Κατά τον θάνατο του εμποράκου – θα έλεγα – αν δε σεβόμουν τα ιερά και τα όσια. Το μπλιμπλίκι μου πέθανε long live το καινούριο μου μπλιμπλίκι (που θα πάρω). Αν δε σου έχει πεθάνει υπολογιστής στα χέρια σου δεν καταλαβαίνεις πώς νιώθω.
Καταρχήν ήταν ένα υπέροχο IBM T21, σοβαρό, μαύρο, μικρό, ψιθυροκαταστασιάζον. Δε φώναζε. Έλεγε, είμαι μηχάνημα για δουλειά. Το πήρα πριν δυο χρόνια, δεύτερο χέρι, με εγγύηση ενός έτους και πλήρωσα 450 λίρες. Μου έκανε τα πάντα. Του φόρτωνα ένα σωρό απίστευτα προγράμματα και πολλά βαριά προγράμματα (ας πούμε όλο το πακέτο της Macromedia, συμπεριλαμβανομένου του Flash MX) και πάντα ήταν βράχος. Παραδέχομαι ότι γαμάω τους υπολογιστές μου.
Αλλά το IBM μου ήταν θεϊκό.
Τις προάλλες το έκλεισα κανονικά πριν πάω για ύπνο. Και την άλλη μέρα αρνήθηκε να ανοίξει. Κουράστηκε. Βαρέθηκε.
Κάηκε η γαμημένη η μητρική.
Για τους γνώστες αυτό σημαίνει ότι για το δικό μου υπολογιστή τουλάχιστον πρέπει να πληρώσω την αξία του για να την αλλάξω.
Θρήνησα.
Και μετά αποφάσισα πόσο υπέροχο πράγμα είναι οι άτοκες δόσεις στην Ελλάδα (εδώ δεν έχει άτοκες δόσεις. Καθόλου. Πουθενά. Τίποτις) Και η μαμά Δέσποινα, που έχει πιστωτική κάρτα με περιθώριο (καθώς το δικό μου το έχω ξεπεράσει εδώ και καιρό) θα πάει η θεά η ίδια να μου πάρει το καινούριο μηχάνημα.
Μέχρι τότε χρησιμοποιώ το μηχάνημε της Κερκυραίας και της Θεοδώρας. Γιατί, δεν ξέρω αν σας το ανέφερα αλλά και του Κώστα το μηχάνημα πέθανε, μια βδομάδα πριν το δικό μου.
Είμαστε στο καταραμένο σπίτι.
Σε καταλαβαίνω, το τελευταίο μου desktop τα τίναξε στο boot, είχε λιώσει το έρμο και ευτυχώς που δεν έσκασε ο δίσκος. Να ‘σαι καλά να το θυμάσαι και να κάψεις καμιά χιλιάδα ακόμη. Οσο για το “μητρική” που γράφεις, αυτό το RAM τελικά έχει κάνει μεγάλη ζημιά :)
Καλημέρα…
αν απ’ ό,τι καταλαβαίνω η δουλειά σου (ή οι σπούδές σου) βασίζονται κυρίως πάνω σε γραφιστικά προγράματα γιατί δεν παίρνεις ένα mac για διαφορά…;
Εγώ παιδί της MαμάS είμαι αλλά εδώ και ένα εξάμηνο που πήρα το mac μου το pc είναι μόνο για τις βρωμοδουλειές…
Δε θα κάτσω να γράψω μειονεκτήματα και προτερήματα. Αν θέλεις (θέλετε) πληροφορίες ή απλά μια γνώμη let me know.
Πάω τώρα να κάνω comments στα υπόλοιπα posts μια και ανακάλυψα χθες βράδυ το εν λόγω blog από έναν κοινό μας παλιόφιλο…
once you go mac, you never go back…
Έτσι είναι αυτά, μια ωραία πρωία, πάπαλα το μπλιμπλικι. Και πάνω που έλεγες που θα πάει η επιδότηση του Investor in People.
Αχ, για πειτε μου κ μένα ποιά ειναι η διαφορά του mac σε σχέση με το pc στα σχεδιαστικά προγράμματα, γιατι παρόλο που δουλεύω σε mac εδώ κ 3 χρόνια δεν έχω καταλάβει! Είμαι κ πολύ ούφο με τα κομπουτερίστικα…
Ιωάννα
Πάρε έναiBook you’re gonna love it, everyone does… :-)
Καλύτεροι επεξεργαστές (αν και μεταβαίνουν σε x86 κι αυτοί), καλύτερο λειτουργικό, αξιόπιστα μηχανήματα γενικώς. Για σχεδιαστικά το ibook δε συνίσταται πάντως, μικρή οθόνη και παλιός επεξεργαστής (g4). Ένα powermac με dual g5 είναι ότι χρειάζεται κάποιος για σχεδιαστικά προγράμματα.
ευχαριστώ για τις συμβουλές! Κ συλληπητήρια για το κομπιούτερ Σοφία. Αν δεν έκλαψες κ κάποια διδακτορική μαζί με το χαμό του κομπιούτερ, πάλι καλά….