Δεν ξέρω πώς να σου το εξηγήσω αλλά η ταινία “Εκείνο το Καλοκαίρι” (και το άνωθεν βίντεο επίσης) είναι τόσο ΚΑΛΤ που αν δεν σου αρέσει κάτι δεν πάει καλά. Έχει κάνει δηλαδή το πλήρες φάσμα της καλτιάς κι επειδή η πολιτιστική ποιότητα (όπως και η πολιτική) έιναι ένας κύκλος, το “Εκείνο το Καλοκαίρι” έχει περάσει πλέον από την καλτιά και αγγίζει την υψηλή διανόηση.
Εντάξει θα μου πεις αυτή…
(ακολουθεί spoiler
–
spoiler – μη με κατηγοράτε μετά)
τα τινάζει στο τέλος κι αυτός μένει αμανάτι να τη θυμάται και να ονειροπωλεί.
Εντάξει, θα μου πεις είναι μια αντιγραφή του Love Story.
Αλλά δε μπορώ να μην εκτιμήσω τις παραλίες, τα ζιβάγκο, τα λαχούρια, τις ΤΕΡΑΣΤΙΕΣ βλεφαρίδες της Έλενας.
Μιλάμε η γυναίκα πετάριζε την βλεφαρίδες της και ξεκινούσε τυφώνες στην Κίνα.
Έτσι θέλω κι εγώ. Να πάμε στο νησί – να αφήσω κάτω τα μαλλιά μου (να θυμηθώ να τα σιδερώσω και με σίδερο) – να βάλω βλεφαρίδα μέχρι το μέτωπο και να τρέχω σε αργή κίνηση στις παραλίες.
Από την άλλη μπορεί να βάλω τα πεδιλάκια μου και το τσίτι μου και να πα να φάμε και κανα σουβλάκι. Γιατί το πολύ το trash culture κάνει κακό τελικά.
ΜΗ ΜΟΥ ΤΟ ΘΥΜΙΖΕΙΣ!!!!
ειχα στο γραφειο ενα σχεδιαστη, που ειχε φερει τη κασετα και την επαιζε διαρκως λεμε και, επειδη ημουν δημοκρατικο κοριτσι απο μικρο, αναγκαζομουν να φευγω απο το γραφειο ΜΟΥ για να μη την ακουω.
Ε, μετα τη τριτη μερα το ξεφουρνισα. Γκρινιαξε λιγο, αλλα συμβιβαστηκε να την ακουει εν τη απουσια μου. ΜΠΑΣΤΑ.
Γιατί εκείνη η σκηνή που απλώνει το χέρι και αποκαλύπτει ασημί νύχι σιδηρόδρομο? Η χαρά του ψεύτικου νυχιού.
Δε με λες – σε αυτή την ταινία είναι που υπάρχει κι εκείνη η πολυθρόνα κουλούρι;
Ναι καλέ, είναι η πολυθρόνα-κουκούλι και η τρελή τεράστια τηλεφωνική συσκευή!!! Τρεντιές των σέβεντις!!
Μπαί δε γουέι, από τισ αγαπημένες ταινίες της Θείας Αρετής!! Πολύ κλάμα (Μπαμπά να σου πω ένα μυστικό; Σ'αγαπω!)!!