Πάπαλα το τρίτο έτος

Έτσι είπε η Sofia, May 22nd, 2005

Μόλις έβαλα και την τελευταία τελεία (και παύλα) στην τελευταία εργασία του ακαδημαϊκού έτους. Καθάρισα το γραφείο και τα πέριξ του από βιβλία, σημειώσεις, post – it, χαρτάκια rizzla πράσινα, φιλτράκια swan, χαρτάκια από τσίχλες και χαρτομάντηλα (γιατί είμαι λίγο αρρωστούλι και φυσάω τη μύτη μου). Τα μάτια μου είναι κόκκινα.
Στο σπίτι έχω να κάνω δουλειά από του Αγίου Αποτέτοιου ανήμερα.
Καλά ο Κώστας έχει αγιάσει.
Τώρα θα κλείσω το μπλιμπλίκι και σούμπιτη θα τρέξω προς το κρεββάτι.
.
.
.
Ένα πράγμα με βοήθησε να επιβιώσω αυτές τις μέρες, όσο διάβαζα, έγραφα, διόρθωνα, διαστάυρωνα: Shostakovich στα ακουστικά μου. Εγγυημένα πράγματα.
.
.
.
Πάπαλα και το τρίτο έτος. Μου φαίνεται έπρεπε να είχα πάει σε κάτι meeting για το τί πτυχιακή θα κάνω του χρόνου, τί μαθήματα θέλω του χρόνου και κάτι άλλα απαράδεκτα. Δεν πήγα πουθενά. Κάθησα σπίτι, διάβασα, έγραψα και blog, σάπισα. Θα πάρω την tutor μου αύριο να τα ακούσω.
.
.
.
Κουράστηκα. Θες και μεταπτυχιακό μωρή, δεν βλέπεις τη μούρη σου;
Αλλά αυτό λέω κάθε Ιούνιο. Κάθε Σεπτέμβριο έχω άλλη γνώμη.