Δεν ξέρω αν γνωρίζει όλο το πόπολο. Οι gamers γνωρίζουν σίγουρα.
Όταν είσαι πορωμένος παίζεις ένα ηλεκτρονικό παιχνίδι σκέτο.
Όταν όμως βαριέσαι (όπως η πλειοψηφία) ψάχνεις τα walkthroughs και τα cheats.
Ίντα ‘ναι αυτά μ’ρε κοπελιά;
Το walkthroughs είναι έτσι ένα πράμα οδηγός ας πούμε που σου λέει τί γίνεται στο παιχνίδι βήμα βήμα. Μια φορά να έπρεπε να πας 15 πίστες πίσω στη Lara Croft για να πάρεις ένα μαλακισμένο κλειδί που θα σου χρειαζόταν 15 πίστες μετά έφτανε. Από κει και κάτω έπαιζες με walkthrough κι όταν δεν ήξερες τί να κάνεις το κοιτούσες. Σκονάκι σα να λέμε. ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ σε σπασαρχίδικα παιχνίδια όπως το MYST που δεν το τελείωσα ποτέ, παρόλο που είχα και walkthrough. Για τόσο σπασαρχίδικο μιλάμε.
Για τα άλλα παιχνίδια – αυτά που σκοτώνεις όσο πιο πολλούς νοματαίους ή μεταλλαγμένους εξωγήινους – χρησιμοποιούμε διάφορα cheats, τουτέστιν κλέβουμε. Υπάρχουν cheat για να έχεις πυρομαχικά για πάντα, για να έχεις τα πάντα όλα τα όπλα και για να είσαι ΑΤΡΩΤΟΣ. Ετούτο το άτρωτο λέγεται God Mode. Ξεκινάς με τα όλα σου, με τα όπλα σου, με τις σφαίρες σου, με τα αξεσουάρ σου, με τα σέα σου και τα μέα σου ΚΑΙ δεν σε τραυματίζει/ σκοτώνει κανένας κερατάς.
Το καταλάβαμε;
Ε, αυτό ΑΚΡΙΒΩΣ κάνει και το Βιβλίο των Νεκρών(ε).
Πήγαμε σήμερα στο Βρετανικό Μουσείο και είδαμε την έκθεση για το Ancient Egyptian Book of the Dead που ήταν και πολύ ωραία. Συμμαζεμένη, επεξηγηματική, πολύ ενδιαφέρουσα. Κι όχι αχανής να σου φύγει το γοφί. Μια χαρά, την προτείνουμε ανεπιφύλακτα (γω και ο έτερος).
Οι μάγκες οι Αιγύπτιοι λοιπόν κάνανε το εξής: Παραγγέλνανε πριν αποθάνουν ένα βιβλίο του νεκρού (δηλαδή το παραγγέλνεις για σένα). Αυτό που λες ήταν ένας πάπυρος διαφόρων μεγεθών (υπάρχει κι ένας 37 μέτρα) που ‘χει μέσα διάφορα ματζούνια και μαγικά. Αυτά τα ματζούνια και μαγικά – μαζί με επεξηγηματικές εικόνες – θα σε βοηθήσουν στο ταξίδι που θα κάμεις μετά το θάνατο.
Τα κακάρωσες; Σε θάβανε μαζί με το προσωπικό σου βιβλίο των νεκρών κι όταν ξυπνούσες στη χώρα των κακαρωμένων το άνοιγες, ως άλλο walkthrough, κι ήξερες τί να περιμένεις ο νεκρός.
Μέσα σε αυτό το βιβλίο σου που λες είχες κάποια spells, μαγικά και ματζούνια – τα cheats που λέγαμε. Αυτά ήταν ανά περίσταση. π.χ. συναπάντησες τον φαρμακερό όφη; μισό λεπτό καττηραμένο φίδι, του λες, ξεφυλλίζεις το βιβλίο σου, του διαβάζεις το μαγικό και τσουπ σε αφήνει να περάσεις κι όταν έρχεται η ώρα σε προστατεύει άμα λάχει γιατί του ‘πες το μαγικό προηγουμένος και σε συμπόνεσε. Σωστό;
Τώρα. Μπορεί εσύ ας πούμε όταν το φτιαξες το βιβλίο να σουν λίγο ξεχασάρης και να μην έβαλες μέσα ΟΛΑ τα μαγικά που θα σου χρειαστούν. π.χ. σου κατσε ας πούμε να πρέπει να περάσεις μια λίμνη κι εσύ δεν έχεις το spell που σε μεταμορφώνει σε ψάρι, ούτε αυτό που σε μεταμορφώνει σε πουλί (ΔΕΝ ΥΠΕΡΒΑΛΛΩ, όλα αυτά υπάρχουν, ιστορικά κι επιστημονικά αποδεδειγμένα λέμε γραμμένα στον πάπυρο!). Τί κάνεις; ΚΑΝΕΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑ. Χρησιμοποιείς το μαγικό νούμερο τάδε (νομίζω 63 αλλά δεν παίρνω κι όρκο) που είναι GOD MODE. Δηλαδής, αυτό το μαγικό το λες και αυτόματα τσακ μπαμ είσαι ο φωτεινός παντογνώστης και θυμάσαι ΟΛΑ τα υπόλοιπα spell. Τί να λέμε τώρα!
Αι Αιγύπτιοι με λίγα λόγια – για να μη στα πολυλογώ, παίζανε World of Warcraft από τότενες.
———————–
Διαβάστε και το blog post του John Taylor, curator της έκθεσης Journey through the afterlife: ancient Egyptian Book of the Dead σχετικά.
———————–
Τα πρώτα μου “σκονάκια” τα έπαιρνα αρχές του ’90 ταχυδρομικώς από το περιοδικό Pixel για παιχνίδια όπως το Zac Mc Cracken, το Loom και άλλα. Ατελείωτες ώρες κάψιμο. Είναι μεγάλη αδικία που δεν υπάρχουν αυτά τώρα..
Δεν τέλειωσες το Myst; Αδιανόητο.
Nice! Κάποιο walkthrough ή God Mode για την προ θάνατο ζωή είχαν? Θα μου ήταν ιδιαίτερα χρήσιμο αυτή τη περίοδο :)
Πολυ μπροστα οι Αιγυπτιοι!! Απο μικρο με ειχαν εντυπωσιασει!! Μπροστα τους οι αρχαιοι Ελληνες… νομιζω οτι ερχονταν δευτεροι.
Μολις ειδα ενα βιντεακι σου στο tube και το ποσταρα στο blog μου!!
Καλως σε βρηκα!!
Να’σαι καλά, ευχαριστώ :-)