Σε μήνυμά του για τη Γενοκτονία των Ποντίων, ο υφυπουργός Εξωτερικών Παναγιώτης Σκανδαλάκης ανέφερε: «Η ιστορική μνήμη δεν αλλοιώνεται. Ταυτόχρονα όμως, το παρελθόν δεν πρέπει να αποτελεί φραγμό για το πέρασμα σε μια νέα εποχή. Σε μια εποχή που, με την εμπέδωση της συνεργασίας των λαών, θα επιτύχουμε, προς όφελος όλων, τη σταθερότητα, την ειρήνη και την ευημερία» κατέληξε στο μήνυμά του ο κ. Σκανδαλάκης.
από το in.gr
Μας φάγανε οι νέες εποχές παππού.
Όσοι με παρακολουθούν καιρό ξέρουν ότι είμαι, ή θέλω να πιστεύω ότι είμαι φιλελεύθερη. Θεωρώ τους εθνικιστές λυπηρή υπο-ομάδα που καταστρέφει ιερές κοινωνικές ισοροπίες.
Θα μου συγχωρήσετε όμως την οργή μου και την λύπη μου όταν ελάχιστες φυλλάδες κάλυψαν το θέμα της Ημέρας Μνήμης της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού και όταν κοτζάμ υφυπουργός Εξωτερικών μιλάει για νέες εποχές (όταν την επόμενη μέρα από την Ημέρα Μνήμης οι προκλήσεις δεν έχουν τέλος)
Καιρός είναι μου φαίνεται να βγούμε να πούμε “Ευχαριστούμε τους Τούρκους” να τελειώνουμε.
Δε νευριάζω με την Τουρκία, να εξηγούμαστε. Με πονάει η πατρίδα μου κι αυτό είναι πιο λυπηρό ακόμα.
… Αχ Ελλάδα σ’αγαπώ και βαθιά σ’ευχαριστώ
γιατί μ’έμαθες και ξέρω
ν’ανασαίνω όπου βρεθώ να πεθαίνω όπου πατώ
και να μη σε υποφέρω…
Αχ Ελλάδα θα στο πω πριν λαλήσεις πετεινό
δεκατρείς φορές μ’ αρνιέσαι .
Μ’ εκβιάζεις μου κολλάς σαν το νόθο με πετάς
μα κι απάνω μου κρεμιέσαι
Να μη φοβάσαι να θυμάσαι. Οι εθνικιστές είναι υπεύθυνοι για τους ξεριζωμούς. Κι απ’ την άλλη, οι εθνικιστές δεν έχουν Μνήμα. Εμείς έχουμε. Μνήμα.
Βρε Σοφία μου, βρε κοπέλα μου, εσύ φιλελεύθερη; Ξέρω πως όποιος μεταναστεύει, όσο να ΄ναι την ξεχνάει τη γλώσσα, αλλά φιλελεύθερη; Τι σχέση έχει βρε Σοφία μου, βρε τζιέριμ, βρε γιαβρίμ ο εθνικισμός με τον ξεριζωμό; Άλλη περιουσία από την Μνήμη δεν έχουμε. Άσε εμάς, αυτούς που έφυγαν σκέψου. Σταματάω τώρα, δεν μπορώ.
Περιμένοντας Τα Σύννεφα
Bulutlari Beklerken
aka: Waiting For The Clouds
Δραματική – 2004 – Τουρκία, Γερμανία, Γαλλία, Ελλάδα
Ταινία Φωτογραφίες Trailers DVD Σχόλια
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Yesim Ustaoglu
ΣΕΝΑΡΙΟ: Πέτρος Μάρκαρης βασισμένος στο διήγημα “Ταμαμά” του Γιώργου Ανδρεάδη
ΜΟΥΣΙΚΗ: Michael Galasso
ΠΑΙΖΟΥΝ: Ruchan Caliskur, Δημήτρης Καμπερίδης, Ridvan Yagci, Ismail Baysan, Γιάννης Γεωργιάδης, Feride Karaman, Suna Selen, Oktar Durukan, Ειρήνη Ταχματζίδου, Δαμόκλια Μουστακίδου, Fatma Parlagi
Βασισμένη στο διήγημα “Ταμαμά” του Γιώργου Ανδρεάδη, η ταινία έχει ως θέμα την πολιτική και εθνική καταπίεση του πρόσφατου παρελθόντος στην Τουρκία και τις συνέπειες της γενοκτονίας των Ποντίων. Πρόκειται για την ιστορία της Αϊσέ, μιας ελληνίδας από ένα χωριό της Μαύρης Θάλασσας που αναγκάστηκε να ζήσει περισσότερα από 50 χρόνια κρύβοντας την πραγματική της ταυτότητα. Οταν πεθαίνει η αγαπημένη της αδελφή, Σέλμα, εκείνη συνδέεται φιλικά με τον 8χρονο Μεχμέτ, ο οποίος, προσπαθώντας να την παρηγορήσει για τον χαμό της αδελφής της, ξεσκεπάζει το μυστικό της. Ο ερχομός του Θανάση, ενός ΕλληνοΠόντιου θα αλλάξει τη ζωή της, δίνοντας της ελπίδα για τη ζωή. Η αναζήτηση της μητέρας Πατρίδας και των συγγενών από την ηρωίδα αναδεικνύει τις τραγικές συνέπειες στον εσωτερικό κόσμο αυτών των ανθρώπων.
Άσε ρε πιτσιρίκο τα λέω στη νύφη για να τ’ακούει η πεθερά. Γιατί όταν η ιστορική μνήμη καπηλεύεται από κάτι εθνικιστές, εξτρεμιστές και άλλους απαράδεκτους, φοβάσαι να θυμάσαι.
Ενδιαφέρον πράγμα η μνήμη, αγαπητή Σοφία.
Συνήθως, μου φαίνεται, πως την χάνουν αυτοί που νιώθουν ή βρίσκονται υπόλογοι για το παρελθόν τους και τη βρίσκουν αυτοί που νιώθουν ή βρίσκονται αδικημένοι στο παρελθόν τους.
Το θέμα είναι πώς θα μπορέσει η αμνησία του ισχυρού και η μνήμη του αδύναμου, να μην καταλήγουν στο ίδιο αποτέλεσμα: στο να μένει εγκλωβισμένος ο ανίσχυρος σε ένα μέλλον που το καθορίζουν είτε οι ανάγκες του ισχυρού είτε οι εμμονές του ανίσχυρου.
Γι αυτό και η ιστορική μνήμη είναι δύσκολη, η δε διαμόρφωση πολιτικής που δεν θα αγνοεί την ιστορική μνήμη, ακόμα δυσκολότερη.
Και οι πολιτικοί συνήθως δεν φημίζονται ούτε για τη μνήμη τους ούτε για την αγάπη τους στα δύσκολα.
Περισσότερο σε επίλογο έκθεσης μου έκανε η κατάληξη του υφυπουργού.
Γιατί το άλλο που το πας; Στην ιστορία που διδάχτηκα εγώ στην Γ λυκείου η γενοκτονία Ποντίων και Αρμενίων καλύφθηκε μέσα σε μία παράγραφο. Στις δέσμες δεν ήταν έτσι. Πάλι καλά που, απ’ ότι διαβάζω, από του χρόνου θα διδάσκεται η ιστορία του ποντιακού ελληνισμού. Γιατί κάποιοι δεν ξέρουν καν πως περί ελληνισμού πρόκειται.
Πιτσιρίκο, τα τελευταία χρόνια έχει επικρατήσει μια τάση, να σε αποκαλούν φασίστα και εθνικιστή όποτε πιάνεις κουβέντα για ιστορία και αναφέρεις κάτι τέτοια τα οποία “βλάπτουν τις καλές μας σχέσεις με τους γείτονες”. Έχω σε κουβέντα ήρωα τον Παύλο Μελά και παραλίγο να φάω και ξύλο..Ξέρεις τώρα…Και Σοφία μην φοβάσαι να θυμάσαι. Αμα θυμάσαι, αυτό δεν στο παίρνει ούτε στο αλλοιώνει κανένας παπάρας, είτε είναι εθνικιστής,είτε ακροαριστερός,είτε οτιδηποτε