Το Πικρό Τσάι της Ξενιτιάς

Ζέστα της κολάσεως και κουνουπάρες ΝΑ (στα Λονδίνα)

LondonWeather

Μάγκα μου η ζωή είναι ζάχαρη στο Λονδινάκι αυτό τον καιρό (περισσότερο από ότι συνήθως).

Έχουν πιάσει οι κατάρες, οι θυσίες αρουραίων στους θεούς της πόλης, τα βρισίδια και τα κλάμματα. Μας λυπήθηκε ο καιρός και ΚΑΝΕΙ ΖΕΣΤΑ ΡΕ!

ΚΑΝΕΙ ΖΕΣΤΑ ΤΗΣ ΚΟΛΑΣΕΩΣ ΚΑΙ ΕΧΕΙ ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΚΟΥΝΟΥΠΑΡΕΣ ΝΑ (με το συμπάθειο).

Η τελευταία φορά που έκανε καλοκαίρι (αν εξαιρέσουμε τη μία εβδομάδα πέρσι το Μάη) ήταν το 2006! Σας προειδοποιώ, όταν το λέμε αυτό στο Λονδίνο γυαλίζει λίγο το μάτι μας.

Εγώ για να καταλάβεις από το 2006 μέχρι σήμερα είχα μετρήσει τις πιθανότητες και είχα πάει τη μεγάλη πλειοψηφία καλοκαιρινών μου ρούχων στη μάνα μου στην Ελλάδα. Έχουν φύγει κι από τη μόδα πλέον. Αποτέλεσμα είναι να ψάχνω σαν την τρελή για ένα τσίτι και να είμαι βάλε – βγάλε το ίδιο φορεματάκι/ φουστίτσα συνεχώς! Ευκαιρία για ψώνια όπως καταλαβαίνεις. Καλά που παίζει σανδαλάκι της Μαμάς Δέσποινας να έχουμε να πορευόμαστε.

Το δράμα μου είναι μεγάλο (εννοώ φυσικά ότι έχω κατα-ενθουσιαστεί).

Έχω κάνει σημάδια από τον ήλιο (χρειάστηκα αντιηλιακό), έβγαλα φουσκάλες στα πόδια από τη ζέστη και το χλαπ χλαπ χλαπ με τη σαγιονάρα, ίδρωσα, άναψα, κόρωσα.

Το ίδιο περνάει και όλο το Λάντον.

Και καλά εδώ στις πρωτεύουσες – γιατί τα κορμιά μας είναι λογιώ λογιώ, πολύχρωμα. Στην αθάνατη Αγγλική επαρχία βγαίνουν χλωμα ροδαλά ροδαλά μπουτάκια και λιάζονται. Αχ αυτά τα χλωμά κορίτσια και αγόρια που την άλλη μέρα είναι ωσάν τους αστακούς.

Και μην ακούσω κανέναν να λέει ότι 30 βαθμούς δεν έιναι καύσωνας. Έλα μεγάλε μια βόλτα να σου κοπεί η ανάσα από το κλίμα μας. Άμα χτύπαγε 40 εδώ θα μαζεύαμε νέους και γέρους με το φτυάρι.

Πίνουμε ΚΟΥΒΑΔΕΣ PIMMS – εκτός από κάτι αγόρια ξερωγω που μας το παίζουν κτήνη και παίρνουν μπύρες. Νταν, στο δόξα πατρί το ζαβλάκωμα.

Έχουμε ΚΟΥΝΟΥΠΙΑ ρε παιδιά. ΝΑ κάτι κουνούπια όσο το πόδι σου (35 ξώφτερνο και άνω).

Είμαστε συνέχεια από το ένα μπάρμπεκιου στο άλλο. Καταβροχθίζουμε τα κοψίδια λες και δε θα ξαναφάμε ποτέ! Άμα δεν πας σε δυο μπάρμπεκιού κάθε εβδομάδα αισθάνεσαι ότι κάτι έχασες.

Οι τουρίστες τα ‘χουν παίξει. Κυκλοφορούν σα βλαμμένοι με κάλτσα. Πού να φανταστούν οι άνθρωποι όταν έκλειναν τα εισιτήρια!

Ό,τι προμήθεια είχα εγώ για καλοκαίρι (φιδάκια, μηχανάκι, ρουχαλάκια κλπ) έχει εξαφανιστεί από το σπίτι μετά από τόσα χρόνια. Ένας στραπατσαρισμένος ανεμιστήρας μου έχει μείνει (από το θρυλικό καλοκαίρι του 2004) και ένα τσίτι που είχε πέσει πίσω από το συρτάρι και δεν το είχα δει.

Συ μπορεί να βρεθείς εδώ και να ξιπάσεις. Να πεις ‘ε ρε τους ταλαίπωρους τους στερημένους, πώς κάνουν έτσι για λίγο ήλιο’.

Αν δεν ξέρεις πώς κάνουμε δες το παρακάτω (είναι ΟΛΟ αλήθεια)

(κλικ για να έρθεις κατά δω να δεις το βίντεο αν διαβάζεις μέσω RSS reader – πολύ καλά κάνεις – και δε το βλέπεις)

Ε ΝΑΙ ΛΟΙΠΟΝ, ΤΟ ΒΡΟΝΤΟΦΩΝΑΖΟΥΜΕ – ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΤΕΡΗΜΕΝΟΙ.

Θα μου πεις – συ δεν έλεγες ότι δεν σε ενοχλεί ο καιρός; Ναι ρε παιδιά, νταξ, αγαπάω Λονδίνάκι και με τον καιρό αλλά πλέον το αστείο είχε παραγίνει. Είχαμε πιάσει μούχλα ρε. Μέχρι και οι βέροι Βρετανοί είχαν απηυδήσει κι είχαν αρχίσει τις μεταναστεύσεις.

Το αποτέλεσμα είναι ότι τώρα κυκλοφορούμε με τη σαγιοναρούλα (χλαπ χλαπ χλαπ), με το αντιηλιακούλι, με τα PIMMS ανά χείρας, ξαπλώνουμε στα γρασίδια και καθόμαστε στα σκαλιά – σα τους γέρους που μαζεύουν ήλιο; Ε, α γεια σου, εμείς είμαστε οι Λονδρέζοι που μαζεύουμε ήλιο.

Ώπα!

 

15 comments to Ζέστα της κολάσεως και κουνουπάρες ΝΑ (στα Λονδίνα)

  • Stella

    7 χρόνια χειμώνα ειναι αυτά – το θυμάμαι κι εγώ εκείνο το καλοκαίρι του 2006! Εγώ χθες έπαθα ηλίαση, αλλά δεν παραπονιέμαι, φέρτε κι άλλο ήλιο, αντέχω

  • Τί είναι αυτά τα κουνούπια βρε θεία…!!!!
    Αφού σκέφτομαι να τους πω μοιραζόμαστε το ενοίκιο… πιο πολύ χώρο πιάνουν στο σπίτι απο μενα (και τσουπ να σου σκαει ενα μπροστά μου την ώρα που γράφω το σχόλειο και δε μπορώ να δω την οθόνη…)

  • Maria F.

    Ωραίος ο ήλιος δε λέω…αλλά το θέμα είναι ότι αυτές τις καυτές μέρες χωρίς air condition στη δουλειά είναι κομμάτι βάναυσο.Καποιοι μάλιστα δεν δείχνουν να ενοχλούνται καθόλου!
    Δεν ξέρω αν είναι ότι εμένα μου ήρθε ζόρικο και με βρήκε απροετοίμαστη το δεύτερο καλοκαίρι μου στο νησί (και γω άφησα τα καλοκαιρινά μου ρούχα στην Ελλάδα ;-) ) ή οι άνθρωποι απλά χαίρονται με τη ζέστη!

    • Sofia

      >> ή οι άνθρωποι απλά χαίρονται με τη ζέστη!

      παρατήρησε τον κόσμο στο δρόμο και θα δεις ότι χαμογελάνε πολύ πιο αυθόρμητα! (το αγαπώ αυτό)

      Για τη ζέστα στη δουλειά έχεις ΤΑ ΧΙΛΙΑ ΔΙΚΙΑ. Γενικά, δεν είναι προετοιμασμένο κανένα κτίριο για ζέστα εδώ.

  • Χαίρομαι που χαίρεστε ρε. Χαίρομαι που ψήνεστε και περνάτε καλά με τις σαγιονάρες χλιατς χλιατς.

    Κουνάω βέβαια λίγο το κεφάλι συγκαταβατικά, αλλά νταξ :P

    • Sofia

      >> χλιατς χλιατς.

      ΑΥΤΟΣ είναι ο σωστός ο ήχος. ΝΑΙ!

      • m.

        όχι ρε Σοφία, χλιάτς χλιάτς κάνει όταν είναι βρεγμένη η σαγιονάρα, ή στη θάλασσα ή στην αυλή με το λάστιχο ή στο μπαλκόνι το απογευματάκι μετά τον ύπνο…

  • CybeRNerO

    Είχα πάει πιτσιρικάς Λονδίνο με 35 βαθμούς… BLOODY HELL!
    Έκτοτε δεν ξαναπάτησα το ποδάρι μου εκεί!
    Ξέρεις τι είναι να περπατάς στο Πορτομπέλο, τίγκα στο κόσμο, και να έχει 35 βαθμούς, και ρούχα αμιγώς ανοιξιάτικα? (Μας είχαν “ενημερώσει” για τις χαμηλές εν συγκρίσει με την Ελλάδα θερμοκρασίες, και φορτωθήκαμε “χοντρά” ρούχα)

  • Δεν ξέρω τι ισχύει τώρα, μετά το γκλόμπαλ γουόρμινγκ και το τραλαλά του καιρού, πάντως εγώ μια χαρά καλοκαίρια θυμάμαι στο μεγάλο νησί, και το 94 και το 95 (και μπάνια στο Ντέβον και την Κορνουάλη), και το 96, και το 97 (και μπάνια στην Μάγχη, αμ πώς), και το 2002-2004 που επανήλθα στην πατρίδα. Από τότε που με έφαγε η ξενιτιά τζάζεψε και ο καιρός σας εκεί. Τι να πει κανείς. Κουράγιο.

    Υ.Γ. Ξέμεινες από τσίτια; Χαλόου; Πάντα κρατάμε τα εξτρά τισέρτια ντάνα στο πίσω μέρος της ντουλάπας. Καλοκαίρι μπορεί να κάνει και τον Μάρτιο-Απρίλιο, και μια βδομάδα του Οκτώβρη. Θα πρεπε να τα ξέρεις αυτά πλέον, έχεις και το πολυπόθητο διαβατήριο αφού.

    Υ.Γ.2 Ναι ρε, το αφού μπαίνει στο τέλος. ΟΥΦ πια.

    Υ.Γ.3 Μετά τα μπανάκια στην Ιρλανδική θάλασσα και στα στενά της Μάγχης, έχω βγάλει η αλήθεια είναι ένα τρίτο χέρι εκεί λίγο ψηλά στην ωμοπλάτη, αλλά πάντως τα συνιστώ ανεπιφύλακτα.

    • Sofia

      Εντάξει, δίκιο για τα τσίτια – πλήν όμως μην ξεχνάς και το πρόβλημα του χώρου εδώ που κοντεύουμε να γίνουμε Μανχάταν και να κοιμόμαστε σε ντουλάπες.

  • Yorgos

    OK κάναμε θραύση στους συνάδελφους στο Λονδίνο με το βιντεάκι. Well done :)

Leave a Reply to Sofia Cancel reply

You can use these HTML tags

<a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>