Το Πικρό Τσάι της Ξενιτιάς

Είμαι διχασμένη η ξενιτεμένη

Όσο πιο καλά πηγαίνει η ζωή μου στο Λονδίνο τόσο πιο πολύ ανησυχώ. Δεν είναι αστεία τα πράγματα. Όσο η κατάσταση ήταν δύσκολη, καλά λεφτά αλλά λίγα, λογαριασμοί πολλοί, πολυτέλειες μηδέν, έλεγα χαλάλι, το κάνω για τις σπουδές. Και έτσι διατηρείς και μια μικρή νοσταλγία για την Ελλάδα.

Τα πράγματα όμως (χτύπα ξύλο και κουνήσου από τη θέση σου) πάνε σταθερά καλύτερα.

Ως γνωστόν όμως, πρόβλημα δεν είχα και πρόβλημα σκέφτηκα:
– Πώς θα γυρίσω στην Ελλάδα αν εδώ είμαι καλύτερα;
– Πώς δε θα γυρίσω στην Ελλάδα;
– Πόσο θα μου πάρει μέχρι να πλακώσω στις σφαλιάρες κάποιον που θα μου κάνει συνέντευξη για δουλειά;

Φαντάσου τώρα δηλαδή να γυρίσω σε μερικά χρόνια (και ίσως εδώ είναι το κλειδί, ποτέ δε λέω “φέτος” ή “του χρόνου”. Πάντα λέω “σε μερικά χρόνια”) και να νοσταλγώ το Λονδίνο.

Οι αποφάσεις καλώς ή κακώς είναι δύσκολο πράγμα… Και γαμώτο στις δύσκολες φαίνεται αν έχεις τα αρχίδια να δεχτείς την ευθύνη τους.

27 comments to Είμαι διχασμένη η ξενιτεμένη

  • πάντως πριν γυρίσεις σκέψου το καλύτερα

  • ότι και αν κάνεις , πάντα θα νοσταλγείς το άλλο μέρος. Με το ένα πόδι ελλάδα και το άλλο αγγλία.Και θα περνάν τα χρόνια….

  • Απελπιστικά ακριβείς οι σκέψεις σου.

    Είναι ο χρόνος που μας οδηγεί, νομίζω, όσο με το πέρασμά του, διαμορφώνει ένα νέο «σπίτι» για μας.

    Επιστρέφοντας πριν μερικά χρόνια από ένα σύντομο ταξίδι στην Αθήνα, έπιασα τον εαυτό μου να σκέφτεται «άντε να γυρίσω σπίτι, να ηρεμήσω»… και συνειδητοποίησα ξαφνικά (ίσως, με τρόμο) πως σπίτι μου ήταν πλέον το Λονδίνο.

    Με το τέλος του BBC, πήρα την απόφαση να μείνω τουλάχιστον ένα-δυο χρόνια ακόμα, καθώς αφενός η κοπέλλα μου εξακολουθεί να έχει τη δουλειά της (και δεν έχουμε διάθεση για εξ αποστάσεως σχέση) κι αφετέρου ένιωθα σαν να έχανα ένα στοίχημα -θέλω να φύγω με τους δικούς μου όρους.

    Και βεβαίως η εντυπωσιακή και αναπάντεχη βελτίωση της θέσης μου μετά τους τελευταίους επαγγελματικούς κραδασμούς αλλάζει τελείως και πάλι το σκηνικο -όπως παρατήρησες κι εσύ.

    Πριν λίγες μέρες έστειλα στην Αθήνα ένα μεγάλο μέρος των βιβλίων μου. Αυτό έγινε εν μέρει για λόγους χώρου. Αλλά ακόμα αναρωτιέμαι αν ουσιαστικά δεν ήθελα με την ενέργεια αυτή να μου πω κάτι (διχασμός κι αυτός).

    Σε όλα αυτά, προσπαθώ να έχω πάντα κατά νου ότι τις αποφάσεις για τη ζωή μου τις παίρνω εγώ.

    Αν πραγματικά θέλω να έπιστρέψω δεν πρόκειται να με κρατήσει καμιά δουλειά και θα βρω λύσεις για τα όποια προβλήματα. Το ότι δεν το κάνω δείχνει πως δεν το θέλω -όσο κι αν συναισθηματικά θα ήθελα να είναι αλλιώς τα πράγματα.

    Καλή μας τύχη στις αποφάσεις μας (και συγγνώμη για το μακροσκελές).

  • Esi kai oloi mas mazi. Osoi exoume kathisei kai gia douleia meta tis spoudes, afto to dilima ine sinexws mesa sto kefali mas.

    Episeis simfwnw pws panta tha imaste in between two worlds. Exoume meinei arketa gia na exei ginei patrida pleon, i na xasoume tin aisthisi tis patridas. Sad or not, I do not know, but true nevertheless.

    Prin dio xronia pigame na figoume, vgalame to spiti stin agora, brikame agorasti kai teleftaia stigmi prin to exchange, alaksa gnwmi. Apo tote ime poli poio xaroumenos, pou simainei pws den imoun etoimos by far.

    I grinia grinia, alla kai ta kala pou exoume brei edw den ine kai liga.

    K.

  • oti kai an kanis skepsou to kala. den ksero poso xronon eisai, alla nomizo pezei kai i ilikia rolo. eimai apo aftous pou irthan na spoudasoun kai eminan gia polla xronia…afti ti stigmi na sou po tin alithia exo xasi ligo tin epafi me ellada. den boro na vro px koina simia me tous simpatriotes kai afto to katalaveno otan beno se ellinika blogs. afto pou exo katalavi meta apo sizitisis filon kai gnoston einai to eksis: oloi menoune gia ena diastima gia ikanopoisoun tis epaggelmatikes filodoksies tous, kai meta girizoun piso giati oraia i doulia alla pou tin bazis ka tin prosopiki zoi…pistevo pos to Londino einai diskolo se afton ton tomea; den iparxi kairos gia prosopiki zoi kai polloi karieristes to anakaliptoun afto kapia stigmi kai girnoun piso. apo tin alli ean minis kai di bis sto louki einai diskolo na figis.

  • θα βρείς το δρόμο σου καλή μου either way. αλλού είναι τα πραγματικά διλήμματα.

    [good luck-σε καταλαβαίνω πολύ καλά]

  • Ahhhh.

    Αυτό με τα πραγματικά διλλήματα είναι ένα θέμα καλέ μου Αμβρόσιε.

  • afroditn

    Sofia you opened Pandoras box nomizw. Snkwnei megaln sizitisn auto to post.

    Prin ligous mnves eixa mia paromia sizitisn me tn Despoina mesw email. Gia mena einai para polloi oi suntelestes pou mas kanoun na epilegoume na minoume, ‘n va fugoume.

    Nai pezei rolo n kariera, alla kai n proswpikes mas sxesis, kai oi filoi, kai oi epiloges pou boroume na exoume.

    Eimai 10 xronia Londino, ta 5 prwta ntav polu sklnra, ta upolipa 5 exoun ginei pio omala. Mou lipei n Ellada? Nai, alla pali tha mou lipsei para polu o misthos mou, to agori mou, to kenourgio spiti pou agorasa, ta taxidia pou borw na kanw apo edw, kai ena soro alles epiloges pou borw na exw.

    Exakolouthw omws na lew oti kapia stigmn borei na gurisw pisw. Oi filies pou exw stnv Ellada kathos kai n oikogeneia mou dev uparxoun edw.

    afroditn

  • afroditn

    Sofia anixes polln megaln sizitisn. Prin merikous mnves antallaxa email me tn Despoina panw s’auto to idio thema.

    Eimai sxedon 10 xronia sto Londino kai pernaw fasis pou eimai para polu haroumevn, kai fasis pou me pianei mia apisteutn frikn kai aporw pws katelixa na eimai edw tosa xronia.

    I consider them both very healthy though. Apla merikes fores stenahoriemai otan siniditopiw oti telika den anikw pouthena…

    filia afroditn

  • αφροδίτη μη σκαλίζεις πληγές και έχουμε τόσο ωραία λιακάδα σήμερα :)

  • Το μυστικό Σοφάκι μου είναι κάτι τέτοιες αποφάσεις να μην τις πολυσκέφτεσαι. Και με αυτό εννοώ πως ξυπνάς ένα πρωινό και αποφασίζεις να αλλάξεις σελίδα στην ζωή σου γιατί είτε δεν σου αρέσει κάτι σε αυτή που κάνεις τώρα είτε γιατί σου ξημέρωσε μια καλή ευκαιρία. Στην ερώτηση σου πάντως δεν έχω απάντηση αφού και εμένα με βασανίζει εδώ και πολύ καιρό.

    Και το ερώτημα μου αυτή την περίοδο είναι… Αν βρεθεί μια καλή ευκαιρία για επιστροφή τί κάνεις;

  • phivos

    Στην αρχή είπες “να, για σπουδές ήρθα και όπου νάναι τελειώνω και πάω κάτω”.

    Μετά, εκεί που στην Αθήνα δεν καταλάβαιναν καν τι ήταν αυτό πούχες σπουδάσει, ήρθε η πρόταση για κείνη τη θέση που σε πήγαινε χρόνια μπροστά. Αντε λίγο ακόμα, να πάρω και αυτή την εμπειρία και φύγαμε.

    Την πιο βαριά κι ασήκωτη άγκυρα όμως την ένοιωσες έκεινη τη νύχτα που σηκώθηκες ν’αλλάξεις εκείνο το ρημάδι το pampers.

    ……………………………………………

    Κάθε άνοιξη φτιάχνω βαλίτσες. Τέρμα, δεν πάει άλλο. Και κάθε καλοκαίρι, με το που πατάω το πόδι στο πάτριο χώμα, δε βλέπω την ώρα να γυρίσω πίσω. Κι αυτό βαστάει από το ’76! Ο τέλειος Homeless!

  • My personal view on life, the universe and everything:

    Η Ελλάδα ήταν το παρελθόν σου – βοήθησε να σχηματιστείς και πάντα θα τη κουβαλάς μέσα σου. Αλλά μην μπερδεύεις εκείνη την Ελλάδα με την Ελλάδα των διακοπών σου τώρα. Καμία σχέση. We tend to romanticize and idealize the past, and the holidays. But both do NOT apply to real life.

    Η Αγγλία είναι το παρόν σου. Αν είναι συνειδητή επιλογή, και όχι επιλογή ανάγκης, πρέπει να περνάς πολύ καλά. Αν δεν περνάς καλά, δεν φταίει ο τόπος, δεν φταίνε οι άνθρωποι, φταις εσύ.

    Το μέλλον σου, είναι αν κάποια στιγμή φύγεις για να πας αλλού, όπου και να είναι αυτό. Καταρχήν δεν έχει νόημα να αγχώνεσαι, δεν θα είσαι η ίδια Σοφία/Αφροδίτη/Δέσποινα/whoever είσαι τώρα. Μπορείς ή να το προγραμματίσεις, να το προσχεδιάσεις αν ξέρεις πολύ καλά ΠΟΙΟΣ θέλεις να είσαι στο μέλλον. Αν πάλι δεν είσαι σίγουρος, μπορείς να αφήσεις τη ζωή και τις σχέσεις και αλληλοεπιδράσεις σου με το περιβάλλον σου να σε φέρουν στο ίδιο σημείο. Έτσι και αλλιώς, θα είσαι έτοιμος για την αλλαγή.

    Και ναι, θα σου λείψει αφάνταστα η Αγγλία. Και η κάθε Αγγλία. Ο πόνος μπορεί να σε κόψει στα δύο, γιατί απλά θα έχεις περάσει τα πιο character-forming χρόνια της ζωής σου εκεί. Αλλά ΟΛΑ είναι μια συνήθεια, και ΤΙΠΟΤΑ δεν είναι αναντικατάστατο. Μετά από 1-2 χρόνια, θα έχεις συνηθίσει στο νέο σου περιβάλλον, και λογικά θα είσαι ευχαριστημένος, και από τη ζωή και τις επιλογές σου.

    Φτάνει να είναι και τα δύο συνειδητά.

  • Σοφάκι, θα το κάνω ποστ το παραπάνω- μάλλον, αν βρω το χρόνο…

  • Σκέψου να ζούσες και να δούλευες πίσω στην πατρίδα. Πόσες φορές θα εκνευριζόσουνα και θα σιχτίριζες κάθε μέρα.
    Δε νοσταλγείς την Ελλάδα. Νοσταλγείς τις αναμνήσεις που κουβαλάς μέσα σου.
    Ακόμα κι αν γυρίσεις αύριο, μη νομίζεις ότι θα βρεις αυτό που έχεις στο μυαλό σου.

  • Despoina ναι ρε. Μη το συζητάς.

    phivos καλά η δική σου περίπτωση είναι εξαιρετική.

    mike συμφωνούμε. παλιότερα – έτσι τυχαία έγραψα για πολλές Σοφίες – μία που πήγε στη Μυτιλήνη, άλλη που έμενε στα Εξάρχεια, τρίτη που πέρασε Χριστούγεννα στο Πήλειο κλπ κλπ. Τί προβλήματα τραβάμε κι εμείς με τις πολλαπλές προσωπικότητες!

  • Προσωπικη εμπειρεια, Σοφια.
    Αποφασισα πριν μερικα χρονια να γυρισω Ελλαδα. Βρηκα καλη δουλεια, φιλους ειχα, ολα φαινοταν τελεια.
    Μονο που μετα απο τοσα χρονια στα ξενα,εγω ημουν διαφορετικη. Δεν κολλαγα!!!
    Λιγοτερο απο ενα χρονο αντεξα. Παραιτηθηκα και γυρισα πισω…. εκει που ενιωθα πως ηταν το σπιτι μου, στην Αγγλια. Μπορει να το ξανατολμήσω………οταν παρω συνταξη :-)

  • Anonymous

    Σοφία,
    Σχολιάζω πρώτη φορά αν και σε διαβάζω πολύ καιρό.

    Λοιπόν,
    Έχουμε και λέμε: 1 χρόνο Αγγλία
    3 χρόνια Λουξεμβούργο
    Κάποιους μήνες Βρυξέλλες
    Τον τελευταίο χρόνο Άμστερνταμ

    Στην αρχή: φιλοδοξίες, περιπέτεια, ήρθαν και τα καλά λεφτά-ανεξαρτησία

    Τον τελευταίο χρόνο νιώθω τόσο κουρασμένη και άδεια που κατάλαβα πια ότι το ταξίδι για μένα τελείωσε. Δεν έχω πια διάθεση να γνωρίσω ανθρώπους και καταστάσεις. Τέλη Ιουνίου γυρίζω Έλλάδα αποφασισμένη να εγκατασταθώ μόνιμα.

    Νέλλυ

  • Νέλλυ

    Καθόλου κακό δε μου ακούγεται αυτό. Έκανες αυτό που αισθάνθηκες και μόλις σου τελείωσε πας Ελλάδα.

    Νομίζω κάνω λάθος που λέω “να γυρίσω πίσω”. Δεν είναι πίσω τελικά – δηλ. με την έννοια του παρελθόντος. Γιατί τα χρόνια που πέρασαν με έκαναν και μένα λίγο αλλιώς.

    Νέλλυ ελπίζω να σου πάνε όλα καλά.

  • Τουλάχιστον έχεις την επιλογή “να μείνω ή να φύγω”. Εγώ με το που τέλειωσα τις σπουδές δεν κατάφερα να πάρω work permit και έπρεπε να φύγω (δεν είμασταν στην EU τότε). Επέστρεψα πίσω με μίνι απωθημένο. Τώρα μπορώ, αλλά τώρα πια δεν θέλω. Ξεκίνησα άλλες δουλειές.
    Στην τελική, δεν είναι που είσαι το θέμα αλλά πως είσαι.

  • Άααχ, και βάαχχχ….

    Μετά από 11 χρόνια εδώ, συζήτηση με τον καθρέφτη μου κάθε πρωί (μεταξύ πλύσιμο δοντιών και κατουρήματος – όχι απαραίτητα σ’αυτήν την σειρά…)
    -Καθρέφτη, καθρεφτάκι μου, να μείνω ή να φύγω;
    -(Αστραπή και τρεμόσβημα της λάμπας και…) Εκεί που είσαι… θα μείνεις… μέχρι να φύγεις!

    Μούτζα, σκούπισμα χεριών και στην κουζίνα για καφέ…

  • Despoina speaks the truth.

    Γνώμη μου’ κάτσε δω και κάνε το κομμάτι σου όσο μπορείς – παρέες έχεις, κι αμα γουστάρεις να πάς και καμιά Ελλάδα στριμωξε ενα ΣΚ ή αφιερωσε ένα μέρος της άδειας. Ίσως το περίμενες όμως αυτό. Άνθρωποι που δε σε γνωρίζουν θα σου πουν κάτσε, κάνε ό,τι γουστάρεις. Φίλοι και οικογένεια θα σου πουν ας τις αρχιδιές και φύγε απ’ τη ‘χώρα των πούστηδων’… (καλα δε θα το πουν έτσι αλλά θα το σκεφτουν).

    Χμ… τέλος σχολίου. Μετά από τόσα μακροσκελή κι ωραία σχόλια έρχεται το δικό μου και ριχνει το επίπεδο… αλλά το ‘βλεπες να ‘ρχεται, yes or yes;

  • τέλσον
    τελικά καμιά φορά μου κάνει μεγάλη εντύπωση αυτό το νοσταλγικό.

    Αν το δούμε ρεαλιστικά το θέμα – και το έχουμε συζητήσει πολλές φορές – η κάθε επιλογή είναι μια θυσία. Κάτι δίνεις κάτι παίρνεις.

  • Δε βγαίνει άκρη ρε γμτ.
    Ισως απλά κάποια στιγμή να αισθανθείς απόλυτα σίγουρη για τη μία ή την άλλη επιλογή. Εγώ αυτό ελπίζω ότι θα μου συμβεί. Μέχρι τότε ,όσο και να μου λείπουν κάποια πράγματα, πιστεύω πώς θα ήταν χειρότερα να γυρίσω…
    …αλλά και πάλι, πότε πότε με πιάνει τρομερή νοσταλγία και νιώθω έτοιμη να τα παρατήσω όλα.
    (μάλλον κι εγώ διχασμένη η ξενιτεμένη…τι να πεις ;)

  • poli sosta osa akoustikan.. ego eimai nea akoma sto “spor”, ena xrono ispania, ena xrono ellada, tora ena xrono velgio, tou xronou ena xrono agglia (i k parapano?) k meta poios kserei? exo tin aisthisi oti opou exo zisei, exo afisei ena kommataki tou eautou mou. alla olokliri, den aniko pouthena. den einai asteio? tin agapao poli tin ellada (kirios ton omorfo kairo k tous ateleiotous kafedes, tous filous mou kai to skilaki mou). alla den einai kai toso “sa sto spiti mou” pia..

    opou gi kai patris telika..
    as koitame na pername kala opou k na vriskomaste k na akoume panta ti fonoula mesa mas. sofia, otan apofasiseis na giriseis, tha to kaneis. einai mia zigaria to olo thema, ta iper k ta kata kathe topou, to thema einai pou gernei i zigaria analoga me ti fasi.

  • δε, σε πρόφτασα, δε σε είχα διαβάσει για να το κουβεντιάσουμε το θεμα, σε πήρε ο Καβαλιώτης και φύγατε (και σου τσούρνεψα και τον Φράνκι). την δική μου περίπτωση την ξέρεις, 6 χρόνια στο Μαντσεστερ, επιστροφή στην Ελλάδα, Ναυτικό, δουλειά…

    Έβλεπα την επιστροφή μου, αλλά οι κουβέντες μας το περασμένο καλοκαίρι και το ταξίδι του Σεπτέμβρη δεν ήταν οι αιτίες, ήταν οι σταγόνες που ξεχύλισαν το δικό μου ποτήρι.

    Αυτό που θέλω να πώ είναι ότι η επιστροφή σου στα πάτρια εδάφη θα γίνει, όπως ακριβώς το κουβεντιάζουμε τα βράδια, το Δωράκι, εσύ και εγώ. Στο έχω πεί ξανά, δεν υπάρχουν σωστές ή λάθος επιλογές, πρέπει να φροντίσεις να έχεις τον σωστό χρονισμό. Να επιστρέψεις όταν πρέπει να επιστρέψεις όχι νωρίτερα, όχι αργότερα.

    Είσαι άνθρωπος εγωιστής με την έννοια του πεισματάρη, και ξέρω ότι όπου και αν βρεθείς από το Λονδίνο μέχρι το Ντουμπάι όλα θα είναι σούπερ. Η επιστροφή θα γίνει (ξαναματαλέω) υπο προϋποθέσεις γιατί όσο tres chic να είμαστε στα εξωτικά μας ταξίδια/εστιατόρια/βόλτες/κλπ και βαθιά μέσα την αγγλική κουλτούρα (ένα με το σύνολο) κατα βάθος δε θα σταματήσουμε ποτέ να αγαπάμε όλα αυτά που μεγαλώσαμε μαζί τους.

    ΤΟΤΑΛ ΡΕ ΚΟΥΦΑΛΕΣ…POWER YOGURT…

    :oP

  • Phantasmak πού έχεις χαθεί παιδί’μ; Ζεις;

    Το πήγες το επίπεδο λίγο στα Τάρταρα αλλά χαλάλι σου :-)

Leave a Reply to newManifesto Cancel reply

You can use these HTML tags

<a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>