Όπως λέγαμε και τις προάλλες, κάποια από Τα Μεταμεσονύχτια γίνανε βιβλιαράκι.
Μετά από την παραλαβή μερικών που θα τα στείλω εγώ (γιατί όλος ο κόσμος δε θέλει να περάσει μέσα από το lulu κι εγώ είμαι καλό παιδί) έβαλα κι ένα την άκρη για να το στείλω στο μπαμπά μου.
Ως γνωστόν ο ήρωας πατέρας έχει περάσει διάφορα εγκεφαλικά με τις δύο κόρες (π.χ. η κόρη μου τσιτσίδι και ο Αιγύπτιος αρραββωνιάρης) οπότε για να μη του ‘ρθει ντουβρουτζάς και τον τρέχουμε τον πήρα τηλέφωνο σήμερα να τον προειδοποιήσω.
– Πατέρα έχει διάφορα μέσα το βιβλίο, μην πάθεις τίποτα. Έχε στο νου σου ότι δεν είμαι εγώ.
– Ναι παιδί μου κατάλαβα. Θα πάρω ένα χάπι για το στομάχι πριν το διαβάσω.
Ορίστε. Συνεννοηθήκαμε.
xaxaxaxaxa μια χαρά τον έχετε εκπαιδεύσει.. :) :)
Ε, με τα χρόνια… :-)
Εμείς, να πάρουμε τίποτα ή να το διαβάσουμε ξεροσφύρι;
Αχ αυτό το lulu! Αχ…!
Όχι καλέ εσείς τί να πάρετε! Εσείς δεν έχετε θέματα γιατί είμαι κόρη σας, ένας το έχει τούτο το πρόβλημα :-)
:)