Μετά από 11 χρόνια στο εξωτερικό ακούω ξαφνικά από παντού ότι είμαι μετανάστης, όταν η λέξη έχει χρησιμοποιηθεί τόσο βρώμικα που με κάνει και αισθάνομαι άβολα.
Οι λέξεις θα μου πεις δεν είναι βρώμικες. Αλλά οι άνθρωποι που τις χρησιμοποιούν τις κάνουν.
μεταναστεύω [metanastévo] Ρ5.1α : φεύγω από τη χώρα που μένω και εγκαθίσταμαι σε κάποια άλλη· (πρβ. αποδημώ)
(via)
O Gastarbeiter
Όταν μετακόμισα στο Λονδίνο (και όχι, δεν λέω ποτέ “μετανάστευσα”) ο μετανάστης ήταν κυρίως για την popular culture ο φτωχός πλην τίμιος Έλλην του ’50 που έφυγε εκεί γύρω από τον εμφύλιο προς Αμερική, Αυστραλία, Σουηδία, Γερμανία. Μία μεταναστευτική κουλτούρα που στο Λονδίνο τη βλέπαμε σε κάτι Συλλόγους Κυριών Άνω Ραχούλας Ο Άγιος Ελευθέριος. Μία μεταναστευτική κουλτούρα που στο Παλαιό Γυναικόκαστρο τη βλέπαμε μέσα από Γερμανικές “μερτσέντες” που φέρναν οι “λαζοντόιτς” (άλλη άθλια λέξη) από τη Γερμανία.
Ο παράνομος
Αργότερα ο μετανάστης έγινε ο κακός λύκος από την Πολωνία που έρχεται να φάει τη δουλειά από τον φτωχό πλην τίμιο Βρετανό. Έγινε το τέρας που έρχεται και καταχωνιάζεται στις σκοτεινές γωνιές της Αθήνας για να παρανομήσει και να πιει το αίμα του Λαού. Έγινε ο εφιάλτης της εισαγώμενης τρομοκρατίας και των ανατιναγμένων τρένων και κτιρίων.
Ο Βασιλάκης Καϊλας
Τελευταία βλέπω έναν καινούριο μετανάστη. Έναν μετανάστη που παρουσιάζεται ως θύμα της οικονομικής κατάστασης της Ελλάδας, που ενώ ήθελε να ζήσει στην Ελλάδα έπρεπε για βιοποριστικούς λόγους να βγει στο εξωτερικό. Κι ενώ ευτυχώς κάποιοι τέτοιοι άνθρωποι το έχουν πάρει ζεστά και κάνουν το καλύτερο που μπορούν υπάρχει πάντα ένας μικρός Βασιλάκης Καϊλας που βαριαναστενάζει που είναι μετανάστης, ας όψονται οι αίτιοι, γλυκιά πατρίδα, κλάμματα στο skype, γκρίνια που δεν έχουν τσίπουρα και τέτοια.
Καμία από αυτές τις ετικέτες δε δέχομαι και δε μπορώ να χτησιμοποιήσω για μένα – εξ ου και προβληματίζομαι πάρα πολύ με τη λέξη μετανάστης. Γιατί έχει γίνει μια βρώμικη μάσκα που δεν ταιριάζει πλέον στους εκπροσώπους μιας μεταναστευτικής ελίτ – που είναι ο οποιοσδήποτε μορφωμένος επαγγελματίας εργάζεται στο εξωτερικό από επιλογή. Με ενοχλεί πάρα πολύ το ότι πλέον το narrative έχει περάσει αποκλειστικά και μόνο στο ότι οι άνθρωποι αναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν. Και είναι εξαιρετικά δύσκολο να συζητηθεί αυτό γιατί οι άνθρωποι που είχαν ανάγκη, είχαν πραγματική και επιτακτική ανάγκη.
Πλην όμως συζητώντας μόνο την ανάγκη ξεχνάμε δύο πολύ σημαντικά πράγματα.
Πρώτον οι ανάγκες δεν είναι μόνο οικονομικές. Ένας νέος και φιλόδοξος επιστήμονας το 2005 στην Ελλάδα μπορεί να έβρισκε δουλειά αλλά οι ορίζοντες του (σε γενικές γραμμές) και οι ευκαιρίες θα ήταν πολύ περιορισμένα. Αυτός δεν έφυγε από ανάγκη;
Δεύτερον το να ζήσεις κάποια χρόνια σε άλλη χώρα ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΚΑΛΟ. Ένας άνθρωπος που θέλει να δει νέα πράγματα και να αποκτήσει εμπειρίες, ειδικά όταν είμαστε σε μία εποχή ραγδαίας παγκοσμιοποίησης δεν μπορώ να καταλάβω γιατί να μην τον ενθαρρύνουμε να ζήσει και κάποια χρόνια έξω. Δεν είναι η ξενιτιά μόνο τόπος για Καζαντζίδη και ‘αχ βαχ’. Είναι κρίμα που πλέον παρουσιάζεται κατά κύριο λόγο έτσι.
Γι’αυτό σου λέω, όχι, δεν “μετανάστευσα” ποτέ στο Λονδίνο. Μετακόμισα. Μέχρι να βρουν οι λέξεις πάλι το κανονικό τους νόημα.
Ε, τώρα βρε θεία Σοφία τι προσπαθείς να πετύχεις;
Πας τώρα να βγάλεις τον αναγνώστη από τον εθνικό μύθο του φτωχού, δουλευταρά, αλλά γάτου, έλληνα που τα κατάφερνει έξω στους κουτόφραγκους;
Σε παρακαλώ! Μην καταρίπτεις τους εθνικούς μας μύθους. Τους έχουμε τόσο ανάγκη!
Προσωπικά σταμάτησα να υποστηρίζω κάποιους ‘εθνικούς μύθους’ όταν συνειδητοποίησα πως περισσότερο ζημιά κάνουν παρά καλό.
Στην ίδια θέση βρίσκομαι κι εγώ. Είναι ισοπεδωτικό όταν οι έννοιες τείνουν προς την αρνητική σκοπιά και παρουσιάζεται ως ‘πραγματικότητα’.
Πρεπει οποιος φευγει απο Ελλαδα να στελνει μονο εμβασματα για να βοηθα τη μαμα πατριδα και να γυρναει πισω μονο οταν παρει συνταξη.Το μονο που μπορουν να προσφερουν οι κουτοφραγκοι ειναι μονο λεφτα .
Για φαντασου αν μια μερα αποφασιζαν ολοι να επηστρεψουν πισω και να φερουν νοοτροπια εμπηρειες ιδεες και τροπο ζωης και σκεψης του Λονδινου ,της Νεας Υορκης, του Βεροληνου κλπ.Τοτε τα ΚΟΠΡΟΣΚΗΛΑ δεν θα ειχαν μερος να κρηφτουν.
Δεν συμφωνώ με αυτό. Το σύστημα δεν είναι μόνο οι άνθρωποι είναι και οι διαδικασίες. Και οι περισσότεροι που ξέρω που επιστρέφουν, αποφασίζουν να δεχτούν τα άσχημα για να έχουν κάποια πράγματα που θέλουν.
Φαντάζομαι εννοείς την γραφειοκρατία, ή έχεις, κατά νου, άλλου είδους διαδικασίες να δώσεις ως παραδείγματα;
Τα πάντα εννοώ. Το όλον. Τη νοοτροπία επίσης.
‘Τα πάντα εννοώ. Το όλον. Τη νοοτροπία επίσης.’
Περίεργο. Με αυτό συμπεριλαμβάνεις τους ανθρώπους ενώ στην άλλη δημοσίευση έγραψες ότι δεν είναι μόνο αυτοί.
Κατάλαβα τι θέλεις να πεις. Ρώτησα αν εννοούσες κάτι συγκεκριμένο με την λέξη ‘διαδικασίες’.
Τοτε ο μονος λογος για μεταναστευση ειναι οικονομικος. Ουσιαστηκα η νοοτροπια παραμενει η ιδια. Tις διαδικασιες τι φτειαχνουν οι ανθρωποι.(Συγνωμη που αργο να κανω post).
Για οτι σημβαινει στην Ελλαδα φταινε μονο οι ξενοι και οχι εμεις.Και τα κακομοιρα τα νιατα της πατριδας πρεπει να να φυγουν στο εξωτερικο για να βαλουν τα γυαλια στους ξενους που θελουν το κακο της πατριδας μας και να στελνουν λεφτα. Λες και αυτο που ληπει απο την Ελλαδα ειναι χρηματα.
Μιλώντας για βρώμικες λέξεις, θυμάμαι Βρετανίδα, κάτοικο Ισπανία, να λέει ότι της έκαναν παρατήρηση επειδή είπε immigrants αντί για expats. Άρα γενικό το κακό, στη φαντασία όλου του κόσμου ο μετανάστης φοράει τραγιάσκα, είναι στοιβαγμένος μέσα σε πλοία / τρένα και παίζει να έχει και ψείρες.
Ακριβώς επειδή έφυγες πριν 10-11 χρόνια δεν μπορείς να καταλάβεις πως ίσως νιώθουμε εμείς που όντως αναγκαστήκαμε να φύγουμε από την Ελλάδα λόγω της κρίσης. Ελπίζω να μην απευθυνόσουν σε μένα βέβαια όταν γράφεις για ‘Βασιλάκη Καίλα’ αλλά εγώ θα υπερασπιστώ την λέξη ‘μετανάστης’ γιατί ετυμολογικά αυτό είμαι εγώ και χιλιάδες ακόμα που ήρθαμε και για βιοποριστικούς λόγους αλλά και όπως σωστά γράφεις να πετύχουμε τα όνειρα μας. Προσωπικά χαίρομαι που ήρθα εδώ, που μεγαλώνω το παιδί μου εδώ και αν μου λείπει πχ η μάνα μου στην Ελλάδα ή ο γύρος πίτα δεν νομίζω οτι πρέπει να εκλαμβάνεται ως γκρίνια ή κλάψα. Τελειώνω λέγοντας οτι μετακομίζεις οταν αλλάζεις σπίτι. Όταν αλλάζεις χώρα λέγεται μετανάστευση. Τελείως φιλικά γιατί όπως ξέρεις είμαι φανατικός αναγνώστης σου και με έχεις επηρεάσει να ασχοληθω και με το blogging!
>> Ελπίζω να μην απευθυνόσουν σε μένα
Όχι. Όταν απευθύνομαι σε κάποιον γράφω το όνομα του. Επίσης εσένα σε έχω στο μυαλό μου ως το αντίθετο του κλαψομαμάκια μετανάστη.
>> Όταν αλλάζεις χώρα λέγεται μετανάστευση.
Νομίζω ότι η ανάρτηση λέει κάτι διαφορετικό από αυτό που σημειώνεις. Επίσης η ανάρτηση δεν υποστηρίζει ότι όταν αλλάζεις χώρα δεν λέγεται μετανάστευση. Λέει κάτι ΕΝΤΕΛΩΣ διαφορετικό για την *παρουσίαση* και το narrative που στήνεται γύρω από τη μετανάστευση.
>> Τελείως φιλικά
και εχθρικά να ήταν δεν πειράζει :-)
Fair enough….και όντως τις λέξεις τις δίνουν έννοια οι άνθρωποι πως τις χρησιμοποιούν. Απλώς εγώ επιλέγω να δίνω την δική μου έννοια μάλλον. Την κυριολεκτική! Όσο και αν αυτό είναι μάλλον εκτός context σύμφωνα με αυτά που γράφεις και στα περισσότερα εξάλλου συμφωνώ!
ΦΙΛΙΚΑ επιμένω
Δημήτρης
Δημήτρη, το όλο ζουμί του άρθρου περί μετανάστευσης κρύβεται εδώ:
‘Δεύτερον το να ζήσεις κάποια χρόνια σε άλλη χώρα ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΚΑΛΟ. Ένας άνθρωπος που θέλει να δει νέα πράγματα και να αποκτήσει εμπειρίες, ειδικά όταν είμαστε σε μία εποχή ραγδαίας παγκοσμιοποίησης δεν μπορώ να καταλάβω γιατί να μην τον ενθαρρύνουμε να ζήσει και κάποια χρόνια έξω.’
>> ΦΙΛΙΚΑ επιμένω
το ξέρω, same here
Σοφία, δεν μου απάντησες στην ερώτηση μου πιο πάνω :)
τώρα το είδα.
‘Ακριβώς επειδή έφυγες πριν 10-11 χρόνια δεν μπορείς να καταλάβεις πως ίσως νιώθουμε εμείς που όντως αναγκαστήκαμε να φύγουμε από την Ελλάδα λόγω της κρίσης.’
Εγώ πάλι πιστεύω ότι κάποιος που έχει υιοθετήσει τη νοοτροπία μιας πόλης-χώρας που ευαισθητοποιείται σε θέματα πολίτη, θα σε καταλάβει καλύτερα στο πρόβλημα σου από κάποιον που θεωρείς σε καταλαβαίνει αλλά είναι στη πραγματικότητα χοντρόπετσος και δεν δίνει δεκάρα.
Τραγικό και γεμάτο κατεντρέχεια άρθρο, γραμμένο από ένα άτομο εκτός Ελληνικής πραγματικότητας. Παίζεις με τις λέξεις, αλλά μην κρίνεις εξ ιδίων τα αλλότρια γιατί εσύ απλά “ξεχάστηκες” εκεί πάνω και στην πορεία κατα τύχη σου βγήκε και το “συμβουλευτικό” ταλέντο που σε έκανε φίρμα και ειδική επί της…μετανάστευσης. Δεν ξέρω αν βγάζεις ψωμάκι από αυτό που έχεις στήσει ή αν απευθύνεσαι σε παιδάκια που δε μπορούν μόνα τους να σκεφτούν πέντε βασικά πράγματα αλλά χρειάζονται την…θεία Σοφία να τους τα πεί. Τα μισά που γράφεις σε αυτό το μπλόγκ είναι δίχως τεκμηρίωση. Δυστυχώς η ανασφάλεια και η αφέλεια των αναγνωστών-υποψήφιων “μεταναστών”, έχουν κάνει τη μετριότητα…υπερπαραγωγή, λες και αν ξέρεις πόσο κάνει το γιαούρτι στο Tesco τότε…διευκολύνεται η απόφαση να φύγεις για Αγγλία. Όμως έτσι είναι ο Έλληνας του εξωτερικού, κακό δείγμα του οποίου αποτελείς. Υπεροψία, καταδεκτικότητα προς τους “άτυχους” συμπατριώτες, επίδειξη “απόψεων”, παράθεση από μισές “αλήθειες” που στο μυαλό του εκάστοτε πιτσιρικά μοιάζουν θέσφατα και περγαμηνές θεόσταλτες γεμάτες αποστάγματα “γνώσης” και εμπειρίας, λες και η Αγγλία και η κάθε Αγγλία δεν είναι μέρη του πλανήτη γη, αλλά εξωγήινες αποικίες. Στις οποιές για να επιβιώσεις χρειάζεσαι user manual. Όμως δε φταίς μόνο εσύ. Εσύ στην τελική τη δουλειά σου κάνεις. Την πάρτη σου φτιάχνεις, την εικόνα σου. Φταίνε και τα κοπάδια που σου γράφουν μαιλ για να σε ρωτήσουν απίθανα πράγματα, να σου αποδώσουν τιμές και δόξες λόγω της…”γνώσης” και της εμπειρίας σου στο…Λονδίνο και την…ξενιτιά. Ρε τι έχουμε πάθει. Έχουμε γεμίσει με χαζούς που έχουν λεφτά για πέταμα και έξυπνους χωρίς λεφτά που κοροϊδεύουν τους πρώτους και σπάνε και πλάκα απο πάνω. Κάνε μας τη χάρη και απλά μαγείρεψε, γράψε κανα λογοτεχνικό και πέσε για ύπνο. Ακόμα και το κάρβουνο αγγλικό έγινε….
Πραγματικά απολαυστική απάντηση, ελπίζω μόνο να μην έσπασες το πληκτρολόγιό σου γράφοντάς το γιατί φάνηκες ΠΟΛΥ φορτωμένος. Hold your horses, Billy.
ΑΝ θέλεις, ξαναδιάβασε αυτά που έγραψες και θα διαπιστώσεις ότι κάνεις αυτό το οποίο καταδικάζεις: κάθε πρόταση περιέχει κάτι αρνητικό, προσβλητικό, τραγικό και γεμάτο κακεντρέχεια (έτσι γράφεται, σημείωνε! Έχουμε γλέντι πιο κάτω). Με μία λέξη, δηλητήριο. Αλλά όοοοχι, εσύ δεν κρίνεις εξ’ ιδίων τα αλλότρια. Και -εν αντιθέσει μ’ αυτά που γράφει η θεία Σοφία- τα δικά σου είναι ΟΛΑ τεκμηριωμένα. Βέβαιαααα, ΟΛΑ. Εσύ είσαι ο κριτής της ελληνικής (με “ε” μικρό γράφεται, είναι επίθετο) πραγματικότητας. Όμως δεν φταις μόνο εσύ. Εσύ στην τελική το σχόλιό σου κάνεις. Την πάρτη σου νομίζεις ότι ανεβάζεις. Δεν ξέρω αν βγάζεις ψωμάκι βάσει των σχολίων σου ή αν απευθύνεσαι σε παιδάκια που δε μπορούν μόνα τους να κρίνουν πέντε βασικά πράγματα που έγραψε η θεία Σοφία. Δυστυχώς η ανασφάλεια και η αφέλεια σου έχει κάνει όλους εμάς τους εν δυνάμει (σημείωνε καμιά λεξούλα – σε γλεντάω) “μετανάστες”, να έχουμε κάνει τη μετριότητα…υπερπαραγωγή. Κι αν μην ξέρω πόσο κάνει το γιαούρτι στο Tesco. Αλήθεια, εσύ είσαι Έλληνας του εξωτερικού ή του εσωτερικού; Γιατί ούτως ή άλλως (λέξεις για την καρτέλα, σημείωνε) αποτελείς χείριστο δείγμα Έλληνα, όπου κι αν ανήκεις. Υπεροψία, καταδεκτικότητα προς τους άλλους, επίδειξη “απόψεων”, παράθεση από μισές “αλήθειες”, κριτική, κακία. Άσε που φταίμε κι εμείς (μέρος του κοπαδιού) που σου γράφουμε απαντήσεις για να σχολιάσουμε τα απίθανα που γράφεις, να τιμήσουμε το σχόλιό σου, να σου αποδώσουμε εκπτωτικές τιμές και λόξες (με “λ”).
Billy, ειλικρινά σταματάω, ρε τι έχω πάθει. Νιώθω ΧΑΖΟΣ που έπεσα στο δάπεδο να σου απαντήσω. Πάω να μαγειρέψω, να διαβάσω λίγο Manara (λογοτεχνία δεν το λες) και μετά να πέσω για ύπνο. Για αγγλικό κάρβουνο δεν ξέρω, παίρνουμε απ’ το Βέλγιο.
Μετά τον σχολιασμό, ξέρεις: Το γάλα σου, τις κούκλες σου (τακτοποιημένες!) και ύπνο.
ΥΓ: Ουφ, με κούρασες αλλά πέρασα καλά μαζί σου ;) ;)
Δε μπορείς κάν να φτιάξεις μια δική σου απάντηση και κοπιάρεις τα λεγόμενα μου για να παίξεις τένις. Η διαφορά είναι πως εγώ δε δίνω συμβουλές σε άλλους που ψάχνονται για να φύγουν έξω, ούτε παίρνω την ευθύνη να φτιάχνω ποστ-σεντόνια που δε λένε απολύτως τίποτα, εφόσον όπως λέει η καλή μας θεία, στο google υπάρχουν τα πάντα και το μόνο που χρειάζεται είναι απλό ψάξιμο. Αρα προς τι όλη αυτή η φιλολογία? Ποιόν εξυπηρετεί εκτός από το παραφουσκωμένο εγώ της συγγραφέως? Η δική σου απάντηση ας πούμε τι εξυπηρετεί επί του θέματος? Τι σχολιάζει? Την κριτική που δικαίως της κάνω, γιατί πιάνει στο στόμα της πράγματα που δεν ξέρει και τα πασπαλίζει ζάχαρη άχνη και κανέλα για να αφήσει το κομψευόμενο ημερήσιο σχόλιο για τους φάνς της? Τι σχέση έχει η Γκιούσου με τη μετανάστευση? Αναγκάστηκε λόγω πείνας η άνεργίας να φύγει Αγγλία για να ζήσει? Πήγε μια χαρά κοριτσάκι στα Μπρουνέλ της, έκανε τα μεταπτυχιακά της, δούλεψε στο δημόσιο της, συνεχίζει την καριέρα της πανάξια και με το σπαθί της και μπράβο της. Που είναι ο μετανάστης μέσα στην ιστορία της Γκιούσου? Που είναι η απόφαση της ανάγκης που ωθείται από την ανέχεια και τα αδιέξοδα? Πως μπορεί να κοροϊδέψει αυτόν που αισθάνεται Καϊλας ή Καζαντζίδης διότι μέσα από αυτή την κουλτούρα εκτονώνεται συναισθηματικά? Τα σουτζουκάκια της Γκιούσου είναι άλλης κουλτούρας ας πούμε? Κέλτικης ή Ινδοευρωπαϊκής? Κάνε μας τη χάρη παλικαράκι μου κι εσύ. Πίσω από τη λέξη μετανάστης υπάρχει ανθρώπινος πόνος και απαιτείται σεβασμός. Όλα έτοιμα τα βρήκατε και στο πιάτο. Χρειάστηκε και λίγο προσπάθεια γιατί εκεί στο Αγγλία “ε είναι κάπως αλλιώς, δεν είναι για όλους σας” και κυρίως γιατί χρειάζεται και ένας…μύθος για τον καθένα που νομίζει πράγματα για τον εαυτό του και το στόρυ έληξε. Καλή συνέχεια ε
Μεγάλη συγκίνηση με έπιασε με το σχόλιο σου. Ειλικρινά είχα χρόνια να δω σχόλιο για flamewar στο blog και κάπως θυμήθηκα τα παλιά. Να ‘ρχεσαι συχνότερα.
Νομίζω ότι έχεις παρανοήσει πλήρως το τί λέει η ανάρτηση. Για να μη σου πω να την ξαναδιαβάσεις (το τί καταλαβαίνουμε χρωματίζεται άλλωστε από τα δικά μας πιστεύω) ιδού σε δύο γραμμές τί θέλει να πει ο ποιητής:
Η λέξη “μετανάστης” χρωματίζεται αναλόγως το χρόνο, την κουλτούρα, τις πολιτικές μεθοδεύσεις. Μη λαμβάνοντας υπ’όψιν την πραγματικότητα και ανάγκες του καθένα.
Τα υπόλοιπα που αναφέρεις περί του πώς βγάζω μπικικίνια και το αν με πλήρωσε ο μπαμπάκας μου για να κάνω διακοπές στην Αγγλία (εν συντομία) ήταν ένα από τα αστειότερα πράγματα που διάβασα σήμερα.
Αχ βρε κακομοίρη. ΑΧ βρε κακομοίρη! Οι άντρες φοράμε παντελόνια που κουμπώνουν ΟΛΑ μπροστά. Ούτε φερμουάρ στο πλάι, ούτε κόπιτσες, ούτε τέτοια πράγματα (η μάνα μου ήταν μοδίστρα, από ‘κει τα ξέρω).
Μιλάς για την Σοφία αναφέροντας το επίθετό της ενώ εσύ είσαι ο Billy the Kid. Αντρικό πολύ. Μου μύρισε αντρίλα. Μουχλιασμένη όμως. Billy the Kid. Τα βάζει με γυναίκα. Και αναφέρει το επίθετό της. Και λέει και λεπτομέρειες (δες παρακάτω, έχει κι άλλο γλέντι).
Μιλάς για Μπρουνέλ (τι σκατά είναι αυτά;), για τα μεταπτυχιακά της, για το ότι δούλεψε στο δημόσιο. Εσύ ρε Billy the Kid γιατί δεν μας λες για τα δικά σου Μπρουνέλ (αλήθεια, τι σκατά είναι αυτά;) και το τι έχεις κάνει;
Εσύ είσαι αυτός που θα την κρίνει μάλλον. Στο χωριό μου το λένε μόλυνση (όταν ένας άντρας δεν έχει και τόσο αντρική συμπεριφορά, λένε “Αααα, δεν έχει αυτά που νομίζεις. Πρησμένος είναι, από ΜΟΛΥΝΣΗ).
Και συνεχίζεις την συγκροτημένη σκέψη σου με το “συνεχίζει την καριέρα της πανάξια και με το σπαθί της και μπράβο της”. Εσύ δεν έλεγες ρε ανώνυμε “Έχουμε γεμίσει με χαζούς που έχουν λεφτά για πέταμα και έξυπνους χωρίς λεφτά που κοροϊδεύουν τους πρώτους και σπάνε και πλάκα απο πάνω. Κάνε μας τη χάρη και απλά μαγείρεψε, γράψε κανα λογοτεχνικό και πέσε για ύπνο”;;;; Εσύ δεν έγραψες το “Την κριτική που δικαίως της κάνω, γιατί πιάνει στο στόμα της πράγματα που δεν ξέρει και τα πασπαλίζει ζάχαρη άχνη και κανέλα για να αφήσει το κομψευόμενο ημερήσιο σχόλιο για τους φάνς της?” Μην τα γράφεις για να μην τα κοπιάρω. BTW, παρθενογένεση δεν υπάρχει στην γλώσσα.
Συνεχίζω αν και έχω αρχίσει να το νιώθω να πλησιάζει, δεν θα αντέξω πολύ (πιάσε το υπονοούμενο). Τι σχέση έχει το digital-era με σουτζουκάκια; ε; ε; ε; ε;
Και τελειώνω (ξαναπιάσε το υπονοούμενο): Μαθαίνουμε ο ένας τον άλλον.