλεφωνον, αφησεν ημαιηλ,
αφησεν τεσπα λεφταν
για να πληρωσεις τον πορτιερην?
thanks sofia
tassos
Τούτος που σου κάμνει ιδιαίτερα κυπριακά, μάλλον περιπαίζει σε. Έβρε άλλον.
Τον ποιημαν επρεαε τζαι να εει ετζιν
γιατι με ειρωνευεσαι ανωνυμε εξυπνακια; εχεις κατι με την κυπρο;
τασσος
Turns out ότι ο ανώνυμος είχε κάτι με την Κύπρο.
Κι επειδή είναι και ανώνυμος και έχει κάτι με την Κύπρο το σχόλιο του εξαφανίστηκε (με κάποιο μαγικό τρόπο, δεν ξέρω πώς)
Υποπτεύομαι ότι θα συνεχίσει να εξαφανίζεται.
Όπως έχω γράψει και αλλού: “Δεν υπάρχει δημοκρατία εδώ. Ένα είναι ο Θεός του blog, η Θεία Σοφία. Δεν έχω τύψεις ούτε αναστολές.”